Mantelzorgers oudste
Limburger gaan vrijuit na jarenlange procedures wegens 'laster
en eerroof'
door OCMW-Houthalen-Helchteren
OCMW-secretaris veroordeeld tot betalen
gerechtskosten
De Correctionele Rechtbank van Hasselt heeft
bij vonnis van 20 september 2013 zichzelf onbevoegd verklaard in
twee dossiers welke al jarenlang aanslepen en waarin Zonhovenaar
Herman Bielen als mantelzorger van de ondertussen oudste
Limburger Antonia Nouwens (105) ervan beticht werd lasterlijke
en eerrovende artikels te hebben gepubliceerd op zijn websites
ouderenhart.be en deodata.be.
Een
eerste onderzoek dateert reeds van 2009, toen het OCMW, en korte
tijd later gevolgd door OCMW-secretaris Marc Doumen, klacht met
burgerlijke partijstelling indienden in handen van
Onderzoeksrechter Lommelen te Hasselt.
Een tweede dossier betreft een rechtstreekse strafrechtelijke
dagvaarding van Marc Doumen, opnieuw voor zogenaamde feiten van
laster en eerroof die niet zouden zijn opgenomen in het eerder
gerechtelijk onderzoek en welke hij via deze ongebruikelijke weg
eveneens wenste aanhangig te maken voor de Correctionele
Rechtbank.
drukpersmisdrijf
De Correctionele Rechtbank heeft zich in deze nu
onbevoegd verklaard, aangezien ze van oordeel is dat het om
zogenaamde drukpersmisdrijven gaat welke voorbehouden zijn voor
het Hof van Assisen. De rechtbank veroordeelde de Houthalense
OCMW-secretaris tot het betalen aan Bielen van een
rechtsplegingvergoeding van 500 euro.
In 1831 koos de Belgische grondwetgever er specifiek voor om
dergelijke misdrijven toe te vertrouwen aan de belangrijkste
Rechtbank, het Hof van Assisen. Specifiek omdat aan de vrijheid
van meningsuiting een dergelijk groot belang werd gehecht,
zodoende dat elke eventuele inbreuk dan ook beoordeeld diende te
worden door het belangrijkste Hof.
Precies hierin ligt het uitgangspunt van de mantelzorgers Bielen
en Cornelissen die al jarenlang ijveren om het publiek en
beleidsmakers gevoelig te maken voor een vooral psychosociale
verbetering van de ouderenzorg. In deze context maakten ze ook
hun ervaringen met het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen
kenbaar, waar diens beschermelinge Antonia Nouwens gedurende elf
jaar verbleef.
helaas niet ten gronde
“Ondanks het vonnis resten ons gemengde
gevoelens, aangezien wij omwille van het maatschappelijk belang
maar al te graag een discussie ten gronde hadden aangegaan.
Niet in het minst omdat wij nog steeds voor 100% achter onze
uitspraken en publicaties staan”, aldus Bielen en zijn vrouw
Hildegard Cornelissen die zich al jaren samen inzetten voor
eeuwelinge Antonia Nouwens en een betere ouderenzorg. “Er is
volstrekt geen sprake van laster of eerroof en onze teksten die
zowel terug te vinden zijn in onze klachtenbundels gericht aan
Zorginspectie als in onze internetpublicaties op ouderenhart.be
en deodata.be, stroken volkomen met onze vaststellingen”,
zo stellen Bielen en Cornelissen uitdrukkelijk.
OCMW-pesterijen
“Vooral de intentie van het rusthuis Vinkenhof en
toenmalig hoofdverpleger Lynen om onze beschermelinge
reeds in 2004 naar een gesloten afdeling voor zwaar
dementerenden te muteren, zorgde voor een ernstige
vertrouwensbreuk met het rusthuis. Ook medici beschouwden deze
mutatie als ongegrond. Nu, negen jaar later, zou deze ingreep
nog steeds compleet onverantwoord zijn en kan onze
beschermelinge Antonia Nouwens nog steeds bijzonder lucide uit
de hoek komen. Ook al wordt ze op 13 november a.s. maar liefst
106. Mediafragmenten op deze website deodata.be spreken hierbij
voor zich.
“Georkestreerd door diens rancuneuze secretaris trachtte het
OCMW-Houthalen ons op allerhande wijzen het zwijgen op te leggen
en elke mogelijkheid bleek daartoe gewetenloos aanvaardbaar.
Intimidaties allerhande en eindeloze gerechtelijke procedures
volgden elkaar op en in 2010 werd aan zowel aan Bielen als aan
Cornelissen zelfs een toegangsverbod tot het rusthuis
opgelegd, met veel menselijk leed tot gevolg.
Daardoor diende de toen 102-jarige na elf jaar verblijf in
Vinkenhof plots te verhuizen naar een ander rusthuis en haar
vrienden achter te laten. En wijzelf konden geen afscheid meer
nemen van een aantal ondertussen overleden en nauw bevriende
bewoners…”, zo getuigen de mantelzorgers. (zie
hier meer)
faxte vertrouwelijk klachtenbundel meteen door naar
rusthuisdirectie, die het vervolgens misbruikte...
zie bijlage
Zorginspectie faxte
klachtenbundel naar OCMW
“In 2005 maakten we een 25-pagina tellend vertrouwelijk
klachtenbundel over aan Zorginspectie Vlaanderen, inclusief een
aantal getuigenissen van (ex-)personeelsleden en bewoners.”, zo
getuigen Bielen en Cornelissen verder. “Maar pas meerdere jaren
nadat de OCMW-klacht wegens laster en eerroof tegen ons werd
ingediend, werd een grondige studie van het gerechtelijk dossier
eindelijk mogelijk en stelden we bij deze klachtindiening
onregelmatigheden vast.”
“Zo maakte het OCMW aantoonbaar misbruik van ons
vertrouwelijk klachtenbundel, zo bleek. En tot onze
consternatie moesten we vaststellen dat Zorginspectie als
officiële instantie waar we onze klachten deponeerden, ons
vertrouwelijk klachtenbundel op 7/11/2005 om 11:37 uur integraal
per fax overmaakte aan de diensten van het OCMW. Dit
zelfs nog vooraleer er een inspectiebezoek of ander gevolg aan
onze klachten had plaatsgevonden.”, zo stellen Bielen en
Cornelissen verontwaardigd.
“Uiteraard kan daarbij de vraag gesteld worden naar het algemeen
nut van een klachtinspectie, wanneer deze dienst het haar taak
vindt om onmiddellijk nadat een vertrouwelijk klachtenbundel aan
haar wordt overgemaakt, de integrale inhoud hiervan overmaakt
aan de dienst opzichtens wie klacht wordt ingediend. Immers
wordt elk objectief navolgend onderzoek hierdoor uitgesloten.”
“Via onze raadsman mr. Luk Delbrouck reageerden wij daarop met
een klacht met burgerlijke partijstelling lastens
OCMW-secretaris Doumen en Zorginspectie, met name voor misbruik
van vertrouwen, heling en schending van het beroepsgeheim,
inclusief het navolgend gebruik ervan. Een gerechtelijk
onderzoek lastens OCMW-secretaris Doumen en Zorginspectie
volgde, maar nog vooraleer de
Raadkamer zich ten gronde boog over deze
strafrechtelijke feiten, werd de verjaring
vastgesteld”, aldus Bielen.
vastberadenheid blijft…
“Ongeacht het correctioneel vonnis ontaardde ons engagement
aangaande ouderenzorg in een jarenlange nachtmerrie, die ons
duizenden euro’s en onnodig veel energie kostte”, zo besluiten
Herman en zijn vrouw Hildegard die ondanks alles toch
vastberaden aangeven, zich op een gedreven wijze te blijven
inzetten voor de belangenverdediging van ouderen en
rusthuisbewoners.
Via een jarenlange
mantelzorgfunctie raakten we
actief betrokken met ouderenzorg
in het algemeen en het verblijf
van residenten in een rusthuis.
Daarbij leidde onze bezorgdheid
aangaande het welbehagen van
onze dierbare bejaarde tot een
nauwgezet opvolgen van allerlei
indicatoren die, zowel in
positieve als in negatieve mate,
(on)rechtstreeks bijdroegen aan
het welzijn van niet enkel
'onze' ouderling, maar meestal
ook eenzelfde invloed hadden op
medebewoners.
Gezien onze specifieke
beschermelinge
Antonia
Nouwens (106)
heel wat jaren (1999 - 2010)
verbleef in rust- en
verzorgingstehuis Vinkenhof te
Houthalen en onze duizenden
bezoekuren aldaar tevens leidden
tot (vriendschaps)banden met
bewoners en medewerkers, zal het
begrijpelijk zijn dat, afgezien
van getuigenissen van derden,
onze persoonlijke ervaringen in
belangrijke mate aldaar gestoeld
zijn, en dit OCMW-rusthuis onze
speciale aandacht wegdraagt.
Tegen kritische opmerkingen en
informatie die een gebrek aan
het centraal stellen van de
belangen van de rusthuisbewoners
aan de kaak stellen, bleek het
OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren als
beheersinstantie van van
rusthuis Vinkenhof evenwel
niet opgezet en leidde tot
eindeloze pesterijen. Om
tenslotte te eindigen in een
immoreel toegangsverbod dat ons
als klokkenluiders en nauwste
intimi en mantelzorgers brutaal
moest isoleren van de
leefomgeving van onze eeuwelinge
in dit rusthuis. Op een laffe
wijze waarbij geen enkele
mogelijkheid werd voorzien tot
enig weerwoord tegen een aantal
lasterlijke beschuldigingen,
beoogde het OCMW-bestuur een
communicatiestop naar de
buitenwereld, aangaande het
rusthuis of het OCMW.
Gezien wij door deze
'ordemaatregel' onze taken als
vertegenwoordiger en
mantelzorgers niet meer naar
behoren konden vervullen,
maakten wij op 27 mei 2010
noodgedwongen een einde aan de
overeenkomst met dit rusthuis en
zochten wij een nieuwe thuis
voor onze hoogbejaarde
eeuwelinge.
Naast een informatieve functie
kan deze pagina ook persoonlijke
bemerkingen, kritische
interpretaties of overtuigingen
weergeven, waaraan u als lezer
uiteraard een eigen beoordeling
kan koppelen...
Herman Bielen, Hildegard
Cornelissen en sympathisanten
Lees deze pagina
a.u.b. van beneden naar boven, voor een chronologisch verloop van de gebeurtenissen
WIE
IS WIE?
Antonia NOUWENS
104-jarige Antonia
Nouwens
(verbleef 11 jaar in OCMW-rusthuis Vinkenhof te
Houthalen)
(10/08/1999 - 4/06/2010)
Herman BIELEN en
Hildegard CORNELISSEN
wettelijk vertegenwoordiger, mantelzorgers en
vertrouwenspersoon van Antonia Nouwens
dr. Bart VERSCHELDE
huisarts
A. Nouwens sinds 09/2005
(voordien CRA of rusthuisarts dr. M. Mattens)
mr. Hubert BERGHS
advocaat Bielen, Cornelissen
en Nouwens (burgerlijke gedingen)
mr. Luk DELBROUCK
advocaat Bielen en
Cornelissen
(inzake strafklacht 'laster en eerroof' van
secretaris Marc Doumen en OCMW)
VINKENHOF
OCMW-rusthuis te
Houthalen-Helchteren waar de 104-jarige
Antonia Nouwens
gedurende 11 jaren verbleef
Rob GEURTS
- rusthuisdirecteur
Vinkenhof sinds
16/06/2009 (voordien F. Cluyssen)
(wordt geëvalueerd door OCMW-secretaris M. Doumen
als personeelshoofd)
- zijn aangekondigde opendeurpolitiek werd een
'secretarispolitiek' en als
kersvers rusthuisdirecteur werkte hij ijverig mee aan het toegangsverbod
Henri LYNEN
hoofdverpleger Antonia
Nouwens in rusthuis Vinkenhof
OCMW
Openbaar Centrum voor
Maatschappelijk Welzijn te
Houthalen-Helchteren
als beheersinstantie van rusthuis Vinkenhof
Eefje VAN WORTSWINKEL
OCMW-voorzitter (sp.a) te Houthalen-Helchteren
sinds 8/01/2009
(voordien Guido Bulen - sp.a)
Marc DOUMEN
OCMW-secretaris te Houthalen-Helchteren
- personeelshoofd van alle OCMW-werknemers,
inclusief rusthuisdirectie
- verleent informatie aan stemgerechtigde raadsleden
- dossierbeheerder
- leidde in persoonlijke naam vordering in voor
burgerlijke rechtbank en
correctionele dagvaarding van Bielen wegens zogenaamde laster en
eerroof'
- architect van het toegangsverbod voor Bielen en
Cornelissen
mr. Lena DE GROOTE
advocaat OCMW Houthalen-Helchteren
Alain YZERMANS
burgemeester (sp.a) te
Houthalen-Helchteren
MENSURA
Externe dienst ter
preventie en bescherming op het werk
(maakte rapport in opdracht van OCMW dat als klant
betaalt...)
!!! Andere
browsers dan Internet Explorer, zoals bv Google Chrome, gingen
ongewild over tot
een automatisch opstarten van geluidsfragmenten op deze pagina. Dit
technisch euvel is verholpen. !!!
Proces over
mantelzorgers 104-jarige uitgesteld tot
2013
in afwachting onderzoek strafklacht lastens OCMW-secretaris
Tonia (104): "Wat dragen ze
sjieke uniformen hier"
uitgesteld De correctionele
rechtbank van Hasselt heeft vrijdag de behandeling van een
dossier van mantelzorgers Herman Bielen en Hildegard Cornelissen
van de 104-jarige Antonia Nouwens uitgesteld tot 15 februari
2013. Dit in afwachting van het resultaat van het onderzoek
n.a.v. een strafklacht die door Bielen en Cornelissen werd
ingediend lastens Houthalens' OCMW-secretaris Marc Doumen en
onbekenden, wegens misbruik van vertrouwen, schending van het
beroepsgeheim en heling.
'laster en
eerroof'
Mantelzorgers Bielen en Cornelissen zijn door het het OCMW van
Houthalen-Helchteren gedagvaard wegens laster en eerroof, omdat
ze op de website www.ouderenhart.be kritiek uitten op dat OCMW.
De hoogbejaarde Antonia Nouwens moest na een verblijf van elf
jaar het OCMW-rusthuis Vinkenhof verlaten, nadat het OCMW een
toegangsverbod uitvaardigde tegen haar twee mantelzorgers. Op
hun website ouderenhart.be penden die niet alleen hun
bekommernissen over ouderenzorg neer, maar onderworpen ook de
werking van het rusthuis aan een kritische blik. Het OCMW aanzag
die bewering als laster en eerroof. "Wij werden gewoon
weggepest", stellen Bielen en Cornelissen overtuigd.
Eerder had de OCMW-secretaris en
voorzitter al procedures opgestart met onder meer een eis tot
het verwijderen van webpublicaties maar het Hof van Beroep in
Antwerpen wees die eis af. Nog op 21/03/2012 poogde de
OCMW-secretaris Doumen via een nieuwe en bijkomende
rechtstreekse dagvaarding de onmiddellijke verwijdering van
de artikelen op ouderenhart.be en een schadeclaim van 5.000 euro
af te dwingen (zie lager of klik
hier)
sjieke uniformen Als rechtstreekse
gedupeerde van het hele dossier vergezelde eeuwelinge Antonia
Nouwens Hildegard vrijdag solidair om in eigen persoon aanwezig
te zijn op de rechtszitting in Hasselt, hetgeen voor haar
resulteerde in een indrukwekkende ervaring. Niet alleen het
grote gebouw en de hoge plafonds impressioneerde haar, maar
vooral de beroepskledij van advocaten en voorzitter maakten
indruk. "Wat een sjieke uniformen dragen die mensen hier",
fluistert Tonia Hildegard toe :-).
Maar Tonia voelt zich meteen meer op haar gemak wanneer ze mr.
Luk Delbrouck herkent van eerdere afspraken op zijn kantoor en
hij een sociabel woordje met haar wisselt. Spontaan direct
verwelkomt Tonia ook de advocaat van de tegenpartij. Bij haar
aankomst is mr. Lena De Groote duidelijk verrast met de
vriendelijke "goeie morgen...", waarmee Tonia haar
begroet. In de rechtszaal is er duidelijk enig tumult waar te
nemen bij tegenpartij, wanneer mr. Delbrouck alvast aangeeft de
bevoegdheid van de rechtbank in dit dossier in vraag te
stellen...
OCMW-secretaris Houthalen poogt
via nieuwe
rechtstreekse dagvaarding de kaart te trekken van
slachtoffer en eist 5.000 euro schadevergoeding
Inclusief een machtsvertoon met
veiligheidsagenten was OCMW-secretaris Doumen in 2010 de
architect van een bizar toegangsverbod tot het rusthuis
Vinkenhof, als 'verdoken sanctie'
voor beide mantelzorgers van een stokoud vrouwtje. Dat
noodzaakte de 102-jarige Antonia Nouwens op einde van haar leven tot een
verhuis, waardoor ze na 11 jaar brutaal onttrokken werd aan haar
vertrouwde leefomgeving. En in het kader van de lopende
procedure wegens zogenaamde laster & eerroof, bezondigde de
OCMW-secretaris zich verder aan de meest walgelijke
aantijgingen en insinuaties bij de gerechtelijke politie,
met de intentie mantelzorgers Bielen en Cornelissen zwart te
maken.
Naast
energievretende bekommernissen en waakzaamheid om de
schade van desociale en praktische ontwrichting als gevolg van het
toegangsverbod voor de
hoogbejaarde zoveel mogelijk op te vangen, werden mantelzorgers
Herman Bielen en zijn partner Hildegard Cornelissen bovendien
door het OCMW-bestuur in
een juridische uitputtingsslag gedreven. Dit alles als
afschrikmiddel van de OCMW-secretaris als antwoord op de
kritische uitlatingen van Bielen en Cornelissen op deze
webpagina, als belangenverdediging van bewoners of hun enige mogelijkheid tot verweer
tegen de leugens die door secretaris Doumen over hen de wereld
werden ingestuurd.
wie is
slachtoffer? Prikkelbaarheid, stress
op het werk, slaapstoornissen, hoofdpijn, angstgevoelens,
concentratiestoornissen, werkonbekwaamheid,.. Wij dachten even
dat de secretaris plots empathisch enkele kenmerken van ONZE
reeds jarenlange lijdensweg sommeerde. Maar we vallen achterover
als we vaststellen dat hij met talloze ambtshalve toebedeelde
bevoegdheden, machtsmiddelen;
een functie als personeelshoofd; betrokken
dossierbeheerder/informant van raadsleden en als architect van
het toegangsverbod, inclusief machtsvertoon met
veiligheidsagenten met een prijskaartje van zo'n
6.000 euro gemeenschapsgeld, enkel in een eigen gekwetst ego een slachtoffer
kan herkennen.
Tenminste zo blijkt uit zijn nieuwe rechtstreekse dagvaarding
lastens Bielen, die u hieronder integraal kan lezen.
En..., OCMW-secretaris Doumen meent daarvoor een schadevergoeding
van 5.000 euro
te mogen eisen.
zoveelste
dagvaarding...
Naar ons gevoel toont OCMW-secretaris Doumen met deze
zoveelste nieuwe dagvaarding bovenop de
nog huidig lopende procedure enkel maar aan, hoezeer hij
persoonlijk en rancuneus de mantelzorgers en auteurs van
ouderenhart.be viseert. Of wil de secretaris met de nieuwe
dagvaarding ook een uitstel van de correctionele zitting van
27/4/2012 voorkomen, zodat de resultaten van het onderzoek
aangaande de strafklacht lastens hemzelf wegens misbruik
van vertrouwen, schending van het beroepgeheim en heling, er
liefst geen impact op kunnen hebben (zie artikel 6/03/2012)?
In
zijn nieuwe rechtstreekse dagvaarding goochelt de
OCMW-secretaris overvloedig met allerhande uit hun context
geïsoleerde uitspraken op deze webpagina, met weglating van
voor hemzelf belastende feitelijkheden. Een misleidende
sfeermakerij kan nauwelijks ontkend worden. Opvallend is ook dat
de secretaris in zijn nieuwe rechtstreekse dagvaarding zichplots onthoudt van referenties naar andere bronnen dan deze
webpagina. Maar dat zal zeker wel een reden hebben...
lees hierboven de
functieomschrijving van de OCMW-secretaris of klik op afbeelding
Vertegenwoordiger en mantelzorger
104-jarige Antonia Nouwens legt strafklacht neer
lastens OCMW-secretaris en onbekenden
Advocaat
en strafpleiter
Luk Delbrouck heeft namens de
wettelijke vertegenwoordiger en mantelzorger Herman Bielen van de
ondertussen 104-jarige Antonia Nouwens een strafklacht ingediend lastens Houthalens' OCMW-secretaris Marc Doumen en onbekenden.
De aantijgingen omvatten misbruik van vertrouwen,
schending van het beroepsgeheim en heling.
Omwille van hun kritische
uitlatingen op hun website ouderenhart.be kregen Bielen en zijn
partner Hildegard Cornelissen op 19/02/2010 een toegangsverbod
opgelegd tot het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen, waardoor
eeuwelinge Nouwens na 11 jaar verblijf, noodgedwongen diende te
verhuizen.
Een eis van het OCMW-bestuur om de
webpublicaties te verwijderen, werd eerder op 7/10/2011 door het
Hof van Beroep afgewezen.
"Omwille van het geheim van het onderzoek is een verdere
toelichting taboe, maar de nieuwe klacht zal een rechtstreeks
belang hebben voor de correctionele behandeling van een klacht
wegens zogenaamde laster en eerroof, die door OCMW-secretaris
Doumen lastens mijn cliënt Bielen werd ingeleid.", aldus mr.
Delbrouck.
Op ouderenpsycholoog
gestoelde opmerkingen
eerst
correctioneel vervolgd door OCMW, maar professor
Luc Van de Ven nu voor voordracht uitgenodigd
OCMW-Houthalen uiteindelijk toch
gevoelig voor kritische opmerkingen
van weggepeste mantelzorgers en auteurs van ouderenhart.be?
Reeds jarenlang achtervolgt
OCMW-secretaris Marc Doumen, Herman Bielen en
Hildegard Cornelissen als auteurs van deze webpagina van
ouderenhart.be met juridische procedures wegens zogenaamde
laster en eerroof. Uiteindelijk werden zij als
mantelzorgers samen met de oudste inwoonster van de gemeente, via een toegangsverbod tot het rusthuis
Vinkenhof, weggepest.
Maar terwijl de door de OCMW-secretaris Doumen ingediende strafklacht
en correctionele procedure wegens laster en eerroof nog lopende
zijn, veranderen de architecten van het toegangsverbod nu het
geweer van schouder en krijgen significante aandachtspunten van
ouderenhart.be, nu plots toch aandacht. Zij het nu evenwel voorgesteld
als credit van het OCMW-bestuur...
gewaardeerd
gerontopsycholoog met vernieuwende visie Reeds van bij het
opstarten van de website OUDERENHART.BE verwezen Bielen en
Cornelissen uitgebreid naar interviews en artikels met
gerontopsycholoog Luc Van de Ven, als kernschetsend
autoriteitsfiguur met een vernieuwende blik aangaande
ouderenzorg. De auteurs van OUDERENHART.BE kunnen zich helemaal
vinden in de ervaringsgestoelde en professionele benadering van
prof. Luc Van de Ven als klinisch ouderenpsycholoog en brachten
zijn gedachtegoed, ter aanzwengeling van een
maatschappelijk debat, dan ook met overtuiging onder de aandacht
in ondermeer onderstaande artikelen:
brief aan
OCMW-voorzitter Van Wortswinkel Hoewel talloze kritische
opmerkingen van de jarenlange mantelzorgers Bielen en
Cornelissen volkomen parallel lopen met de visie van deze
gewaardeerde ouderenpsycholoog, werden ze vooreerst steevast
door het OCMW-bestuur gehekeld en juridisch aangeklaagd als
laster en eerroof. Zo'n drietal jaar geleden nodigden
Bielen en Cornelissen in een schrijven aan OCMW-voorzitter Eefje
Van Wortswinkel d.d. 12/03/2009, deze laatste zelfs
uit om, met het oog op meer begrip, kennis te nemen van
hun publicaties m.b.t. prof. Luc Van de Ven. Maar naar gewoonte liet
het OCMW-bestuur ook dit schrijven onbeantwoord.
12/03/2009 - fragment uit brief van Bielen aan
OCMW-voorzitter Eefje Van Wortswinkel
...
Indien u onze visies aangaande ouderenzorg,
betutteling en het louter somatisch zorgdenken nog
beter wenst te begrijpen, nodigen wij u van harte
uit om een bezoek te brengen aan onze website
OUDERENHART.BE, en meerbepaald inzage te nemen van
de interviews met Luc Van de Ven,
gerontopsycholoog bij de KU Leuven...
hypocrisie ten top Terwijl het OCMW-bestuur
de op deze klinische ouderenpsycholoog gestoelde alarmkreten op
ouderenhart.be nog steeds correctioneel blijft achtervolgen,
wordt ouderenpsycholoog dr. Luc Van de Ven in eigen persoon nu
door het OCMW-bestuur uitgenodigd. Zij het dan nu voorgesteld als
een geëngageerde initiatiefname van het OCMW.
Hypocrisie ten top dus...
>>> zie
hier de integrale uitnodiging aan familieleden <<<
positief
Maar wat het uitgangspunt ook moge zijn: hoe meer invloed er van prof. dr.
Van de Ven als autoriteitspersoon aangaande ouderenzorg mag
uitgaan, hoe meer dit kan bijdragen tot een bewustzijnproces,
waarbij een psychisch welbevinden van ouderen voorop mag/kan
staan. Precies
de betrachting van OUDERENHART.BE.
eindelijk organigram personeel met foto
Ook aangaande de herkenbaarheid van
het personeel door residenten en betrokken familieleden speelt
zich eenzelfde verhaal af. Reeds 4 jaar geleden trachtten Bielen
en Cornelissen aandacht te vragen van het OCMW-bestuur voor
enige herkenning van tenminste het verzorgend personeel. Gezien
hun duizenden bezoekuren aan het rusthuis Vinkenhof stelden zij
voortdurend vast dat noch de bewoners, noch hun naaste
betrokkenen, personeelsleden konden duiden met naam. Enkel
een vage beschrijving van gestalte, haarlengte en kleur of al dan niet
brildragend, moest definiëren welke verzorgende de meest intieme
handelingen uitvoerden. En persoonsgebonden klachten
gleden aldus af in de 'ongeloofwaardigheid' van
ongespecificeerde, mistige omschrijvingen...
Gedurende het 11-jarig verblijf van
hun hoogbejaarde beschermelinge werden Bielen of Cornelissen ook
hier steevast enig antwoord onthouden. Maar niet lang nadat
zij samen met de eeuwelinge via het toegangsverbod waren
weggepest uit rusthuis Vinkenhof, verscheen er plots een
uitgebreid en prachtig organigram, inclusief foto's en
functieomschrijving van het personeel. En netjes opgedeeld per
afdeling, die ondertussen eveneens een naam kreeg...
desktop gsm
als schaamlapje
Nog nooit sinds het
bestaan van het rusthuis Vinkenhof konden bewoners beschikken
over een private telefoonaansluiting op hun kamer. Maar helemaal
te gortig wordt het als zelfs 4
jaar na een verhuis naar een splinternieuwe nieuwbouw, deze
elementaire en noodzakelijke voorziening nog steeds onthouden
blijft aan de rusthuisbewoners. En dit anno 2012! Onbegrijpelijk en onverantwoord
gezien deze elementaire en eenvoudige voorziening vaak als enige
mogelijkheid rest om een levensnoodzakelijk sociaal contact en
verbondenheid met de buitenwereld te onderhouden. Zeker voor
minder mobiele rusthuisbewoners.
Veelvuldig hekelden wij het
ontbreken van deze onontbeerlijke nutsvoorziening, zoals o.m. in
onderstaande artikelen:
desktop gsm als
schaamlapje Nochtans kondigde kersvers rusthuisdirecteur Rob Geurts2,5 jaar geleden (!)
nog tijdens de
familiebijeenkomst van 7/10/2009met veel poeha en onder de rubriek 'goed nieuws' aan, "dat
er binnen enkele weken telefoonaansluitingen actief konden
zijn op de kamers van de residenten. Maar net zoals zijn
opendeurpolitiek al snel een 'secretarispolitiek' werd, bleek ook
dit item een loze belofte.
En anno 2012 en 132 jaar nadat Graham
Bell in 1876 een patentaanvraag indiende van de telefoon,
verwijst rusthuis Vinkenhof de bejaarde residenten en hun
naasten nu als noodoplossing naar het evenmin voor hande zijnde
internet, om zich aldaar te vergewissen van de aankoop van een
desktop gsm.
Een voor het rusthuis uiteraard makkelijk lapmiddel, vermits ze hiervoor niets hoeven te doen. Maar voor
de bewoners en familieleden blijft het natuurlijk een
oplossing met een extra kostenplaatje en veel aandacht en
inzicht voor
de (veilige) instellingen van het toestel...
Toevallig of niet, maar het infoblaadje aangaande de desktop gsm
komt zowat gelijktijdig uit te hangen aan de balie
van het rusthuis Vinkenhof, als onderstaand artikel werd
geplaatst op deodata.be
telefoonaansluiting verplicht vanaf 1/01/2014 Nogmaals jarenlang
wachten om de residenten van rusthuis Vinkenhof te onthouden van
deze elementaire voorziening, zal het OCMW-bestuur zich evenwel
toch niet meer veroorloven. Want vanaf 1 januari 2014 moet er
in elke woongelegenheid minimaal de aansluiting voor tv, radio
en telefoon mogelijk zijn (WZC, bijlage XII, art..48, 14°)
De gehekelde en juridisch vervolgde kritische opmerkingen van
Bielen en Cornelissen waren dus zeker zinvol, zij het dat de
credits voor de invullingen ervan exclusief diende voorbehouden
aan het OCMW-bestuur en de rusthuisdirectie. Precies de
gemaskeerde reden van het toegangsverbod voor Bielen en
Cornelissen?
OCMW-secretaris vraagt na 2,5
jaar
uitstel aan correctionele rechtbank
Tweeënhalf
jaar nadat OCMW-secretaris Marc Doumen zowel in eigen naam als
in naam van het OCMW-Houthalen-Helchteren een strafklacht
indiende tegen Herman Bielen wegens zogenaamde 'laster &
eerroof' op deze webpagina van ouderenhart.be, vraagt de
secretaris aan de rechtbank om uitstel. "Dit omwille van
ziekte tot 16/01/2012", aldus OCMW-raadsvrouw mr. Lena De Groote aan de
rechtbank op 27/01/2012.
De rechtbank aanvaardt het uitstel
maar wijst, na tussenkomst van mr. Luk Delbrouck erop dat de
OCMW-raadsvrouw ditmaal wel tijdig haar besluiten dient over te
maken. "Mijn besluiten zijn klaar, maar ik maak ze pas over
nadat ik deze van tegenpartij heb ontvangen", stelt mr. Delbrouck
vastberaden.
Op verzoek van mr. Delbrouck wordt,
gezien de principiële aard van de betwisting, een
pleidooitijd voorzien van twee uur, vastgelegd op 27 april
aanstaande.
Dossier van OCMW Houthalen tegen
twee mantelzorgers uitgesteld
bron:
HBVL - 27/01/2012
De
correctionele rechtbank in Hasselt heeft vrijdag een
dossier, waarin het OCMW van Houthalen-Helchteren
een strafklacht wegens laster en eerroof heeft
ingediend tegen twee mantelzorgers van een intussen
104-jarige vrouw, uitgesteld naar vrijdag 27 april.
Herman Bielen en Hildegard Cornelissen zijn de twee
wettelijke vertegenwoordigers van Antonia Nouwens,
die na een verblijf van elf jaar het OCMW-rusthuis
Vinkenhof in Houthalen moest verlaten.
De twee mantelzorgers openden een website en spuiden
via die weg onder meer hun bekommernissen over
ouderenzorg en allerlei kritiek op de werking van
het OCMW rusthuis in Houthalen-Helchteren. Het OCMW
aanziet dat als laster en eerroof en diende een
klacht in.
Volgens de mantelzorgers werden ze weggepest. Het
reilen en zeilen van het rusthuis werd gepubliceerd
op de website, net als de kritische opmerkingen.
Eerder waren er al procedures van de voorzitter van
het OCMW opgestart met onder meer een eis tot het
verwijderen van webpublicaties, maar het hof van
beroep heeft die eis afgewezen. De twee
mantelzorgers kregen in 2010 ook een toegangsverbod
tot het rusthuis opgelegd, waardoor ze zich
genoodzaakt zagen om Antonia Nouwens naar een ander
rusthuis te verhuizen.
RUSTHUIS TRISTESSE: VERKOMMEREN VOOR 44 EURO PER DAG
Rusthuisbewoners zijn bang om
te klagen Ook familie terughoudend
om wantoestanden te melden bron:
De Standaard - 12/11/2011
BRUSSEL - De Zorginspectie en de
Rusthuisinfofoon merken dat er een probleem is met de
klachtencultuur in rusthuizen. Bewoners durven niet te klagen
omdat ze bang zijn dat ze op straat worden gezet. Familieleden
dienen anoniem een klacht in om te voorkomen dat de bewoner er
de dupe van is.
'Mensen hebben schrik om
te klagen over een rusthuis. Ze laten liever betijen als er
problemen zijn omdat ze de weerslag vrezen', zegt Sabine De
Brabanter van de Rusthuisinfofoon. Dat is een meldpunt waar om
het even wie met vragen of klachten over woonzorgcentra
terecht kan. Het aantal oproepen schommelt er al jaren rond
hetzelfde peil: tussen de 900 en 1.100 per jaar. Dat rijmt niet
met de stijgende populatie in de woonzorgcentra. Het aantal
telefoontjes of mails door rusthuisbewoners daalde vorig jaar
zelfs met vier procent, tot een dieptepunt van 2,8 procent.
Bovendien gaat nauwelijks één op de tien oproepen over een
klacht, de rest zijn meestal vragen om informatie.
De meeste oproepen bij de Rusthuisinfofoon komen uit de omgeving
van de bewoners, maar ook die bellers zetten niet snel genoeg de
stap. 'Wanneer familieleden ons contacteren, vragen ze bijna
altijd of hun vader of moeder geen last zal hebben van de
klacht', zegt De Brabanter. 'We voelen dat ze een drempel moeten
overwinnen.'
De Zorginspectie, die soms na een melding via de
Rusthuisinfofoon langsgaat bij een voorziening, merkt dezelfde
vrees op. 'Wij betreuren dat ook', zegt teamverantwoordelijke
Leen Goossens. 'Door die terughoudendheid worden rusthuizen niet
rechtstreeks gewezen op wat beter kan en wordt er geen oplossing
gevonden. Dikwijls kan die vrees onterecht zijn. En als dat
nodig is, kunnen mensen anoniem klagen. Maar als het gaat over
een heel specifiek aspect van de werking, wordt het moeilijk
voor ons om dat aan te pakken op basis van een anoniem verhaal.
Soms raden voorzieningen ook van wie de klacht komt wanneer we
een bezoek brengen.'
Voor veel rusthuizen is het moeilijk om geen steken te laten
vallen. 'Personeelstekort', luidt de verklaring van de sector.
De problemen zijn divers: van voeding die niet is aangepast aan
een dieet over onbegrijpelijke facturen tot het verwaarlozen van
een gebroken heup of een beroerte.
HOF
VAN BEROEP
wijst vordering van
OCMW-Houthalen en secretaris Marc Doumen af als ONGEGROND
HOF VAN
BEROEP: "Op het
eerste zicht betreft het een kritische website,
maar misschien is ook alle kritiek niet onterecht"
vordering
OCMW-Houthalen en secretaris Doumen afgewezen
Gelijktijdig en naar aanleiding van
deze
publicatie aangaande de getuigenis van een arts, leidde
OCMW-secretaris Marc Doumen op 22/06/2009 zowel in zijn
persoonlijke naam als in naam van het OCMW-Houthalen-Helchteren
voor de Burgerlijke rechtbank een procedure in
wegens zogenaamde 'laster en eerroof'. Dit met het oog op
een onmiddellijke verwijdering van een aantal
kritische publicaties op deze
webpagina aangaande het OCMW-Houthalen-Helchteren en diens
rusthuis Vinkenhof, met een geëiste dwangsom van maar liefst 500 EURO per
dag. Het Hof van Beroep te Antwerpen wees op 7/10/2011 de
vordering van het OCMW af en bevestigde daarmee de uitspraak van
de kortgedingrechter te Hasselt op 6/07/2009.
De rechtbank motiveerde zich in dit eindarrest o.a. met:
"Op het eerste zicht betreft het een
kritische website, maar misschien is ook alle kritiek niet
onterecht".
toegangsverbod rusthuis Vinkenhof Samen met deze vorderingen die door
het Hof van Beroep werden afgewezen, werd er, eveneens voor
'laster en eerroof', ook een strafklacht neergelegd jegens
Bielen, als auteur van ouderenhart.be en
vertegenwoordiger/mantelzorger van de eeuwelinge Antonia
Nouwens. In afwachting van een ondertussen nakende correctionele
behandeling van deze zaak, werd op
18/02/2010 een toegangsverbod tot het rusthuis Vinkenhof
uitgevaardigd voor zowel Bielen als zijn partner Cornelissen,
hoewel deze laatste niet eens het onderwerp uitmaakte van deze
strafklacht. Toch werden daardoor in één klap beide
mantelzorgers brutaal onttrokken van de leefomgeving van de
hoogbejaarde Antonia Nouwens (103), hetgeen haar op het
einde van haar leven noopte te verhuizen naar een ander
rusthuis. Een noodgedwongen ingreep die op een pijnlijke wijze
haar sociale leefwereld verstoorde, met een ernstige
desoriëntatie tot gevolg...
Mantelzorgers eeuwelinge
herkennen zich helemaal in
beleving van klokkenluiders in de Panorama-reportage:
'Voor wie de klok luidt'
Vier klokkenluiders die de
graaicultuur en de vriendjespolitiek bij het Hasseltse
politiekorps aan de kaak willen stellen, worden systematisch
weggepest, gebroodroofd, zelfs gerechtelijk vervolgd. Het lijkt
niet van deze tijd, maar het gebeurt, in 2011. De camera van
Panorama doorbreekt de ons-kent-ons-sfeer in het vredige Hasselt
en toont hoe het werkelijk toegaat in en rond het
politiecommissariaat. De korpsleiding kent zichzelf een
maandelijks supplement bovenop zijn loon toe, tegen de
wettelijke voorschriften in. Wie goed staat met de bazen kan
allerlei premies krijgen. Een sollicitante zakt voor het
schriftelijk toegangsexamen, maar wordt als bij wonder wel
aangeworven. Het personeelslid dat dit voorval meldt aan het
Comité P, krijgt een klacht voor heling en valsheid in
geschrifte aangesmeerd.
Panorama spreekt met de geviseerde
klokkenluiders. Ook met de Hasseltse burgemeester, zij het na
lang aarzelen van haar kant. De korpsleiding, die overigens net
vervangen is, weigert elke medewerking. Ook bij het Hasseltse
parket en andere gezaghebbende stemmen vangt Panorama bot. Dat
strookt met de ervaring van veel Limburgse journalisten: zij
die in het verleden een tip van de sluier probeerden op te
lichten, werd “sterk afgeraden” daarmee door te gaan...
(Herbekijk
hier de Panorama-reportage)
OCMW-beleid te Houthalen-Helchteren
Een
102-jarige werd op het einde van haar leven samen met
haar mantelzorgers en vertegenwoordiger door het OCMW-Houthalen
weggepest uit rusthuis Vinkenhof,
waar ze 11 jaar verbleef. Kritische opmerkingen van de
mantelzorgers op deze webpagina van ouderenhart.be werden niet
geduld en na jarenlange intimidaties en pesterijen, met een
strafklacht voor zogenaamde 'laster en eerroof' beantwoord. Zij herkennen zich volkomen in de
vormen van een onbehoorlijk bestuur en de beleving van de klokkenluiders
in de Panorama-reportage: 'Voor wie klok luidt'.
"Een
rancuneus (weg)pestgedrag door het
OCMW-Houthalen is perfect vergelijkbaar"
Als door het
OCMW-Houthalen-Helchteren uit het rusthuis Vinkenhof weggepeste
mantelzorgers van de 104-jarige
Antonia Nouwens
en auteurs van deze website ouderenhart.be
herkennen we
ons helemaal in de beleving van de klokkenluiders in de
ontluisterende Panorama-reportage van 6/11/2011. (Herbekijk
hier de reportage)
Reeds gedurende jaren nemen ikzelf
(Herman Bielen) en mijn partner Hildegard Cornelissen een vertrouwensmandaat als
vertegenwoordiger en onze mantelzorgfunctie jegens onze
ondertussen 104-jarige beschermelinge Antonia Nouwens, bijzonder
ernstig.
Door de duizenden bezoekuren aan het OCMW-rusthuis Vinkenhof te
Houthalen, waar Antonia gedurende elf jaar verbleef, groeiden er
ook (vriendschaps)banden met andere bewoners en kregen wij een
goed zicht op het reilen en zeilen in het rusthuis, alsook op de
verzuchtingen van medebewoners die ons in vertrouwen namen.
Op deze webpagina publiceerden wij onze persoonlijke ervaringen met
het rusthuis en allerhande indicatoren die naar onze overtuiging
rechtstreeks of onrechtstreeks een invloed hadden/hebben op het
welbehagen van de rusthuisbewoners.
Het OCMW van Houthalen-Helchteren was en is echter niet
gediend met deze publicaties en vooral de kritische opmerkingen
die hierop worden geuit. Het OCMW ondernam dan ook al
meerdere pogingen om hieraan een einde te stellen, doch is hier
tot op heden niet in geslaagd.
Hoewel OCMW-secretaris
Doumen in
zijn persoonlijke naam een procedure inleidde wegens zogenaamde
'laster en eerroof' op deze pagina en daarmee ook persoonlijk
belanghebbende werd, bleef deze man ook in deze zaak zowel
dossierbeheerder en
informant voor de OCMW-raadsleden. In zijn hoedanigheid van
OCMW-secretaris is hij tevens het personeelshoofd van
alle werknemers, inclusief de rusthuisdirectie en het personeel van
rusthuis Vinkenhof. Het elementair rechtsbeginsel 'Nemo iudex in causa
sua' oftewel 'niemand kan rechter zijn in zijn eigen zaak',
werd hierdoor uiteraard een lachertje.
Via allerhande
vormen van
trucs en machtsmisbruik slaagde deze bijzonder
gedreven OCMW-secretaris er tenslotte in ons op 19/02/2010 een
toegangsverbod tot het rusthuis op te leggen, waardoor in eerste
plaats een stokoud vrouwtje op het einde van haar levenzwaar
werd gedupeerden tenslotte onttrokken aan haar sociale omwereld
als levensbelangrijk houvast. Als
vertegenwoordiger, mantelzorgers en nauwste intimi die dagelijks
in de weer zijn en in contact staan met de toen oudste inwoner van
Houthalen-Helchteren, omschrijft het OCMW ons in de media
bedrieglijk en denigrerend als 'geen familie maar een goede
kennis van een rusthuisbewoner...'. Een omschrijving die het
bizar en gewetenloos karakter van het toegangsverbod enigszins
moet maskeren voor de publieke opinie. En terwijl een onderzoek
aangaande de OCMW-strafklacht voor zogenaamde 'laster en eerroof' nog lopende is en
zich enkel baseerde op een subjectief MENSURA-rapport waarbij
Bielen en Cornelissen niet eens werden gehoord, voerde OCWM-voorzitster Van Wortswinkel (sp.a) ondertussen Bielen en zijn
partner op als veroordeelde schuldigen, aan volstrekt onware en
tergende aantijgingen.
In één klap werd
de toen 102-jarige haar nauwste intimi, vertegenwoordiger en
vertrouwenspersonen waarvan ze erg afhankelijk is, de toegang
tot haar leefomgeving ontzegd. Een voorspelbare en pijnlijke
desoriëntatie van onze hoogbejaarde
bleef niet uit en haar beste vriendin en overbuurvrouwtje
Marieke R.
overleed amper drie weken
na Tonia's afwezigheid. En hoewel het toegangsverbod als
georkestreerde 'ordemaatregel' vervolgens haar fundament moest vinden in de
lopende strafklacht 'laster en eerroof' waarvan enkel Bielen het
onderwerp was, zou dit toegangsverbod tot het rusthuis ook
gewetenloos worden opgelegd aan diens partner Hildegard. Het
opzet van het toegangsverbod was duidelijk: het moest dienstig
zijn om elke communicatie aangaande het OCMW-Houthalen, het
rusthuis Vinkenhof en bestuursverantwoordelijken, de kop in
te drukken. Om een
diabolisering van de mantelzorgers Bielen en Cornelissen aan te
scherpen en zelfs een kunstmatige angstpsychose t.o.v.
hun persoon als auteurs van ouderenhart.be
aan te wakkeren,
werden gelijktijdig met het
toegangsverbod door de OCMW-secretaris met veel machtsvertoon zelfs wekenlang verschillende
veiligheidsagenten(!!!)
gepositioneerd bij het rusthuis.
En om het
wegpestgedrag tenslotte te voltooien,
stuurde het OCMW de
102-jarige Antonia enkele dagen later een 'beleefde
oprotbrief', met 7 bladzijden adressen van andere rusthuizen.
Wanneer het
toegangsverbod ook de directe aanleiding vormt voor een
wisselmeerderheid binnen de OCMW-raad, zorgt het tevens voor
een
boemerangeffectvoor
politiek Houthalen. Door de plotse wisselmeerderheid dreigde immers de (financiële) toekomst van het
Nieuw Administratief Centrum (NAC), als prestigeproject
van burgemeester Yzermans (sp.a) in aanloop van de verkiezingen
2012, op de helling te komen staan.
Omwille van politieke belangen moet ook een smet op het blazoen
van OCMW-voorzitter Van Wortswinkel (sp.a) zoveel mogelijk
voorkomen worden, gezien haar grote verantwoordelijkheid in het
ondertussen gehekeld toegangsverbod.
Een mogelijke opheffing ervan zou immers het uitgangspunt van
gebrek aan een ernstige motivering, enkel kunnen aanwakkeren. Toch konden, noch burgemeester Yzermans, noch
rusthuisdirecteur Geurts (die overigens wordt geëvalueerd door
OCMW-secretaris Doumen
als personeelshoofd), in een ultieme
poging de opheffing van het verbod voor Hildegard niet tegenhouden.
Bizar argumenteerde burgemeester Yzermans aan
minister Bourgeois (Binnenlands
Bestuur) dat de bezoeken van Hildegard aan het rusthuis, de
financiële belangen van de gemeente zouden schaden (???).
Omwille van sociale redenen,
onze bekommernissen over haar welbevinden en haar virtuele
dakloosheid zat er voor ons vervolgens niets anders op dan Antonia
onvoorzien en continu op te nemen in ons gezin, ondanks de enorme praktisch impact die
daarmee gepaard ging.
Dag en nacht bleef ons gezinsleven gedurende maanden
ontwricht, tot Antonia een huisvesting vond in een
ander rusthuis. Maar het toegangsverbod verstoorde brutaal en definitief
de sociale leefwereld van de hoogbejaarde, op het einde van haar leven...
Niet enkel onze eeuwelinge
werd onterecht zwaar gedupeerd. Naast de eindeloze energie,
stresstoestanden, publieke vernederingen, valse beschuldigingen
(zoals bedreigend voor het personeel...) en de negatieve impact op
onze gezondheid en gezinsleven, dienden we tot op heden reeds
zo'n 15.000 euro van onze spaargelden te onttrekken, om ons
via juridische weg ook een weg naar de waarheid te banen. Ons
engagement met ouderenzorg
en mantelzorg ontaardde in een jarenlange lijdensweg.Een
zwarte periode in ons leven, maar we blijven vastbesloten
geloven in rechtvaardigheid...
Antonia Nouwens (104)
Herman Bielen
Hildegard Cornelissen
TAGS: Hasselt politie HaZoDi
procureur Rubens burgemeester Hilde Claes korpschef Michel
Beckers commissaris
Francis Balaes klokkenluiders Vera Vrancken Antia Vanoppen Serge
Delvaux Marianne Vonckx Panorama-reportage Voor wie de klok
luidt Wim Van den Eynde Antonia Nouwens 103 Herman Bielen
Hildegard Cornelissen mantelzorgers OCMW-Houthalen-Helchteren
OCMW-secretaris Marc Doumen OCMW-voorzitter Eefje Van
Wortswinkel pesterijen toegangsverbod Lena De Groote Luk
Delbrouck Raad van State strafklacht laster en eerroof
UITZENDING GEMIST OFHERBEKIJK de
Panorama-reportage: 'VOOR WIE DE KLOK
LUIDT' Van klokkenluider tot
paria...
bron:
deredactie.be
- 6/10/2011
VRT - Panorama: 'Voor wie de klok luidt -
6/10/2011
bron:
deredactie.be
- 6/10/2011
burgemeester Hilde Claes (sp.a): "Ik heb geen excuses aan
te bieden..."
bron: VRT
'Reyers Laat'
- 6/10/2011
Op de kritiek dat de
reportage veel te eenzijdig
was, zoals onder meer
procureur Marc Rubens die
formuleerde, antwoordde
hoofdredacteur Kris Hoflack
gisteren in een persbericht:
‘Alle betrokkenen hebben
ruimschoots de kans gekregen
om te reageren en hun versie
van de feiten te geven. Als
dat niet gebeurd is, was dat
omdat betrokkenen niet op
die vraag zijn ingegaan. De
reportage is op voorhand
goedgekeurd door de
deontologische adviesraad
van de VRT.'
De
correctionele rechtbank van
Hasselt heeft dinsdagmorgen
Mary-Ann Vonckx en Vera
Vrancken, twee van de
zogenaamde klokkenluiders
die in de Panorama-reportage
getuigden over wanpraktijken
bij de politiezone Hazodi,
vrijgesproken van de
betichting dat ze
onrechtmatig een dossier
zouden bekomen hebben.
Het parket
van Hasselt, meer bepaald
Procureur des Konings Marc
Rubens, had beide
klokkenluiders gedagvaard
omdat ze een dossier zouden
gestolen hebben bij het
verzamelen van bewijslast
over de corruptie, fraude en
pesterijen in de politiezone
Hasselt-Zonhoven-Diepenbeek.
Mary-Ann Vonckx en Vera
Vrancken werden dus zelf
beticht in de zaak die ze
aan het licht hebben
gebracht.
De
correctionele rechtbank van
Hasselt oordeelde
dinsdagmorgen echter dat
beide dames niet schuldig
zijn aan de feiten die hen
ten laste werden gelegd. Ze
werden dan ook over de hele
lijn vrijgesproken en moeten
niet opdraaien voor de
gemaakte kosten van het
proces. Vrancken en Vonckx
waren zelf niet aanwezig op
de zitting, maar lieten zich
vertegenwoordigen door hun
advocaat.
Namens de
politiezone Hazodi was
advocaat Hugo Lamon
aanwezig, de man die
afgelopen week nog hard
uithaalde naar de
klokkenluiders en de
journalist van de
VRT-reportage.
Justitieminister De Clerck
wil speciaal
statuut dat klokkenluiders
beschermt
bron:
De
Standaard
- 12/10/2011
BRUSSEL - Wie
mistoestanden aanklaagt,
moet altijd op bescherming
kunnen rekenen, vindt
minister van Justitie Stefaan De Clerck (CD&V).
‘De afgelopen dagen hebben
duidelijk gemaakt dat
“klokken luiden” zijn eigen
specifieke logica heeft',
vindt de minister van
Justitie, Stefaan De Clerck
(CD&V). De heisa die is
losgebarsten rond de
Hasseltse politie en het
parket is hem niet ontgaan.
De Panorama-reportage van
vorige donderdag schetste
een beeld van graaicultuur
en intimidatie binnen het
Hasseltse politiekorps.
Justitie zou niets hebben
gedaan met de klachten die
vier administratieve
medewerkers doorspeelden aan
het Comité P.
Eén ding is volgens De
Clerck nu al duidelijk:
klokkenluiders verdienen een
bijzondere behandeling. ‘Ze
zitten per definitie in een
tegenstrijdige situatie',
zegt hij. ‘Wie zaken naar
buiten brengt die de rest
van zijn omgeving liever
verborgen houdt, weet dat
hij zal worden uitgestoten.
Daarna kunnen ze vaak
nergens meer terecht omdat
ze “besmet” zijn. De
polarisatie die de jongste
dagen in Hasselt opduikt,
wekken klokkenluiders altijd
op.'
De minister vindt dat er
nood is aan een nationaal
beschermingsstatuut voor
klokkenluiders. Dat bestaat
al binnen de Vlaamse
overheid en op Europees
niveau. ‘We kunnen ons
baseren op die procedures,
maar moeten het breder
bekijken dan louter een
bescherming van de
ambtenaren in de federale
administraties. Iedereen die
wantoestanden aanklaagt,
moet op steun kunnen
rekenen, ook in de
privésector. Het kan geen
kwaad dat justitie hierin
voortrekker speelt.'
Ook 13
OCMW-raadsleden gedagvaard na klacht
Liga van Mensenrechten? bron:
De Standaard - 6/07/2011
Arbeidsauditeur dreigt alle 13 OCMW-raadsleden van Brussel voor
de correctionele rechtbank te brengen na een klacht van de
Liga voor Mensenrechten. De
aantijgingen betreffen onmenselijke behandeling, schuldig
verzuim en samenspanning van ambtenaren om de OCMW-wet te
overtreden... (klik op artikel om te lezen)
"Rusthuisbezoek
mantelzorgster 102-jarige
schaadt financiële belangen van gemeente" (?)
Burgemeester Yzermans
(sp.a) 'roept
iedereen tot de orde', maar tracht ondertussen
zelf OCMW-raadsbesluiten
van nieuwe wisselmeerderheid te boycotten
klik voor groter
"Handuitreiking naar oppositie..., gebakkelei
moet stoppen..., gezond verstand moet weerkeren...", aldus
luiden de officiële woorden van burgemeester Alain Yzermans. Maar
ondertussen tracht hijzelf een stok in de wielen te steken van
raadsbesluiten die hem niet 'passen' of vecht hij ze uit
loyaliteit met de huidige minderheidscoalitie aan, bij
binnenlands bestuur. Zoals ondermeer zijn verzet tegen het
raadsbesluit tot opheffing van het toegangsverbod voor een
mantelzorgster van de 103-jarige Antonia Nouwens, zijnde nog
niet zo lang geleden de oudste inwoner van zijn gemeente...
Gelukkig werden de onzinnige argumenten van
Yzermans door het ministerie van Geert Bourgeois niet ernstig
genomen,
gezien natuurlijk nergens uit bleek, dat 'de financiële belangen
van de gemeente daardoor geschonden zouden worden', evenmin de
beginselen van behoorlijk bestuur'.
(zie lager of klik
hier)
OCMW-Houthalen
moet toegangsverbod rusthuis
Vinkenhof alvast opheffen voor Hildegard
103-jarige
Tonia kan eindelijk vrienden terugzien
Burgemeester
Yzermans (sp.a) en rusthuisdirecteur
Rob Geurts teruggefloten door minister Bourgeois(NVA)
Weliswaar met wat vertraging
omwille van een foutje van de post en foutief adres, ontvingen we op 6/01/2011 een
op 27/12/2010 gedateerd
schrijven van
het OCMW-bestuur, dat het toegangsverbod tot het
rusthuis Vinkenhof alvast voor Hildegard
Cornelissen is opgeheven. Reeds op 19/08/2010 besliste de
OCMW-raad alvast tot de opheffing van het toegangsverbod voor
Hildegard Cornelissen, die samen met partner Herman Bielen de
mantelzorg waarneemt over de ondertussen 103-jarige Antonia
Nouwens. Maar 'derden' (lees: burgemeester Yzermans en
rusthuisdirecteur Geurts) dienden evenwel een beroep en klacht in tegen het OCMW-raadsbesluit, om het toegangsverbod op te heffen. Dit zorgde
voor vertraging, maar evenwel zonder resultaat, gezien deze
klachten op 16/12/2010 werden afgewezen door Vlaams minister van
Bestuurszaken Geert Bourgeois...
raadsbeslissing van 19/08/2010 Al vier maanden geleden werd binnen de OCMW-raad d.d. 19/08/2010 met meerderheid van stemmen beslist, om alvast
het toegangsverbod tegen Hildegard Cornelissen op te heffen.
Niet verwonderlijk overigens, vermits het toegangsverbod stoelde
op een lopende strafklacht wegens zogenaamde 'laster en eerroof'
op deze webpagina, ingediend door OCMW-secretaris Doumen. Hoewel
deze nog lopende strafklacht enkel gericht was tegen Herman
Bielen, en zijn partner Hildegard daar niet eens deel van
uitmaakte, kreeg ook zij eveneens een toegangsverbod opgelegd...
Ondertussen, en nadat de rechter in kortgeding zich onbevoegd
verklaarde, blijft het toegangsverbod ten gronde aangevochten bij de Raad
van State.
verzet van burgemeester Yzermans en rusthuisdirecteur Geurts afgewezen
Te gek om los te lopen maar zogenaamd omwille van 'financiële belangenschade van de gemeente'
(???) diende burgemeester Yzermans en schepenen echter klacht in
tegen het besluit van de OCMW-raad, tot opheffing van het
toegangsverbod. Ook de rusthuisdirectie van Vinkenhof (lees: Rob
Geurts) poogde de opheffing van toegangsverbod tegen te houden,
evenwel zonder resultaat. Want op 16/12/2010 reageert minister
Geert Bourgeois (binnenlands bestuur) dat het beroep van deze
'derden' moet worden afgewezen, wegens een gebrek aan dragende
argumenten.
Of zou er een verband kunnen bestaan tussen de boosheid van
sp.a-burgemeester Yzermans omwille van de nieuwe wisselmeerderheid
(als gevolg van het toegangsverbod), die binnen het OCMW niet blindelings in zijn NAC-avontuur
(Nieuw Administratief Centrum) wil stappen? Of moet het imago
van zijn partijgenote Eefje Van Wortswinkel (sp.a), die
het mandaat van OCMW-voorzitter kreeg toebedeeld, gevrijwaard
blijven na haar gedreven inzet om het toegangsverbod tot stand
te brengen?
En kan
de klacht van rusthuisdirecteur Rob Geurts geïnspireerd kan zijn door zijn personeelshoofd (OCMW-secretaris
Marc Doumen),
die als
belanghebbende partij (wegens zijn persoonlijke procedure tegen
auteurs ouderenhart.be) en architect van het
toegangsverbod toch dossierbeheerder was en bleef? Lang leve de 103-jarige Tonia..., toch?
Agentschap voor Binnenlands Bestuur Afdeling lokale en regionale besturen -
regelgeving en werking Boudewijnlaan 30 - 1000 Brussel
Aan het college van burgemeester en schepenen van de gemeente Houthalen Grote Baan 112 3530 Houthalen-Helchteren
Aan de
directie van residentie Vinkenhof Lunstraat 19 3530 Houthalen-Helchteren
Datum: 16/12/2010
Betreft: Houthalen-Helchteren: beroep tegen
OCMW-raadsbesluit van 19 augustus 2010 en klacht
directie Vinkenhof
... /... Op de klacht van het college van burgemeester en
schepenen is artikel 257 van het OCMW-decreet van
toepassing. Het college van burgemeester en
schepenen moet derhalve concreet motiveren waarom de
financiële belangen van de gemeente worden
geschonden door het besluit van de OCMW-raad.
Aangezien het college van
burgemeester en schepenen die financiële
belangenschade niet aantoont of aannemelijk maakt,
ben ik van mening dat het beroep moet worden
afgewezen en er geen redenen zijn om het besluit te
vernietigen. .../...
De
Viceminister-president van de Vlaamse Regering en
Vlaams minister van Bestuurzaken, Binnenlands
Bestuur, Inburgering, Toerisme en Vlaamse Rand,
Geert Bourgeois
Datum: 16/12/2010
Betreft: Houthalen-Helchteren: beroep tegen
OCMW-raadsbesluit van 19 augustus 2010 en klacht
directie Vinkenhof
... /... Volgens de directie van het rusthuis Vinkenhof zijn
de beginselen van behoorlijk bestuur geschonden,
omdat de feiten die aanleiding hebben gegeven tot
het toegangsverbod niet gewijzigd zijn.
De
klacht bevat echter geen concrete feiten of bezwaren
waaruit blijkt dat het opheffen van het
toegangsverbod tegen mevrouw Cornelissen de goede
werking van het rusthuis in het gedrang kan brengen
en dat het continuïteitsbeginsel of zelfs het
redelijkheidsbeginsel werd geschonden.
Gelet op wat
voorafgaat zijn er geen argumenten voorhanden om het
bestreden besluit te vernietigen. .../...
De
Viceminister-president van de Vlaamse Regering en
Vlaams minister van Bestuurzaken, Binnenlands
Bestuur, Inburgering, Toerisme en Vlaamse Rand,
Geert Bourgeois
Tonia alvast blij...
Door de opheffing van het toegangsverbod voor
alvast één van de mantelzorgers van de 103-jarige Antonia
Nouwens komt er na 10 maanden eindelijk een einde aan het
brutaal isolement, dat de hoogbejaarde afsneed van haar
vriendschappen die ze gedurende 11 jaar in rusthuis Vinkenhof
had opgebouwd. Immers leidde het toegangsverbod voor haar beide
mantelzorgers noodgedwongen tot een verhuis naar een ander
rusthuis.
Tonia verheugt er zich uitermate op om, in menswaardige
omstandigheden en na bijna een jaar, weldra haar beste vrienden
te kunnen terugzien.
met
bedrieglijk en manipulerend bericht aan medewerkers:
'Positieve afloop van juridische
procedure Bielen & co'
Gelijktijdig met de beslissing van de OCMW-raad
op 19/08/2010 om het toegangsverbod alvast tegen
Hildegard Cornelissen op te heffen, richten
OCMW-secretaris Doumen en OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel (sp.a) een schrijven aan de
personeelsleden en medewerkers binnen het OCMW. Op
een manipulatieve en bedrieglijke wijze willen zij
daarin het gezichtsverlies dat samengaat met de
opheffing van het gecontesteerd toegangsverbod
beperken en stellen ze het triomfantelijk voor
alsof het OCMW juridisch haar gelijk haalde...
Het is de OCMW-secretaris ten tijde van zijn
schrijven aan de medewerkers echter zeer goed
geweten, dat de belangrijkste burgerlijke en
strafrechtelijke procedures waarbij hij BIELEN ook
in zijn persoonlijke naam beticht van zogenaamde
'laster en eerroof', nog moeten behandeld worden.
Op 7/10/2011
wijst het Hof van Beroep te
Antwerpen alvast de vorderingen van het OCMW en
secrataris Doumen af
Maar
achter de schermen en in een ultieme poging om
de raadsbeslissing van 19/08/2010 tot
opheffing van het toegangsverbod alsnog te boycotten,
pogen rusthuisdirecteur Rob GEURTS en burgemeester
Alain YZERMANS (sp.a) dit te bereiken door een
klacht te richten aan minister Bourgeois. Daardoor
wordt de opheffing pas vier maanden later op
27/12/2010 betekend aan Hildegard Cornelissen.
Radio
2 Limburg
Eveneens gelijktijdig stuurde OCMW-secretaris Doumen
ook een persbericht de wereld in met een
gelijkaardige misleiden inhoud
(zie lager of klik hier)
datum:
19.08.2010
toestelnummer: 011 60 09 60
'Positieve afloop van juridische
procedure Bielen & co. - stand van zaken
Geachte
medewerker
Aansluitend
op onze eerdere communicatieronde delen
wij u mee dat het OCMW - behoudens
enkele nog lopende procedures -
een punt
wil zetten achter het dossier "Bielen &
co". Reden daartoe is het arrest van de
Raad van State dd. 10 augustus 2010
waardoor de eis van H. Bielen en diens
partner om het toegangsverbod tot de
instelling Vinkenhof op te heffen,
verworpen is. Met andere woorden, de
Raad van State - zowat het belangrijkste
administratieve rechtscollege van ons
land - heeft de beslissing van de
OCMW-raad (februari 2010: opleggen van
een tijdelijk toegangsverbod lastens 2
regelmatige bezoekers van Vinkenhof als
collectieve beschermingsmaatregel) niet geschorst.
Eerder al,
op 6 mei 2010, oordeelde in kortgeding
de Rechtbank van Eerste Aanleg te
Hasselt dat de beslissing van de
OCMW-raad genomen werd "in
overeenstemming met de geldende
regelgeving en niet berust op een
machtsafwending of op een
machtsovertreding".
De heer H.
Bielen & co. kon dus noch bij de Raad
van State noch bij de Rechtbank van
Eerste Aanleg een actueel belang of een
subjectief recht aantonen.
Meer nog,
onze vroegere rusthuisbewoner zélf, A.N.,
werd het slachtoffer van de
procedureslag. "Haar eis" om een kopie
van haar zorgdossier te ontvangen, werd
zowel door de Rechtbank van Eerste
Aanleg te Hasselt op 9 juli 2009 als
door het Hof van Beroep te Antwerpen op
17 maart 2010 afgewezen. De rechters
oordeelden op basis van de
patiëntenrechtenwet en de wet op de
bescherming van de persoonlijke
levenssfeer. Inmiddels vernemen wij dat
A.N. het goed stelt in haar nieuw
onderkomen en we zijn oprecht verheugd
hierover.
Zoals u weet
heeft de heer H. Bielen ook bij de
rusthuisinspectie meermaals
klachtenbundels over de werking van
Vinkenhof en over de dagelijkse
verzorging van A.N. neergelegd. Na
grondig onderzoek werden deze klachten
telkens inhoudelijk als ongegrond
beoordeeld. We verwijzen o.m. naar de
brieven van het Vlaams Agentschap
Inspectie Welzijn van 31 januari 2006 en
9 maart 2010.
Geachte
medewerker, indien u nog vragen heeft
bij dit dossier kan u deze stellen
tijdens de eerstvolgende
personeelsvergaderingen. De directie,
mevrouw S. Meylaers en/of de heer R.
Geurts, maken dan samen met u nog een
korte evaluatie op waarna wij dit
dossier definitief willen afsluiten.
Indien gewenst kan u dan ook inzage
nemen in de vonnissen, arresten en
briefwisseling waarover sprake
hierboven.
Tenslotte
brengen we de enkele tips van onze
vorige brief even in herinnering.
Wanneer u
wordt aangesproken door derden over de
houding of het gedrag van een collega of
over de werking van Vinkenhof of het
OCMW in het algemeen:
- Probeer
rustig te blijven en erken de ernst van
de vraag/opmerking.
- Bewaar zelf een neutrale houding en
laat je niet verleiden om een standpunt
in te nemen tégen een collega, de
directie of het beleid.
- Verwijs de betrokkene steeds door naar
de hoofdverpleegkundige of de directie
om het probleem te
bespreken (eventueel toepassing van de
klachtenprocedure).
- Registreer eventueel onaangepast
gedrag of agressie van de derde in een
boek.
Uw
directie verzocht ons om in de toekomst
bij gelijkaardige voorvallen - namelijk
incidenten die de rust en de sereniteit
op de verpleegafdeling ernstig verstoren
en/of die het welzijn van de werknemers
schaden - even adequaat op te treden.
Wat dat betreft kan u zeker op ons
rekenen!
Hoogachtend
Namens het OCMW-bestuur
Marc
Doumen
Eefje Van Wortswinkel
secretaris
voorzitter
Van bizar toegangsverbod over
OCMW-wisselmeerderheid,
tot financiële onzekerheid over aangevat prestigeproject
van 27.000.000 euro?
OCMW-raadslid Mantels:
"Ik laat
me geen dossiers meer door mijn strot rammen, ik wil mijn werk
goed doen"
Boze burgemeester Yzermans
start procedure tegen democratische
OCMW-beslissing om niet in het NAC-avontuur te stappen
HOUTHALEN-HELCHTEREN -
Op 19/02/2010 vaardigde het OCMW van Houthalen-Helchteren voor
de mantelzorgers van de 102-jarige Antonia Nouwens (en auteurs
van deze website) een bizar, immoreel en gemanipuleerd
toegangsverbod uit tot het rusthuis Vinkenhof. Schaamteloos werd
daardoor een stokoud vrouwtje in haar leefomgeving brutaal
geïsoleerd van haar nauwste betrokkenen. Dit toegangsverbod
vormde voor OCMW-raadslid Jean-Pierre Mantels de
spreekwoordelijke druppel om een maand later, op 26/03/2010, als
onafhankelijk te gaan zetelen. Daardoor ontstond binnen het OCMW
een wisselmeerderheid die zich kritisch opstelt en het beu is om
ja te knikken zonder over voldoende, objectieve en verifieerbare
informatie te kunnen beschikken. "Ik laat me geen
dossiers meer door mijn strot rammen. Ik wil mijn werk goed doen",
aldus Mantels.
Een en ander heeft nu ook zware gevolgen voor het
prestigeproject van burgemeester Yzermans, die in het
verkiezingsjaar 2012 graag wil uitpakken met een Nieuw
Administratief Centrum (NAC). Een groteske realisatie van
27.000.000,00 euro (méér dan 1 miljard oude BEF!) op kap van de
inwoners van Houthalen-Helchteren?
'goede huisvader' bouwt niet
zonder financiële garanties Zonder enige
financiële garantie bouwt de burgervader van
Houthalen-Helchteren ondertussen gewoon verder. Ook zonder dat
het OCMW, dat voor zo'n slordige 8.000.000,00 euro diende te
participeren in het project en daarvoor zowat heel haar
patrimonium diende van de hand te doen, wenst mee te gaan in het
avontuur. Deze letterlijke en figuurlijke streep door de
rekening drijft een in het nauw gedreven en boze Yzermans dan
maar tot heil zoeken in een juridische procedure tegen het
democratisch tot stand gekomen OCMW-besluit. Een schrijnend
voorbeeld van onbehoorlijk bestuur om een dergelijk project met
gebrekkig draagvlak toch koppig te willen forceren? Of... hoe
'goede huisvader' toch een groot huis wil bouwen zonder
financiële zekerheid...
OCMW-secretaris opnieuw aan basis
van
ontslagname rusthuisarts (CVA) Vinkenhof?
secretaris meer bedreigend voor
goede OCMW-werking
dan weggepeste mantelzorgers van 103-jarige?
Coördinerend rusthuisarts (CVA) dr.
Mattens van het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen heeft zijn
ontslag ingediend omwille van aanhoudende conflicten met de
OCMW-secretaris te Houthalen-Helchteren. Dat vernemen we uit
verschillende bronnen. Omwille van het ontbreken van andere
gegadigden en onder voorwaarden zou de arts weken later zijn
ontslag terug hebben ingetrokken.
Reeds eerder leidde de houding van de secretaris tot protesten
en ontslagname van artsen zoals we dat kenbaar maakten op
20/06/2009.
Dat
kenbaar maken leidde toen
overigens tot een onmiddellijke en dubbele klachtindiening
wegens 'laster en eerroof', inclusief een strafklacht
vanwege secretaris Doumen en het OCMW. Toch bleef deze
(rancuneuze?) secretaris als betrokken partij functioneren om,
als dossierbeheerder en informant, het toegangsverbod tot het
rusthuis Vinkenhof
manipulatief te motiveren. Dit
moest de auteurs van dit bericht en tevens de mantelzorgers van
de eeuwelinge Antonia Nouwens die in dit OCMW-rusthuis 11 jaar
verbleef, weren en leidde uiteindelijk tot een noodgedwongen
verhuis van een stokoud 102-jarig vrouwtje naar een ander
rusthuis.
Zonder enige vorm van verweer voor de mantelzorgers en auteurs
van deze website, maar dictatoriaal en door middel van veel
machtsvertoon en het verzamelen en opzetten van
bedenkelijke anonieme getuigenissenen sluwe constructies
als zouden de mantelzorgers een 'bedreiging' inhouden
voor het rusthuispersoneel, haalde de secretaris zijn slag
thuis. Maar enkele maanden later leidde het toegangsverbod zelfs
tot een wisselmeerderheid binnen het OCMW-bestuur, met
ingrijpende gevolgen
allerhande.
wie is bedreigend
voor goede OCMW-werking?
Dat de OCMW-secretaris wel meermaals zijn boekje te buiten gaat
en geen middel schuwt om niet-sympathisanten
of hekelaars van zijn houding het zwijgen op te leggen, daar
kunnen wij overvloedig van getuigen. Maar we kunnen enkel hopen
dat een bewustwording, dat niet de boodschappers maar misschien
wel deze man himself dient geduid te worden als een bedreiging
voor een betere OCMW-werking met een groter draagvlak, bij de
overheden verder groeit. En dat een diepgaande en
onafhankelijke evaluatie van de secretaris zich opdringt...
Stijn Van Dingenen geeft mantelzorgers 103-jarige Tonia het
woord in
interview met Herman en
Hildegard
N.a.v. het toegangsverbod tot het
OCMW-rusthuis Vinkenhof werd het afgelopen jaar heel wat over
ons als mantelzorgers van de bijna 103-jarige Antonia Nouwens en
verdedigers van de belangen van rusthuisbewoners verkondigd.
Jammerlijk en vaak volkomen in strijd met de realiteit of
geïnspireerd op foutieve informatie of vluchtige interpretaties
van derden. Stijn Van Dingenen, freelance journalist en auteur
van de website
bloggen.be/stekke met dagelijks
nieuws over de gemeente Houthalen-Helchteren, benaderde ons
meer open-minded en op een neutrale wijze.
De
voorbije jaren volgden velen onder ons de perikelen over Tonia
Nouwens. Deze dame van 102 verbleef in rusthuis Vinkenhof in
onze gemeente, maar de relatie tussen haar mantelzorgers Herman
en Hildegard en de directie van het rusthuis raakte vertroebeld.
Dat leidde uiteindelijk tot de verhuis van Tonia naar een ander
rusthuis.
Via deze website hebben we altijd getracht om een zo objectief
mogelijk beeld te brengen van de situatie, zonder al te diep in
te gaan op de grond van de zaak. Maar de zaak prikkelde menigeen
onder ons, dat konden we uit de verschillende reacties afleiden.
Daarom dat een babbel met Herman en Hildegard me verrijkend
leek. En los van alle feiten die zich in het verleden mogelijk
hebben afgespeeld, los van oordelen of veroordelen, los van heel
de situatie eigenlijk, ontdekte ik twee mensen die een heel
bewuste kijk hebben op ouderenzorg. Ik geef jullie dan ook graag
het interview integraal mee, simpelweg omdat ik het boeiend
vind…
Herman en Hildegard, jullie staan in
voor de zorg van de 102-jarige Tonia Nouwens. Ik
weet dat de zorg dragen voor een oudere persoon niet
eenvoudig is en een hele inzet vergt. Tonia
verblijft geregeld bij jullie thuis, maar over het
algemeen woont Tonia in een rusthuis.
Waar moet volgens jullie een rusthuis aan voldoen om
een gezellige 'thuis' te zijn voor haar bewoners?
“Een verhuis naar een rusthuis houdt meestal een groot
afscheid en emotionele verwarring in” aldus Herman.
“Qua huisvesting dient de bewoner in de eerste
plaats de mogelijkheid te krijgen om zijn of haar
oude leefomgeving zoveel mogelijk te reconstrueren
in de nog enige resterende privéruimte, de kamer,
die een rusthuis biedt. Dat gaat sowieso gepaard met
grote beperkingen en regelgevingen. Maar die
regelgeving mag niet te ver gaan. Regels als een
nageltjesverbod, een vaste plaats voor het bed of
het meubilair of een opgedrongen
standaardvergrendeling van alle ramen, hoort daar
volgens ons niet bij. Het zorgt voor een
ziekenhuissfeer of een internaatgevoel.”
“Uniformiteit kan dienstig zijn voor het beleid,
maar we stellen ons de vraag of het de individuele
eigenheid van de bewoner niet aantast” vult
Hildegard aan. “Praktische voorzieningen op gebied
van bv. ventilatie en zonwering zijn niet
onbelangrijk en de beschikking over een eigen
telefoontoestel op elke rusthuiskamer zou verplicht
moeten worden. Zo’n telefoon is immers de meest
eenvoudige mogelijkheid tot sociaal contact. Zelfs
een bedlegerige bewoner kan een hoorn opnemen en
daarmee zijn gevoel van verbondenheid met de
buitenwereld versterken. Ook polyvalente of
gemeenschappelijke ruimtes moeten een gevoel van
sfeer en gezelligheid uitstralen.”
Herman en Hildegard, door jullie
jarenlange inzet en zorg hebben jullie ervaring in
de ouderenzorg. Wat ontbreekt er vaak in rusthuizen
waardoor er volgens jullie minder 'woonkwaliteit' is
voor de oudere bewoners?
“Vooreerst
zijn woon- en leefkwaliteit onmiskenbaar met elkaar
verbonden. Grootschaligheid, uniformiteit, kille
grote ontmoetingsruimtes, een gebrek aan individuele
benadering en zorg op maat vormen in vele rusthuizen
nog steeds grote obstakels. Begrippen als
kleinschalige leefgroepen, gezelligheid en
huiselijkheid, gemoedelijkheid, respect, oprechte
luisterbereidheid en empathie... , ze zullen allen
in belangrijke mate bijdragen tot een betere
levenskwaliteit.”
Tonia verhuisde het voorbije jaar
naar een nieuw rusthuis, een nieuwe omgeving. Ik
leerde Tonia recent kennen als een 102-jarige die
nog heel erg bij de les is en pientere opmerkingen
maakt. Die verhuis moet voor haar dan ook een impact
hebben. Hoe schatten jullie die in, wat vertelt
Tonia er over?
“Na elf jaar verhuisde Tonia recentelijk gedwongen naar een
ander rusthuis. Zoals voorzien en voorspeld door
artsen en geriaters zorgde het ontrukken van haar
noodzakelijke houvasten in een vertrouwde
leefomgeving voor een ernstige desoriëntatie.
Tonia's bijna dagelijkse vragen als: "Hoe zou het
met Maria Stevens zijn?"; Ik heb verpleegster
Marie-Jeanne niet meer gezien!"; "Is dit mijn
kamer?"; "Ik vind mijn weg hier nog niet, het is
allemaal vreemd"..., duiden ook na maanden nog
steeds op de ernstige desoriënterend impact van de
verhuis. Hetzelfde stellen we vast bij haar
depressieve buien als gevolg van angsten die met de
verhuis gecorreleerd zijn.”
“Een van de belangrijkste steunpunten van een
hoogbejaarde is zonder twijfel het houvast aan zijn
'eigen plekje' en vertrouwde personen. Zeker bij het
begin van dementie of met een nalatend geheugen
vormen deze factoren een noodzakelijke wegwijzer en
een belangrijk oriënteringspunt. Een verhuis of
ernstige verstoring in deze houvasten zal de angst
doen toenemen en een beklemmend gemis aan
zelfredzaamheid vergroten. Dat merken we bij Tonia
heel erg en maakt die verhuis dubbel pijnlijk en
jammer.”
Denken jullie dat een goed werkend
rusthuis de levenskwaliteit en de levensduur van
haar bewoners kan verlengen?
“Absoluut! Meermaals en vooral bij meer sociaal
geïsoleerde bewoners stelden wij reeds na enkele
maanden opname de totale ontreddering en het
afglijden in een zware depressie vast. In sommige
gevallen leidde dit volgens ons zelfs tot
overlijden. Overmedicatie en gebrek aan psychische
hulpverlening waren hierbij naar ons gevoel ook
tekenend.”
“Vormen van fysieke of chemische fixatie zijn uit
den boze, zijn vernederend en lokken agressie uit.
Vasthouden is niet vastbinden! Vooral een louter
somatische zorgverlening en ontbreken van aandacht
voor het psychisch welbehagen heeft in veel gevallen
een nefaste uitwerking. Het heeft geen zin iemand
nieuwe hartkleppen te steken en hem vervolgens te
laten verkommeren op zijn kamer. Ook moeten
rusthuizen dringend ophouden met bewoners te
infantiliseren. Infantiliseren is mishandeling en
hen levend begraven. Erg belangrijk is ook hun
isolement met de buitenwereld voorkomen
(telefoon, internet, busdiensten,...). Het
aantrekkelijker maken van bezoek zou een kerntaak
moeten zijn voor elk rusthuis.”
We zijn er van overtuigd dat nieuwe mogelijkheden
scheppen die het sociaal klimaat in en om een
rusthuis verbeteren, een unieke kans is op een meer
menswaardig bestaan van de rusthuisbewoners.
Tientallen ideeën hebben we hierrond: laat bezoekers
mee dineren in een rusthuis samen met de bewoners,
mits afspraak vooraf of voorzie een rokersruimte in
de cafetaria, gezellige ontvangstruimtes,
aantrekkelijke terrassen met groen, kind- en
diervriendelijkheid,... Dàt zou een meerwaarde
zijn!”
“Een en ander vereist natuurlijk een ruimere,
sociale visie en een oprechte betrokkenheid vanuit
het bestuur of beleid gekoppeld aan een sterke
motivatie van het personeel. Directieleden en
personeel dienen aangesteld te worden op grond van
een reële knowhow en betrokkenheid met de
jobessentie. Louter gepolitiseerde aanstellingen in
beleidsfuncties of sleutelposities bieden vaak geen
enkele garantie voor kwaliteit.”
Herman
en Hildegard, afrondend: waar mankeert het momenteel
nog aan in de ouderenzorg? Waar moet volgens jullie
op ingezet worden om 'wonen' voor bejaarden een
(nog) betere invulling te geven?
“Budgettaire voorzieningen moeten
realistischer worden. Een schaarse of ondermaatse
personeelsbezetting zal zich rechtstreeks vertolken
op de werkvloer en niet enkel de zorgverlening van
bewoners zal er negatief door beïnvloed worden, maar
ook de werkdruk van het personeel.”
“Tevens moeten ouderen meer inspraak krijgen,
volwaardig benaderd en betrokken worden bij het
beleid. Ook het zingevingsdeficiet bij ouderen moet
aandacht krijgen. Zorgafhankelijke ouderen verliezen
steeds meer hun zelfstandigheid
en onafhankelijkheid, hetgeen vaak gepaard gaat met
het inleveren van hun trots,
eigenwaarde en betrokkenheid bij het leven.
Er heerst nog steeds een stereotype beeldvorming
over ouderen als zorgbehoevende en oninteressante
mensen, die contraproductief zijn en zonder
toekomst. Ze worden vaak als inferieur en als
‘ballast’ beschouwd. Maar, zoals het een
geciviliseerde samenleving past, moet er
noodgedwongen voor hen worden gezorgd en wordt er
aldus aan hun primaire behoeften voldaan. Maar een
dergelijke leeftijdsdiscriminatie is onaanvaardbaar
en zulke benaderingswijze kan natuurlijk ook voor
een opgroeiende generatie geen voedingsbodem vormen
tot erkentelijkheid, respect of waardering. Noch een
open staan voor de specifieke talenten of
vaardigheden, die de oudere in potentie kan
bezitten…”
“Vanuit onze welvaartsmaatschappij moeten wij onze
morele krachten aanscherpen om af te stappen van de
zienswijze om economische en materiële belangen te
blijven cultiveren tot een hoogste goed. Enkel op
die wijze kunnen er andere soorten ontmoetingen
ontstaan en kunnen wij onszelf tot een hoger niveau
tillen.
En laat ons vooral niet vergeten, dat wijzelf de
ouderen van morgen zijn...”
En speciaal omwille van die laatste
woorden van Herman en Hildegard in dit interview, stond ik er op
dit hele verhaal integraal te publiceren. Achter elke deur,
schijnt een ander licht.
Stijn
Psychische ontreddering door
verhuis en brutaal
afsnijden van sociale contacten zorgen
voor
zware belasting voor gedesoriënteerde hoogbejaarde
Neen,
het is niet de handdoek op de foto die Tonia cadeau kreeg op
haar 102de verjaardag in het voormalig OCMW-rusthuis
Vinkenhof die haar parten speelt, maar wel het brutaal afsnijden
van voor haar belangrijke sociale contacten en vriendschappen,
die ze tijdens haar 11-jarig verblijf aldaar had opgebouwd...
OCMW-Houthalen
achtervolgt 102-jarige met deurwaardersbezoek na verhuis ander rusthuis
met dreiging van uitvoerend
beslag op onroerende bezittingen van
102-jarige, na verloop van de termijn van EEN DAG VANAF HEDEN...
Niet enkel de mantelzorgers van de
102-jarige Antonia Nouwens worden geviseerd door het
OCMW-Houthalen, maar ook de hoogbejaarde zelf. Hoewel bijzonder
goed op de hoogte van Tonia's gebrek aan financiële
draagkracht (Tonia's rusthuisfactuur wordt reeds jaren deels
gedragen door het OCMW) en zonder enige voorafgaande
communicatie of overleg met haar raadsman mr. Libeer of
haar vertegenwoordiger Bielen, krijgt de eeuwelinge op 1/9/2010
in haar nieuwe verblijfplaats onverwacht bezoek van
gerechtsdeurwaarder Bart Heines. In opdracht van het
OCMW-Houthalen-Helchteren komt voornoemde Tonia een exploot
overhandigen, waarin haar bevolen wordt om onmiddellijk 1388,94 euro te betalen. Het exploot stelt dreigend aan de
102-jarige dat 'bij ingebreke aan dit bevel te voldoen, de
verschuldigde sommen geïnd zullen worden via een uitvoerend beslag op onroerende
bezittingen van Tonia, zulks na verloop van de termijn van EEN
DAG VANAF HEDEN'... "Ik begrijp er niet veel van, maar het zal toch wel in orde
komen, he?", zucht Tonia.
Een en ander betreft de
rechtsplegingvergoeding aangaande de door Tonia ingeleide
procedure tegen het OCMW-Houthalen, om een
afschrift van haar
zorgdossier te bekomen van het rusthuis Vinkenhof waar zij elf
jaar verbleef. Omwille van het algemeen belang steunde het
Nationaal Verbond van Socialistische Mutualiteiten Tonia in deze
procedure, maar de eis werd door het Hof van Beroep afgewezen.
Volkomen tegenstrijdig aan de bedoeling van depatiëntenwetgeving
zou deze in België niet van toepassing
zijn in rusthuizen en ook een onduidelijke opsplitsing van
regionale en federale bevoegdheden zou tot dit arrest van
17/03/2010 inzake geding 2009/RK/301 geleid hebben.
(Later meer hierover...)
bekijk het
deurwaardersexploot voor de 102-jarige dat
deurwaarder
Bart Heines de eeuwelinge kwam overhandigen, in
opdracht van het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren
Toegangsverbod
en veiligheidsagenten voor rusthuis Vinkenhof (BE)
omwille van verbale opmerkingen en kritische uitlatingen op
website ouderenhart.be
maar...
GEEN toegangsverbod tot rusthuis St.-
Elisabeth (NL) voor boze dochter van dementerende bewoonster,
die na 'ongeoorloofde controle' in ijskast en herhaalde
klachten over oud voedsel vervallen appelsap uitgiet over hoofd
van belerende verpleegkundige
OCMW-bestuur Houthalen
stuurt incorrect
en misleidend persbericht de wereld in
• Toegangsverbod Bielen en Cornelissen
helemaal
niet ten gronde beslecht voor Raad
van State
• Radio 2
Limburg zendt na verificatie van OCMW-
persbericht
opnieuw gecorrigeerd
nieuwsbericht uit
Beluister
hieronder de
RECHTZETTING
Beluister
hieronder het
OORSPRONKELIJK NIEUWSBERICHT
Radio 2 Limburg op 27/08/2010
Radio 2 Limburg
op 25/08/2010
• rechtzetting na bezwaar en toelichting
raadsman Bielen en Cornelissen..:
De
juridische strijd tussen het OCMW van
Houthalen-Helchteren en de bewindvoerder en
mantelzorgers van een hoogbejaarde vrouw uit het
rusthuis Vinkenhof in die gemeente duurt voort. Het
OCMW heeft de man en zijn partner de toegang tot het
rusthuis ontzegt omdat het personeel zich door hen
bedreigd zou voelen. Maar volgens beide
mantelzorgers kan het OCMW niet leven met hun
kritische opmerkingen over het rusthuis op hun
website. Het koppel stapte naar Raad van State om
het toegangsverbod aan te klagen. De raad doet over
een paar maanden uitspraak. In een eerder
aangespannen rechtszaak tegen het toegangsverbod
verklaarde de rechter zich onbevoegd.
• eerste nieuwsbericht berust louter op
incorrecte en manipulerende broninformatie
De Raad van State heeft het OCMW van
Houthalen-Helchteren gelijk gegeven in
zijn dispuut rond het bezoekrecht in
rusthuis Vinkenhof. Een koppel bracht
geregeld een bezoek aan een bejaarde
vrouw maar het kwam tot conflicten met
het personeel, dat zich bedreigd voelde.
Daarop verbood de directie de twee de
toegang tot het rusthuis. Die spande in
mei al een kortgeding aan, maar ook toen
kreeg het OCMW gelijk. De vrouw is
ondertussen naar een andere instelling
verhuisd.
misleidend persbericht pure sfeermakerij Volkomen
incorrect en misleidend stuurt het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren een persbericht de wereld in,
als zou de eis van H. Bielen en diens partner om het
toegangsverbod tot de bejaardeninstelling Vinkenhof
op te heffen, definitief afgewezen zijn door de Raad
van State. 'Het belangrijkste administratieve
rechtscollege van ons land', zo voegt het OCMW eraan
toe. Het oorspronkelijk OCMW-persbericht stelt
eveneens dat, n.a.v. de (voorlopige) uitspraak van
de RvS, het OCMW een punt zou hebben gezet hebben
achter het 'dossier Bielen' en de bewerkstelliging
van een afschrikeffect voor kritische
benaderingen t.o.v. het OCMW-bestuur, kan er
duidelijk uit begrepen worden.
ook
manipulatief bericht voor OCMW-personeelsleden
Later blijkt dat de OCMW-secretaris voornoemd persbericht
gelijktijdig aan de raadsbeslissing op 19/08/2010 de wereld
instuurde. Tijdens deze OCMW-raad werd de opheffing van het
toegangsverbod voor Hildegard Cornelissen met meerderheid van
stemmen goedgekeurd. En om gezichtsverlies m.b.t. het
opgeheven toegangsverbod te vermijden, maakte OCMW-secretaris
Doumen
ook nog dit schrijven over aan zijn
personeelsleden.
niets
ten gronde beslist
De Raad van State heeft enkel de
kortgedingprocedure wegens hoogdringendheid
afgewezen, gezien de 102-jarige Antonia Nouwens naar
een ander rusthuis is verhuisd, en dit om
sociale redenen als gevolg van het toegangsverbod.
Het OCMW-bestuur begrijpt heel goed dat er nog
helemaal geen uitspraak ten gronde is en er pas
een definitief arrest over enkele maanden te
verwachten is.
Evenmin gaf, zoals door het OCMW-bestuur foutief de
wereld werd ingestuurd, de rechter in kortgeding
(Rechtbank van Eerste Aanleg) het OCMW gelijk, maar
verklaarde deze zich na twee maanden
onbevoegd op 6/05/2010.
Ook een uitspraak in een burgerlijke procedure
namens OCMW-secretaris Doumen wegens
'laster en eerroof', wordt pas volgende maand verwacht, en aan
de bewuste strafklacht van 2009 (eveneens voor
'laster en eerroof)' werd tot op heden nog geen
gevolg verleend. Zelfs ongeacht of er gevolg zou gegeven worden
aan deze strafklacht en deze enkel tegen Bielen
werd neergelegd, diende deze bovenop ook nog een
toegangsverbod tegen Cornelissen te motiveren!
Aldus konden beide mantelzorgers als klokkenluiders
in één klap geïsoleerd worden uit de leefomgeving
van de hoogbejaarde en het OCMW-rusthuis...
diaboliseren mantelzorgers o.w.v gezichtsverlies
Ook de aantijging dat Bielen en zijn partner
'bedreigend' zouden zijn geweest naar het personeel
van het rusthuis is pure onzin en stoelt louter op
rancuneuze getuigenissen die overigens door geen
enkele juridische autoriteit werden bekrachtigd. In
de door het OCMW-bestuur kunstmatig opgezette hetze
tegen Bielen en zijn partner, werden zijzelf als
meest betrokken personen zelfs nooit gehoord
(zie lager op deze pagina).
Bizar stelt het OCMW via de besluiten van haar
raadsvrouw aan de RvS zèlf, dat 'hettoegangsverbod
niets te maken heeft met de houding van de 2
bezoekers'.
Het OCMW blijft hiermee de geëngageerde
mantelzorgers diaboliseren en hen met
gemeenschapsgeld
juridisch uitputten, terwijl een en ander louter
draait om het bestaan van de website www.ouderenhart.be, meerbepaald de
informatie
die u op deze pagina terugvindt.
Het opnemen voor de rechten van rusthuisbewoners
kostte ook de mantelzorgers al duizenden euro's,
maar met dit verschil dat zij alles uit eigen zak betalen.
mantelzorgers
en vertegenwoordiger door OCMW
bedrieglijk gedegradeerd tot occasionele bezoekers
Als vertegenwoordiger, mantelzorgers en nauwste
intimi vormen Bielen en Cornelissen het
belangrijkste houvast in het
leven van de 102-jarige Antonia Nouwens. Zij
bezoeken de eeuwelinge zo'n drie maal per week,
onderhouden dagelijks met haar telefonisch contact
via gsm (telefoonaansluiting is nog steeds niet
beschikbaar in Vinkenhof) en nemen allerlei
praktische taken waar in het dagdagelijkse leven van
Antonia.
Dat alles
is het OCMW zeer goed bekend maar om het
mensonwaardig impact van het toegangsverbod voor
de hoogbejaarde enigszins te verdoezelen voor de
buitenwereld en wat minder onaanvaardbaar voor te
stellen, duidt het OCMW op een bedrieglijke
wijze Bielen en Cornelissen in de pers als
occasionele bezoekers.
Met het
toegangsverbod
dupeerde het OCMW vooral de oudste inwoonster (102) van
haar gemeente, die na 11 jaar verblijf in rusthuis
Vinkenhof op het einde van haar leven
noodgedwongen nog een ander onderkomen
moest gaan zoeken.
rechtzetting -
gebrekkige journalistiek
Het is ronduit schandalig dat
OCMW-verantwoordelijken een dergelijk incorrect en
misleidend persbericht verspreiden en anderzijds dat
diverse media dat zomaar blindelings overnemen,
zonder enige vorm van verificatie.
Radio 2 Limburg excuseert zich alvast voor het
blindelings overnemen van de berichtgeving van hun
'correspondent' en zendt na contactname met onze
raadsman prompt een corrigerend nieuwsbericht uit,
zoals u hierboven kan beluisteren.
(HB/HC)
"Wij
danken Het Belang van Limburg om ons, als onderwerp
van het bericht,
minstens eerst te contacteren alvorens tot
publicatie van een OCMW-persbericht over te gaan..."
Sinds
OCMW-raadslid Jean-Pierre Mantels uit protest tegen het
immoreel toegangsverbod, dat op 18/02/2010 door het OCMW
werd opgelegd aan de mantelzorgers tot het OCMW-rusthuis
Vinkenhof te Houthalen waar de 102-jarige Antonia Nouwens
verbleef, is de meerderheid binnen de OCMW-raad gebroken.
Daardoor krijgt het toegangsverbod nu ook een onaangenaam
staartje op politiek vlak en komt de financiering van het
nieuw administratief centrum (NAC) als prestigeproject van
burgemeester Yzermans (sp.a) op de helling te staan. Ook "de
normale werking van het OCMW komt door de wisselmeerderheid in
het gedrang", aldus OCMW-voorzitster Eefje Van Wortswinkel (sp.a)
als 'vurige voorstander' van het toegangsverbod.
niet overgelopen naar CD&V
"Er is inderdaad een nieuwe meerderheid binnen de OCMW-raad,
maar de geruchten dat ik zou overlopen naar de CD&V
zijn niet correct. Ik sympathiseer met iedereen die de zaken
op een ernstige en eerlijke manier aanpakt en een
partijkeuze is vandaag niet aan de orde. Momenteel vragen meer
belangrijke zaken aandacht", aldus Mantels via vertrouwelijke
bron.
boemerangeffect
Via een lastercampagne elementaire rechten van een 102-jarige en
haar mantelzorgers met de voeten treden en daardoor een stokoud
vrouwtje op het einde van haar leven ernstig duperen, kan geen
vorm zijn van een behoorlijk bestuur. Ook al is de 102-jarige
ondertussen noodgedwongen verhuisd naar een ander rusthuis, toch
blijkt de weerslag van een boemerangeffect niet te overzien. En
dat OCMW-secretaris Marc Doumen eindelijk wat meer kritisch
wordt benaderd, nadat hij zelfs als betrokken partij nog
dossierbeheerder en drijvende kracht achter het toegangsverbod
kon zijn, kan enkel maar een goede zaak zijn en manipulaties
voorkomen...
Het gemeentebestuur
is boos op het OCMW-bestuur. Oorzaak van de ruzie is
de weigering van het OCMW om in te stappen in het
Nieuw Administratief Centrum dat het gemeentebestuur
via een AGB momenteel bouwt.
Op de OCMW-raad van
november besliste het OCMW-bestuur om niet in te
stappen in dit verhaal. Hiermee komt de hele
financiering van het Nieuw Administratief Centrum op
de helling te staan.
Sinds begin dit jaar hebben de oppositiepartijen
CD&V, S&D, Vlaams Belang en onafhankelijk raadslid
Mantels de meerderheid binnen het OCMW-bestuur. Deze
ongeziene situatie zorgt nu voor een rel tussen het
gemeentebestuur en het OCMW-bestuur. Zopas besliste
de nieuwe ‘OCMW-meerderheid’ immers om niet in te
stappen in het Nieuw Administratief Centrum (NAC)
dat het gemeentebestuur momenteel bouwt op de
mijnterreinen. De OCMW-raadsleden halen hierbij aan
dat er nog teveel onduidelijkheden zijn rond de
werking en financiering van dit NAC. Zij willen niet
in een onzeker verhaal stappen en vrezen voor de
werkzekerheid voor het OCMW-personeel en een
verminderde dienstverlening. Bijkomend vinden ze het
ook ongehoord dat het gemeentebestuur hen de instap
in het NAC wil opdringen. Het OCMW-bestuur zou
onvoldoende betrokken zijn bij de uitwerking van het NAC-dossier en heeft bovendien bedenkingen bij de
snelle realisatie van dit groot project. Ook de
verkoop van OCMW-eigendommen, eveneens nodig in het
kader van de realisatie van het NAC en het bekomen
van extra beleidsruimte, kan op weinig begrip
rekenen binnen het OCMW-bestuur. Deze verkoop stelde
het gemeentebestuur bij de presentatie van de
NAC-plannen voor.
Burgemeester Yzermans start een procedure tegen de
OCMW-beslissing.
De beslissing van de 'nieuwe' OCMW-meerderheid
is bij burgemeester Yzermans in het verkeerde
keelgat geschoten. Immers, bij de bouw van het NAC
was een serieuze financiële inspanning vanuit het
OCMW noodzakelijk. Nu het OCMW niet instapt,
betekent dit een dikke streep door de rekening en
komt de hele financiering op de helling te staan.
Erg vervelend, want de fundamenten voor het nieuw
complex zijn al gegoten en de bouwwerken zijn volop
aan de gang.
Het schepencollege besliste deze week dan ook om een
procedure te starten om het OCMW alsnog te
verplichten in te stappen. De burgemeester roept het
personeel van de gemeentelijke diensten, de politie
en van het OCMW ook op om wél achter de plannen te
staan. Bovendien reikt hij de hand nog steeds uit
naar de 'nieuwe' meerderheid binnen het OCMW-bestuur
en hoopt hij hen alsnog over de streep te kunnen
halen.
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Recht op correcte informatie aangaande kostenplaatje
van het NAC?
Lees hier het totaalverhaal
van het kostenplaatje aangaande het Nieuw
Administratief Centrum.
Lachfestival en
verzurend (gemeente)beleid Dat
het beleid in de gemeente Houthalen-Helchteren het
transparant openbaar maken van rechtmatige
informatie of kritische opmerkingen boycot en
bestraft met allerhande pesterijen, bleek al eerder
op deze webpagina. Maar haast meelijwekkend blijkt
de eis tot verwijdering van een geminimaliseerde
affiche van het lachfestival op
www.bloggen.be/stekke,
dat het festival bovendien nog
promootte. Of was het bedoeld om te lachen...?
"Toegangsverbod
is geen sanctie
voor mantelzorgers, maar gevolg van
deze
website
ouderenhart.be"
● Verweer OCMW-Houthalen voor
Raad van State even bizar
als toegangsverbod zelf: begrijpe wie begrijpen kan...
● Externe dienst MENSURA: 'Rapport op bestelling?'
● De
valstrik van de kunstmatige klachtencarrousel
Omwille van het toegangsverbod dat aan Herman Bielen en
Hildegard Cornelissen op 18/02/2010 door het OCMW van Houthalen
werd opgelegd, konden zij als vertegenwoordiger,
vertrouwenspersonen en mantelzorgers geen toegang meer krijgen
tot het rusthuis Vinkenhof, waar hun 102-jarige beschermelinge
Antonia Nouwens reeds 11 jaar verblijft. Hoewel hun cruciale
functie als jarenlange mantelzorgers en nauwste intimi van de
hoogbejaarde, werden zij in de media door
OCMW-voorzitster Van Wortswinkel geduid als '2 bezoekers die geen familie zijn'.
Het impact van het toegangsverbod was groot en dupeerde en
desoriënteerde schaamteloos vooral de 102-jarige, op het einde
was haar leven. Omwille van de onhoudbare en immorele situatie
verbleef de eeuwelinge wekenlang in het gezin van de
mantelzorgers, om uiteindelijk een nieuwe thuis te zoeken en
noodgedwongen te verhuizen naar een ander rusthuis.
Enig verweer voor de mantelzorgers tegen het toegangsverbod werd
door het OCMW-bestuur geboycot of onmogelijk gemaakt. En op
grond van een zogenaamde 'vertrouwelijkheid' werden lasterlijke
getuigenissen, die vooral een rancuneuze en persoonlijk betrokken
OCMW-secretaris dienstig moesten zijn, door hem niet nader
gespecificeerd en bleven ze zelfs voor inzage- en
stemgerechtigde OCMW-raadsleden anoniem.
Bielen en Cornelissen
leidden meteen bij hoogdringendheid een kortgedingprocedure in,
maar de rechter verklaarde zich op 6/05/2010 onbevoegd.
Vervolgens wendden Bielen en Cornelissen zich tot de Raad van
State.
Pas op
11/06/2010 en na 4 maanden toegangsverbod kunnen Bielen en
Cornelissen eindelijk enige inzage krijgen van stukken. Op het
verzoek tot opschorting en nietigverklaring van het
toegangsverbod bij de Raad van State reageert het OCMW volgens
Bielen en Cornelissen met een even bizar verweer, zoals het
toegangsverbod zelf is.
OCMW-secretaris Het
engagement van Bielen en Cornelissen m.b.t. de
belangenverdediging van ouderen en rusthuisbewoners
werd hen door het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren niet in dank afgenomen.
Belangenconflicten leidde tot allerhande
OCMW-pesterijen en pogingen tot het omlaag halen van de auteurs
van
OUDERENHART.BE.
Maar het hek is helemaal van de dam als op
20/06/2009
deze verklaring van
een arts wordt gepubliceerd op
OUDERENHART.BE,
die de houding van de OCMW-secretaris ernstig in
vraag stelt. Binnen de 48 uren reageerde de
secretaris furieus op de klokkenluiders met een
dubbele dagvaarding voor de Burgerlijke Rechtbank,
zowel ingediend in eigen naam als in naam van het OCMW,
inclusief een strafklacht wegens laster en eerroof.
Het doel hiervan was, om met hoogdringendheid, de
onmiddellijke
verwijdering
te vorderen van elke informatie betreffende
het
OCMW en rusthuis Vinkenhof.
Ondanks dit immens wapengekletter lukte het
OCMW-secretaris Doumen na een jaar nog steeds niet
om zijn doel te bereiken. Het is voor de
mantelzorgers onomstotelijk duidelijk dat het
toegangsverbod als rancuneuze genoegdoening kon tot
stand komen via machtsmisbruik en een onbehoorlijk
bestuur. Ondanks zijn persoonlijke betrokkenheid
wist de secretaris als dossierbeheerder en informant de OCMW-raadsleden op 18/02/2010 te manipuleren
(?) om met
hoogdringendheid een immoreel toegangsverbod tot het
rusthuis voor de mantelzorgers van de 102-jarige
mevrouw Nouwens goed te keuren...
'Niemand kan rechter kan spelen in zijn eigen
zaak' (Nemo iudex in causa sua), een
fundamenteel rechtsbeginsel dat hier duidelijk werd
geschonden...
hoe
werkte het?
Liefst zoveel mogelijk
klachten jegens Bielen en Cornelissen moesten worden
verzameld om de geloofwaardigheid aan te sterken.
Zelfs tijdens de
familiesamenkomst van
7/10/2009 werd daarvoor publiekelijk een
oproep gedaan, nadat OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel eerst Bielen en Cornelissen in een kwaad
daglicht had gesteld. Alle soorten klachten waren
daarbij welkom. Persoonlijke frustraties
mochten daarbij gekanaliseerd worden en de
waarheid diende niet getoetst. Zelfs
terechte opmerkingen aan een paar personeelsleden
door de mantelzorgers Bielen en
Cornelissen aangaande een respectloos behandelen van
bewoners en een ernstige inbreuk op de
privacyrechten, werden
oneigenlijk omgebogen tot klachten van het personeel jegens de
mantelzorgers. Bielen en Cornelissen dienden daarbij
nooit te worden gehoord. Integendeel werd hen elk
weerwoord ontzegd en elke verdediging geboycot.
Erg betekenisvol daarbij is natuurlijk het gegeven dat
de personeelsleden OCMW-secretaris Doumen als hun
personeelshoofd, niet onwillig wensten of durfdente zijn en dat ook rusthuisdirecteur Rob
Geurts in zijn nieuwe job, door deze man
geëvalueerd wordt.
Om
een eigen persoonlijke
betrokkenheid van de OCMW-secretaris enigszins te maskeren
en klachten geloofwaardiger te maken en aan te
dikken, werd vervolgens
de externe dienst
MENSURA ingeschakeld, tegenover
wie dezelfde selectieve getuigen zich nog
eens mochten 'ventileren'. Op basis daarvan
maakte
MENSURA op 15/02/2010 een
vertrouwelijk verslag over aan
rusthuisdirecteur Rob Geurts. Deze laatste kon dan weer 'op grond
van dit extern verslag' op 16/02/2010 een officieel verzoek
indienen bij OCMW-voorzitster Van Wortswinkel, gepresenteerd als
een 'verzoek tot dringende maatregelen'.
Vervolgens kon Van Worstwinkel
dan het verzoek van Geurts weer aanwenden om 2 dagen
later op 18/02/2010 de OCMW-raadsleden te overtuigen, om
met hoogdringendheid een toegangsverbod
goed te keuren.
Hoewel dit gebeurde omstreeks 22:00
uur 's avonds, verscheen het toegangsverbod de
volgende morgen reeds in krant, nog voor Bielen en
Cornelissen in kennis werden gesteld. Dat toont aan
dat alles reeds intern tot in detail in
scène was gezet, nog voor het aan de raadsleden werd
voorgelegd.
Door
telkens dezelfde klachten te laten formuleren
door derden, kon het dossier imposanter lijken, de
persoonlijke betrokkenheid en rancune van de
secretaris verbergen, en manipulerend de
OCMW-raadsleden overtuigen, om het toegangsverbod
snel snel goed te keuren. Onder het mom van vertrouwelijkheid
werden de klachten bovendien door de secretaris
geanonimiseerd.
Slechts één OCMW-raadslid (Jean-Pierre Mantels) voelde de
valstrik aan en onthield zich bij de stemming.
Latere pogingen om het toegangsverbod terug op de
agenda te plaatsen, werden tegengewerkt...
Bijzonder frappant daarbij is dat Bielen en
Cornelissen geen enkel weerwoord werd gegund en
dat geen enkele klacht door enige juridische
autoriteit werd bekrachtigd.
geen rechtsmacht -
toegangsverbod niet bekrachtigd door rechter - geen
politioneel optreden mogelijk Het OCMW
heeft geen rechtsmacht en een OCMW-raad
of een vertrouwelijk verslag van een externe dienst zoals
Mensura, verandert daar niets aan. De beslissing van het toegangsverbod werd
dus door het OCMW als orgaan zonder rechtsmacht
eenzijdig opgelegd als zogenaamde dringende
ordemaatregel, om het personeel na 11 jaar te
beschermen tegen de bezoekjes van de mantelzorgers
aan de 102-jarige.
Het Proces-verbaal van
de OCMW-raad van 18/02/2010 vermeld in art. 14 blz.
97 het volgende: .../... "De nodige stappen dienen onverwijld
worden genomen om via gerechtelijke weg het
toegangsverbod te laten bekrachtigen, teneinde een
overtreding door dhr. Bielen en/of mevr. Cornelissen
dwingend politioneel sanctioneerbaar te maken."
Ondanks het
toegangsverbod niet door een rechter
werd bekrachtigd en een politioneel
optreden tegen Bielen en Cornelissen
daardoor niet mogelijk was, verkozen
deze laatsten ondanks de tergende en
immorele maatregel ervoor, om de
rust bij de
bewoners zeker niet te verstoren en een
eventuele door het OCMW uitgelokte
confrontaties in het rusthuis, uit de
weg te gaan.
elk verweer laf geboycot
Ondanks de verstrekkende gevolgen van
het toegangsverbod dat zelfs een
102-jarige in haar leefomgeving
isoleerde van haar nauwste intimi en de
publieke naamsbezoedeling van Bielen en
Cornelissen, werd elke vorm van verweer
op een laffe wijze geboycot en werden
'beklaagden' als onderwerp van de hetze
niet eens gehoord. Erger nog: Bielen of
Cornelissen werden ook na het
toegangsverbod niet eens in kennis
gesteld of enige inzage verleend in
stukken, zoals de lasterlijke
getuigenissen of het Mensura-verslag dat
het toegangsverbod diende te motiveren.
Zo stelt OCMW-raadsvrouw mr. Lena De Groote
op 31 maart nog steeds het rapport van
Mensura niet te willen overhandigen,
gezien de vertrouwelijkheid van de
inhoud.Zware aantijgingen mogen dus het
daglicht of hun oorsprong niet zien, maar tezelfdertijd
wel dienstig zijn om Bielen en co als
auteurs van deze website
ouderenhart.be zwaar
te duperen en hen bovendien door
gebrek aan informatie beletten, om zich te
kunnen verweren. Uiteraard
versterkt dit het standpunt dat het
toegangsverbod onvoldoende werd
gemotiveerd.
eindelijk inzage in stukken...
Pas op 11/06/2010 en dus bijna vier
maanden (!) na het toegangsverbod kunnen
Bielen en Cornelissen eindelijk
afschriften van dossierstukken in handen
krijgen, zij het nog steeds niet via het
OCMW. Bewuste stukken bevatten o.a. een
overzicht van de onderwerpen van
meldingen en klachten en het Mensura-verslag.
Ook het verzoekschrift d.d.
16/02/2010 van rusthuisdirecteur Rob
Geurts aan OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel tot adequaat ingrijpen
wegens het 'voor het personeel
onhoudbaar en laakbaar' gedrag van
Bielen en Cornelissen, met opnieuw
referentie naar het vertrouwelijk Mensura-rapport
dat werd opgemaakt ten dienste van het
OCMW. Verder nog
de volledige notulen van de OCMW-raad
van 18/02/2010.
Het vermoeden van leugens,
machtsmisbruik, manipulatie en
belangenvermenging wordt daarbij voor
Bielen en Cornelissen op een
weerzinwekkende wijze bevestigd...
II. De klachten of meldingen
Enkel
de onderwerpen van de geanonimiseerde meldingen
of klachten vinden wij op 11/06/2010 terug in de stukken, maar het is
duidelijk dat persoonlijke belangen, frustraties,
jaloezie en rancunes hier de kans moesten krijgen om
gekanaliseerd te worden tot lasterlijke en
bedrieglijk misleidende aantijgingen. Het is ons
bekend dat de meeste klachtindieners zelf een
slechte band met hun familielid of bewoners
onderhouden (of onderhielden) en ze vrezen dat
terechte grieven van deze laatsten ons zouden
toevertrouwd worden. De OCMW-secretaris en
verantwoordelijken maakten daar op een laaghartige
en onverantwoorde wijze handig gebruik van.
Tot zelfs vijf maal toe wordt één onderwerp
(alcoholisch drankje betalen aan medebewoonster in
het rusthuiscafetaria) door dezelfde twee
familieleden van twee bewoners herhaald.
Kritische opmerkingen die ook op deze webpagina werden
gepubliceerd worden omgebogen tot verbale
intimidatie en bedreigingen; het vaststellen
van de identiteit van een verpleegster die haar naam
niet wilde kenbaar maken aan de 102-jarige in haar
eigen kamer wordt
geduid als een
ongeoorloofde controle; het
melding
maken van het overlijden van een medebewoonster
zou
een schending van de persoonlijke levenssfeer zijn
(hoewel dezelfde gegevens in de krant en
website van HBVL werden gepubliceerd); twee maal klacht over
verbale intimidatie aan het begin en einde van de
familiebijeenkomst van 21/01/2010; een reeds lang
geseponeerde klacht van 2005 van een hoofdverpleger
(laster en eerroof) die
onze ouderling reeds
in 2004 wilde muteren naar een gesloten afdeling
voor zwaar dementerenden;
klacht vanuit het OCMW
(laster en eerroof) die reeds voor de rechtbank van
eerste aanleg werd afgewezen; nog veel 'laster en
eerroof' en tenslotte een verwijzing naar het
rapport van Mensura (zie
hieronder) waarin zelfs bizar wordt gesuggereerd dat
de bezoekjes van beklaagden aan hun
eeuwelinge en hun vertoeven in het rusthuiscafetaria een groter impact op het personeel zou
hebben, dan deze van hun personeelshoofd (lees:
OCMW-secretaris)...
Gezien Bielen reeds gedurende 11 jaar (aug.
1999) zijn beschermelinge met grote regelmaat
bezoekt in rusthuis Vinkenhof is het bijzonder
merkwaardig dat de meeste klachten werden
geronseld in 2010, als voorbereiding op het
toegangsverbod van 18/2/2010.
Zoals reeds
vermeld, werd het waarheidsgehalte van de klachten
of meldingen door geen enkele
juridische autoriteit bekrachtigd en behoort het tot
ieders mogelijkheid om PV's te laten opstellen. In
feite zouden Bielen en Cornelissen op hun beurt ook
weer eens talloze PV's kunnen laten opmaken ten
overstaan van al de leugens en laster, die jegens hen
in deze klachten werden verkondigd.
Maar tot op heden vond geen enkele
onderzoeksrechter het nodig, om 'beklaagden'
aangaande deze klachten te horen...
Van
geen enkele bewoner is ook maar één spoor van
klacht terug te vinden. Niet verwonderlijk
natuurlijk, gezien zij met enthousiasme de
'beklaagden' steeds warm verwelkomden. De
hartelijkheid tussen de bewoners en de
'beklaagden' is trouwens elk personeelslid heel goed
bekend.... Overigens schendt het toegangsverbod
de privacyrechten van ALLE bewoners, die Bielen en
Cornelissen wèl in hun nog enige resterende privévertrek
wensen te ontvangen.
Gemotiveerd omwille van eigen
persoonlijke frustraties als gevolg van onze alertheid
aangaande een respectvolle bejegening van ouderen en
rusthuisbewoners en al dan niet gesterkt en gestimuleerd
door een personeelshoofd, mogen alle uitverkoren getuigen zich nog eens gaan
ventileren t.o.v. de
externe dienst
MENSURA, dat zichblijkbaar blindelings en eenzijdig door deze selectief aangereikte
getuigen laat inspireren, en daar nog een schepje
bovenop doet in een vertrouwelijk verslag.
PREVENTIEADVISEUR AFHANKELIJK VAN
OPDRACHTGEVER DIE BETAALT
Myriam
Vanlerberghe: "Stel dat de baas betrokken is bij het
pestgedrag, dan wordt het helemaal mooi..."
bron: VRT-journaal - 13/07/2011
Kleinere
bedrijven huren een preventiedienst in, wat
eigenlijk betekent dat de
preventieadviseur afhankelijk is van de
werkgever die hem betaalt.
Stel dat de baas betrokken is met het
pestgedrag, dan wordt het helemaal mooi. Hij
moet betalen om zijn eigen klacht te lezen.
Daar zit iets niet goed in die basiswet...
OCMW misbruikt vertrouwelijkheid rapport
De vertrouwelijkheid van het Mensura-rapport wordt echter meteen
verkracht door het OCMW, dat het snel gebruikt en misbruikt om
het toegangsverbod goedgekeurd te krijgen bij de OCMW-raadsleden, in
een ultieme poging om een kritische communicatiestroom aangaande
het OCMW-bestuur te Houthalen en rusthuis Vinkenhof naar de
buitenwereld te stoppen.
Bovendien refereert OCMW-voorzitster Van Wortswinkel in de
media en
zelfs op TV Limburg luidkeels
naar het vertrouwelijke Mensura-rapport en maakte zij de inhoud
ervan deels openbaar, waarbij de goede naam van Bielen en
Cornelissen als
belangenbehartigers van ouderen nogmaals publiekelijk en oneigenlijk in
diskrediet werd gebracht.
'geen uitspraak over gegrondheid klachten'
Hoewel Heidi Henkens als adviseur
van Mensura in het verslag duidelijk
stelt geen uitspraak te kunnen doen over de gegrondheid van
de klachten (!), vormt het verslag dat op 15/02/2010
vertrouwelijk werd overgemaakt aan rusthuisdirecteur Rob Geurts,
een monotone en sfeervolle weerspiegeling van de
lasterlijke getuigenissen, alsof het waarheidsgehalte een
objectief vaststaand of bewezen feit zou zijn. Overigens is
de eenzijdigheid van het verslag dermate groot, dat het haast
niet eens de bedoeling kan geweest zijn om enige objectiviteit
of neutraliteit na te streven.
niet eens
gehoord...
Het is een externe
dienst als
MENSURA onwaardig dat, Bielen en
Cornelissen als 'aangeklaagden' en onderwerp van de hetze
tegen hun persoon, niet
eens werden gehoord. Evenmin kon Mensura zich een beeld
vormen vanuit welke context een en ander naar voren werd geschoven.
Klant is koning, maar de vraag naar het hanteren van enige
ethiek en omzichtigheid bij het tegemoet komen aan een
rancuneuze intentie van de klant als belanghebbende opdrachtgever
en dossierbeheerder, laat zich
stellen. En het niet eens willen horen van de geviseerde
beschuldigden, is tendentieus en onaanvaardbaar.
rapport na 3 dagen misbruikt voor toegangsverbod
Wij stellen
MENSURA en
Heidi Henkens als auteur van het verslag de vraag of zij,
ondanks geen uitspraak te kunnen doen over de gegrondheid van de
lasterlijke en belangenvermengende verklaringen, waarbij het rapport
overigens steek houdt of
waardeloos wordt, toch mede de verantwoordelijkheid willen en
kunnen
dragen voor de ernstige gevolgen en het impact van het
toegangsverbod, als rechtstreeks gevolg van het rapport?
Vooral als dit rapport ook nog leidde tot het
ernstig duperen en
groot verdriet van een niet-weerbaar 102-jarig vrouwtje en
haar op het einde van haar leven noodzaakte tot het zoeken van een nieuwe
leefomgeving en thuis?
Slechts drie dagen na overhandiging moest dit 'extern' Mensura-verslag
immers dienstig zijn om
raadsleden te overtuigen, om het toegangsverbod goed te keuren...
Met de logo-slagzin
'Protecting your human capital' out Mensura zich als
beschermer van menselijk kapitaal. Als mantelzorgers van onze
102-jarige en auteurs van
OUDERENHART.BE, leggen wij liever een accent op
'capital human’…
x
toevoeging op 19/08/2010: Gezien mevr. Nouwens ondertussen noodgedwongen
verhuisd is naar een ander rusthuis ontbreekt het
aan actueel belang en wijst de RvS de
hoogdringendheid van de schorsing af op 10/08/2010.
Dit is iets geheel anders dan het foutief
persbericht dat door het OCMW-Houthalen op
25/08/2010 de wereld werd ingestuurd, als zou de RvS
het toegangsverbod hebben bevestigd. Pas over een
aantal maanden zal de RvS zich ten gronde
uitspreken.(zie hoger of klik
hier)
V. OCMW-verweer: begrijpe
wie begrijpe kan...
● Het toegangsverbod is van
tijdelijke duur totdat er duidelijkheid is over de strafklacht
(onderwerp = laster en eerroof) m.b.t. de website OUDERENHART.BE,
die
niets te maken heeft met de houding van Bielen of
Cornelissen.
toelichting
BIELEN en CORNELISSEN: Het
betreft hier een door de OCMW-secretaris in juni 2009
neergelegde strafklacht (ref. 2009/539) wegens laster en eerroof
n.a.v.
deze publicatie op
OUDERENHART.BE aangaande het
meermaals contesteren van de houding van de OCMW-secretaris
door de huisartsenkring van Houthalen-Helchteren. De bewuste
(straf)klacht werd overigens enkel neergelegd tegen dhr. Bielen en niet tegen mevr.
Cornelissen (!) zodat het
toegangsverbod tegen haar hier totaal geen steek houdt. Pas
anderhalf jaar later (jan. 2011) werd Bielen voor
het eerst gehoord m.b.t. de strafklacht,
● De taken van
de mantelzorgers werden door het toegangsverbod niet verhinderd.De 'hinder' die zij ondervonden, was enkel het gevolg van hun
eenzijdige beslissing om de 102-jarige in hun gezin op te nemen.
Het toegangsverbod had daar in het geheel niets mee te maken.
● De mantelzorgers konden hun
omgangsrecht en
taken als mantelzorgers
gewoon blijven uitoefenen, zij het niet op dezelfde
locatie
toelichting
BIELEN en CORNELISSEN: Om het desoriënterend
en isolerend impact en het verdriet van de 102-jarige als
sociale gevolgen van het toegangsverbod enigszins te beperken,
namen Herman en Hildegard noodgedwongen de hoogbejaarde gedurende zo'n
tweeënhalve maand op in hun gezin. Dat deze continue 24/24
zorgsituatie echter ook een ernstige ontwrichting van hun
privéleven en takenbeheer inhield, zal voor een redelijk denkend mens
geen
betoog behoeven. Hoewel de mantelzorgers allekosten voor dit onverwacht logement voor eigen rekening
namen (inclusief medicatie, aansterkende bijvoeding na
ziekenhuisverblijf, incontinentiemateriaal,...), werden ondertussen de verblijfsrekeningen gedurende
de afwezigheid van mevr. Nouwens ongewijzigd door het OCMW gefactureerd en werd er
zelfs gedreigd met een extra kostenplaatje bij
haar afwezigheid.
● Aangezien het in casu geen
strafklacht betreft kunnen de mantelzorgers
geen recht van
verdediging inroepen.
● De mantelzorgers dienden in deze
zaak niet gehoord te worden
vermits de maatregel
(toegangsverbod) die werd getroffen
niet steunt op hun persoonlijk
gedrag en niet van aard is om hun
belangen (omgang en mantelzorgtaken t.o.v. de
102-jarige) zwaar aan te tasten.
● Bezoekers
vormen niet de 'bedreiging'
en het toegangsverbod
vormt een collectieve beschermingsmaatregel ter vrijwaring van de
continuïteit van de zorgverlening en
is geen sanctie voor het
gedrag van bezoekers.
● Het toegangsverbod tot het
rusthuis heeft nooit het omgangsrecht van de
mantelzorgers met de 102-jarige verhinderd,
integendeel.
Het omgangsrecht verliep dan
ook even vlot, gezien de 102-jarige door haar
huisarts of een andere derde werd afgehaald of
teruggebracht.
● De mantelzorgers hebben niet het
persoonlijk en rechtstreeks belang om de schending van artikelen
39 en 40 van het OCMW-decreet van 19/12/2008 in te roepen
OCMW-decreet: Art. 39. Een punt dat niet op de agenda
voorkomt, mag niet in bespreking worden gebracht, behalve in spoedeisende gevallen als
het geringste uitstel
gevaar zou kunnen opleveren. Art.
40. § 1. De leden van de OCMW-raad hebben het
recht van inzage in alle dossiers, stukken en akten
die het OCMW-bestuur
betreffen.
(zie:
OCMW decreet)
● De
mantelzorgers stellen dat zij door het
toegangsverbod steeds meer gediaboliseerd en
gestigmatiseerd worden. Door wie
of door wat verzoekers worden gestigmatiseerd, is
niet duidelijk. Het toegangsverbod is immers niet
bedoeld als sanctie ten opzichte van verzoekers
toelichting
BIELEN en CORNELISSEN:
Nog voor de
mantelzorgers persoonlijk in kennis werden gesteld van hun
toegangsverbod lazen zij op 19/02/2010 in de krant
HBVL reeds de zware en
volstrekt onzinnige beschuldigingen aan hun adres, als zouden
zij verantwoordelijk zijn voor 'angst- en
onveiligheidsgevoelens (!) van het personeel' en dat zij er
zelfs de oorzaak van zijn dat het 'personeel niet meer zou
kunnen functioneren in hun eigen hoedanigheid'. Er werden
zelfs wekenlang
veiligheidsagenten in het rusthuis gepositioneerd
voor het geval de mantelzorgers zouden komen opdagen en op
25/03/2010 uitte OCMW-voorzitster Eefje Van Wortswinkel deze
laster zelfs op
TV Limburg.
Geen afscheid
van medebewoners voor 102-jarige en
persoonlijke spullen moeten door vreemden ontruimd
Bizar
OCMW-afscheidsgeschenk voor 102-jarige na 11 jaar Vinkenhof
niet
overleden maar weggepest Niet omdat de 102-jarige Antonia Nouwens na
11 jaar verblijf in het OCMW-rusthuis Vinkenhof is overleden als
gevolg van haar hoge leeftijd, maar wel omdat de hoogbejaarde
en afhankelijke eeuwelinge op het einde van haar leven nog werd weggepest door
een toegangsverbod dat haar nauwste betrokkenen en
vertrouwenspersonen moest isoleren van haar leefomgeving. Het
lijkt wel een bizarre thriller over ouderenmishandeling, maar
het is helaas de droevige realiteit zelve.
afscheidsgeschenk na 11 jaar
Vinkenhof Als afscheidsgeschenk van het OCMW-bestuur
moeten vreemden de laatste oprotklus klaren om haar hebben en
houden te ontruimen op haar kamer. Gewapend met een aanhangwagen
maar overmand door triestheid en verontwaardiging om deze onbegrijpelijke
toestanden, kweten Harrie en Daisy zich als vrijwilligers van
deze bedroevende gebeurtenis.
rusthuisdirecteur Rob Geurts: "Het is jammer dat het zo is
moeten lopen" "Het is jammer dat het zo is moeten lopen", fluistert Rob
Geurts, als nieuwe directeur van rusthuis Vinkenhof, de
verhuizers toe bij hun aanvang met het ontruimen van de kamer
van Antonia Nouwens. Een bijzonder hypocriete houding van de
heer Geurts, want Geurts was zijn personeelshoofd (lees:
OCMW-secretaris Doumen) bijzonder gedienstig bij het
aansterken van de hetze en het diaboliseren van Herman en
Hildegard als mantelzorgers van de 102-jarige. Althans
blijkt overtuigend uit stukken die ons via onze raadsvrouw
werden overgemaakt. Of zijn ijverige medewerking aan het
oprotcomplot voor Geurts beloond kan worden met een
positieve evaluatie door de OCMW-secretaris als zijn
personeelshoofd, kunnen wij geen uitspraak doen...
zelfs enig afscheid van
medebewoners onmogelijk Blijkbaar is de angst van het
OCMW-bestuur dat Tonia samen met haar mantelzorgers nog enig contact
konden hebben met - of afscheid nemen van - bevriende bewoners
groter, dan een vrees om elke moraliteit en waardigheid van
bestuur te verliezen. Een lang afwegen van de
beslissing ging eraan vooraf, maar
meer dan drie maanden toegangsverbod dat naar onze volste
overtuiging op een laffe wijze via
machtsmisbruik, lasterlijke beschuldigingen en leugens tot stand
kwam, blies elk elementair vertrouwen in het OCMW- en
rusthuisbestuur van Houthalen definitief op.
In afwachting van haar intrek in een ander rusthuis verblijft
Antonia ondertussen opnieuw al drie weken bij haar mantelzorgers.
Werkte rusthuisdirecteur Rob Geurts
ijverig en gedienstig mee
aan het complot van OCMW-secretaris Marc Doumen?
OCMW-Houthalen-Helchteren
pest oudste inwoonster
van gemeente weg
na 11 jaar verblijf uit rusthuis Vinkenhof
102-jarige verhuist samen
met vertrouwensarts naar ander rusthuis
mantelzorgers vragen
hoogdringend extern onderzoek
naar houding
OCMW-secretaris en verantwoordelijkheid bestuur
tolerantiegrens bereikt voor mantelzorgers
Wij zijn ons goed bewust van de rol die we spelen in Tonia's
leven. Zeker nu haar geheugenverlies en desoriëntatie alsmaar
meer hun tol eisen en zij houvasten broodnodig heeft. Een zowat dagelijks
moeten verzaken aan Tonia's verzoek: "Wanneer komen
jullie?" en herhalend telefonisch uitleggen dat ons de
toegang werd verboden, bleef telkens opnieuw een pijnlijk
gegeven. Ook de gedachte dat ons de toegang tot
het rusthuis zou worden ontzegd als Tonia ons nodig heeft of in
levensgevaar zou zijn, is onaanvaardbaar en volstrekt
absurd.
met
hoogdringendheid extern onderzoek naar houding van
OCMW-secretaris gevraagd Wij kunnen niet langer tolereren dat onze 102-jarige
beschermelinge op het einde van haar leven de speelbal moet zijn
van een mensonwaardig en dictatoriaal OCMW-bestuur. Dit onder
leiding van een
rancuneuze OCMW-secretaris die
de verwijdering van
dit artikel op deze webpagina
na een jaar wapengekletter niet kon waarmaken. Het is
schandelijk en in strijd met elk rechtsbeginsel dat deze
secretaris als betrokken partij toch nog
manipulerend informant en
dossierbeheerder mag blijven zijn. Ook een
volgzame(en incompetente?) OCMW-voorzitster, het
negeren van een aantal OCMW-decreten en op lucht gestoelde
bizarre getuigenissen (die niemand mag inzien of waarbij enig
weerwoord werd voorzien), hielpen deze secretaris om het
toegangsverbod voor de kritische mantelzorgers te
bewerkstellingen. Ook al dupeert deze maatregel op een
gewetenloze wijze een stokoud 102-jarig vrouwtje. In tegenstelling tot
de hetze die o.l.v. deze secretaris tegen onze persoon werd
gevoerd, zijn wij de volste overtuiging toegedaan dat ons niets
ten laste kan worden gelegd, tenzij onze bijzondere inzet voor de belangen van ouderen en
rusthuisbewoners misschien sommigen hun belangen kruist... Of
vormde net onze
goede band met de bewoners een
doorn in het oog voor het OCMW of een paar
familieleden?
Met eenzelfde hoogdringendheid als waarmee dit toegangsverbod
zonder inzage van dossiers snel-snel door de keel van de
stemgerechtigde raadsleden moest worden geduwd, vragen wij
een extern onderzoek naar de houding en intimidaties
van deze OCMW-secretaris. Het met gemeenschapsgeld
wekenlang positioneren van
veiligheidsagenten in het
rusthuis bij de uitvaardiging van het toegangsverbod, vormt hier
daarbij een schrijnend voorbeeld van intimidatie en een verder
diaboliseren van de
geëngageerde, maar kritische mantelzorgers en auteurs van
de websites
OUDERENHART.BE en
DEODATA.BE.
Omdat we door het toegangsverbod ons mandaat als
vertegenwoordiger, vertrouwenspersonen en mantelzorgers niet
meer naar behoren kunnen vervullen, ontnemen we het
OCMW-bestuur van Houthalen-Helchteren definitief enige
zeggenschap of bemoeienis aangaande en halen we noodgedwongen
onze hoogbejaarde voorgoed weg uit het OCMW-rusthuis Vinkenhof
te Houthalen. Aansluitend bij de lopende
procedure bij de
Raad van State, zullen wij het onrechtvaardig
en immoreel
toegangsverbod verder blijven aanvechten en de
waarheid transparant maken, zodat we
terug in de mogelijkheid kunnen verkeren om de vriendschappen
tussen Antonia, andere rusthuisbewoners, een aantal
personeelsleden en onszelf, te onderhouden.
1930: toegangsverbod
voor vader en moeder door de oversten van Cenakel opgelegd
1930: Tijdens haar
kloosterleven in de gesloten en strenge Franse orde van Cenakel
mochten vader en moeder, zuster Deodata (Tonia) niet komen
bezoeken. Zelfs hun overlijden kon geen reden zijn om de
begrafenis van hen buiten het klooster bij te wonen.
Dat zorgde destijds voor veel verdriet.
L'histoire
se répète
Anno 2010, tachtig jaar
later, verbiedt het OCMW-Houthalen-Helchteren opnieuw de toegang
voor de nauwste betrokkenen tot de leefomgeving van de
ondertussen 102-jarige Tonia. Het lijkt wel of de tijd
in Houthalen
is blijven stilstaan...
2010: toegangsverbod
voor Herman en Hildegard door OCMW-Houthalen opgelegd
Tonia's
onmacht en verdriet "De mensen die me
het meest dierbaar zijn op het einde van mijn
leven, worden hier van me afgenomen en ik begrijp niet
eens waarom. Nooit werd er in het rusthuis met mij één woord over gewisseld, hoewel
ikzelf het grootste slachtoffer ben. En ik kan er hier
nergens mee terecht, want niemand wil of mag erover spreken.
Een bezoekverbod voor Herman en Hildegard,
mijn
dokter die me wordt afgenomen, mijn beste vriendin Marieke
die is overleden zonder dat ik er afscheid kon van nemen,
allerlei aangetekende brieven die me worden toegestuurd en die
ik niet kan lezen of begrijpen... Het wordt me
allemaal teveel
en het kan zo niet langer. Ik heb geen
rust meer en voel me hier steeds meer onveilig zonder het
toezicht van Herman en Hildegard, die ik zelf niet kan bereiken. Ze zijn de enigen die ik
vertrouw. De gedachte dat mij iets zou overkomen, zonder dat Herman en Hildegard naar me toe kunnen
komen, maakt me bang. Ik
huil vaak daarvoor als ik in mijn kamer
ben of alleen door de gangen van het rusthuis loop.
Mijn geluk is hier van geen tel en alles wordt achter mijn rug
beslist, zelfs als dat voor mij levensbelangrijk is.
Het zal zeker een grote aanpassing zijn, want ik ben al oud.
Maar slechter dan nu kan het niet worden..."
dank aan
personeel
Zowel in naam van onszelf als van Tonia danken
wij hen die als verplegende, verzorgende, medewerk(st)er of
vrijwilliger Tonia op een respectvolle, affectieve en
ontvankelijke wijze wisten te benaderen. Ook al betrof het geen
fysieke noden. De contacten met hen waren en blijven ons
dierbaar en het zorgde voor een gerust gevoel als zij van dienst
waren en we onze dierbare bejaarde bij hen konden achterlaten.
Héél erg bedankt en ook voor jullie zullen we het rusthuis
Vinkenhof zeker opnieuw bezoeken, liefst met Tonia..
enthousiast over
nieuwe leefomgeving
Om een broodnodige rust na al de turbulenties te garanderen,
maken we voorlopig het aanstaande woonadres van Tonia nog niet
bekend. Maar we willen alvast hopen dat Tonia heel binnenkort in een warme,
huiselijke en veilige leefgemeenschap zal
terechtkomen, waar ook haar naastbetrokkenen worden
gerespecteerd. Na een uitgebreide kennismaking met
aanstaande
medebewoners, personeel en accommodatie is Tonia alvast erg enthousiast.
"Kan ik hier dan blijven tot het einde van mijn leven?", polst
Tonia hoopvol maar onzeker door haar recente ervaring met
rusthuis Vinkenhof. En van onschatbare waarde: Tonia's vertrouwensarts dr. Verschelde zal Tonia verder medisch blijven omhullen in het nieuwe
rusthuis! In afwachting van de verhuis, verblijft Tonia bij
Herman en Hildegard.
OCMW-Houthalen-Helchteren
verspilde
al minstens
18.000 €
gemeenschapsgeld
om klokkenluiders
van onbehoorlijk bestuur en
belangenverdedigers
van
rusthuisbewoners te
diaboliseren en monddood te maken?
Ook belastingbetaler dupe van bizar OCMW-machtsspel?
18.000 euro bovenop een immoreel toegangsverbod dat stokoud
vrouwtje mag isoleren
Naast een immoreel (en
onwettig?) toegangsverbod tot het rusthuis dat een stokoud vrouwtje van
102 mag isoleren van haar nauwste betrokkenen, zou het OCMW op
koste van de belastingbetaler van Houthalen-Helchteren ook al
zo'n 18.000 euro of 720.000 oude Belgische franken (!) verspild
hebben om te pogen de mantelzorgers van de hoogbejaarde
eeuwelinge
Antonia Nouwens en
klokkenluiders van een onbehoorlijk bestuur, monddood te maken
en te criminaliseren. Aldus werd OUDERENHART.BE
vanuit verschillende bronnen toegefluisterd.
Naast de kosten voor gerechtelijke procedures en
advocaatkosten zou dit bedrag ook zo'n 6.000 euro
omvatten voor het intimiderend positioneren van
veiligheidsagenten die de
geviseerde mantelzorgers na het toegangsverbod buiten het
rusthuis moesten houden, en dit in afwachting dat een
rechter het verbod zou bekrachtigen.
Dit gebeurde echter niet, want bij een kortgedingprocedure dat
door de mantelzorgers werd ingeleid, verklaarde de rechter zich
onbevoegd. De mantelzorgers
trokken dan naar de Raad van State...
OCMW-Houthalen
ontmoedigt rusthuisbewoners
Vinkenhof om stem uit te brengen bij verkiezingen
OCMW schrijft familieleden rusthuisbewoners
aan met:
'Wij zorgen
voor ALLE BEWONERS
een medische verklaring
dat u niet kan deelnemen aan de verkiezingen'
'Indien u in rusthuis Vinkenhof
gedomicilieerd bent en u gaat
niet stemmen, dan moet u niets doen. Zo bent u steeds in orde.'
"Op geen enkele wijze
ben ik persoonlijk benaderd of aangeschreven
aangaande mijn wens om mijn stem uit te brengen. Wij
tellen als ouderen immers niet meer mee!"
Maria Stevens (86), bewoonster rusthuis
Vinkenhof
wij
tellen als ouderen niet meer mee "Neen ik heb geen stembrief ontvangen en
ook geen formulier om volmacht te geven of wat dan ook.
Op
geen enkele wijze ben ik persoonlijk benaderd of aangeschreven
aangaande mijn wens om mijn stem uit te brengen. Misschien hebben ze daarover wat naar mijn zoon gestuurd, maar
ik weet van niets. Wij tellen als ouderen immers niet meer
mee! ", aldus bewoonster M.S (87) verontwaardigd op 7 juni,
de dag van de verkiezingen van 2009.
Ook dit jaar gaat het dezelfde kant op in het OCMW-rusthuis
Vinkenhof te Houthalen.
OUDERENHART.BE vecht het niet centraal
staan van de belangen van ouderen in dit OCMW-rusthuis al jaren
aan. Dat een tevredenheidsenquête over hun verblijf in het
rusthuis of praktische informatie aangaande het uitoefenen van
hun stemrecht enkel achter hun rug om wordt verstuurd aan derden
of familieleden, is betuttelend en zal zeker niet bijdragen tot
een gevoel van eigenwaarde.
ontmoedigend: niet stemmen = volledig in orde voor iedereen
Zonder in het minst persoonlijk te worden benaderd over hun wens
om hun stem al dan niet uit te brengen, kunnen de verkiezingen
dus aan ALLE BEWONERS voorbij gaan en hen als afhankelijke
ouderen maar weer eens het gevoel geven dat zij nog maar weinig
meetellen in onze maatschappij. Een informatief schrijven
richten aan familieleden of derden dat er NIETS moet gedaan
worden en alles in orde is als de oudere NIET gaat stemmen,
is een ontmoedigende formulering en een subtiel aantrekkelijk
maken om niets te doen.
De toevoeging van 'Wij stimuleren echter dat de bewoners die
zich kunnen verplaatsen hun stem zullen uitbrengen' is
daarbij weinig overtuigend en zal voor de ontvangers van het
schrijven niet opwegen tegen een gemaksoplossing om niet te
reageren.
>>> Lees hier de 'OCMW-regeling'
voor de rusthuisbewoners aangaande de verkiezingen van
2010 en van
2009 <<<
medische
verklaring
Naast de betuttelende
bejegening van deze rusthuisbewoners stelt OUDERENHART.BE
overigens de legaliteit in vraag om voor 'ALLE BEWONERS'
een medische verklaring op te stellen dat ze niet in de
mogelijkheid zouden verkeren om aan hun stemplicht te voldoen en
dit zelfs zonder dat ze daarbij persoonlijk benaderd werden. Het
kan niet zijn dat verantwoordelijken zomaar alle bewoners van
een rusthuis collectief invalide verklaren om hun
stemplicht/stemrecht te verzaken.
ik zou niet wensen dat mijn zoon
uitmaakt of ik al dan niet ga stemmen
Ook OCMW-raadslid Mantels ondersteunt deze
overtuiging van
OUDERENHART.BE: "Ouderen
zijn voor mij evenwaardig als anderen en naast een stemplicht,
is er ook een stemrecht. Je kan naar valide bewoners geen
houding aannemen van: als je niet wil gaan stemmen, hoef je
niets te doen en ben je toch volledig in orde. Overigens
lijkt het me moeilijk voor bewoners om hun wens tot stemmen
kenbaar te maken, als ze hierover niet persoonlijk worden
bericht. Evenmin zou ik als oudere wensen dat mijn zoon zou
uitmaken of ik al dan niet zal gaan stemmen.
Slechts 10
procent
van rusthuisbewoners brengen stem uit Radio 1 -
Peeters & Pichal - 9/06/2009
Onderzoek toont aan dat
bij verkiezingen slechts 10% van de Vlaamse rusthuisbewoners hun
stem uitbrengen. Naar aanleiding van de verkiezingen van 13 juni
2010 roept de Vlaamse Ouderenraad de gemeentebesturen op om het
kiesrecht van de zorgbehoevende en minder mobiele thuiswonende
en residentieel wonende ouderen te ondersteunen
19/06/2009 - Minister De Padt weigert op te
treden tegen de blijkbaar courante praktijk om
rusthuisbewoners geen oproepingsbrief te bezorgen.
Zo kunnen de betrokken bejaarden niet eens kiezen of
ze al dan niet hun stem willen uitbrengen. Ondanks
de verschillende getuigenissen in de media, ziet de
minister het probleem niet. Nochtans werd de
praktijk veroordeeld door een woordvoerder van De
Padts eigen ministerie van Binnenlandse Zaken.
N-VA-Kamerlid Weyts wil dat De Padt minstens de
sector laat weten dat deze praktijken totaal
onwettelijk zijn of een omzendbrief verstuurt naar
de gemeenten.
Stemrecht, ook voor
zorgbehoevende
ouderen een recht!
Op 13 juni trekken we met zijn
allen opnieuw naar de stembus. Hoewel met zijn allen…. Onderzoek
toont aan dat bij verkiezingen slechts 10%
van de Vlaamse rusthuisbewoners hun stem uitbrengen. Naar
aanleiding van de verkiezingen van 13 juni 2010 roept de
Vlaamse
Ouderenraad de gemeentebesturen op om het kiesrecht van de
zorgbehoevende en minder mobiele thuiswonende en residentieel
wonende ouderen te ondersteunen.
Ouderen moeten
de kans krijgen om hun stemrecht op te nemen. Voor
zorgbehoevende of minder mobiele ouderen is de stap naar de
traditionele stembureaus soms te groot. De kieslokalen liggen te
ver af, ze zijn slecht toegankelijk of vereisen elektronisch
stemmen, iets waar veel ouderen nog niet vertrouwd mee zijn. De
Vlaamse Ouderenraad vraagt daarom in een brief aan de
gemeentebesturen om hun medewerking, zodat ouderen de
mogelijkheid krijgen om hun stem uit te brengen en op deze
manier hun burgerplicht te vervullen. Vanuit de
ouderenzorgsector is er alvast bereidheid om de facilitering van
het stemrecht voor oudere zorgbehoevenden mee te organiseren. Zo
hebben al verschillende gemeenten in het verleden kieslokalen
ingericht in een woonzorgcentrum/rusthuis. Tegelijkertijd maken
de omwonenden kennis met de leefwereld van de bewoners. Een
win-win situatie!
De Vlaamse Ouderenraad doet in haar
brief een aantal suggesties en hoopt dat de inspanningen van de
gemeentebesturen zullen leiden tot een meer actieve
betrokkenheid van de minder mobiele en zorgbehoevende ouderen
bij de verkiezingen.
● Alle
bewoners ontvangen hun oproepingsbrief
persoonlijk
● De oudere persoon beslist zelf
of hij/zij gaat stemmen
● Inrichting van een stemlokaal in het woonzorgcentrum/rusthuis
of het dagver-
zorgingscentrum of/en het lokaal dienstencentrum
voor bewoners én buren
● Een mobiel stembureau dat verschillende locaties aandoet die
gemakkelijk
bereikbaar en goed toegankelijk zijn
● Vervoer voorzien, vb. het busje van het
dagverzorgingscentrum, de dienst aangepast vervoer, de mindermobielen-centrale, enz.
Ook
vertrouwensarts van 102-jarige
op de vlucht
voor intimidatiestress
van
OCMW-secretaris?
● huisarts trekt zich plots
terug van 102-jarige patiënte na klacht
van
OCMW-secretaris wegens 'laster en eerroof'
● na
toegangsverbod voor mantelzorgers verliest stokoud vrouwtje
nu ook vertrouwensarts op einde van haar leven
Met de woorden:
"Omwille van een gerechtelijke procedure trek ik mij terug als
huisarts van mevrouw Antonia Nouwens", vernemen de
mantelzorgers van de eeuwelinge op 17/05/2010 schriftelijk het einde van de
medische omhulling van dr. Verschelde als huis- en
vertrouwensarts van de 102-jarige.
elke
klokkenluider systematisch weggepest Nadat
OUDERENHART.BE
op 20/06/2009
met de publicatie van onderstaande verklaring van een
arts
aan de bel trok aangaande de OCMW-werking en de houding van zijn
secretaris te Houthalen-Helchteren, reageerde OCMW-secretaris Doumen
nog dezelfde dag bijzonder rancuneus. Met gemeenschapsgeld
werden 2 dagvaardingen (zowel in persoonlijke naam van de
secretaris als door het OCMW) voor de
Burgerlijke Rechtbank betekend en een strafklacht wegens zogenaamde
'laster en eerroof' tegen dhr. Bielen neergelegd, met als doel
de verwijdering van deze publicatie binnen de 24 uur.
Een jaar later werd Bielen hiervoor nog steeds niet
verhoord, zodat het seponeren van de klacht met
refertenummer 09/539 zich meer dan ernstig laat vermoeden. Voor
de Burgerlijke Rechtbank werd de eis van de OCMW-secretaris in
Eerste Aanleg afgewezen en een uitspraak van het Hof van Beroep
wordt nog deze maand verwacht (indien geen uitstel).
Vervolgens en (noodwendig?) ter motivatie van het toegangsverbod
dat door het OCMW reeds op 18/02/2010 werd opgelegd aan de
mantelzorgers van de 102-jarige, komt er een nieuwe stroom
klachten op gang. Zij het ditmaal plots ook tegen mevr.
Cornelissen, want ook tegen haar is het toegangsverbod immers
van kracht.
Dit blijkbaar onder leiding van de OCMW-secretaris die,
ondanks dat hij duidelijk
betrokken partij is, toch
dossierbeheerder en (manipulerend?) informant mag zijn voor
stemgerechtigde raadsleden. Het is duidelijk dat hier het elementair rechtsbeginsel ''nemo iudex in
causa sua' (niemand mag rechter zijn in zijn eigen proces)
ernstig geschonden wordt.
Wij stellen ons de vraag
hoe lang deze secretariszijn handen in onschuld kan
blijven wassen en
anderen voor de (politieke)
gevolgen van zijn houding en opzet kan laten opdraaien. Ter informatie vermelden
wij dat een OCMW-secretaris tevens personeelshoofd is van
alle personeelsleden die werkzaam zijn binnen dit OCMW en dat
ook de rusthuisdirecteur door hem wordt 'geëvalueerd'.
DE GEWRAAKTE
VERKLARING
VAN ARTS OP 20/06/2009
"Ook huisartsenkring protesteerde al meermaals
tegen intriges en zorgobstructies van OCMW-secretaris"
Zelfs ziekteverschijnselen door
intimidatiestress
bij OCMW-personeelsleden?
Blijkbaar lopen
niet alleen wij vast op het management van de OCMW-secretaris.
Uit betrouwbare bron vernemen we dat ook de huisartsenkring
Houthalen-Helchteren met regelmaat de houding van deze
secretaris aanvecht. "Via woordvoerder dr. Paul
Vandewiele en gericht aan de OCMW-voorzitter, werd reeds
meermaals, zowel schriftelijk als mondeling, protest betekend
aangaande de intriges en zorgobstructies
van
OCMW-secretaris
Doumen", aldus onze bron.
ontslagneming en problemen
Zo zouden naar verluidt de aangekaarte problemen
en protesten o.a. de ziekteverschijnselen van
OCMW-personeelsleden door intimidatiestress betreffen en
zelfs tot ontslagname
van meerdere artsen geleid hebben, zoals ondermeer RVT-arts
dr. Herman Kuppers; methadon-artsen dr. Bart Verschelde
en dr. Martine Strybos; en S.I.T.*-artsen zoals
voorzitter dr. Eric Luyten.
(* S.I.T. = 'Samenwerkings Initiatief Thuiszorg')
geen gevolg
Problematieken en
ontslagnemingen zouden ook hier in belangrijke mate gecorreleerd
zijn aan de houding van de OCMW-secretaris. Buiten een
routinematig beleefdheidsantwoordje, leidden ook deze
protestvoeringen die werden gericht aan de OCMW-voorzitter,
helaas tot een zeroresultaat.
EENSLUIDENDE VERKLARING DOOR BETROKKEN HUISARTS AAN
RECHTER Bovenstaande tekst zoals deze is weergegeven op
OUDERENHART.BE vormt een correcte weergave van mijn
verklaring en een bevestiging van de door mij als
huisarts ervaren feiten. Ik wens mij niet
te distantiëren van deze tekst, die evenmin een beroeps-
of briefgeheim schendt. (toegevoegd
n.a.v. dagvaarding Bielen en strafklacht door OCMW-secretaris
Doumen op
22/6/2009, m.b.t. 'leugens en laster')
toegangsverbod:
OCMW speelt zelf rechter Pas op 10/05/2010 en dus
3 maanden na het uitvaardigen van het toegangsverbod worden
Bielen en Cornelissen voor de eerste maal uitgenodigd voor een
verhoor bij de politie te Houthalen-Helchteren. Zich
verheugend om eindelijk en voor een eerste maal hun
verklaringen te kunnen afleggen, wensen zij dit om redenen niet
te doen te Houthalen-Helchteren waar ook het rusthuis is
gevestigd, maar in de gemeente Zonhoven waar zij woonachtig
zijn. Tot op heden is dat nog niet gebeurd... Zonder enige mogelijkheid
van verweer, is het toegangsverbod dat vooral een 102-jarige
ernstig dupeert, al 3 maanden van kracht en de kortgedingrechter
verklaarde zich op 6/05/2010
onbevoegd. Enkel op basis van
klachten die niet op enig waarheidsgehalte of subjectieve
betrokkenheid konden worden getoetst en waarvoor geen enkel
verweer voor de mantelzorgers werd voorzien, speelde het OCMW
hier dus zelf rechter.
een jaar later plots ook arts
als bron van verklaring geviseerd Een jaar na de publicatie van bewuste verklaring op deze webpagina probeert de
OCMW-secretaris dan nu maar de arts zelf aan te pakken, als
bron van bovenstaande verklaring. Omwille van een (straf)klacht
vanwege de OCMW-secretaris wegens zogenaamde 'laster en
eerroof' en een daaruit voortvloeiend verhoor door de politie
van Houthalen-Helchteren, meent deze arts zich genoodzaakt om
zich terug te trekken als huisarts van de 102-jarige Antonia
Nouwens, die in het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen
verblijft.
hoogbejaarde
eeuwelinge verliest elk houvast Het lijdt voor de
mantelzorgers van de 102-jarige niet de minste twijfel, dat ook het
toegangsverbod dat hen door het OCMW werd opgelegd, stoelde op de
stuwende en rancuneuze kracht van de OCMW-secretaris, die als betrokken partij
en ter motivatie van het toegangsverbod maar blijft verwijzen
naar zijn (geseponeerde?) strafklacht van 2009 m.b.t.
bovenstaande publicatie. Niet in het minst maakt het OCMW zich
daarbij zorgen over de traumatische gevolgen voor de stokoude
Tonia, die op het eind van haar leven elk belangrijk houvast
wordt ontnomen. "Wat erg! Ik had zo'n goede band met dr. Bart. Ik kon goed
met hem praten en voelde me veilig bij hem... Hoe moet het nu?",
reageert Tonia droef als we haar het ontslag van dr. Bart
telefonisch kenbaar maken.
spreekwoordelijke
druppel...
Ook voor Herman en Hildegard als mantelzorgers van Antonia vormt
de terugtrekking van dr. Bart een groot verlies. Deze arts
vormde voor hen een veilige garantie voor een correct medisch
toezicht vanuit een warm engagement voor de belangen van de
102-jarige Antonia. Dit alles in een kader van respect,
ontvankelijkheid en overleg.
"Nog nooit heb ik
meegemaakt dat een dokter zich voor mij interesseert",
vertelde Tonia nog trots op
31/10/2008.
Het gedwongen wegvallen van ook dit cruciaal houvast zou,
zowel voor de 102-jarige als haar mantelzorgers, wel eens de laatste
spreekwoordelijke druppel kunnen zijn...
From: g.vervest
(kleindochter van Tonia's zus Jana)
To:
contact@deodata.be
Sent: Wednesday, May 19, 2010 4:39 PM
Lieve Tante, Herman en Hildegard
Waar is men in hemelsnaam mee bezig? Je kunt nu duidelijk merken
dat het hier gaat om macht en als ze hun zin niet krijgen gaan
ze maar een klacht tegen de arts indienen wegens laster en
eerroof. Iedereen die Tante helpt
en ondersteuning geeft zal moeten verdwijnen.
Diep treurig dat dit over de ruggen van oudjes moet gaan waar
men duidelijk niets om geeft. Ben zelf 63 jaar en krijg door dit
alles angst om zelf ooit in een verzorgingshuis te belanden. Je
zou gewoon niet oud willen worden om al deze ellende niet te
moeten meemaken. Tante, Herman en Hildegard ik wens jullie heel
veel sterkte in deze moeilijke strijd en bidden dat er gauw een
positieve oplossing mag komen. Lieve groetjes Gerda.
Wilma jeweetwelwie
20-05-2010 19:18
Niemand reageert meer, het is te erg. Het is al gewoon dat een
vrouw van 102 jaar haar laatste jaren in verdriet moet slijten.
Hoe laf kun je zijn! Het is werkelijk te gek voor woorden, alle
manipulaties indoctrinaties om dierbaren uit het zicht van Tonia
te laten verdwijnen. Wat voor intriges zitten hier toch achter,
om zo onmenselijk met een respectabele oudere om te gaan? Waar
is OCMW bang voor? Hoogmoed komt ten val. Dit kan en mag niet
langer duren, is er dan niemand die aan zo een onrecht een eind
kan maken??
Wilma jeweetwelwie
20-05-2010 19:25
Ik begrijp dat er niemand meer reageert, iedereen weet het nu
wel, maar het ergste is dat er geen actie ondernomen wordt en
daarmee bedoel ik: acties in België, demonstraties enz., voor de
deur van het zorgcentrum. Want hoeveel terreur accepteert een
mens. "Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en
goed verliezen, dan dooft het licht." Citaat ter nagedachtenis
van de 2e wereldoorlog op het Weteringplantsoen in Amsterdam.
Geschreven door verzetsman van Randwijk.
Anja 21-05-2010 00:56
@Wilma, inderdaad Verwerpelijk!!!
Opsturen naar CNN? Wie kan de tekst vertalen in het Engels?
Christien Damman
21-05-2010 10:08
Natuurlijk is het erg als er niemand meer reageert. Maar hoe zit
het met de Belgen hebben die geen belangstelling? Kunnen er toch
voor het tehuis protesteren? De krant de media etc.mioet
ingeschakeld worden.
"Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed
verliezen, dan dooft het licht." Een zeer mooi en ware
uuitspraak.
gemeenteraadslid
Ludo Diliën:
"In de
OCMW-raad worden kritische vragen zelden beantwoord en afgedaan
als onethisch" bron:
HBVL - 15/05/2010
ook gemeenteraadslid
hekelt OCMW-werking in krantenartikel
OUDERENHART.BE
deelt al lang bovenstaande overtuiging van dhr. Diliën en ziet ook het
gewetenloos en wansmakelijk
toegangsverbod tot het
OCMW-rusthuis voor de mantelzorgers van de 102-jarige, eveneens
als een gevolg daarvan. De uitlatingen van dhr. Ludo Diliën
bevestigen volkomen de wijze waarop ook de kritische bemerkingen
op
OUDERENHART.BE enkel worden bestraft met allerhande
gerechtelijke procedures, intimidaties en pesterijen.
Het niet ernstig nemen van kritische opmerkingen,
vraagstellingen onbeantwoord laten of ze als onethisch
afwimpelen is een chanterend middel om misgroeide
machtsverhoudingen oneigenlijk in stand te houden en fnuikt de
mogelijkheid tot een behoorlijk bestuur.
OUDERENHART.BE meent stellig dat het OCMW van
Houthalen-Helchteren hoogdringend toe is aan een mentale en eigentijdse update,
waarin een ontvankelijkheid voor suggesties of kritiek niet
protectionistisch wordt geweerd als een bedreiging voor bestaande machten en
krachten of persoonsgerelateerde belangen, maar als een
noodwendig, vanzelfsprekend en zelfs inspirerend gegeven
beschouwd wordt, om tot een goed beleid en bestuur te kunnen
komen. Dit samen met een duidelijke en transparante afbakening
van bevoegdheden die worden waargenomen door een integer,
geëngageerd en competent korps van mandatarissen, dat niet enkel
mag, maar ook moet en durft kritisch te zijn.
Want een lakse, niet-kritische of belangenvermengende houding
bij het nemen van verantwoordelijkheden met ernstige gevolgen
voor derden, is pas ècht onethisch en een mandaat onwaardig...
Familielid
medebewoonster van 102-jarige
doorbreekt taboe en komt op voor geschonden
rechten van eeuwelinge en mantelzorgers
"Wanneer ik Tonia tijdens mijn
bezoeken aan het rusthuis daar zo ongelukkig zie,
protesteert mijn geweten tegen dit onrecht en wil ik haar helpen
en bijstaan waar ik kan"
"Op geen enkele
wijze kan ik me vinden in de lasterlijke beschuldigingen
zoals die werden geuit door OCMW-voorzitter"
VERKLARING
Ik,
ondergetekende, S. J., wonende te xxxx wens het
volgende te verklaren.
Gemiddeld zo’n 6 maal per maand bezoek ik mijn
grootmoeder in het OCMW-rusthuis Vinkenhof te
Houthalen. Zij verblijft op dezelfde afdeling waar
ook de 102-jarige mevrouw Antonia Nouwens verblijft.
Op deze wijze kan ik mij ook een oordeel vormen
aangaande het door het OCMW gecontesteerd gedrag van
de mantelzorgers Herman Bielen en Hildegard
Cornelissen.
Op geen enkele wijze kan ik me
vinden in de lasterlijke beschuldigingen, zoals die
werden geuit door de OCMW-voorzitter,
personeelsleden of wie dan ook.
Integendeel sluit ik me volledig aan met de
getuigenis die op 9/05/2010 door een werkneemster
anoniem werd gepost op een blog van de
de Volkskrant
en met de volgende inhoud:
werkneemster rusthuis
Het doet me goed om hier
anoniem wat te kunnen zeggen, want het
gevaar voor ontslag zou groot zijn als
men mijn identiteit zou kennen. Ik werk
in het rusthuis waar de 102-jarige Tonia
verblijft en kan enkel getuigen dat de
mantelzorgers van Tonia zich al jaren
met hart en ziel inzetten voor haar.
Antonia is voor haar leeftijd nog
uitzonderlijk goed te been en
aanspreekbaar maar ik ben ervan
overtuigd dat indien Herman en Hildegard
er niet voor haar zouden geweest zijn,
Tonia al lang was overleden. Op zoveel
gebieden zorgen zij ervoor dat Tonia
haar levenszin niet verliest en slaagden
zij er in het verleden al dikwijls in om
haar uit een gevaarlijk dal te halen. Ik
ervaar het maar heel zelden dat zelfs
eigen kinderen zo voor hun ouders
opkomen. Het is voor mij zeker dat
dankzij deze 2 mensen Tonia nog kan zijn
wie ze is en Tonia beseft dat zelf ook
heel goed. Zonder hen is ze snel
helemaal verloren.
De beschuldigingen die de
OCMW-voorzitter in de krant en op tvl
aan het adres van Herman en Hildegard
uitte zijn gewoon schandalig en onwaar.
Zelfs veel andere bewoners zijn blij als
ze op de afdeling binnenkomen omdat zij
de sfeer op een positieve wijze
beïnvloeden en voor iedereen tijd nemen
om een babbeltje of vriendelijk woord.
Als personeelslid heb ik me door deze
mensen eerder begrepen gevoeld en zeker
nooit bedreigd. Ik wens Herman en
Hildegard veel sterkte en moed in hun
strijd om meer rechtvaardigheid en een
betere zorg voor ouderen, want niemand
kan of durft zijn mond hier open te
doen. Iedereen weet al lang dat het OCMW
deze mantelzorgers liever kwijt dan rijk
is, maar het toegangsverbod is er echt
OVER!!! Het geeft me als werkneemster
bij het OCMW een ongelooflijk goed
gevoel te weten dat er tenminste één
raadslid van het OCMW met wat
verantwoordelijkheidsgevoel het lef
heeft om tegen de stroom in te roeien.
Ik zou nooit de laatste jaren van mijn
leven willen slijten in het rusthuis
waar ik werk en ik dank de makers van
dit blog dat dit me hier van het hart
kan.
Naar mijn persoonlijke
overtuiging staat het toegangsverbod dat aan deze
mantelzorgers van de 102-jarige mevr. Nouwens werd
opgelegd in pijnlijk contrast met de
hartelijkheid
waarop Herman en Hildegard niet enkel mevr. Nouwens,
maar ook andere bewoners benaderen. Er is zelfs een
gemis bij een aantal bewoners naar de regelmatige
aanwezigheid van deze mantelzorgers en ik ervaar
tevens een taboe en angst bij de bewoners om erover
te durven spreken. Noch ikzelf, noch de bewoners
waarmee ik sprak, kunnen zich een reden voor dit
toegangsverbod voor Herman en Hildegard voorstellen.
Tenzij dat ze het op een kritische en vaak volkomen
terechte wijze opnemen voor de belangen van de
rusthuisbewoners op hun website ouderenhart.be.
Evenmin kan
ik me voorstellen dat deze mensen bedreigend zouden
zijn geweest en ook mijn grootmoeder is deze mensen
erg genegen. Maar boven de verontwaardiging
aangaande de onrechtvaardige houding van het OCMW
t.o.v. Herman Bielen en Hildegard Cornelissen,
choqueert het me dat OCMW-verantwoordelijken een
stokoud vrouwtje van 102 op het eind van haar leven
blijkbaar gewetenloos duperen. Wanneer ik Tonia tijdens mijn bezoeken aan
het rusthuis daar zo ongelukkig zie, protesteert
mijn geweten tegen dit onrecht en wil ik haar helpen
en bijstaan waar ik kan.
Opgemaakt te xxxxx op 12 mei 2010
ondertekend S. J.
OUDERENHART.BE
werd in het bezit gesteld van deze door getuige
onderschreven verklaring. en wij danken daarvoor van
harte. De links in deze verklaring werden
toegevoegd door ouderenhart.be.
Wil je bijdragen om de lasterlijke
beschuldigingen van het OCMW te ontkrachten, als
zouden de mantelzorgers en auteurs van deze website
angstgevoelens oproepen of bedreigend zijn, graag
reactie via
contact@ouderenhart.be
From: g.vervest
(kleindochter van Tonia's zus Jana)
To:
contact@deodata.be
Sent: Saturday, May 15, 2010 7:09 AM
Lieve Tante, Herman en
Hildegard
Goed om het verhaal te lezen wat S.J heeft
onderschreven op 12 mei. Een lief mens dat ook haar
hart op de goede plaats heeft voor de ouderen. Zo
moeten er meerdere zijn die haar durven te volgen
met hun verhaal, want er is er duidelijk iets mis
(wat we al wisten) zoals in vele verpleeg- en
verzorgingstehuizen.
Denkt de voorzitster er nooit over na hoe haar
toekomst er zal uitzien als zij oud is en er anderen
in het bestuur zullen zitten?
Het gaat hier gewoon om macht en niet om de oudere
mens waar ze geen ogen voor hebben.
Triest, diep triest, heb er geen woorden voor en ben
alleen ontzettend kwaad over de gang van zaken.
Moet steeds aan Tante
denken en hoop dat ze toch sterk genoeg is en er
niet aan onderdoor gaat. Of is dat wat het bestuur
wil? Wens jullie heel veel sterkte
en liefs vanuit Hapert.
Groetjes Gerda.
From:
Mia Wertelaers
To:
contact@deodata.be
Sent: Saturday, May 15, 2010 11:35 PM
Ik
begrijp niet dat volwassen mensen zo kunnen
treiteren om hun gelijk te halen. Hier gaat het om
een 102-jarige die niet lang meer te leven heeft. Ik
dacht dat men er in een bejaardentehuis alles doet
om de oudjes gelukkig te maken; om ze te omringen
met personen die hun lief zijn en van ze houden...
Als het zo is zal ikzelf nooit naar een
bejaardentehuis gaan, dit staat vast.
Personen
die zo met bejaarden omgaan verdienen niet om in zo
een instelling te werken, maar om geen enkele nacht
nog rustig te kunnen slapen.
Imke
14-05-2010 21:05
Kan die voorziitster niet een paar jaar naar de
Maan???
Luc
14-05-2010 21:27
Van mij mag ze gaan joggen in de omgeving van de
Melkweg.
Anja
14-05-2010 21:35
Het is een teken van zwakte dat die voorzitster
volhardt in haar wil opleggen. Voorts wil ik even
kwijt dat de Telegraaf nadat ze Ruben hebben gebeld
ook wel eens even met de secrtaris Doumen van de
OCMW kan bellen en hem dan te vragen waarom hij niet
ingrijpt en Tonia haar bezoek teruggeeft!
Smokey 14-05-2010 22:52
Goed idee van Anja. Kan de Telegraaf misschien iets
goeds doen..
Aan de grote klok hangen van dit soort
missstanden!!!
Anja
15-05-2010 21:36
Ik snap weinig hoe de organisatie structuur van een
Belgische zorginstelling er uit ziet.
Mogelijk kan meneer Bielen dat eens uit de doeken
doen?
Irma
16-05-2010 23:42
Ik denk dat de "discipline" in België en het
gehoorzamen daaraan, nog erg overheerst. Wat ik lees
is dat er totaal geen inspraak of kritiek mag zijn
vanuit de bewoners of hun vertegenwoordigers. Dat
wordt als een misdaad bestraft met ijzeren hand.
Volgens mij moet er een "omslag" komen in het denken
en doen van het bestuur en personeel van die
instelling. Dat is heel simpel: houd ieder maar eens
voor hoe hij/zij het zou vinden, dat dezelfde straf
hen zou worden opgelegd, als zij afhankelijk zouden
zijn van verpleeghuiszorg. En dan niet de
mogelijkheid bieden af te dwalen van de gestelde
vraag, niet allerlei vergelijkingen toelaten, maar
concreet en duidelijk een antwoord afdwingen!
Misschien kan ouderenhart.be geholpen worden door
ouderenbescherming Nederland? Probeer eens contact
te leggen! Succes!
Irma
17-05-2010 00:17
W.b. die dame, die haar hart mag luchten bij
ouderenbescherming Nederland en daar blij om is. Dat
gun ik die dame beroepskracht in het huis waar tante
Nonneke verblijft. Het werkt absoluut verhelderend,
bevrijdend en lucht op. Toch een prangende vraag
voor deze dame. Wat zou er gebeuren als u uw mond
roerde binnen de instelling, waar u werkt?
>>>
<<<
Dat u meeleeft met tante Nonneke, dat u schandalig
vindt wat er gebeurt, allemaal fantastisch. Maar wat
heeft tante Nonneke daaraan? NIETS!!!!
Tante Nonneke heeft uw uitgesproken woorden nodig,
tante Nonneke heeft nodig, dat u een gesprek aangaat
met de zorg en het bestuur. Er zijn al 4!!!!!!!!!
mensen die met tante Nonneke meeleven. Er zullen
vast nog wel meer te vinden zijn en wellicht ook
binnen de Belgische media.
Neem contact met elkaar op, ga met 4-en naar dat
bestuur zonder je vooraf te melden. Laat je niet
wegsturen, doe je zegje, maar doe het goed.
Daar heeft tante Nonneke iets aan.
Wat zou er gebeuren als Herman en Hildegard gewoon
naar binnen gaan om tante Nonneke te bezoeken?
Is het niet mogelijk tante Nonneke gewoon weer mee
naar huis te nemen?
Dame beroepskracht, u kunt wel spetteren op een
anonieme plek, maar als u alleen wilt spetteren,
helpt het niemand en zeker niet uzelf. Mijn geweten
zou lelijk aan mij blijven knagen als ik mijn hart
alleen maar wilde luchten, want dat zou ik dan doen
voor mezelf, om mijn geweten juist schoon te poetsen
omdat ik niets ondernam! Het is aan u!
Ayten
17-05-2010 01:50
Irma je zegt het onverbloemd en raak, pijl in de
roos! Die beroepskracht had feitelijk beter niets
kunnen zeggen. Nu heeft die ijzeren lady Wortswinkel
een laffe troef in haar tang. En tante Nonneke en
haar medebewoners zijn vogelvrij verklaard door dit
bazige bestuur. Irma je hebt kennelijk niet alles
gelezen maar Ouderenbescherming heeft al contact met
tante Nonneke en haar mantelzorgers. Ik roep het
zwijgende personeel van het OCMW op om de secretaris
een brief te schrijven en te vragen of Wortswinkel
niet vervangen kan worden door een betere robot!
Robert-Jan Janssens 17-05-2010 11:25
@Irma, u geeft een scherpe kijk op de situatie. Ook
ik deel uw kijk. U heeft helemaal gelijk. Die
beroepskracht moet inderdaad gewoon de naam noemen
en collega's en andere familieleden alsmede andere
bewoners moeten gewoon hun mond open doen, in plaats
van zwijgen en toekijken. Zwijgers en toekijkers
zijn eigenlijk hele enge mensen. Die houden namelijk
de onzin van dit bestuur in stand en helpen
zorgafhankelijke ouderen een rot oude dag te
bezorgen in dat rusthuis, want ben zelf maar eens
oud en afhankelijk en krijg dan maar eens te maken
met een bestuur wat zichzelf nog roemt ook over
besluiten die niet deugen en feitelijk een teken van
angst en zwakte zijn.
● kortgedingrechter
verklaart zich na 2,5 maand
onbevoegd
● toegangsverbodNIET door rechter bekrachtigd
Op 19/02/2010
werd het leven van de 102-jarige Antonia Nouwens en Herman
Bielen en Hildegard Cornelissen als haar vertegenwoordiger,
mantelzorgers en vertrouwenspersonen op een ingrijpende wijze
ontwricht door een gewetenloos toegangsverbod tot het rusthuis,
dat door het OCMW van Houthalen-Helchteren aan deze laatsten
werd opgelegd. De mantelzorgers leidde bij hoogdringendheid een
kortgedingprocedure in, maar de rechter verklaarde zich op
6/05/2010 onbevoegd. Herman en Hildegard besloten meteen om het
toegangsverbod aan te vechten bij de Raad van State.
Met
grote gedrevenheid en blijkbaar haast gelijktijdig met het einde
van de raadszitting waar het agendapunt wegens
'hoogdringendheid' snel werd behandeld, contacteerde
OCMW-voorzitster Van Wortswinkel de pers, zodat reeds de
volgende morgen het
toegangsverbod in de krant
verscheen. Met veel bluf en om enige twijfel weg te nemen
aangaande de rechtmatigheid van het toegangsverbod dat een
stokoud vrouwtje mag duperen, suggereert Van Wortswinkel dat het
verbod ook door de vrederechter zal worden onderstreept.
Volstrekt onwaar dus! Vooreerst heeft het OCMW geen stappen
daartoe gezet, maar leidde Bielen en Cornelissen een kortgeding
in om aan deze bizarre en asociale toestand een eind te maken.
Tenslotte verklaarde de rechter zich hierin onbevoegd. Gezien
het toegangsverbod niet door de rechter werd bekrachtigd heeft
dit tevens tot gevolg dat het OCMW alvast geen politioneel optreden
kan vorderen, indien Bielen en/of Cornelissen zich toegang
verschaffen tot het rusthuis.
102-jarige huilt
Omdat Herman en Hildegard hun hoogbejaarde beschermelinge niet
onder mensonwaardige omstandigheden wilden afleveren en ophalen
langs de straat, verbleef Nouwens zo'n anderhalve maand in hun
gezin. Maar een continue 24/24 zorgsituatie in combinatie met
andere verplichtingen waren voor hen onhoudbaar. Antoni's
huisarts dr. Verschelde, die wekelijks zo'n 2 à 3 maal ten huize
van de mantelzorgers op bezoek kwam, zag de noodwendigheid van
hulp en bood zich aan om Tonia persoonlijk naar en van haar
kamer in het rusthuis te begeleiden.
Om het impact van het toegangsverbod op de 102-jarige Nouwens zo
beperkt mogelijk te houden, verblijft Tonia nog steeds verlengde
weekends bij Herman en Hildegard, zijnde van vrijdagmiddag tot
maandagmiddag. Ook onderhouden de mantelzorgers dagelijks
telefonisch contact met Tonia. Via een voor haar ter beschikking
gestelde gsm weliswaar, want en ondanks een recente nieuwbouw
konden de bewoners nog nooit in 30-jarig bestaan van het
rusthuis Vinkenhof beschikken over een private
telefoonaansluiting op hun kamer.
Dat de hoogbejaarde Tonia erg lijdt en gedesoriënteerd is door
het toegangsverbod blijkt duidelijk uit een aantal
multimediagetuigenissen die hieronder of via YouTube zijn te
bekijken en te beluisteren. Het
huilen van de 102-jarige Tonia
tijdens een gemonitord telefoongesprek op 2/05/2010 gaat door
merg en been.
'mantelSzorg' Gelukkig en in schril
contrast met de houding van het OCMW-bestuur staat het
engagement van OCMW-raadslid Jean-Pierre Mantels en zijn
echtgenote. In overleg met Herman en Hildegard nemen Jean-Pierre
en Jadwiga naar best vermogen een aantal taken en waakzaamheid
van de mantelzorgers over. Als grappige woordspeling zouden we
het als
mantelSzorg kunnen
omschrijven.
Mantels kon zich nooit vinden in het OCMW-toegangsverbod en ging
o.a. hierdoor als onafhankelijke zetelen.
Raad van State
Bielen en Cornelissen zijn ervan overtuigd dat het
toegangsverbod gestoeld is op lucht, enkele
dubieuze
getuigenissen en rancunes omwille van transparante publicaties
op deze website
OUDERENHART.BE. Kritische
opmerkingen vanuit hun betrokkenheid met de rusthuisbewoners en
ouderenzorg zijn al lang een doorn in het oog van diegene die
het niet zo nauw nemen met elementaire vormen van respect of
rechten van deze kwetsbare en afhankelijke ouderen. "Wij
zullen tot het uiterste doorgaan om niet enkel het schaamteloos
toegangsverbod aan te klagen, dat een stokoud vrouwtje op het
einde van haar leven gewetenloos mag duperen. Maar evenzeer de wèrkelijke verantwoordelijken voor een sinds jaren verziekte
OCMW-werking in
Houthalen-Helchteren als gevolg van incompetenties, vertroebeling van
bevoegdheden, laksheid en slinkse manipulaties, die een
behoorlijk bestuur en het welbehagen van kwetsbare en
afhankelijke ouderen in de weg staat." En de Raad van State
is dan een logisch vervolg", aldus Bielen en Cornelissen.
Wim Vaessen 08-05-2010
18:16
1-0 voor Tonia en haar mantelzorgers!
Proficiat
Luc 08-05-2010 18:34
Inderdaad 1-0 en een Rode Kaart voor ocmw-secretaris Doumen.
Imke 08-05-2010 21:00
Zou wel eens willen weten of dit optreden van deze Belgische
rechter van invloed is op Nederlandse gelijksoortige zaken?
Marianne van Dam
09-05-2010 00:59
Ik begrijp het niet zo goed. Waarschijnlijk mis ik informatie.
Die mevrouw woont in een tehuis en heeft twee mensen die voor
haar zorgen. Die twee mensen mogen van het tehuis niet bij haar
in het het tehuis komen. Die twee mensen hebben een rechtzaak
aangespannen bij wat wij in Nederland een kantonrechter zouden
noemen. Hoe kan het nu gebeuren dat die rechter er twee en een
halve maand over doet om te verklaren onbevoegd te zijn??? Had
die rechter dit niet direct kunnen stellen toen de zaak op het
bureau van de rechter kwam??? Ik vind het eigenlijk best wel
kwalijk dat die oude mevrouw zelf van niets weet en niets wordt
gevraagd. Die rechter kan dan stellen niet bevoegd te zijn, maar
laat wel een dame van 102 in ongewis. Dat is toch ernstig!? En
hoe kan een bestuur nu nog zwijgen??? Wat zijn dit voor
mensen??? Ik vind het een tamelijk onsmakelijke vertoning! Ik
begrijp ook niet dat Belgische organisaties voor mantelzorgers
dit zomaar aan zich voorbij laten gaan. Dit kan kennelijk elke
mantelzorger en elke oudere in een rusthuis in België
overkomen??? Treedt zo een bestuur niet af???
Soraya 09-05-2010 08:13
Als het bestuur toch geen politie kan vorderen omdat een rechter
het verbod niet heeft bekrachtigd dan kunnen de mantelzorgers
het verbod toch gewoon aan hun laars lappen?
Chris H. 09-05-2010
08:55
Jeetje, wat een lijdensweg die de mantelzorgers reeds achter de
rug hebben. Het is toch klaarhelder wat dat OCMW bestuur wil
bereiken met hen de toegang tot het verzorgingstehuis te
ontzeggen. Natuurlijk dat er vooral geen informatie meer kan
lekken naar de buitenwereld over hetgeen die mantelzorgers
terecht aanklagen. Want dat brengt verantwoordelijken misschien
in nauwe schoentjes. Ik vind dat die mantelzorgers nog erg
beleefd en keurig zijn. Het zijn dit soort mensen die
uiteindelijk kunnen bijdragen tot verandering en verbetering van
de ouderenzorg. Hoe het bestuur dat 102 jarige oudje daarbij
achter haar rug benadeelt is walgelijk en tekenend voor de wijze
waarop ze voor ouderen zorgen.
van Houthalen
10-05-2010 13:55
Het is onvoorstelbaar dat een OCMW zomaar mantelzorgers kan
verbieden om hun dierbare in een rusthuis te bezoeken. Waar
blijft in hemelsnaam de verantwoordelijkheid van de raadsleden
die dit goedkeurden??? Dit getuigt eveneens van misbruik van
macht en ego-tripperij bij bepaalde beleidspersonen. Hopelijk
zal recht hier zegevieren en krijgt het een gepast staartje voor
de verantwoordelijken en wordt Van Wortswinkel hierop afgerekend
bij het kiespubliek!
Veel sterkte voor H & H !
werkneemster rusthuis
09-05-2010 20:23
Het doet me goed om hier anoniem wat te kunnen zeggen, want het
gevaar voor ontslag zou groot zijn als men mijn identiteit zou
kennnen. Ik werk in het rusthuis waar de 102-jarige Tonia
verblijft en kan enkel getuigen dat de mantelzorgers van Tonia
zich al jaren met hart en ziel inzetten voor haar. Antonia is
voor haar leeftijd nog uitzonderlijk goed te been en
aanspreekbaar maar ik ben ervan overtuigd dat indien Herman en
Hildegard er niet voor haar zouden geweest zijn, Tonia al lang
was overleden. Op zoveel gebieden zorgen zij ervoor dat Tonia
haar levenszin niet verliest en slaagden zij er in het verleden
al dikwijls in om haar uit een gevaarlijk dal te halen. Ik
ervaar het maar heel zelden dat zelfs eigen kinderen zo voor hun
ouders opkomen. Het is voor mij zeker dat dankzij deze 2 mensen
Tonia nog kan zijn wie ze is en Tonia beseft dat zelf ook heel
goed. Zonder hen is ze snel helemaal verloren.
De beschuldigingen die de OCMW-voorzitter in de krant en op tvl
aan het adres van Herman en Hildegard uitte zijn gewoon
schandalig en onwaar. Zelfs veel andere bewoners zijn blij als
ze op de afdeling binnenkomen omdat zij de sfeer op een
positieve wijze beïnvloeden en voor iedereen tijd nemen om een
babbeltje of vriendelijk woord. Als personeelslid heb ik me door
deze mensen eerder begrepen gevoeld en zeker nooit bedreigd. Ik
wens Herman en Hildegard veel sterkte en moed in hun strijd om
meer rechtvaardigheid en een betere zorg voor ouderen, want
niemand kan of durft zijn mond hier open te doen. Iedereen weet
al lang dat het OCMW deze mantelzorgers liever kwijt dan rijk
is, maar het toegangsverbod is er echt OVER!!! Het geeft me als
werkneemster bij het OCMW een ongeloofllijk goed gevoel te weten
dat er tenminste één raadslid van het OCMW met wat
verantwoordelijkheidsgevoel het lef heeft om tegen de stroom in
te roeien. Ik zou nooit de laatste jaren van mijn leven willen
slijten in het rusthuis waar ik werk en ik dank de makers van
dit blog dat dit me hier van het hart kan.
Imke
10-05-2010 00:30
@werkneemster, ik bewonder uw moed! Er zouden meer van uw
collega's de mond open moeten doen!
jannes 10-05-2010
13:18
Geweldig optreden van de Belgische rechter!!
Het zou erg fijn zijn als de rechters in Nederland ook eens na
gaan denken over verschillende zaken. Hopelijk zullen ze
daardoor een andere visie krijgen ten opzichte van een aantal
zaken die nu nog lopen. En komt dit alles ten goede voor de
zorg, voor de mensen die toch al zo afhankelijk zijn van
zorgverleners, mantelzorgers, vrijwilligers etc. Zal er
misschien beter gekeken worden wat hulpbehoevende mensen echt
nodig hebben, en zullen dit dan ook krijgen....? Voor mij mogen
de managers wel verdwijnen, die zijn er toch alleen maar om
zichzelf te promoten en in een hogere salarisschaal terecht te
komen! In een team waar geen manager is en toch regelmatig
contacten zijn over de gang van zaken, elkaar feedback geven
etc. en er echt voor de mensen zijn zullen ook een hecht team
worden, dit zou in principe dus ook kunnen zonder manager. Dit
is dus ook nog eens een stuk goedkoper en kunnen er met het
uitgespaarde geld van een manager andere activiteiten, zorg etc.
voor gegeven worden Ja toch...? Geef mij de wekwijze van vroeger
maar terug, gewoon een afdelingshoofd die er op de werkvloer ook
was voor de verzorging, geen managers die hun handen liever niet
bevuilen!
Geëmotioneerde
102-jarige weet zich geen raad
meer met toegangsverbod voor mantelzorgers
tranen, onmacht en boosheid wisselen elkaar af...
Op 2/05/2010
werd onderstaand telefoongesprek tussen de 102-jarige Antonia
Nouwens en haar vertrouwenspersoon en mantelzorger Herman Bielen gemonitord.
De geëmotioneerde hoogbejaarde weet zich geen raad meer met het
toegangsverbod dat door het OCMW-Houthalen-Helchteren
gewetenloos werd opgelegd aan haar mantelzorgers en
vertrouwenspersonen.
102-jarige
Tonia:
"Zij moesten hun eigen schamen,
om zo voor de
dag te komen
tegen een oude vrouw."
"Wie doet dat, dat gij
niet binnen moogt?
"Dat is tégen mij werken,
en dat verdien ik niet"
From: J. S.(naam
mailzender bekend)
To:
contact@deodata.be
Sent: Wednesday, May 05, 2010 6:56 PM
Subject: Tonia
Zaterdag ging ik mijn oma bezoeken in Vinkenhof. Ze
zat in de "zaal" met een hele bende tv te kijken.
Tonia zat daar ook, helemaal alleen. Ettelijke
meters van de anderen verwijderd en met haar rug
naar de tv... Eenzaam tussen een paar honderd
mensen... Ik vond dat zo erg!
Anja Vaessen Weert04-05-2010 00:05
Wat een drama! Hoe kan een bestuur zo een onmenselijk besluit
verdedigen??? Waarom hoort het bestuur en de rechter niet wat
deze vrouw hier feitelijk zegt??? Zelfs een hond doe je dit niet
aan! Bizar! Ook al zouden er klachten zijn over de
mantelzorgers, dan nog doe je dit niet, dan ga je met ze praten
of regelt dat de oude mevrouw bezoek krijgt en niet in
eenzaamheid weg moet kwijnen. Hier gaat ze aan dood! Welke
bestuurder wil dit op zijn geweten hebben??? Ik begrijp ook niet
dat de Belgische media dit zo voorbij laat gaan. We worden
allemaal oud. Dit kan ieders voorland zijn. Ik ben echt
geschokt! Is er dan niemand in België die zijn mond open durft
te doen en zegt dat dit bestuur naar huis moet??? In en in
triest dat dit anno 2010 kan gebeuren.
Wim Vaessen Weert
04-05-2010 00:12
Mijn zus vraagt of ik wil reageren. Ik heb dit nog nooit gedaan.
Ik ben het met haar eens dat het onmenselijk is wat dit bestuur
doet. Mijn maag draait om bij het horen van de huilende mevrouw.
Ik hoop dat haar mantelzorgers snel weer langs kunnen komen en
dat er iemand de moed, de macht en de wijsheid heeft om dit
bestuur de oortjes te wassen, want hoe durf je iemand van 102 zo
te behandelen!!!???
Luc 04-05-2010 00:31
Hier zijn geen woorden voor!
Marja 04-05-2010 00:47
Ik ben verbijsterd. Ze moeten die bestuurders verbieden met
elkaar om te gaan, dan is het probleem zo opgelost.
Ayten 04-05-2010 08:40
Je zal het maar meemaken?!
rob 05-05-2010 12:35
@Luc 04-05-2010 11:38
Jij woont in België? Hoe kunnen we dit het beste organiseren?
Pamfletten opsturen of iets anders? Bijv. een pamflet met: "wij
steunen Tonia" met een foto van Tonia er op.
rob 04-05-2010 09:23
Je zou spontaan de neiging krijgen om die bestuurders
persoonlijk aan te pakken. Het moet toch niet zo moeilijk zijn
om te achterhalen waar ze wonen en dan hun woonplaats op de
hoogte te stellen van hun manier van werken. Massaal hen en hun
gezin negeren en buitensluiten in de plaats waar ze wonen.
Weigeren met hen om te gaan; de slager en bakker die ze niet
meer wil leveren. Maak ze paria; deze mensen verdienen op
dezelfde manier behandeld te worden als Tonia!
Wilma Jeweetwelwie
04-05-2010 11:17
@ Rob, ik ben het hier met je eens! Deze 'mensen' moeten zelf
voelen wat ze een ander aandoen, anders leren ze niet. Een Oud
Hollandsch spreekwoord: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe
dat ook een ander niet! We huilen met Tonia mee! Wat een pijn en
verdriet wat een mens in zijn laatste levensjaren mee moet
maken!
Gerda 04-05-2010 23:20
Verschrikkelijk weer je zou bang worden zelf oud te worden en
dat allemaal nog op je pad komt.
Tante heel veel sterkte en hopen op een positieve uitslag 6 mei.
Dat Herman en Hildegard maar weer gauw mogen komen.
Irma 05-05-2010 17:19
Anja, je vraagt wie zoiets op zijn geweten wil hebben. Dat wil
natuurlijk geen MENS. Alleen mensen hebben een geweten en als
deze behandeling van een oude dame doorgang vindt, kan ik niet
spreken over mensen en dus is er geen geweten en heeft ook
niemand haar eventuele dood daardoor op zijn/haar geweten.
Probleem opgelost voor het bestuur.
Zaak is er zo snel mogelijk iets aan te doen. Misschien richting
België, binnenvallen bij dat bestuur en zoveel mogelijk media
meenemen.Of de mantelzorger of die fijne fam. neemt haar weer
mee naar huis?Of doen wat Rob voorstelt?
Jan van Daalen
04-05-2010 01:01
Las dit bericht op Twitter. Niet te geloven! Ik zou als ik de
mantelzorgers was gewoon op bezoek gaan.
Ayten 04-05-2010 08:40
Je zal het maar meemaken?!
rob 04-05-2010 09:23
Je zou spontaan de neiging krijgen om die bestuurders
persoonlijk aan te pakken.
Het moet toch niet zo moeilijk zijn om te achterhalen waar ze
wonen en dan hun woonplaats op de hoogte te stellen van hun
manier van werken.
Massaal hen en hun gezin negeren en buitensluiten in de plaats
waar ze wonen. Weigeren met hen om te gaan; de slager en bakker
die ze niet meer wil leveren.
Maak ze paria; deze mensen verdienen op dezelfde manier
behandeld te worden als Tonia!
Wilma Jeweetwelwie 04-05-2010 11:17
@ Rob, ik ben het hier met je eens! Deze 'mensen' moeten zelf
voelen wat ze een ander aandoen, anders leren ze niet. Een Oud
Hollandsch spreekwoord: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe
dat ook een ander niet! We huilen met Tonia mee! Wat een pijn en
verdriet wat een mens in zijn laatste levensjaren mee moet
maken!
Gerda 04-05-2010 23:20
Verschrikkelijk weer je zou bang worden zelf oud te worden en
dat allemaal nog op je pad komt.
Tante heel veel sterkte en hopen op een positieve uitslag 6 mei.
Dat Herman en Hildegard maar weer gauw mogen komen.
rob 05-05-2010 12:35
@Luc 04-05-2010 11:38
Jij woont in België? Hoe kunnen we dit het beste organiseren?
Pamfletten opsturen of iets anders?
Bijv. een pamflet met: "wij steunen Tonia" met een foto van
Tonia er op.
Irma 05-05-2010 17:19
Anja, je vraagt wie zoiets op zijn geweten wil hebben. Dat wil
natuurlijk geen MENS. Alleen mensen hebben een geweten en als
deze behandeling van een oude dame doorgang vindt, kan ik niet
spreken over mensen en dus is er geen geweten en heeft ook
niemand haar eventuele dood daardoor op zijn/haar geweten.
Probleem opgelost voor het bestuur.
Zaak is er zo snel mogelijk iets aan te doen. Misschien richting
België, binnenvallen bij dat bestuur en zoveel mogelijk media
meenemen. Of de mantelzorger of die fijne fam. neemt haar weer
mee naar huis? Of doen wat Rob voorstelt?
rob 07-05-2010 16:02
Is het niet mogelijk om Tonia over te plaatsen naar een tehuis
in Nederland? Die zijn weliswaar niet beter maar je hebt wel
meer rechten, bijv. om je eigen dossier in te zien.
Anja 08-05-2010 15:17
Wat een gesol daar bij dat OCMW-Houthalen en zeker ook bij de
rechtbank.
Deze mevrouw is 102 jaar! Hoe zit het met verantwoordelijkheden
bij die mensen???
Ayten 08-05-2010 15:48
Hebben ze in België geen overkoepelende cliëntenraad die deze
hele affaire eens gaat onderzoeken en het bestuur dwingt
menselijk te handelen in plaats van een vrouw van 102 als een
hond te behandelen.
En hoe zit het met de rol van de huisarts, want die is toch
opmerkelijk. Durft die man niet op te komen voor de rechten van
zijn patiënt? En hoe kan het dat de Belgische politici zich zo
op de vlakte houden, dit is toch schadelijk voor het aanzien van
België? Heeft deze mevrouw nog haar Nederlandse paspoort? Zo ja,
waarom doet de Nederlandse politiek dan haar mond niet open in
België?
Wim Vaessen 08-05-2010 16:44
@ Ayten, er zijn in Nederland slechts 2 partijen die de
afgelopen jaren hun mond opendoen over problemen in de zorg aan
ouderen. Dit zijn de SP en de PVV. Welnu mogelijk doet een van
die twee om de Nederlandse Tonia te helpen de mond open?
Jean-Pierre en
echtgenote Jadwiga nemen bezorgdheid om Tonia waakzaam op
Het voelt voor de
mantelzorgers hartverscheurend aan om Tonia na bovenstaand
telefoongesprek niet te kunnen gaan opzoeken ter ondersteuning
en ze brengen OCMW-raadslid Jean-Pierre Mantels meteen
op de hoogte van Tonia's verdriet. Via zijn bereidwilligheid om
de 102-jarige te gaan ophalen
in het rusthuis zit Tonia een paar uurtjes later toch samen met
haar dierbaren aan tafel in de bistro 'Het Brouwershuis'
in het centrum van Houthalen. Tonia herleeft zienderogen en is
ontzettend blij met de zorgzame attenties van Jean-Pierre en zijn
echtgenote Jadwiga. Dat zijn de mantelzorgers Herman en
Hildegard natuurlijk ook en het is voor hen indrukwekkend
contrasterend met de houding van het OCMW-bestuur... "Van
verdriet naar kermis op een paar uurtjes tijd", lacht Tonia.
Binnen de OCMW-raad blijft
J.P. Mantels zijn bezwaar uiten
tegen het toegangsverbod.
bezorgde familie - 2010-04-29 16:36
Hartelijk dank voor de moeite en aandacht die u
besteedt voor dit probleem. Mogelijk bent u
binnenkort als krant ook aanwezig bij de uitspraak
van de rechtbank?
Eindhovens Dagblad maakt
reacties los: Nederlanders reageren geschokt op toegangsverbod mantelzorgers 102-jarige
in OCMW-rusthuis te Houthalen
Fam. Dekker - 27-04-2010 | 17:32
Schandalig! De bestuurders de laan uitsturen, want dit doe je
een hond nog niet aan. En de rechter zou het bestuur een boete
moeten opleggen wegens onmenselijkheid en de zaak aan een goed
mediator moeten geven, want praten lost op. Wat ik helemaal
schandalig vind is dat ze niet eens de pers laten praten met
andere bewoners. Ze weten namelijk maar al te goed dat iedereen
achter mevrouw Nouwens staat en dat ze niets van hun klachten
kunnen onderbouwen. Je zal maar 102 zijn, krijg je deze
flauwekul op je bordje! Wel goed dat het raadslid een
tegengeluid laat horen.
Erwin - 28-04-2010 | 15:48
Welke belangen zitten er werkelijk verborgen achter dit
weerzinwekkend toegangsverbod dat een hoogbejaarde zonder
schaamte mag duperen? Wie wil er voordeel halen uit dit verbod
en wie is er verantwoordelijk voor? Ben nieuwsgierig of dit
uiteindelijk ook de media zal halen... Veel sterkte voor de
102-jarige en haar mantelzorgers!
Martina - 28-04-2010 | 14:13
Hoi Herman en Hildegard,
Ik heb zo juist het artikel in het ED gelezen. Wat een ophef
allemaal en dat omdat jullie opkomen voor het welzijn van
Deotata.
Ik herken de situatie alsof het over onze ouders gaat. Ook ik
heb (omdat ik het aanspreekpunt was) veel gedonder over mij heen
gehad. Als je pleit voor iemand wordt dat ervaren door de
directie en anderen als vervelend. Jammer want als je met z'n
allen je neus dezelfde richting in zet krijg je gemotiveerd
personeel en een prima verzorgingshuis met optimale
mogelijkheden voor de bewoners. ENNNN die hebben daar recht op.
Ik wens jullie succes met je inzet voor de juiste
verzorging/begeleiding.
Fam de Vries uit
Middelbeers 27-04-2010 16:45
Wat erg wat ze met onze dorpsgenote uithalen daar in België. Die
bestuurster moet aftreden! En er moet heel snel een bemiddeling
komen want dit doe je een hond nog niet aan. In wat voor een
wereld leven we. Ik ben zelf mantelzorger en als mij dit zou
overkomen denk ik dat ik heel erg boos zou worden.
rob 27-04-2010 17:11
In België halen instellingen dus dezelfde rot-trucs uit als in
ons land. Dit kan er toe leiden dat mevrouw depressief wordt en
op haar leeftijd kan dat verkeerd aflopen. Laten ze dan eens
openlijk zeggen dat ze liever niet willen dat mensen zo oud
worden!!
Mevrouw Pardon 27-04-2010 20:49 @Rob, mijn tante verblijft in hetzelfde tehuis als de
mevrouw in het filmpje en krantenartikel. Het is in België zo
dat ouderen in België in een rusthuis weinig rechtsbescherming
kennen. Denise Van den Broeck schrijft er over haar boek ‘als de
zorg ontspoort’. Ook in België vergrijst de bevolking en geraakt
het personeel in de tehuizen net als in Nederland overbelast.
Denise Van den Broeck noemt de rust- en verzorgingshuizen
'vergeetputten van de samenleving.'
Feitelijk maakt de situatie rond mevrouw Nouwens, (Tonia voor
insiders) dit zichtbaar. Het gaat in de kern in het geheel niet
om de problemen tussen de mantelzorgers en personeel. Dat gaat
juist best goed samen. Waar het om gaat is dat het OCMW al
jarenlang dezelfde secretaris heeft en dat zijn wil wet is. Wat
die persoon zegt wordt als waarheid aangenomen. Anders dan in
Nederland worden tehuizen zoals dat van mijn tante en tante
Nonneke of Tonia zoals ze wordt genoemd, als het ware vanuit de
locale politiek bestuurd. Ik vind de omschrijving van de krant
goed. Ze noemen het een bizarre soap. Welnu het is ook een
bizarre soap, alleen wel hartstikke reality tv!!! Nu ons kabinet
gevallen is en men in Nederland met reces is is het nieuws rond
Tonia niet echt nieuws. Maar dat is het natuurlijk wel, want het
is groot leed wat hier gebeurt. Dit zou niet mogen gebeuren in
beschaafde landen.
Ik teken niet met mijn eigen naam, want dan weten ze wie ik ben.
Ik wil wel kwijt dat ik het bestuur laf vind dat er niet gefilmd
mocht worden in het tehuis.
Een groot deel van de bewoners zou dat heel erg leuk hebben
gevonden, alleen durft denk ik niemand zijn mond open te doen,
want dan volgen er mogelijk bij hen maatregelen.
Carla van Halen 27-04-2010 16:49
Ik kom net van mijn werk en lees in het Eindhovens Dagblad dit
schokkende bizarre nieuws. Ik ben het eens met de familie de
Vries uit Middelbeers dat de bestuurster moet aftreden. Wat een
ongelooflijke koude vrouw is die bestuurster!!!
Jannes 27-04-2010 17:55
Voor mij mag de bestuurster inderdaad ook vertrekken! Ze zou wat
mij betreft beter in een fabriek kunnen gaan werken met weinig
contact met de medemens. Zo iemand past voor mijn gevoel niet in
de zorg!! Zeker niet met oudere mensen die al het nodige hebben
meegemaakt, deze mensen hebben recht op een fijne oude dag!! Het
liefst met veel bezoek. Bezoek wat ook kan bekritiseren indien
nodig mocht zijn. Kritiek kun je natuurlijk ook opbouwend zien,
dus positief. Ik zeg altijd maar zo: sprekende mensen zijn te
helpen, ja toch??
rob 28-04-2010 09:40 @Mevrouw Pardon 27-04-2010 20:49
Dat er repercussies volgen als je openlijk klaagt is ook in
Nederland een bekend gegeven. Daarom heb ik pas openlijk op TV
mijn verhaal gedaan toen mijn schoonmoeder was overleden; die
konden ze toen niet meer terugpakken.
Daarna kwamen wel de krokodillentranen van de instelling dat ze
het zo moeilijk hadden en geen geld voor personeel, plus de
woede van staatssecretaris Bussemaker.
Het is een feit dat een deel van het personeel niet
geïnteresseerd is om goede zorg te verlenen; die lopen daar puur
voor hun geld.
Het wel goedwillende deel wordt flink onderbetaald. En dat is
vooral het gevolg van het verkeerd besteden van geld, de
overdadige managementstructuur en de enorme bureaucratie.
Maar politici hebben niet de wil en het inzicht om daar eens
serieus naar te kijken; want met fatsoenlijk ouderenbeleid scoor
je niet in het buitenland!
mevrouw Pardon 28-04-2010 12:24 @Rob, dank voor je reactie.
Hier in België snappen wij even de Nederlanders niet zo goed.
Jullie zijn zo mondig en dan toch dezelfde problemen als bij uw
zuiderburen, begrijp dit niet goed.
Jean Emons 27-04-2010 19:03
Ik ben geschokt! Is dit de maatschappij die wij willen? Ouderen
wegstoppen en als je zorgen uit als mantelzorg door een
instellingsbestuurder buiten de deur gehouden? Wat heeft die
bestuurder te verbergen???
Noud Smits uit Moergestel (NL) - 2010-04-25 10:24
De wijze waarop ouderen soms gemanipuleerd worden en in het
ergste geval geterroriseerd, geeft blijken van miskenning van
"het mens zijn" en zegt ons heel veel over de arrogantie en
onbegrip van de leidinggevenden van verzorgingshuizen,
verpleeghuizen en rustoorden. Alleen gefundeerde kritiek en
openheid in dezen kan het tij ten goede doen keren.
Jean Emon uit Antwerpen - 2010-04-25 09:14
Ik heb een bang vermoeden dat hier het bestuur leidt en lijdt
aan tunnelvisie. Tonia zoek de media op dan ziet het volk wat er
in de rusthuizen ziekmakend in stand gehouden wordt, namelijk
een machtsstructuur die niet meer van deze tijd is en die
ouderen vogelvrij maakt. Ernstige ontwikkeling vind ik.
Jean Emons 2010-04-25 08:55
Wek de suggestie dat het personeel klachten heeft over gasten en
start als bestuur een ongekende achtervolging. Laat dit
uitvoeren door een incompetent bestuur voorgezeten door een
partijdige secretaris en je hebt de instrumenten om de media
wijs te maken dat je je bewoners moet mogen beschermen. Doch
tegen wie of wat? Speel personeel en families die onvrede uiten
vooral tegen elkaar uit en je lijkt verzekerd van succes. In
België hebben ouderen die minder goede zorg ontvangen een heel
vet probleem. De regering zou eens aan die problemen moeten gaan
werken in plaats van toe kijken en met elkaar ruzie maken over
een probleem uit 1r00 zoveel. Ik steun de actie en roep heel
België op Tonia te steunen!
Tilly van de Langenberg uit S-Hertogenbosch - 2010-04-25
22:17
Nou wat is dit voor kul, mensen die onze maatschappij groot
hebben gebracht zo te kleineren. Of worden wij als Nederlanders
nu in België gediscrimineerd?
Mensen blijf vechten.
Wilma Samuelsz uit Diemen (NL) -
2010-04-27 17:03 Lieve Tonia, wat vreselijk hoe ze jou behandelen! Je bent
aangewezen op zorg en vervolgens laten ze jouw naasten niet meer
toe in het Verpleeghuis. Een schande is het! De andere kant is
dat je naasten het goed met je voor hebben, hou je hieraan vast.
Er komt vast en zeker een oplossing, nu zoveel mensen zich ermee
bezig houden. Sterkte lieve Tonia, hou je goed! Knuffel van
André, Wilma en Roos.
Fam.
Vink uit Middelburg (NL) - 2010-04-25 11:57
Sterkte met het bestrijden van dit bizarre pesten en onbeholpen
gedrag van mismanagers!
Riet van Dam uit Den Haag (NL) - 2010-04-25 03:00
Het moet niet gekker worden.
Ben je 102 en krijg je stress van de zorgaanbieder! Zet 'm op
Tonia!!!
Madelein Holm uit Maarssen (NL) - 2010-04-25 00:02
Diepe buiging dat u doorzet om contact te houden met uw
mantelzorgers.
Van harte hoop ik dat u er lang plezier van zult hebben.
Ans
Vergeer uit Tilburg (NL) - 2010-04-25 12:51
Ik sluit mij aan bij de andere schrijvers!
Wat een absurde situatie en wat een afgang van het bestuur van
deze instelling. Heel veel moed, wijsheid en kracht gewenst en
vooral doorgaan, want u heeft alle recht om uw ongenoegens te
uiten. Al was u 287 jaar!
Remco Gaastra uit Gouda (NL) - 2010-04-25 09:20
Net als Madelein maak ik voor u een diepe buiging? Tonia! Geef
niet op en veel sterkte!
Gerda Vervest uit Hapert (NL)
- 2010-04-23 08:22
Lieve
mensen,
Bijna elke dag ga ik naar uw site om te kijken of er nieuws is. Het doet
me heel veel verdriet dat er zo in het rusthuis met Tante wordt
omgesprongen. De tranen lopen dan vaak over mijn wangen.
Is Tante daarom 102 geworden om dit door te moeten maken? Mensonwaardig
gewoon!
Ik wens jullie allen heel veel kracht toe.
Lieve groetjes voor jullie allen, Gerda.
Sam & Christien
(NL) - 2010-02-24 09:41
Lieve tante
Tonia, Herman en Hildegard, ...
Een ander bericht echter vervulde ons met verbijstering, woede
eigenlijk. Een toegangsverbod tot het domein Vinkenhof voor Herman en
Hildegard. De 2 mensen die een steun en toeverlaat zijn voor onze tante
Tonia. Hoe nu verder als tante Tonia het ziekenhuis mag verlaten. De
straat op? Dit kan en mag niet gebeuren.
Sterkte en hou vol.
Sam en Christien.
Albert
Jan Harkema uit Beverwijk (NL)
- 2010-04-25
15:09 Terwijl we bestookt worden door allerlei
liefdadigheidsinstellingen, die geld ophalen voor doelen, die
populair bij de bevolking zijn, worden de versleten mensen
vergeten. Ik roep de Postcode loterij op om ook eens geld vrij
te maken om ook minder mondigen in onze samenleving een goed
bestaan te geven. Deze hebben onze steun hard nodig, want de
verpleging is soms minimaal, en pottenkijkers worden niet
geduld. Daar moet een eind aan komen. Deze onmondigen
zijn ook eens gelukkige spelende kinderen geweest en hebben
recht op een zo gelukkig mogelijk bestaan. Ik zal niet rusten
totdat deze vergeten groep behandeld zal worden op een meer dan
een menselijke manier.( Ik bedoel met veel liefde )
Renate uit Roderkerken-Maas (NL) - 2010-04-25 10:17
Belachelijk: een toegangsverbod voor de mantelzorgers!
Hopelijk wordt er snel een oplossing bedacht. Sterkte in ieder
geval.
John Thissen uit Sittard (NL) - 2010-04-25 03:09
Bizar dat iemand een oude afhankelijke vrouw zo durft te
behandelen.
Die directie moet zich schamen! Antonia is een mens en geen koe!
Veel sterkte!
Fam
Rietkerk uit Rotterdam (NL) - 2010-04-25 12:43
In Nederland gebeurt dit ook. Onlangs nog weigerde een rechter
dat personeel die klachten over een zoon uitte gehoord werden.
De advocaat van de zoon die een bezoekbeperking was opgelegd had
hierom verzocht. Dat dit in België ook gebeurde heb ik nooit
eerder bij stilgestaan. Maar dat het dan uitgerekend ook nog een
Nederlandse in België moet overkomen dat vind ik een
opmerkelijke samenloop.
Nederlanders zijn misschien wat meer assertief dan Belgen en
mogelijk haalt dit daarom, naast het feit dat Tonia 102 jaar is,
het nieuws. Maar het moet nu de landelijke politici gaan
bereiken, zowel in België als in Nederland.
Want we hebben het hier over mensen die vanuit hun functie of
bevoegdheid weerloze en zorgafhankelijke ouderen hun wil
opleggen, en dat kan niet.
En net als in Nederland gaat het in de Belgische Rechtspraak
hier ook om een dwaling die klakkeloos door de rechter gevolgd
wordt. Je mag hopen dat Tonia een engeltje op haar schouder
heeft en dat heel veel mensen via dit gastenboek hun onvrede
over de afkeurenswaardige gang van zaken van het OCMW uiten.
Rest me nog om Tonia een hart onder de riem te steken en te
schrijven dat ik haar een heldin vindt omdat ze door haar serene
uitstraling toont dat je een 102 jarige niet voor de gek moet
houden met laster en prietpraat over de mensen waar ze van houdt
en die goed voor haar zijn.
Dat men daar in het OCMW Houthalen niet mee om weet te gaan is
te gek voor woorden!! We leven is 2010 en niet meer in de
Middeleeuwen!!!
Antonia heeel veel sterkte van de fam. Rietkerk uit Rotterdam!
Ayten Goelt uit Brussel - 2010-04-25 11:31
Ik geloof niet in kaboutertjes, niet in spoken , niet in de
Kerstman en niet in het opleggen van onzinnige verboden.
Sterkte!
Ellen van der Kallen uit Hengelo (NL) - 2010-04-25 14:49
Ik heb maar een woord over voor wat ik over het besluit van het
rusthuis lees en dat is 'waardeloos'. Ik wens u rust toe en uw
mantelzorgers dat het OCMW maar snel een ander bestuur aanstelt
die de strijdbijl neer gaan leggen en gewoon als volwassenen
problemen oplossen in plaats van ze te verdoezelen of hun macht
te misbruiken.
Jos
Vervest-Nersinger uit Eindhoven
(NL) - 2010-04-28 15:52
Lieve Tante Tonia, Lieve Hildegard en Herman.
Gisteren las ik met verbijstering het verhaal in het Eindhovens
Dagblad. Jammer dat je als 102- jarige op deze manier in de
krant moet komen. Wat een gedoe om zo'n lieve schat. Het is
mensonterend dat dit allemaal zo maar kan anno 2010. Er moet
eens flink de bezem door het bestuur. Dat deze mensen zich maar
eens gaan bekommeren om de zorg die deze ouderen zo nodig en
verdiend hebben. Na een werkzaam leven en volledig in het teken
van de medemens gesteld te hebben, mag je op je oude dag dit nog
allemaal meemaken. Het wordt tijd dat deze vrouw rust krijgt.
Het heet toch een RUSTHUIS, al is de betekenis van dit woord
hier ver te zoeken.
Lieve tante Nonneke ik hoop dat u het Eindhovens Dagblad weer
gaat halen maar dan op uw verjaardag of wanneer u kunt melden
dat er een oplossing voor u gevonden is.
Blijf strijdbaar en laat de moed niet zakken. Heel de Benelux
moet weten dat u dit niet verdiend hebt.
Voor alle duidelijkheid: ik ben een zoon van Piet van Peerke van
de Heestert, de man van uw zus Jana. U wel bekend want je weet
daar sappige verhalen over :-).
Lieve mensen heel veel sterkte in uw strijd en geef de moed niet
op. Tante Tonia verdient beter!
Het welzijn van 'tante Nonneke' (102), de oudste
inwoonster van Houthalen-Helchteren in
Belgisch-Limburg, is de inzet van juridisch
wapengekletter.
Rusthuis Vinkenhof in Houthalen weigert nog langer
de beide mantelzorgers van Antonia Nouwens, geboren
en getogen in Westelbeers, toegang te verlenen.
Volgens Antonia wordt ze door de maatregel in een
isolement geworpen. ,,Ik krijg maar weinig bezoek",
zegt de eeuwelinge.
Ondertussen functioneert huisarts Bart Verschelde
noodgedwongen als persoonlijk chauffeur van de
uitgetreden zuster.
In een poging weer toegang te krijgen tot zijn
voormalige buurvrouw, heeft mantelzorger Herman
Bielen een kort geding tegen de directie van de
instelling aangespannen.
OCMW-raadslid Jean-Pierre
Mantels: "Om wie gaat het hier nu
eigenlijk? Antonia toch?"
Het
toegangsverbod tot het rusthuis voor de mantelzorgers en vertrouwenspersonen van
de 102-jarige Tonia beroert ondertussen ook Nederland. Na
Ouderenbescherming Nederland kwam vandaag ook een ploeg
van het Eindhovens Dagblad zich vergewissen van het
onrecht dat de hoogbejaarde Antonia en haar mantelzorgers wordt aangedaan...
OCMW-toegangsverbod zorgt voor
pijnlijke maar voorspelde
desoriëntatie van 102-jarige
"Ik ben verloren, Herman"
"Ik ben nog niet thuis hier.
't Is allemaal vreemd"
Op 15/04/2010 werd onderstaand
telefoongesprek tussen de 102-jarige Antonia Nouwens en haar
vertrouwenspersoon en mantelzorger Herman Bielen gemonitord.
Hopend op een snelle uitspraak van de kortgedingrechter
aangaande het bizar toegangsverbod, vingen de mantelzorgers
Antonia anderhalve maand op in hun gezin. Tonia's huisarts dr.
Verschelde zorgde voor een aanvaardbare noodoplossing die een
einde kon maken aan een onhoudbare 24/24u zorgsituatie. Maar
maar ook al verblijft Antonia nog steeds van vrijdagmiddag
tot maandagmiddag bij haar mantelzorgers; het is duidelijk
dat de hoogbejaarde in het rusthuis pijnlijk
gedesoriënteerd
raakt door het bezoekverbod van Herman en Hildegard...
Vonnis
toegangsverbod
pas op 6 mei
Vandaag 20/04/2010 kwam het toegangsverbod dat werd
ingeleid voor de kortgedingrechter te Hasselt op
9/03/2010 terug aan bod. Het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren legde op 19/02/2010 aan de twee
vertrouwenspersonen en mantelzorgers van de
102-jarige Antonia Nouwens dit toegangsverbod op tot
het rusthuis, waar de eeuwelinge gehuisvest is.
De rechter dient uit te vlooien of zij al dan niet
rechtsmacht heeft om uit te maken of de beslissing
van het OCMW-bestuur voor het toegangsverbod
voldoende gemotiveerd werd.
Ondertussen blijft het OCMW-bestuur de belastende
getuigenissen als 'vertrouwelijk' duiden, zodat elk
verweer door de gedupeerden tergend en laf onmogelijk wordt gemaakt
en zij zich afvragen hoe ten gronde over het
toegangsverbod kan worden beslist.
Gezien er pas op 6/05/2010 een vonnis zal
uitgesproken worden, zal deze bizarre en
schaamteloze dupering van een stokoud 102-jarig
vrouwtje en haar vermoeide mantelzorgers minimaal
bijna drie maanden hebben kunnen standhouden!
Ouderenbescherming
Nederland
reageert
op
toegangsverbod OCMW-rusthuis
● hoopt
dat de rechter het OCMW-bestuur flink
op de vingers tikt en
wijst op de zorgplicht, de
humaniteit en respect
● hoopt
dat OCMW-voorzitster Eefje Van Wortswinkel zal aftreden
en dat
een opvolger het probleem middels
mediation oplost
102-jarige wordt in Belgisch rusthuis
Vinkenhof
in Houthalen gemangeld in bizar conflict
bron:
vkblog Volkskrant
Het
OCMW in Houthalen mangelt een 102 jarige door haar
mantelzorgers de toegang te weigeren. Antonia
Nouwens woont al elf jaar in rusthuis Vinkenhof in
Houthalen-Helchteren. In 2007 vierde de gewezen
zuster -haar kloosternaam was Deodata- er nog haar
honderdste verjaardag. Maar het afgelopen jaar begon
het fout te lopen.
OCMW-voorzitter Eefje Van Wortswinkel is nog niet
zolang voorzitter en zegt weet te hebben van
klachten door personeel over het gedrag van de
mantelzorgers van Antonia Nouwens.
De 102 jarige is het niet eens met de gang van zaken
en vertelt
op TV waarom.
Desondanks drukt de bestuurder van OCMW in Houthalen
haar wil door en heeft zij een brief geschreven aan
de 102 jarige waarin ze aanstuurt op
verhuismogelijkheden van de 102 jarige.
In de brief van het OCMW staat: 'Indien door
omstandigheden het vertrouwen in onze werking
ernstig geschaad is, dan begrijpen wij dat het voor
u moeilijk is om u nog langer thuis te voelen in ons
rustoord. Wij wensen u daarom mee te delen dat u op
elk ogenblik de overeenkomst afgesloten tussen uzelf
en het woonzorgcentrum kunt beëindigen, indien u dit
wenst.'
Ouderenbescherming
Nederland vraagt zich af hoe het mogelijk is dat de
bestuurder van het OCMW in Houthalen zo durft te
reageren naar een 102 jarige?
De kwestie over het toegangsverbod komt 20 april
aanstaande voor de rechter.
Ouderenbescherming Nederland hoopt dat de rechter
het bestuur van de instelling flink op de vingers
tikt en wijst op de zorgplicht, de humaniteit en
respect.
Ouderenbescherming
Nederland hoopt dat Eefje Van Wortswinkel de
voorzitter van het OCMW af zal treden en dat een
opvolger het probleem middels mediation weet op te
lossen.
Ouderenbescherming Nederland wenst de 102 jarige
Antonia Nouwens snel rust toe in het rusthuis!
Madelein
Holm
17-04-2010 16:02
Gelukkig kan de 102 jarige zelf haar woordje nog
doen.
Misschien kan het verpleeghuis eens overwegen om, zo
als het hoort, goede zorg te gaan verlenen in plaats
van het probleem dan maar buiten te bonjouren.
Wilma
Jeweetwelwie 18-04-2010 22:19
Mantelzorgers weigeren naar hun naaste te gaan, is
pure dictatuur in een verpleeghuis!
Respect voor ouderen heeft men in dit huis niet van
gehoord. Vreselijk een bewoner "vogelvrij'' te
verklaren alleen omdat de verzorgers kritisch zijn.
OCMW-raadslid
Jean-Pierre Mantels met
echtgenote op bezoek bij 102-jarige
Tonia
Na enig overleg met haar
mantelzorgers Herman & Hildegard bracht OCMW-raadslid
Jean-Pierre Mantels samen met zijn echtgenote Jadwiga vandaag
een bezoek aan Tonia in het rusthuis Vinkenhof.
Met dit bezoek wilde Mantels zich in eerste plaats vergewissen
van de situatie van de 102-jarige Antonia, die omwille van een
toegangsverbod afgesloten wordt van elk bezoek van haar
mantelzorgers.
Als enig raadslid wenste Mantels niet volgzaam te stemmen voor
een toegangsverbod dat met 'hoogdringendheid'
werd aangeboden, maar waarvan hij het dossier niet voldoende kon
onderzoeken.
Mantels is van
plan om in de toekomst meer bezoeken te brengen aan het
rusthuis en daardoor meer voeling te krijgen met het reilen en
zeilen op de werkvloer zelf en met het welbehagen of
gelukscoëfficiënt van de rusthuisbewoners. "Dat kan mij
enkel maar ten goede komen in een correcte uitoefening van mijn
mandaat als OCMW-raadslid en mij helpen om de juiste
beslissingen te nemen", aldus Mantels.
102-jarige
Tonia
In een telefonisch gesprek vertelt Tonia ons achteraf blij te
zijn geweest met het bezoek van Jean-Pierre en Jadwiga. "Ja...
Het was heel leuk! We kennen elkaar nog niet zolang, maar houden
toch al van elkaar", grapt Tonia in haar eigen
woorden... :-)
Huisarts Verschelde zorgt
voor verplaatsingen
van 102-jarige Tonia
tussen rusthuis en
mantelzorgers, tijdens het toegangsverbod
Tonia
na 6 weken verblijf bij mantelzorgers terug naar
Vinkenhof
tijdens werkdagen, o.w.v. praktische noodzaak
toegangsverbod voor beide mantelzorgers in één klap Sinds 19/02/2010 is er door het OCMW-bestuur
van Houthalen-Helchteren een toegangsverbod tot het rusthuis
Vinkenhof van kracht voor de mantelzorgers en
vertrouwenspersonen van de 102-jarige Antonia Nouwens. Deze
mogen Antonia nog enkel aan de straat af- of ophalen, na een
telefonische afspraak gedurende de werkdagen en 24 uur op
voorhand.
Zelfs tegen adviezen van
medici in ontzegt het OCMW van Houthalen in één klap beide mantelzorgers (zowel Hildegard als
Herman) de toegang tot hun hoogbejaarde in het rusthuis. Zonder
enige scrupules en vreemd aan elke vorm van bezorgdheid voor de
belangen van de 102-jarige Antonia, worden hierbij de
belangrijkste sociale contacten en houvasten in de leefomgeving
van een desoriënterende en niet-weerbare hoogbejaarde
afgesneden.
communicatiestroom
met buitenwereld verbreken
Ondanks de ingrijpende gevolgen van een toegangsverbod en de
zwaar aangetaste rechten van de mantelzorgers die hun taken niet
meer naar behoren kunnen uitvoeren, mochten zij na twee maanden nog steeds
niet vernemen welke concrete aantijgingen het
toegangsverbod zouden moeten verantwoorden. "Maar het is
duidelijk dat het OCMW-Houthalen met het toegangsverbod poogt om
onze kritische uitlatingen te bannen en een volledige
communicatiestroom met de buitenwereld te verbreken. En dat
een
hoogbejaarde daarmee in eerste plaats wordt gedupeerd, maakt
voor het OCMW-beleid van Houthalen-Helchteren blijkbaar weinig uit.", aldus
Herman en Hildegard.
rechtbank Dat deze onvoorziene,
noodgedwongen en continue 24/24 zorgsituatie ook het persoonlijk
leven van de mantelzorgers zwaar belast en ontregelt,
spreekt voor zich. Op 9/03/2010 werd door hen voor de
rechtbank een kortgeding ingeleid aangaande het toegangsverbod
van het OCMW, maar dat werd
door de rechter verschoven naar
20/04/2010.
"Hoe zou het met
Maria en Rosa zijn?"
In een
videogetuigenis gaf de
102-jarige Antonia haar afhankelijkheid van
haar beide
mantelzorgers reeds aan en om sociale redenen verbleef Tonia sinds
het toegangsverbod bij
Herman en Hildegard. Maar uiteraard mist Tonia na de
bruuske scheiding ook wel wat haar vrienden-medebewoners in het
rusthuis en het overlijden van haar beste vriendin Marieke, waar
ze niet eens afscheid kon van nemen, deed haar erg pijn. Tonia's
vragen als: "Blijf ik nu hier wonen? Hoe zou het met Maria en
Rosa zijn? Zie ik hen nog terug? Wat gaat er met mij gebeuren?Zijn jullie vannacht speciaal moeten komen om mij naar het
toilet te helpen? Zijn de verpleegsters weg? Ik ben helemaal de
kluts kwijt!" spreken daarbij voor zich.
huisarts
dr. Verschelde zorgt voor verplaatsingen van 102-jarige Tonia
Dat Tonia's huisarts dr. Verschelde spontaan de hoogbejaarde tot
drie maal per week ten huize van de mantelzorgers bezocht,
tekende reeds zijn mate van bezorgdheid. In het kader van een
aanvaardbare noodoplossing en zolang het toegangsverbod voor
Herman en Hildegard van kracht blijft, wil dr. Bart zich nu ook
persoonlijk inzetten voor de verplaatsingen van de 102-jarige, tussen
de mantelzorgers en het rusthuis. Daarmee kan Tonia onder meer
menselijke omstandigheden persoonlijk door dr. Bart naar haar
rusthuiskamer worden begeleid, dan wel dat ze als een dier
langs de straat moet worden afgezet of opgehaald.
"In tegenstelling tot de door het OCMW aangeboden 7 bladzijden
met adressen van andere rusthuizen hopen wij via deze
noodoplossing Tonia's sociale contacten met haar medebewoners
niet verder te laten vervreemden. Tonia zal uiteraard nog steeds
met regelmaat of tijdens weekends bij ons logeren, maar de dagen dat Tonia in het rusthuis
zal verblijven, kan onszelf dan ook de nodige ruimte en
bewegingvrijheid verschaffen", aldus Herman en Hildegard.
Wij zullen deze nieuwe noodsituatie voor Tonia nauwgezet
evalueren en ingrijpen indien dat noodzakelijk blijkt. Bij
haar vertrek geeft Tonia ons en dr. Bart aan, niet zo
enthousiast te zijn met haar terugkeer naar het rusthuis.
"Eigenlijk niet. Ik ben hier goed bij jullie", aldus
Tonia.
"Wij stellen OCMW-voorzitster
Van Wortswinkel, OCMW-secretaris Doumen, de OCMW-raadsleden en rusthuisdirecteur
Geurts in bijzondere mate verantwoordelijk voor het welbehagen van de 102-jarige Tonia, zolang
het toegangsverbod voor haar
mantelzorgers en vertrouwenspersonen van kracht
blijft."
(mantelzorgers Herman & Hildegard)
volle verantwoordelijkheid voor
OCMW-beleid en rusthuisdirecteur Geurts
Het toegangsverbod brengt met zich mee dat Herman
& Hildegard niet meer hun gebruikelijke taken als mantelzorgers
kunnen uitoefenen en zij stellen dan ook allen die
verantwoordelijkheid dragen voor dit toegangsverbod persoonlijk
aansprakelijk voor het welbehagen van hun dierbare eeuwelinge,
zolang het toegangsverbod van kracht blijft. Met name OCMW-voorzitster
Eefje Van Wortswinkel, OCMW-secretaris Marc Doumen, OCMW-raadsleden en rusthuisdirecteur
Rob Geurts.
Omwille van het aan hen opgedrongen verbod om Tonia in het
rusthuis te bezoeken, verwachten Herman & Hildegard dat
bovenvernoemden hun taken als mantelzorgers consequent zullen overnemen of
daarin voorzien.
"Wij leggen daarbij vooral de nadruk op enige gevoelsmatige
omhulling en psychische ondersteuning, die wij als absoluut
noodwendig ervaren voor het welbehagen van de hoogbejaarde Tonia.", aldus de mantelzorgers.
Gezien het nog steeds ontbreken van telefoonaansluitingen voor
de bewoners van het rusthuis beschikt Tonia over een gsm-toestel
dat regelmatig dient opgeladen in een daarvoor voorzien
laadblokje op haar nachttafel. Omwille van de belangrijkheid van
dit communicatiemiddel, dient ook voor deze goede werking zorg te
worden gedragen.
En omdat de mantelzorgers zich omwille van het toegangsverbod zich niet
ten alle tijden kunnen vergewissen van de (gezondsheids-)
situatie van de 102-jarige Tonia, willen zij door de
rusthuisverantwoordelijken bijzonder goed op de hoogte te worden
gehouden van haar toestand.
"Wij laten onze raadsvrouw mr. Parroni een en ander officieel
kenbaar maken aan het OCMW", besluiten Herman & Hildegard.
IN DE MARGE
OCMW-voorzitster: "Heel
blij dat Tonia terug is"
Na de
7 bladzijden met
adressen van andere rusthuizen die Van Wortswinkel
verstuurde aan de 102-jarige Tonia en het
ontbreken van enige aanvaardbare oplossing voor een
zelf gecreëerd probleem, blaast Eefje nu hypocriet
warm en koud tegelijk met de woorden: "We zijn
heel blij dat Tonia terug is". De realiteit
ligt immers heel anders en het is voor ons
overduidelijk dat het OCMW-bestuur zowel van Tonia
als van haar mantelzorgers, zo snel mogelijk af wil
zijn...
"Een
huisarts"
Jammer
dat de toegewijde en vertrouwde huisarts dr.
Verschelde in de krant volkomen onpersoonlijk geduid
wordt als 'een huisarts', als zou het
voor Tonia een onbekende arts betreffen.
"graag terug" Uiteraard mist Tonia ook haar medebewoners,
maar haast huilend en met woorden "Ik ben hier
goed bij jullie" werd de verplaatsing naar
het rusthuis Vinkenhof aangevat.
● kritisch OCMW-raadslid
Jean-Pierre Mantels
niet volgzaam akkoord
met toegangsverbod
voor mantelzorgers van 102-jarige
● raadslid gaat
onafhankelijk zetelen uit
protest tegen
OCMW-werking en verbreekt bestaande
'regenboogcoalitie' in OCMW-raad
ouderen
komen op eerste plaats! Uit de notulen van de
OCMW-raad van 18/02/2010 die het toegangsverbod voor de
vertrouwenspersonen en mantelzorgers van de 102-jarige Antonia
Nouwens begeleidden, werd reeds duidelijk dat OCMW-raadslid
Jean-Pierre Mantels (Om-Nu) zijn mandaat ernstig neemt en zijn
stemrecht niet volgzaam wenst te verkwanselen, zelfs ten koste van het
welzijn van kwetsbare ouderen. Als enig raadslid stelde Mantels
zich op de bewuste OCMW-vergadering kritisch op en maakte hij
zelfs kenbaar 'niet in de mogelijkheid te
zijn geweest om het voorliggende dossier voldoende te kunnen
onderzoeken'. Maar uit goede bron vernemen we ook dat
Mantels de
ernst van de gevolgen voor de hoogbejaarde Nouwens
als gevolg van een toegangsverbod voor haar mantelzorgers, van
primair belang beschouwt.
onafhankelijk zetelen uit onmin met OCMW-werking en beslissingen
Dat het Mantels menens is en hij zijn (politieke)
verantwoordelijkheden die hem gemandateerd zijn consequent en
met overtuiging wil kunnen behartigen, blijkt uit zijn
beslissing om met onmiddellijke ingang als onafhankelijke te
gaan zetelen. Een pijnlijke ingreep voor de (regenboog)coalitie
te Houthalen-Helchteren die nu geen meerheid meer heeft binnen het OCMW-bestuur. Het is
duidelijk dat hiermee de druk op OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel behoorlijk zal verhoogd worden...
De beslissing van Mantels hing al lang in de lucht.
Ik had ze al veel eerder verwacht maar door de druk
van de burgemeester en zijn volgelingen durfde hij
aanvankelijk deze stap niet zetten. Proficiat,
Jean-Pierre, voor deze moedige beslissing. Laat de
bedreigingen die je ontving een reden te meer zijn
om op een onafhankelijke en eerlijke manier het
povere OCMW-beleid in vraag te blijven stellen. En
laat ons hopen, voor het welzijn van onze gemeente
en zijn inwoners, dat ook in de gemeentelijke
meerderheid de mistevredenen de moed zullen hebben
om bepaalde beslissingen aan te vechten. Alleen zo
kunnen de burgemeester en enkele schepenen gestopt
worden in hun machtswellust en hun onwelriekend
beleid.
Eefje en OCMW-raadsleden: "Hoe zou het voor jullie
(zelfs als valide volwassenen)
aanvoelen als de 2 dierbaarste mensen in jullie leven,
de toegang tot uw eigen leefomgeving zou worden ontzegd?"
"Een stokoud
dementerend vrouwtje van 102 noodgedwongen ontrukken van haar
noodzakelijke houvasten in haar eigen leefomgeving... Wil jij
voor de medische gevolgen die daaraan verbonden zijn en
zelfs tegen de adviezen van medici in,
ook daarvoor de verantwoordelijkheid dragen, Eefje?"
'Een mooie oude
dag' en 'Zorgen voor
kwetsbare mensen' waren nog niet zo lang geleden toch verkiezingsbeloftes
van je, niet? En waar blijft je frisse wind...?
Op
22/03/2010 dreigt OCMW-voorzitster Van Wortswinkel
via raadsvrouw mr. De Groote alweer met een nieuwe
procedure, indien haar verkiezingsfoto niet binnen
de 24 uren verwijderd wordt op deze website.
Tienduizenden foto's van jezelf verspreiden en dan
eisen stellen waar zo'n foto mag bekeken of getoond
worden, kan dat zo maar? Wij denken van niet Eefje! Of illustreert
ook dit incident alweer een tekenend voorbeeld van
de wijze waarop het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren met gerechtelijke procedures en
gemeenschapsgeld omspringt? En genoot dit zoveelste
wapengekletter overigens een
precieze beslissing van de
OCMW-raad? Onze,
toen nog
hoopvolle benadering op
8/01/2009, stoorde je blijkbaar minder...
Op 9/04/2010 en na een gepast antwoord van onze
raadsvrouw blijkt Eefje echter tot bezinning te
zijn gekomen en laat ze via OCMW-raadsvrouw De
Groote weten, dat ze plots geen problemen meer heeft met
bovenstaande afbeelding van zichzelf...
TOEGANGSVERBOD RUSTHUIS VINKENHOF
OCMW-voorzitster Van Wortswinkel lapt vertrouwelijkheid van Mensura-rapport aan
haar laars
op TV Limburg
Externe dienst MENSURA:
Wij kunnen
geen uitspraak doen over gegrondheid
van de klachten in ons rapport en
hebben de 'aangeklaagde'
niet gehoord...
In deze
videocompilatie en geven
Herman en Hildegard enig weerwoord op de lasterlijke uitlatingen
van OCMW-voorzitster Eefje Van Wortswinkel...
Het
origineel fragment uit de nieuwsuitzending van TVL
kan je bekijken op
dit adresvan TV Limburg:
In een
nieuwsuitzending van TV Limburg op 25/03/2010 lapt
OCMW-voorzitster Van Wortswinkel tegen alle regels
in, de
vertrouwelijkheid van het MENSURA-rapport aan
haar laars.
MENSURA: "Geen uitspraak over gegrondheid van
klachten"
Dat rapport, waarin de 'externe' dienst MENSURA bij
monde van Heidi Henkens zelf stelt geen uitspraak
te kunnen doen over de
gegrondheid van de klachten en de
mantelzorgers als eerste betrokkenen niet eens
werden gehoord,
moest voor het OCMW manipulatief dienstig zijn om het
toegangsverbod aanvaardbaar en ter goedkeuring voor
te stellen aan de stemgerechtigde OCMW-raadsleden.
OCMW-secretaris Doumen en voorzitter Van Wortswinkel:
"Wij wensen u een goede ontvangst van het
toegangsverbod"
Amper 3 dagen nadat het OCMW op 15/02/2010
het MENSURA-rapport ontving, werd op
18/02/2010 het toegangsverbod uitgevaardigd. En nog
dezelfde nacht van de raadszitting stuurde een
bijzonder gedreven en rancuneuze OCMW-secretaris
Marc Doumen een persbericht de media in, zodat
Bielen en Cornelissen nog voor hen het
toegangsverbod werd betekend, dit via de krant en
media vernemen. "Wij wensen u tenslotte een
goede ontvangst", eindigt secretaris Doumen
uitdagend de betekening...
rapport
op maat van opdrachtgever?
"Een
tendentieus MENSURA-rapport op bestelling
van de secretaris
en ten dienste van de klant als opdrachtgever.
Meer
stelt het lasterlijk rapport, dat op een schrijnende
wijze de waarheid en realiteit geweld aandoet, niet
voor...", aldus Bielen en Cornelissen.
"Het is schandelijk hoe
Van Wortswinkel & co dit rapport oneigenlijk
misbruiken om onze persoon verder te diaboliseren
ten gunste van diens eigen imago."
102-jarige gewetenloos gedupeerd "Dit
bizar toegangsverbod besmeurt immers niet enkel onze
goede naam, maar dupeert overigens gewetenloos en
in eerste plaats onze 102-jarigebeschermelinge, op
het einde van haar leven..."
Na toegangsverbod
voor mantelzorgers nu ook 'beleefdeoprotbrief' voor
102-jarige
OCMW-voorzitster Van Wortswinkel stuurt eeuwelinge
7 bladzijden met adressen van andere rusthuizen
"Indien het vertrouwen in onze werking ernstig
geschaad is, dan begrijpen wij
dat het voor u moeilijk is om u
nog langer thuis te voelen in ons rustoord"
"Het is
voor ons belangrijk dat onze bewoners zich thuis voelen in ons
woonzorgcentrum", aldus OCMW-voorzitster Eefje Van Wortswinkel in een
aangetekend schrijven aan Tonia van 11//3/2010 (postdatum
15/3/2010). Blijkbaar hypocriete woorden vermits Van Wortswinkel de
belangrijkste vertrouwenspersonen van deze 102-jarige voorstelt
als gewone kennissen of bezoekers, die de toegang tot het
rusthuis wordt ontzegd.
Maar... "Indien het vertrouwen in onze werking ernstig
geschaad is, dan begrijpen wij dat het voor u moeilijk is om u
nog langer thuis te voelen in ons rustoord", vervolgt
Van Wortswinkel die de 102-jarige er tot slot provocerend aan
herinnert dat ze, als ze dat wenst, op elk ogenblik haar
verbintenis met het rusthuis kan verbreken. 'Bereidwillig' worden er aan het
schrijven alvast 7 pagina's met adressen van andere rusthuizen
toegevoegd...
Je als 102-jarige
ergens thuis kunnen voelen als je nauwste vertrouwenspersonen en
mantelzorgers de toegang tot je eigen leefomgeving wordt
ontzegd? Hoe zou deze ethisch onverantwoorde ingreep kunnen werken voor een stokoud,
afhankelijk
vrouwtje, Eefje?
Heb je de
videoboodschap dan niet
begrepen of zijn de nefaste gevolgen van een ingrijpende sociale
desoriëntatie bij hoogbejaarden of dementerenden je niet
bekend? Of minder belangrijk?
'Zorgen voor kwetsbare mensen'
luidt nochtans de verkoopleuze van OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel tijdens de verkiezingen van 2009...
"Het is
aangewezen dat Antonia zo snel mogelijk terug in
haar vertouwde omgeving kan verblijven. De
gevolgen van desoriëntatie door de recente
verhuizing zijn voor haar erg belastend."
2/03/2010 - huisartsen:
"Als huisartsen van patiënte NOUWENS (An)Tonia
(°13.11.1907) zijn wij van mening dat het
toegangsverbod voor de mantelzorgers tot de
terreinen van het rusthuis nadelig is voor onze
patiënte.
Dit verbod is ingesteld zonder overleg met de
huisartsen(kring)."
zelf rechter
spelen
Op 20 april a.s. wordt het toegangsverbod aangevochten voor de
kortgedingrechter te Hasselt en wij wachten nog meerdere uitspraken van de rechtbanken af. Jammer
dat het OCMW-Houthalen-Helchteren dat niet wil doen en
kennelijk ondertussen liever zelf voor rechter wil spelen,
zelfs al heeft dit schaamteloos wegpestgedrag ernstige gevolgen
voor kwetsbare en niet-weerbare hoogbejaarden...
(rode tekstmarkering
toegevoegd door mantelzorgers van A. Nouwens)
OCMW weigert concrete aantijgingen aan betrokkenen kenbaar te
maken Ondanks de zware lasterlijke beschuldigingen en ingrijpende
gevolgen die het toegangsverbod vooral een 102-jarige
ernstig dupeert, weigert het OCMW haar precieze aantijgingen aan
de betrokkenen mantelzorgers kenbaar te maken. Het is duidelijk
dat het OCMW enig verweer onmogelijk wil maken en het stelt op
zijn minst de motivatie van het toegangsverbod in vraag.
Een rechtsbeginsel in onze democratische samenleving is toch dat iedereen
onschuldig is tot zijn schuld aangetoond is, en elkeen het recht
heeft om zich te verdedigen...?
"Ik ben nog maar
sinds vorig jaar voorzitter" 'Ik ben nog maar sinds
vorig jaar voorzitter, maar ik heb wel weet van nog eerdere
klachten van meneer Bielen', aldus Van Wortswinkel in
bovenstaand krantenartikel. 'Weet van...' of 'slechts een
jaar voorzitter...' lijken ons erg magere argumenten
voor iemand die belangrijke verantwoordelijkheden dient te nemen
en elk OCMW-schrijven ondertekent ter goedkeuring en uitvoering. Vaak worden de meest kwetsbare in onze
samenleving immers geconfronteerd met de gevolgen van een
OCMW-beleidvoeringen een
goede dossierkennis, knowhow, overleg en gefundeerde motivatie
is een minimum wat bij een waardige uitvoering van een dergelijk
ambt toch mag verwacht worden, niet? (zie ook:
Voorzitter en raadsleden komen en gaan,
maar OCMW-secretaris blijft altijd bestaan)
geen
standaardbrief maar vertrouwensbreuk
In het krantenartikel tracht OCMW-voorzitster Van Wortswinkel
het voor te stellen alsof de brief aan de 102-jarige Nouwens een
standaardprocedure betreft, en aan elke bewoner wordt verstuurd
die een tijd afwezig is. In tegenstelling tot deze bewering
wordt echter duidelijk verwezen naar de 'vertrouwensbreuk'
waarvan het OCMW bijzonder goed op de hoogte is. In feite
vormt de brief een antwoord op de schrijnende
videogetuigenis waarin de
102-jarige als noodkreet aangeeft zelfs liever dood
te zijn of naar een ander rusthuis te verhuizen, als haar
nauwste vertrouwenspersonen en mantelzorgers niet meer bij haar
op bezoek mogen komen... Reeds eerder stelde Van Wortswinkel het
in de pers oneigenlijk voor, alsof het toegangsverbod enkel
gewone bezoekers of kennissen van de eeuwelinge betrof.
beste vriendin (99) overlijdt
na amper 3
weken afwezigheid van Tonia (102)
Tonia
(102):
"Zij kon niet zonder mij en ik niet
zonder haar. Wat zal ik haar missen!"
Amper 3 weken nadat
een toegangsverbod de mantelzorgers en vertrouwenspersonen van
de 102-jarige Tonia de toegang werd ontzegd tot het
OCMW-rusthuis te Houthalen, overleed Tonia's beste vriendin
Marieke (99). Sociale redenen als gevolg van hun
toegangsverbod tot het rusthuis noodzaakte de mantelzorgers om
Tonia onverwacht en continue in hun gezin op te nemen.
beste vriendin
Dagelijks trokken beide oudjes samen op en vonden ze steun en
soelaas bij elkaar. De weg naar elkaars kamer vormde geen
obstakel, want hun deuren bevonden zich recht tegenover mekaar.
En zelfs de verpleging uitte meermaals hun ontroering over de
nauwe betrokkenheid tussen deze oudste bewoonsters van het
rusthuis. Marieke wees Tonia, die ruimtelijk meer
gedesoriënteerd is, letterlijk de weg, terwijl Tonia met haar
wat meer mobiele en fysieke vaardigheden Marieke trachtte bij te
staan. "Zij kon niet zonder mij en ik niet zonder haar.
Wat zal ik haar missen!", treurt Tonia aangeslagen door
het zware verlies en "Ik heb niet eens afscheid van
Marieke kunnen nemen",
moeilijk
aantoonbaar? Ja
moeilijk te vatten? Neen
Stokoude mensjes van
99 en 102 jaar; kwetsbaar, afhankelijk en fragiel. En alsof hun
ouderdom de dood, als wet der natuur, op elk moment hun
overlijden mag rechtvaardigen, zullen weinigen zich nader
afvragen of er mogelijk nog andere manipuleerbare implicaties
een rol zouden kunnen gespeeld hebben.
Zoals misschien een bruuske verstoring van een belangrijk
sociaal houvast dat een levensvlammetje brandend hield?
Moeilijk aantoonbaar, maar makkelijk te vatten?
Met al wat onze
draagkracht en omstandigheden toelaten, zullen we trachten Tonia
te behoeden voor het risico van dergelijke valkuilen. Want we
geloven dat aandacht voor het psychosociaal welbehagen net zo
belangrijk is als een louter medische benadering of somatische
zorgverlening.
Antonia Nouwens (102): "Liever dood of ander rusthuis" 102-jarige grootste dupe van
bizar toegangsverbod voor mantelzorgers
Tonia
(102) ingelicht... Tonia herstelde ondertussen
voldoende van haar ziekenhuisverblijf om haar in te
lichten over het bizar
toegangsverbod waarmee het
OCMW-Houthalen Herman en Hildegard als vertrouwenspersonen en
mantelzorgers wil buiten houden uit het
rusthuis.
liever dood
Nog afgezien van een sterk vermoeden van de zoveelste OCMW-rancune omwille van kritische publicaties op deze webpagina, maakt Tonia in haar eigen woorden brandhout
van de voorstelling van OCMW-voorzitster Eefje Van
Wortswinkel in de pers, als zouden Herman en Hildegard slechts
gewone 'bezoekers' of goede 'kennissen' van haar zijn.
"Jullie zijn alles voor me! Zonder jullie wil ik liever dood of
naar een ander rusthuis...", aldus Tonia.
toegangsverbod
Op
geen enkele wijze werden beschuldigingen
die
het toegangsverbod aanvaardbaar moesten voorstellen concreet
toegelicht, maar een en ander zou o.a. gerelateerd zijn aan het
cafetariaverbod voor Tonia's vriendin
Marieke(99)
waaraan wij weigerde onze medewerking te verlenen en het ter
verantwoording roepen van een
verpleegster die weigerde haar naam
kenbaar te maken aan Tonia. Blijkbaar tracht het OCMW
van de frustraties van betrokkenen gebruik te maken om zichzelf
verdoken te revancheren via een toegangsverbod.
huisartsen
Dat het OCMW, ondanks de ingrijpende gevolgen van een
toegangsverbod voor de mantelzorgers van de hoogbejaarde Tonia, niet eens overleg pleegde met haar
huisartsen, onderstreept ons inziens enkel maar een gebrekkige bekommernis
van het OCMW-beleid om het welbehagen van de bewoners.
Want in de realiteit maakt deze bizarre maatregel de 102-jarige
virtueel dakloos....
Lees en kijk meer over
Antonia Nouwens
op haar website
www.deodata.be
Bewoonster Vinkenhof hele nacht op
de
grond
tot ochtendploeg haar vindt
'nachtdienst toert 2 maal per nacht'
VERSLAG
BEWONERSRAAD 9/02/2009
plaats en datum: 9/02/2010 aanwezige bewoners: 15 bewoners van de
afdelingen niveau I; 11 bewoners van nieveau II en niveau II;
2 bewoners
van de afdeling niveau III aanwezige personeelsleden: Miek Vandebergh, ergotherapeute; Dirk Remans, sociale dienst;
Petra Grosemans, stagiair sociale dienst
Werking nachtdiensten
De
nachtdienst verzekert de permanentie op de afdeling.
Zij zullen 2 maal per nacht toeren.
... 'Een
bewoner van niveau 1 meldt dat zij in de vroege
avond van het bed geschoven is en door onmacht zelf
niet kon rechtstaan. Ze geeft aan dat ze op de
grond gezeten heeft tot de ochtendploeg haar vond.'...
Nog maar enkele maanden geleden op
2/10/2009 kaartten wij de
belangrijkheid van de
beschikbaarheid en herkenning van de
alarmknop aan.
Moeten peperdure
veiligheidsagenten een
kunstmatige angstpsychosescheppen ter
diabolisering van auteurs van deze website?
Wie draagt (ook politieke) verantwoordelijkheid
voor schokkend
en asociaal
toegangsverbod
en OCMW-verspilling van
tienduizenden
euro's
gemeenschapsgeld te Houthalen-Helchteren?
INFONOTA
19 februari 2010
Beste medewerker
De
Raad van Maatschappelijk Welzijn heeft beslist een
tijdelijke ordemaatregel uit te voeren. Volgende
maatregelen dienen door jullie toegepast te worden,
ingaande vanaf vrijdag 19-02-2010 tot nader bericht.
Bij vragen door
bewoners en/of familie met betrekking tot genomen
maatregelen dienen jullie altijd te verwijzen naar
de nota ter beschikking aan de ingang van het gebouw
enerzijds en anderzijds de nota ter beschikking
gesteld aan elke bewoner en/of zijn of haar familie.
Afspraken betreffende
bezoekuren dienen strikt gehanteerd te worden. Dit
wil zeggen opening van het gebouw vanaf 8h 's
morgens tot 22h 's avonds. Bezoekers die zich buiten
deze uren wensen te begeven in het gebouw dienen
contact op te nemen met de verpleegafdeling of zich
aan te melden aan de slagboom.
Ten einde de
veiligheid van personeelsleden, bewoners en familie
te garanderen zal er
vanaf
19/02/2010 toezicht en controle aan de ingang van
het gebouw georganiseerd worden door een externe
bewakingsfirma.
Alle
medewerkers dienen echter ook de
nodige aandacht te besteden
aan het sluiten van alle andere toegangsdeuren tot
het gebouw (personeelstoegang kelderniveau en
toegangsdeur leveranciers).
Bij onregelmatigheden
dient u tijdens de kantooruren op weekdagen
contact op te nemen met de
politie (101).
Buiten de kantooruren en het gehele weekend neemt u
contact op met de
bewakingsagent.
Indien de personen waarvoor de
ordemaatregel van toepassing is, telefonisch
contact zoeken met de verpleegafdeling wordt er
altijd doorverwezen naar hetzij de
instellingsverantwoordelijke Rob Geurts, de
hoofdverpleegkundige Leon Vandebergh of de
maatschappelijk werkers (Dirk Remans en Ludwig
Leyssens).
Na
concrete afspraken met Rob Geurts, Leon Vandebergh
en/of maatschappelijk werkers (Dirk Remans en Ludwig
Leyssens) kunnen bewoners die dit wensen
afgehaald en / of
teruggebracht worden aan de slagboom door de
personen waarvoor de ordemaatregel van toepassing
is. De bewoner wordt altijd begeleid door 2
medewerkers.
Vriendelijke groet
Rob Geurts
Sandra Meylaers
Instellingsverantwoordelijke
Directeur nursing
●
moeten peperdure
veiligheidsagenten in OCMW-rusthuis Vinkenhof een
kunstmatige angstpsychose
scheppen ter diabolisering van belangenverdedigers
van ouderen en rusthuisbewoners?
● moet
intimiderend machtsvertoon op
koste van de belastingbetaler voor iedereen een ontradende
invloed hebben, om enige vorm van kritiek te uiten op de
OCMW-beleidvoering te Houthalen-Helchteren?
● 102-jarige moet
ziekenhuis op pantoffels verlaten wegens
toegangsverbod van mantelzorgers tot rusthuiskamer
●
geldverslindende en (tergende?)
OCMW-procedures
staan in schril contrast met de afschaffing van
verjaardagsvieringen van rusthuisbewoners o.w.v. 'budgettaire
redenen'
(zie
hier)
●
zelfs spreekverbod
aan personeel opgelegd,
met vertrouwenspersonen en mantelzorgers van hoogbejaarde
●
toegangsverbod voor gecriminaliseerde mantelzorgers
treft vooral niet-weerbare 102-jarige
Toegangsverbod
tot rusthuis Vinkenhof
voor auteurs van
OUDERENHART.BE
OCMW-secretaris grijpt 'anonieme getuigenissen' aan
om 102-jarige in haar leefwereld brutaal te isoleren van haar
nauwste intimi
● mantelzorgers:
"We zijn alvast niet van plan om onze 102-jarige Tonia
als een
dier af te leveren of op te halen langs de straat"
●
toegangsverbod tot rusthuis als tergende 'ordemaatregel' van OCMW-Houthalen
neemt
bizarre proporties aan en dupeert schaamteloos 102-jarige
Dat
de relatie tussen het OCMW van Houthalen-Helchteren en de
vertegenwoordiger en vertrouwenspersonen van de 102-jarige
rusthuisbewoonster Antonia Nouwens al geruime tijd verzuurd is,
is geen nieuws meer. Kritische opmerkingen waarbij Bielen het op deze webpagina
opneemt voor de belangen en het welbehagen van ouderen en
rusthuisbewoners en de talloze gerechtelijke procedures die
daarbij door het OCMW worden opgestart om deze pagina te
verwijderen, spreken daarbij
voor zich. Dat het OCMW nu Bielen en zijn partner, die ook
belangrijke mantelzorgtaken over de 102-jarige Nouwens
waarnemen, het bezoek tot de hoogbejaarde in het rusthuis willen
verbieden, tart elke verbeelding.
schaamteloos Het is het OCMW zeer goed
gekend dat wij als vertegenwoordiger,
mantelzorgers en vertrouwenspersonen het belangrijkste en voor
de 102-jarige Antonia
Nouwens het meest
noodzakelijke contact vormen. Tonia logeert op jaarbasis
minstens anderhalve
maand in ons gezin, we onderhouden dagelijks telefonische
contacten via haar gsm (telefoon voor bewoners is nog steeds
niet beschikbaar); we bezoeken haar zo'n 3x per week en ook
bij urgente zorgbehoefte wordt Tonia eveneens bij ons
opgevangen. Bovendien mandateerde Tonia ons reeds jaren geleden als
vertegenwoordiger en vertrouwenspersonen, hetgeen in rechte
zelfs een familiale band overschrijdt. Bielen en Nouwens
zijn al 25 jaar nauw bevriend en alvorens de opname in het
rusthuis verbleef Tonia om sociale redenen zelfs anderhalf
jaar in het gezin van Bielen. Nouwens heeft bij Bielen zelfs
nog steeds een eigen kamer met verstelbaar ziekenhuisbed. (zie ook Tonia's website
www.deodata.be).
Dat het OCMW ons
tracht te duiden als 'goede kennissen of
bezoekers' (!), is niet enkel misleidend, schaamteloos en
respectloos, maar onderstreept ook de onverantwoorde houding t.o.v. deze 102-jarige.
Onderstaand medisch attest van Tonia's huisarts spreekt de
OCMW-voorstelling aangaande de relatie tussen Nouwens en Bielen
pertinent tegen:
raadsleden Wij stellen tevens zeer
in vraag of verantwoordelijken en raadsleden die deze beslissing goedkeurden, ook ten volle inzage namen of konden
nemen van
al de stukken die deze ernstige beslissing dienden te motiveren.
En of hun evaluatie van deze stukken, die leidden tot deze
onverantwoorde
ingreep ten overstaan van een 102-jarige, kan
verantwoorden.
Zo vernemen we in de aan ons overgemaakte notulen
van de bewuste OCMW-vergadering van 18/02/2010 de
stemonthouding van raadslid Jean-Pierre Mantels, waarbij hij stelt
vooraf niet in de mogelijkheid te zijn geweest, om het
voorliggende dossier te onderzoeken.
De vraag naar de noodzakelijke en integrale dossierkennis van
raadsleden om tot een verantwoord stemgedrag over te gaan, dan
wel zich misschien gemakshalve te laten leiden door
volgzaamheid, dringt zich
hierbij op.
Deze webpagina waarop wij als eerste betrokkenen
transparant onze ervaringen kenbaar maken, zou hen alvast
vanuit een andere hoek een hoop informatie kunnen verschaffen.
Maar het naar
onze overtuiging 'intimiderend machtsvertoon' moest voor
de OCMW-secretaris blijkbaar héél erg snel gaan. Zelfs
een minimaal overleg met Tonia's huisarts aangaande het
impact van deze mensonwaardige 'ordemaatregel' voor deze
hoogbejaarde, was blijkbaar overbodig.
En
was de motivatie en gedrevenheid van deze secretaris dermate
groot, dat hij er zelfs nachtwerk voor over had om reeds de
volgende morgen na de RMW-raad een officiële betekening te laten
overhandigen (inclusief uitgetypte RMW-notulen) aan Bielen en
zijn partner, en om deze beslissing enkele uren later in de pers
kenbaar te maken? Maar zou er ook iemand een (politiek)
risico kunnen lopen om zijn handen te verbranden aan deze
kunstmatig opgefokte 'ordemaatregel', waarbij een niet-weerbare
hoogbejaarde niet enkel virtueel dakloos wordt gemaakt, maar ook
gedesoriënteerd en sociaal
geïsoleerd raakt? En zou dat dan
de voorzitter, de raadsleden of de secretaris kunnen zijn...?
pesterijen Het manklopen van
communicatie en het ontbreken van ontvankelijkheid leidde
ondermeer tot deze pagina op ouderenhart.be. Talloze
aangetekende schrijven van
Bielen aan het OCMW bleven en blijven
onbeantwoord, zelfs wanneer deze onderwerpen de medische
zorgverlening aan Nouwens betreffen, zoals bv.
dit schrijven.
Dat het OCMW het tracht
voor te stellen dat het in het verleden meermaals getracht heeft
om de plooien met betrokkenen glad te strijken, maar dat daar
nooit op werd ingegaan, doet op een schrijnend leugenachtige
wijze de waarheid geweld aan.
Integendeel.
Sinds Bielen
zijn kritische opmerkingen en ervaringen met het rusthuis op deze website
ouderenhart.be transparant kenbaar maakt, volgden de OCMW-pesterijen elkaar in snel tempo
op.
Om zijn spreekrecht aan banden te leggen werd Bielen vooreerst
zowel in zijn hoedanigheid als vertegenwoordiger als van
vertrouwenspersoon steeds miskend en zelfs na 11 jaar nog
steeds door het
OCMW voorgesteld als 'zogenaamd' of 'zelf
opgeworpen' vertegenwoordiger
van Nouwens; Bielen kreeg
geen afschrift van een volwaardig
verpleegdossier; een strafklacht en een dubbele
dagvaarding voor 'laster en eerroof' op deze paginawerdzowel in
naam van de OCMW-secretaris als van het OCMW zelf betekend;
intimiderende aanmaningen van het OCMW dat Bielen en zijn
partner meer afstand van de bewoners moesten nemen; een door
het OCMW georganiseerde
familiesamenkomst van 7/10/2009 werd
misbruikt om Bielen als onaangekondigd agendapunt
publiekelijk als privépersoon te
diaboliseren; zelfs een poging om een osteopaat een voor Bielen
bezwarende
verklaringte laten afleggen ten dienste van het
OCMW; bizarre beschuldigingen en intimidaties allerhande;...
procedures
Bij de talloze procedures die het OCMW of haar secretaris tegen
Bielen opstartte, werd
het OCMW in eerste instantie steeds in het ongelijk gesteld en
beroepsprocedures vanwege het OCMW zijn nog lopende.
Ook de beschikking van de rechter in eerste aanleg op 6/07/2009
stelt dat er eerst ten gronde een uitspraak aangaande de
strafklacht wegens 'laster en eerroof' dient te zijn,
vooraleer er eventueel gevolg kan gegeven worden aan de eisen van de aanleggende
partij.
Zonder evenwel de uitspraken van beroepsprocedures af te wachten, wil het
OCMW nu Bielen en zijn partner het bezoekrecht aan hun
102-jarige beschermelinge in het rusthuis verbieden. Zelfs al
heeft dat voor de hoogbejaarde Nouwens die momenteel in het
ziekenhuis verblijft, een onaanvaardbaar impact.
'welzijn en
veiligheid personeel' De kunstmatige argumenten
waarachter het OCMW-Houthalen-Helchteren zich verbergt, ervaren wij
niet enkel als uitermate
onzinnig en bedrieglijk, maar enkel dienstig om via
machtsvertoon
ons kritisch engagement aangaande ouderenzorg te weren.
Vooreerst onderhouden wij een goede relationele band met het
overgrote deel van het personeel, met uitzondering van ons
ernstig bezwaar dat wij recent uitten tegenover een
verpleegster
die weigerde haar naam kenbaar maken aan de 102-jarige
rustbewoonster, toen zij haar kamer binnenkwam.
Bij monde van haar raadsvrouw lacht het OCMW dit incident n.a.v. dit respectloos gedrag weg als een
futiliteit
(!)
publicatie
website houthalen-helchteren/ocmw
OCMW legt toegangsverbod op
Welzijn en
veiligheid personeel rusthuis Vinkenhof
krijgen voorrang
De raad voor
maatschappelijk welzijn besliste
donderdagavond 18 februari 2010 om met
onmiddellijke ingang 2 regelmatige bezoekers
van het woonzorgcentrum Vinkenhof een
ordemaatregel op te leggen. Beiden zijn geen
familieleden maar wel
een goede kennis van een rusthuisbewoner.
De ordemaatregel bestaat uit een tijdelijk
toegangsverbod tot het gebouw en domein
Vinkenhof.
De beslissing om deze dringende maatregel te
nemen, komt er nadat de externe dienst voor
Preventie en Bescherming op het Werk een
reeks klachten registreerde die telkens over
bovenvermelde 2 personen handelden. Uit het
rapport van de externe preventiedienst
blijkt dat het gedrag van de 2 bewuste
bezoekers dermate zwaar doorweegt op het
personeel dat er sprake is van
‘angstgevoelens, verhoogd
onveiligheidsgevoel, twijfels over het eigen
functioneren, aantasting van de integriteit,
impact op de hulpverlening en op de
onderlinge samenwerking’. Ook meerdere
familieleden van andere rusthuisbewoners
dienden officiële klachten in over de
houding van de 2 bezoekers.
Het OCMW-bestuur
benadrukt dat in het verleden meermaals
getracht werd om de plooien met betrokkenen
glad te strijken, maar dat hier nooit op
werd ingegaan.
De directie en het beleid van het
woonzorgcentrum Vinkenhof betreuren dit ten
zeerste en zien dan ook geen andere uitweg
in dit dossier.
De rechtstreeks
betrokken
rusthuisbewoner(s) zal en mag echter niet de
dupe zijn van de getroffen maatregel.
Zo is contact tussen
de 2 betreffende bezoekers en de bewoners
toegestaan, maar enkel en alleen onder
strikte voorwaarden.
Ook van dit gegeven stelden
we zowel OCMW-voorzitster Van Wortswinkel,
rusthuisdirecteur Geurts als Toezicht en Inspectie van de
Vlaamse Gemeenschap in kennis, maar het OCMW lachte de
respectloze houding van deze verpleegster weg als een
futiliteit.
Aangaande de klachten van 2 familieleden betreft
het onze weigering om hun respectievelijke moeder (99) en
schoonmoeder (88) te verbieden om ons te vergezellen bij
een bezoek aan het rusthuiscafetaria, indien zij dat wensen.
Bedrieglijk wenden zij het daarbij voor, alsof wij deze bewoners
alcohol zouden schenken.
Het is schrijnend en een beleidvoering van een OCMW als
openbare instelling onwaardig, dat zij op een dubieuze wijze
de frustratie van een paar familieleden en een ter
verantwoording geroepen verpleegster willen aanwenden, om ons
verder te diaboliseren en ons elementaire rechten, die zelfs
nauw verband houden met het welbehagen van de 102-jarige
Tonia, te ontzeggen.
Wij hebben daarbij een sterk vermoeden dat het zogenaamd rapport
van
Mensura, dat het OCMW als klant
heeft en wiens rapport als belangrijkste stuk dienstig moet zijn
om ons de toegang tot het rusthuis te verbieden, in belangrijke
mate gestoeld is op selectieve getuigen
die eenzijdig door het OCMW werden aangeboden en daardoor voor
geen objectiviteit garant kan staan. Wijzelf als
onderwerp van het rapport werden in geen enkele vorm betrokken
bij dit rapport van Mensura en kregen er nooit inzage van.
geen kritische pottenkijkers geduld We zijn er ten zeerste
van overtuigd dat de huidige maatregel tot een toegangsverbod
totaal niets te maken heeft met het 'welzijn
en veiligheid van het personeel', dan wel met een rancuneuze
en ultieme poging
van beleidsverantwoordelijken, om ons te boycotten bij een
transparate weergave van onze ervaringen met het rusthuis.
En blijkbaar kent naar ons gevoel de rancune van de OCMW-secretaris
als personeelshoofd van zo'n 250 personeelsleden geen grenzen
sinds onze publicatie van de verklaring van een huisarts op deze
pagina:
"Ook huisartsenkring protesteerde al
meermaals
tegen intriges en zorgobstructies
van OCMW-secretaris".
uitleggen aan
'allerliefste bewoonster' en medebewoners 'Rusthuisbewoner(s)
zullen en mogen echter niet de dupe zijn van de getroffen
maatregel' en tijdens de
familiebijeenkomst van 7/10/2009 werd de 102-jarige Antonia
nog door OCMW-voorzitster geduid als 'onze allerliefste
bewoonster van Vinkenhof''. Wij nodigen
beleidsverantwoordelijken alvast uit, om Antonia het
toegangsverbod aangaande haar nauwste vertrouwenspersonen en
mantelzorgers die zowat dag en nacht voor haar klaarstaan,
kenbaar te komen maken...
Ook wensen wij het OCMW veel succes om Tonia's
medebewoners Marieke, Maria, Irma, Piedro, Madeleine, Anton, Jos, Janette,
Jef, André, Louisa, Rosa, Nelly, Camilla, Jaak,... te overtuigen van
de OCMW-argumenten voor dit toegangsverbod.En misschien kan Mensura
wel de interviews van deze bewoners mee opnemen, ter
vervollediging van hun rapport.
En dan noemen we bewust geen namen van talrijke verpleegkundigen
of medewerkers, die zouden kunnen beschuldigd worden van
'collaboratie' en daarbij vrezen voor represailles. We zijn alvast niet van plan om onze 102-jarige Tonia als een
dier af te leveren of op te halen langs de straat en wij danken
hierbij diegenen die ons hun steun betuig(d)en...
(HB/HC)
MEDEDELING VOOR PERS -
Het huidig ziekenhuisverblijf
en medische perikelen van mevrouw Nouwens vormen
momenteel onze grootste bekommernis en occupatie.
Daardoor blijft er weinig ruimte over voor
bijkomende interviews. Bovenstaande teksten m.b.t.
ons toegangsverbod in het rusthuis mogen evenwel
inhoudelijk en als een dusdanig interview met
onszelf zowel in hun geheel of gedeeltelijk worden
overgenomen in de geschreven pers of andere
mediakanalen, mits vermelding van deze website
ouderenhart.be. Een passende foto in origineel
formaat kan bekomen worden via
dit
e-mailadres en met
vermelding van een telefoonnummer.
Herman
Bielen en Hildegard Cornelissen
Secretaris bewonersraad
Vinkenhof dreigt met ontslag
●
omdat er te weinig gevolg wordt gegeven
aan wat er gezegd wordt
●
omdat
gemaakte afspraken niet worden
nagekomen
VERSLAG
BEWONERSRAAD 1/12/2009
plaats en datum: rusthuiscafetaria - 1/12/2009 -
van 10:00 tot 11:00 uur aanwezige bewoners: 29 bewoners van de
afdelingen niveau I en niveau II; 3 bewoners
van de afdeling niveau III aanwezige personeelsleden: Martine Sermon,
ergotherapeute; Dirk Remans, sociale dienst; Dries
Vandebeeck, stagiar sociale dienst
Verzoek tot ontslag van de secretaris van de
bewonersraad
De
secretaris van de bewonersraad wil haar ontslag
indienden als secretaris. Ze vindt dat er te weinig
gevolg gegeven wordt aan wat er gezegd wordt op de
bewonersraad. Ze vindt dat gemaakte afspraken niet
worden nagekomen. Ze verwijst hierbij
ondermeer naar de afspraken rond het
keukenbezoek dat beloofd werd aan de bewoners en dat
na twee bewonersraden nog steeds niet geregeld werd.
Ze voelt zich hierover verantwoordelijk ten aanzien
van de medebewoners. Wij verzochten de secretaris om
haar ontslag nog even in beraad te houden totdat wij
haar hieromtrent een aanvaardbaar voorstel
formuleren, ten laatste tegen de volgende
bewonersraad.
Herkenbare
en duidelijke taal van bewoonster Mieke Mertens en haar mandaat
volstrekt waardig. Raden en bijeenkomsten mogen niet dienen
voor de schone schijn of enkel ter regularisatie van
administratieve of wetgevende verplichtingen. Maar degenen
die er hun energie insteken moeten ook ernstig genomen worden
en afspraken moeten worden nagekomen.
positief Positieve elementen zijn
de relatief grote aanwezigheid (32 bewoners!) op de bewonersraad
en dat de compromitterende woorden van secretaris Mieke een
officiële vertaling vinden in het verslag. Ook de transparante
vermelding door Dirk; dat er m.b.t. pestgedrag toch mensen hun
beklag komen doen bij de sociale dienst over pestgedrag tussen
bewoners onderling en dat deze bewoners hieronder erg lijden
maar ze er weinig aan kunnen doen.
alle bewoners
Wij pleiten ervoor om
alle bewoners automatisch in het bezit te stellen van
een dergelijk verslag en niet enkel aan diegenen die aanwezig
waren op de bewonersraad. Het uithangen op de prikborden
verschaft in realiteit onvoldoende toegang voor de bewoners, die
toch in eerste instantie belanghebbend zijn. Rustig op een eigen
kamer, al dan niet met leesbril, leest beslist makkelijker dan
het verslag te moeten benaderen via een looprekje of rolstoel
tussen de tafels door...
Het
grootste probleem van klachten is
dat ze niet worden
ingediend!
Een klacht
indienen en aantonen tegen hen
waar je afhankelijk
van bent,
is voor ouderen bijzonder moeilijk of haast
onmogelijk.
Sommige
klachten zoals psychische vormen van geweld
zijn soms erg moeilijk aan te tonen.
Alleen de meest hallucinante gevallen komen naar buiten of halen de
pers.
Taboe op
melding ouderenmis(be)handeling blijft Afgelopen
jaar behandelde het Brussels Meldpunt Ouderenmis(be)handeling
132 dossiers.
bron: Het Nieuwsblad - 28/01/2010
De
overgrote meerderheid van de slachtoffers zijn
vrouwen tussen de 70 en de 80 jaar. Het Brussels
Meldpunt Ouderenmis(be)handeling ontvangt vooral
meldingen over fysieke, psychische en
financieel/materiële mis(be)handeling.
‘Hoewel we 132 dossiers hebben, blijft er een
taboe rusten op het onderwerp', zegt Brussels
minister Grouwels. ‘De betrokken
ouderen zijn immers niet
snel geneigd om feiten van ouderenmis(be)handeling
te melden. De redenen zijn divers: omdat
ze daar fysiek en mentaal niet toe in staat zijn,
omdat ze bang zijn of zich schamen of vanwege
loyaliteit ten opzichte van de pleger van de
ouderenmis(be)handeling. Het is daarom heel
belangrijk dat dit gevoelige thema uit de taboesfeer
wordt gehaald en bespreekbaar wordt. Naarmate mensen
ouder worden, worden ze ook afhankelijker. Meer en
meer zijn ze aangewezen op hulp van anderen, zoals
bij het huishouden, de verzorging, het beheer van de
financiën, enzovoort. Deze afhankelijkheid maakt
hen ook kwetsbaarder voor allerlei vormen van
ouderenmis(be)handeling: lichamelijke mishandeling
en seksueel misbruik, materieel of financieel
misbruik, psychische mishandeling en
verwaarlozing, schending van de rechten,
enzovoort. Belangrijke nuance hierbij is wel dat dit
in heel wat gevallen onbewust gebeurt. Daarom
spreken we bewust over ouderenmis(be)handeling, en
niet over ouderenmishandeling.'
Agendapunten
oppervlakkig benaderd
en geen ruimte voor dialoog of interactie
Het gevoel
voor de zoveelste maal te zijn beetgenomen na het lezen van een
roddelblad met ronkende titels die je interesse prikkelen, maar
waarbij de uiteindelijke informatie het niveau van je
adolescentie niet eens bereikt. Dat was zowat het sentiment dat
ons restte na familiesamenkomst 2 in rusthuis Vinkenhof. De
oppervlakkigheid waarmee beloftevolle agendapunten zoals
huiselijkheid en
klachtenprocedures werden benaderd, zal ons niet meer kunnen
verleiden. Van een oprechte openheid, ontvankelijkheid
of zinnige dialoog kon geen sprake zijn en bij het afsluiten van
een onderwerp, informeerde de spreker zelfs niet of er bij de
aanwezigen nog
vragen bestonden.
huiselijkheid Een kunstvoorwerp in
de tuin en decoratieve elementen in de gang. We dachten dat
dit enkel een intro zou vormen naar het werkelijke hete
hangijzer, zijnde de zielloze en uniforme uitstraling van de
private kamers, die door talloze restrictieve huisregels het
de bewoners onmogelijk maakt, om naar hun individuele behoefte
en smaak een laatste eigen nestje te creëren. Maar pijnlijk vreemd aan de essentie en de belangen van de
bewoners, werd daarmee het onderwerp huiselijkheid afgesloten.
Een 'prestigieuze tuinkabouter' zal dus voorbijgangers
moeten laten vermoeden, dat aan de laatste eigen intieme
levensruimten van de bewoners binnen het gebouw, eenzelfde aandacht
werd besteed...
klachtenprocedures Gezien onze talloze uitingen van
bemerkingen, visies, juridische procedures en klachtenmeldingen
voelde het als een morele verplichting aan om aanwezig te zijn
bij het aanbieden van dit agendapunt. Helaas bereikte ook dit
item inhoudelijk niet meer niveau dan het vorige. Veel meer dan
een aantal Van Dale-achtige omschrijvingen van termen
zoals suggestie, opmerking, klacht,... en de verwijzing naar de
respectievelijke bevoegdheden om deze te benaderen, hield ook
deze monoloog niet meer in dan het vorige onderwerp en bleef er bijzonder weinig ruimte
voor enige interactie. De wijze van voorstelling van de
Rusthuis Info-foonals
extern klachtenkanaal voelde eerder aan, alsof het
een gemoedelijke informatiebron betrof waar de nieuwe
rusthuisdirecteur 'Geurts zelf zijn
mosterd haalde', dan wel dat dit officieel
klachtenmeldpunt van de Vlaamse Gemeenschap bevoegd is om
inspecties uit te voeren, waar het OCMW of het rusthuis geen
greep op heeft.
nieuwe rusthuisdirecteur
Tegenstrijdig aan zijn gepredikte opendeurpolitiek werd mijn
eerste vraag door de nieuwe rusthuisdirecteur Rob Geurts
nauwelijks en ontwijkend beantwoord. Deze vraag
betrof zijn blijvend ontbreken van enig antwoord op een aan hem
gerichte
e-mail d.d. 8/12/2009
m.b.t. een eenvoudige vraagstelling, of er alsnog
gemeenschappelijke vieringen van de verjaardagen van bewoners
zijn voorzien in het rusthuis. Wanneer wij vragen om een meer
duidelijke toelichting antwoordde Geurts grof: "Iedereen
heeft het blijkbaar begrepen, dus ik ga het niet meer herhalen",
daarbij verwijzend (?) naar de eerste 2 minuten van de
vergadering, waarbij we nog niet aanwezig waren.
En met de directheid van een al dan niet door hemzelf voorgeprogrammeerde
terechtwijzing "IK leid de vergadering", werd
de kans op een bijkomende opmerking meteen en onredelijk
ontnomen. (Of zouden dat goede punten moeten opleveren van de
OCMW-secretaris,
die Geurts
weldra moet evalueren? :-) Zouden we ook hier onze
positieve verwachtingen
alweer
moeten bijstellen?)
Dat Geurts deze leidinggevende capaciteiten nog niet volkomen
beheerst, werd reeds enkele seconden later duidelijk bij
een tweede poging om wat zinnigs naar voren te brengen, nl.
dat het grote probleem bij klachten is, dat ze niet worden
ingedienden vooral bewoners daarbij een grote
drempelvrees ervaren.
Haast hysterisch vliegt de aanwezige schoondochter van
de 88-jarige bewoonster M.S. ons daarbij aan met onzinnige aantijgingen,alsof ook zij angst heeft dat we het aangesneden onderwerp nog
nader zouden toelichten.Terecht wijst een andere
aanwezige dame daarbij op, dat ze geen boodschap heeft aan
dergelijke persoonlijke twistenenik herinner
Geurts aan zijn leidinggevende rol, die hij even voordien
opeiste.
schoondochter
We vinden het niet
meer zinvol en we verlaten de vergaderruimte. Maar in de hal
worden we letterlijk achternagezeten door de blijvend scheldende
schoondochter van M.S., die nog enkel Hildegard in het vizier
wil hebben. De enige duiding die we aan dit primitief en
provocerend gedrag
kunnen schenken is haar kwellende jaloezie omwille van onze
nauwe vriendschapsband met haar schoonmoeder en dat ze zich
blijkbaar bedreigd voelt, omdat de hardhorige M.S ons o.a.
toevertrouwde, dat ze al lange tijd een hoorapparaat wenst om
normale sociale contacten te kunnen onderhouden. Opmerkelijk dat
de ook aanwezige zoon van M.S., zich er volkomen buiten hield...
Reeds eerder, via een 'dubieuze
samenwerking met het OCMW', poogde deze schoondochter
zelfs
achter de rug om van bewoonsters M.S, en M.R., een wig te drijven tussen de vriendschapsrelatie van
deze bewoonsters met onszelf.
Ondanks al de turbulenties willen we niet vergeten Els
Driesen te danken voor haar vriendelijke en interessante
rondleiding door de keuken van het rusthuis, hetgeen voor
onsals de enige meerwaarde van deze
familiesamenkomst kon zorgen.
Voor onszelf besluiten we dat dergelijke samenkomsten enkel
de illusie moeten wekken van een OCMW-ontvankelijkheid en er
geen sprake kan zijn van enige diepgang of ruimte voor interactie.
Deze samenkomsten zullen onze interesse dan ook niet meer kunnen
wegdragen. Op onze eigen transparante manier zullen we ons
blijven inzetten voor de belangen van ouderen en
rusthuisbewoners en er nog meer waakzaam op toezien dat de
zorgverlening aan onze 102-jarige beschermelinge Tonia, op de meest
correcte en humane wijze wordt uitgevoerd.
Herman Bielen
Hildegard Cornelissen
klachtenprocedures:
'Met de duivel te biecht gaan is zinloos'
Vertrouwen in een klachtenbehandelaar is een eerste
vereiste.
Klachtenprocedures die de illusie moeten wekken van
ontvankelijkheid maar vooral dienstig moeten zijn om
de inhoud binnenskamers te houden ten behoeve van
het imago van de instelling of betrokken
beleidvoerders, is een maat voor niets.
Schieten
op de boodschapper is daarbij alvast makkelijker, dan
een eigen beleid
kritisch te beoordelen.
VINKENHOF HOUTHALEN - ZONHOVEN - 19
januari 2010 - 18:10 uur - Het is precies 18:10 uur als Tonia
me vanuit haar rusthuiskamer in Vinkenhof via haar gsm vertelt, dat ze zich al alleen aan het
uitkleden is om naar bed te gaan. Ik stel in vraag of dat niet
erg vroeg is, maar Tonia argumenteert dat er na het avondeten
toch niets meer te beleven valt in het rusthuis en ze beter in
bed kan kruipen dan zich te vervelen...
Het
bizar gesprek tussen Tonia en de van dienst zijnde
verpleegster verloopt letterlijk als volgt:
Tonia >
Herman:
"Er komt een verpleegster binnen"
Herman >
Tonia:
"Welke verpleegster komt er binnen?"
Tonia >
Herman:
"Dat weet ik niet"
Herman >
Tonia:
"Vraag even haar naam"
Tonia >
verpleegster:
"Hoe heet jij?"
verpleegster > Tonia:
"Dat zeg ik niet"
Tonia >
Herman:
"Zij wil haar naam niet zeggen"
Herman >
Tonia:
"Vraag haar nog eens naar haar naam"
Tonia >
verpleegster:
"Hoe is je naam?"
verpleegster > Tonia:
"Ik zeg mijn naam niet"
Herman >
Tonia:
"Vraag haar voornaam!"
Tonia >
verpleegster:
"Hoe is je voornaam?"
verpleegster > Tonia:
"Neen, zeg ik niet"
Tonia >
Herman:
"Ze wil haar naam niet zeggen"
Herman >
Tonia:
"Zeg haar dat ik haar graag wil spreken"
Tonia >
verpleegster:
"Herman wil je graag spreken"
verpleegster > Tonia:
"Neen, ik kom niet aan de telefoon"
Tonia >
Herman:
"Ze wil haar naam niet zeggen en ook niet aan de
telefoon komen. Wat moet ik doen?"
Herman >
Tonia:
"Laat maar Tonia, ik bel naar de afdeling.
Leg
maar af. Ik bel je straks terug..."
Op je oude dag in bed kruipen uit
pure verveling lijkt me echter een
gewaagde instelling die op termijn kan leiden tot een gelaten
wegkwijnen door gebrek aan noodwendige prikkels.
Overigens weet ik na 26 jaar nauw contact met Tonia erg goed dat
ze een vroege vogel is, en ze dan morgenvroeg wel héél vroeg uit bed
zal willen, zelfs nog voor de ochtendploeg gearriveerd is. Praktisch
kan dat niet omwille van de zachte fixatie, waarbij de
zijlingse onrusthekken van haar bed zijn omhoog geschoven, ter
herinnering dat ze via de bel enig toezicht of hulp dient te
vragen bij het opstaan en aankleden. Deze keuze werd gemaakt met
toestemming van Tonia, na haar valpartij op 21/8/2009 om 6:30
uur in de morgen, waarbij ze zich zonder zonder enig toezicht of
hulp wilde aankleden en viel, met een
bovendijbeenbreuk als gevolg.
(zie
hier)
Net wanneer ik veiligheidshalve besluit om de verpleging
daarover te
contacteren, hoor ik op de achtergrond dat er iemand Tonia's
kamer binnenkomt. Tonia bevestigt dat en, nog steeds via onze
telefoonverbinding, hoor ik ook duidelijk de conversatie tussen
Tonia en de verpleegster die binnenkomt... (zie kader)
Bijzonder geagiteerd om deze onbegrijpelijk
infantiele en respectloze
houding van deze verpleegkundige bel ik onmiddellijk naar
niveau 1 van het rusthuis Vinkenhof, waar ik een collega van
betreffende verpleegster aan de lijn krijg. Zij is niet op de
hoogte en na een korte briefing begeeft ze zich meteen naar
haar collega om de telefoon te overhandigen.
Die wil nog steeds
niet overnemen en verbiedt zelfs haar collega om haar naam
kenbaar te maken. Verbijsterd wordt het gesprek met de collega
afgesloten met het kenbaar maken van onze intentie om deze
ervaring hier te publiceren en rusthuisdirecteur Geurts en
OCMW-voorzitster Van Wortswinkel op de hoogte te brengen van
deze bizarre en onwaardige gebeurtenis.
Deze argumenten bleken plots wel
voldoende doorslaggevend om ons na
een 10-tal minuten op te bellen, waarbij bewuste verpleegster zich dan toch eindelijk kenbaar maakt als R.D.. Een slechte dag en
een te hoge werkdruk moesten als excuses de weigering om haar
naam aan Tonia kenbaar te maken, rechtvaardigen (!).
Tegenover Hildegard, die ondertussen
het fornuis uitschakelde en zich meteen naar het rusthuis begaf
om persoonlijk vast te stellen welke verpleegster het betreft en
Tonia op te vangen, stelt R.D. verder en onduidelijk dat het
personeel geen gsm-contacten meer mag hebben (!?) en
leugenachtig dat ze haar naam stilletjes tegen Tonia zou
gefluisterd hebben.
Of de werkdruk de enige
oorzakelijke link is naar de brutale weigering van R.D. om haar
naam even kenbaar te maken aan de 102-jarige Tonia, is voor ons
weinig overtuigend...
leeg potje
Fortimel Ook op 22/11/209 waren we
eveneens getuige van een
bijzonder dominant, respectloos en vernederend optreden van
verpleegster R.D. t.o.v bewoonster Maria, een tafelgenote van Tonia. Even
voordien had Maria het leeg potje Fortimel met afsluitbaar
schroefdopje gevraagd, dat Tonia net had opgedronken. Zij
wilde dat graag bewaren om bloemenzaadjes in te verzamelen. Met
plezier ontdoen we het potje van etiket en wassen het even voor
haar uit onder de kraan, waarna Maria het bij haar andere
spulletjes plaatst, die straks meemoeten naar haar kamer.
Tot grote ontsteltenis van ons allen rukt verpleegster R.D.
evenwel het lege potje onder Maria's neus weg bij het afruimen
van de tafel. En wanneer Maria daarover protesteert, krijgt ze
belerend te horen dat ze al genoeg rommel op haar kamer heeft
en haar zoon dat niet wil. Verontwaardigd en met een
vergelijkbare directheid plaatsen we het potje terug waar het
stond en voeren we een uitgebreid gesprek met R.D. over vormen
van elementair respect t.o.v. de bewoners. Hoewel Maria het
gebeuren met een glimlach tracht te maskeren, voelen we scherp
haar onmacht en boosheid aangaande deze vernederende betutteling
aan. In
een
poging om verpleegster R.D. wat tot empathie te bewegen, vragen
we haar of zij ermee akkoord zou kunnen gaan, indien wij bij
haar thuis op zoek zouden gaan naar spullen die wij als rommel
naar eigen goeddunken zouden verwijderen.
Het lukte R.D. zelfs al eens om onszelf behoorlijk te laten
schrikken, toen ze met bevelende woorden "DAAR MOET GE
AFBLIJVEN!" plots (en bovendien nog zonder te kloppen) in Tonia's kamer verscheen, terwijl we de tv
probeerden in te schakelen.
herkenbaarheid of
duiding van verzorgend personeel is noodzakelijk en elementair Als er bij sommigen zelfs geen schroom kan bestaan
om in het bijzijn van derden een dergelijke respectloze houding
te hanteren, dan stellen wij ons zeer de vraag over de gang van
zaken, wanneer deze verzorgenden alleen zijn met de bewoners en
er geen externe getuigen aanwezig zijn. Tevens halen zij
daarmee het algemene positieve niveau van hun collegae naar
beneden.
Niet enkel Tonia maar zelfs de meeste bewoners kunnen nauwelijks
een paar verzorgenden bij naam benoemen en een eventuele
verslaggeving blijft gekoppeld aan een vage
persoonsbeschrijving. Het is een elementair recht dat
bewoners en hun naasten in de mogelijkheid worden gesteld om
elke verzorgende bij naam te kunnen duiden.
Het is toch onvoorstelbaar dat je je
intiem moet laten verzorgen door - en een vertrouwensrelatie
moet opbouwen met - iemand wiens naam je niet kent, of zelfs
haar naam niet wil kenbaar maken! Reeds op
15/9/2008 maakten we daar reeds gewag van en dit stuitend
gebrek aan transparantie is onaanvaardbaar! Naamspelden op de kleding en een afficheren van namen met
foto's van elke verzorgende moeten ten allen tijde uitsluitsel
kunnen geven over hun identiteit.
TV-schermen in nieuwbouw
Vinkenhof
te klein en te
hoog gemonteerd
●
te hoog, te klein of te ver zorgen voor
extra belasting van nek en ogen
●
schermgrootte, afstand en hoogte bepalen
kijkcomfort
Naar aanleiding van de verhuis naar de
nieuwbouw (8/4/2008) dienden de bewoners van het rusthuis
Vinkenhof te Houthalen hun eigen tv-toestel achterwege te laten.
In elke kamer werden flatscreens gemonteerd die tegen een
huurprijs geactiveerd worden. De bewoners kregen geen inbreng
over de plaatsing van het tv-scherm, die op elke kamer identiek
verliep. De 26-inch schermen zijn
erg klein en hangen veel te hoog om comfortabel te kunnen genieten.
Ook het lezen van ondertitels vormt vaak een probleem. Toch is
tv-kijken een van de meest belangrijke bezigheden die de
residenten verstrooiing, ontspanning en informatie verschaft,
soms urenlang per dag...
aangewezen hoogte om
te kijken
scherm op ooghoogte Een correcte en
meest comfortabele schermopstelling is deze waarbij de ogen
loodrecht staan op zowat 1/3 van de bovenzijde van het scherm.
Een hogere plaatsing vereist een omhoog kijken dat leidt tot
extra vermoeienis van de ogen en
nekklachten.
In het rusthuis bedraagt het middelpunt van het tv-scherm
tot de vloer zo'n 180 cm. Veel te hoog dus, gezien een juiste
schermopstelling eerder zo'n 95 cm van de vloer zal bedragen,
schermgrootte
bepaalt afstand
(10 cm afstand voor 1 inch schermgrootte)
schermgrootte bepaalt afstand
Zit je
te dicht bij het scherm dan wordt ondertiteling erg lastig lezen en ook
kijken. Alsof je een tenniswedstrijd aan het kijken bent. Zit je
te veraf, dan kun je misschien de ondertiteling niet eens lezen.
Ook het kijken wordt er niet aangenamer op.
Bij een flatscreen is de ideale afstand
10 keer de inch-diagonaal van het beeldscherm in meters.
Bij een normaal gezichtsvermogen bedraagt de
aangewezen kijkafstand voor een 26 inch scherm (= 66 cm zoals in
het rusthuis) 2,6
meter. In de realiteit zitten de meeste bewoners tegenover
de muur waarop het scherm is bevestigd en bedraagt de kijkafstand zo'n 3,40
meter. En vermits het gezichtsvermogen bij ouderen vaak is
afgenomen met de leeftijd, is het vanzelfsprekend dat heel wat
residenten zich uitermate moeten inspannen om de ondertitels te
kunnen lezen
of ze het zelfs helemaal niet kunnen.
verhoudingen schermdiagonaal -
afstand 15 inch - 38 cm > kijkafstand
= 1,5
meter
17 inch - 41 cm > kijkafstand = 1,7
meter
19 inch - 45 cm > kijkafstand = 1,9
meter
26 inch - 66 cm > kijkafstand is 2,6 meter
32 inch - 81 cm > kijkafstand is 3,2 meter
37 inch - 94 cm > kijkafstand is 3,7 meter
42 inch - 107 cm > kijkafstand is 4,2 meter
46 inch - 120 cm > kijkafstand is 4,6 meter
50 inch - 127 cm > kijkafstand is 5,0
meter
te hoog
is erg belastend voor nek en ogen
dichterbij schuiven zorgt voor een nog steilere
kijkhoek naar boven Dichterbij schuiven is geen optie, vermits de
reeds hoge montage van het scherm al voor een extra belasting
van nek en ogen zorgt. Dichterbij
schuiven vergroot de verticale kijkhoek, met nog meer de belasting voor ogen en nek.
bewoner centraal Een argument dat bij deze plaatsing van de
schermen wel eens dienst moet doen, is de verwijzing naar
bedlegerige bewoners. Dat kan echter geen steek houden om deze
maatregel collectief te gaan toepassen. In ziekenhuizen kan
zo'n tv-opstelling nog begrijpelijk zijn, maar de meeste rusthuisbewoners zijn
helemaal niet bedlegerig en zij die dat (tijdelijk) wel zijn,
voelen misschien niet eens de behoefte om tv te kijken.
Bovendien bevordert deze opstelling
vooral de sfeer van een onpersoonlijke en ongezellige ziekenhuiskamer en zeker geen
thuisgevoel. Want zeg nu zelf, heb je al ooit ergens in een
privéwoning een dergelijke opstelling aangetroffen, waarbij de
tv bijna tegen het plafond hing?
Bewoners dienen centraal te staan en
elke haalbare ingreep die residenten hun verblijf in een
rusthuis prettiger kan maken en hun thuisgevoel of welbehagen kan vergroten,
verdient bijzondere aandacht. Een nieuwbouw kan daarbij
een perfecte aanleiding bieden. Jammer dat er bij deze,
misschien wel belangrijkste vorm van tijdsbesteding, te weinig rekening werd gehouden met
het comfort van de bewoner.
En welke mogelijkheden resten er
überhaupt nog voor de resident, om zijn nog enige resterende
privéruimte wat volgens eigen behoefte in te richten. Kleuren
werden niet zelf gekozen, geen inbreng van plaatsing van bed,
nachttafel en
tv, nauwelijks mogelijkheid voor wat eigen meubilair, een
nageltjesverbod om volgens eigen keuze wat op te hangen tegen de muur,
een verbod op een eigen elektrisch apparaat, na twee jaar nog
steeds geen mogelijkheid tot een eigen telefoonaansluiting (!),
ramen die vergrendeld zijn...
De kamers blijven een uniform karakter uitstralen van een
ongezellige en steriele ziekenhuiskamer die weinig vandoen heeft
met huiselijkheid of warmte, maar waar elk spoor van een bewoner
binnen enkele minuten kan worden uitgewist. Een koele zakelijke
efficiëntie heeft blijkbaar geprimeerd op individuele belangen van de
gebruikers.
4 sterren voor
gastvrijheid in zorginstellingen
Een
supervoorbeeld van hoe het beter kan, vind je in de Maartenskliniek
in Nijmegen dat 4 sterren kreeg toebedeeld voor 'gastvrijheid
in zorginstellingen'.
Op eigen (slaap)kamer roken
of buiten in de vrieskou
verluchting kamer onmogelijk door
vergrendelde ramen
(klik voor groter)
Het is volop
winterweer en het vriest buiten -3°C. We zitten in het cafetaria
van het OCMW-rusthuis Vinkenhof en de 81-jarige bewoner Jos wil
een sigaretje roken. Jos is niet zo mobiel en een verplaatsing
naar zijn kamer en terug kost teveel moeite. Als roker deel ik
zijn intentie en vergezel hem naar buiten. Een jas heeft Jos
niet bij de hand en de ijskoude wind snijdt. Nog geen half
sigaretje later bibberen we van de koude. We vinden enige
bescherming onder een parasol, maar af en toe blaast een rukwind
de sneeuw in ons gelaat. Moeilijk te begrijpen dat in dit
splinternieuwe rusthuis een rookvoorziening geen aandacht kreeg.
Enkele meters verder vindt binnen de nieuwjaarsreceptie plaats
in gezelschap van het OCMW-bestuur, maar zij waren geen getuige
van dit tafereel. Wij dragen deze foto op aan hen die er
verantwoordelijkheid in dragen... (zie ook
vergrendelde ramen
als collectieve vrijheidsbeperkende
maatregel tegen suïcide)
De winterkou is voor vele
astmapatiënten een marteling. Door de overgang van
de warme huiskamer naar de koude buitenlucht krijgen
ze last van kortademigheid, hoesten of piepen op de
borst. Uit onderzoek blijkt dat 84% van de
astmapatiënten zegt dat de astmaklachten erger
worden door de kou. Het is net alsof hun longen
worden dichtgeknepen door de koude.
(bron: Het Belang van
Limburg - 13/01/2010)
Anonieme tevredenheidsmeting
lovenswaardig initiatief
maar vragenlijst peilt onvoldoende
psychosociaal welbehagen van bewoners
De naaste betrokkenen van de
bewoners van het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen ontvingen een
vragenlijst als tevredenheidsmeter
over hun ervaringen met het rusthuis. Volgens het begeleidend
schrijven werd deze enquête verstuurd aan elke bewoner,
vertrouwenspersoon of familielid. Een lovenswaardig initiatief
als onverwacht kerstgeschenk?
somatisch
zorgmodel Verwachtingsvol nemen we
kennis van de vragenlijst van de enquête, om op het einde toch
een onvoldaan gevoel te ervaren. Vooral onderwerpen van meer technisch-administratieve aard komen aan bod, dan wel
indicatoren die het psychosociaal welbehagen van bewoners
voldoende in kaart kunnen brengen. Het bevestigt nog steeds het huidig
zorgmodel van de meeste rusthuizen dat stoelt op een
achterhaalde zorgdefinitie en zich oriënteert op een medische
en somatische zorgverlening, waarbij hetpsychisch welzijn van
ouderen veel te weinig aandacht krijgt. (zie ook
interview met Luc Van de Ven, gerontopsycholoog bij de KUL).
Ieder jaar wordt de gemiddelde
levensverwachting van de Vlaming een klein seizoen langer, zo
blijkt uit de Vlaamse Gezondheidsindicatoren, maar aan de
kwaliteit van die extra levenstijd schort duidelijk iets.
Zowat een derde van de Vlaamse ouderen (75+) is depressief.
Bovendien komt zelfdoding in absolute cijfers het meest voor bij
ouderen, hetgeen niet wordt opgelost door het afsluiten van
ramen of terrassen en het buiten bereik houden van dodelijke
hoeveelheden geneesmiddelen. (zie
interview met ouderenpsychiater Filip Bouckaert,
Universitair Psychiatrisch Centrum St. Jozef Kortenberg; C.G.G,
Brussel).
psychisch welbevinden
belangrijker dan voldoende zout op de
patatten Uit het rapport over
'Tevredenheid
in ROB- en RVT instellingen' van het Wetenschappelijk
Instituut voor Volksgezondheid blijkt dat een bijzonder
hoog percentage van de rusthuisbewoners o.a. de vriendelijkheid
van de zorgverleners zelfs belangrijker vinden dan de zorgverlening op
zich. Dat toont nogmaals aan dat het psychisch en
gevoelsmatig welbehagen van residenten een uitermate belangrijk
gegeven is. Een accentverlegging van gerichte en
taboeloze vragen bij dergelijke
enquêtes is niet enkel noodzakelijk om tot een representatieve
weergave van een geluks- en tevredenheidscoëfficiëntte
komen, maar ook om depressies tijdig te herkennen en
vervolgens te voorzien in gepaste hulp. Een depressie
slaat keihard toe en treft de volledige persoon zowel fysiek als
in zijn denken, voelen en handelen. Onbehandelde depressies
vormen ook de grootste oorzaak van zelfdoding.
Een bewoner die zich om welke reden dan ook psychisch
ongelukkig of depressief voelt, zal ook in een rusthuis geen goed gevoel
ervaren of bv. kunnen genieten van zijn maaltijden. Het in kaart
brengen van de psychologische behoeften van bewoners is dan ook
van bijzonder belang en "Care is niet alleen cure", aldus Rudiger De
Belie, dir.WZC De Wingerd (zie rubriek
Warme zorg)
doeltreffendheid Vanzelfsprekend moet het
opzet een zo hoog mogelijke representatiegraad van de bewoners
weergeven. Maar
dementerende bewoners
zullen dat moeilijk op een begrijpelijke wijze kunnen doen
en familieleden zijn ook niet altijd dermate betrokken met de
bewoner, om
representatieve antwoorden voor hem/haar te kunnen vertolken.
Eventuele hulp bij het onderzoek dient uitgevoerd te worden door
een neutrale bevrager die geenszins verbonden is met de
instelling (geen personeelsleden en geen OCMW-personeel indien het
om een OCMW-instelling gaat). Meer over de vereisten voor een
doeltreffende tevredenheidsmeting zijn te vinden op
blz. 29 van dit rapportvan het Wetenschappelijk
Instituut Volksgezondheid.
Additieve
vragensuggesties die meer het psychosociaal welbehagen
peilen
thuisgevoel - rusthuis
● Heb je je voldoende kunnen aanpassen
aan uw
verhuis naar het rusthuis?
●
Voel je je voldoende thuis en geborgen in het
rusthuis?
●
Voel je je
voldoende thuis en geborgen op je
privékamer?
●
Hoe ervaar je de
sfeer (gezelligheid) in het rusthuis?
● Voel je je
voldoende vrij in het rusthuis? Heb je
het gevoel dat je voldoende zelf kan
beslissen over hetgeen je wenst of wilt?
●
Heb je wel eens angst in het rusthuis en van wie of
wat?
● Voel je
je soms eenzaam in het rusthuis?
●
Vind je het
belangrijk dat uw verjaardag, of een speciale
gebeurtenis die uw persoon betreft, door het rusthuis
wordt gevierd?
●
Wat
vind je over de rookvoorzieningen in het rusthuis?
● Vind je de (vaste) plaatsing van het
tv-toestel in je kamer comfortabel? Is het toestel
voor jou niet te hoog of te ver geplaatst t.o.v. de
plaats waar je zit? Kan je de ondertitels makkelijk
lezen?
●
Beperkt het rookbeleid je in je contacten met
anderen?
● Heb je er moeite mee dat het raam van je
kamer niet open kan?
●
Zou je het prettig vinden als er in het rusthuis
contactmogelijkheden bestonden met (huis)dieren?
● Weet u wie het beleid bepaalt van het
rusthuis waar u verblijft?
● Vind je het belangrijk om uw
persoonlijke stem uit te brengen bij verkiezingen?
Indien ja, voel je je daarin voldoende gestimuleerd
en ondersteund door het rusthuis?
● Ken je de rector (priester) van het
rusthuis? Had je al eens een persoonlijk gesprek met
hem? Bezocht hij je al eens op je kamer?
● Ben je tevreden over je huisarts? Heb
je het gevoel dat hij je goed kan begrijpen? Weet je
dat je het recht hebt om een andere huisarts te
kiezen als je niet tevreden bent?
● Denk je soms ernstige ongemakken te
kunnen toeschrijven aan de medicatie die je neemt?
● Kan je ermee akkoord gaan dat men je
desgevallend vastbindt (aan stoel of in bed) om
vallen te voorkomen? (fixatie)
● Zou je in staat zijn om binnen één
minuut op de bel te drukken voor hulp? Weet je de
knop liggen en herken je hem?
● Zijn er dingen die je graag veranderd zou zien in het
rusthuis?
personeel
● Vind
je dat er voldoende personeel aanwezig is om aan de
noden van de bewoners te kunnen voldoen (ook tijdens
de 'spitsuren' 's morgens en 's avonds en in de weekends)?
● Kan je
alle verpleegkundigen/verzorgenden benoemen bij
naam?
●
Vind je het moeilijk om te wennen aan een nieuw
personeelslid?
● Heb je vertrouwen in het personeel?
● Zijn er personeelsleden waardoor je liever
niet wenst verzorgd te worden? Indien ja, durf je
dat te zeggen?
● Ben je
tevreden over de snelheid waarmee de bel wordt
beantwoord als je hulp nodig hebt?
●
Word je wel eens afgesnauwd of onvriendelijk
behandeld in het rusthuis?
● Heb je soms angst voor pijn bij je
persoonlijke verzorging?
● Vind je dat het personeel vriendelijker
is of zich anders gedraagt als er
bezoek is?
● Zou je
mogelijke
klachten over een verpleegkundige of verzorgende
rechtstreeks aan hem/haar durven uiten?
●
Zou je mogelijke
klachten over een verpleegkundige of verzorgende aan
de directie durven melden?
● Heb je vertrouwen in de directie van het
rusthuis?
● Weet je waar je de directeur van dit
rusthuis kan vinden, als je dat zou willen?
●
Ervaar je voldoende respect voor je privacy en
intimiteit?
● Heb je
in het rusthuis wel eens het gevoel dat je als oudere soms niet ernstig wordt
genomen of als kind wordt behandeld? (betutteld)
medebewoners ● Hoe
ervaar je de sfeer onder de bewoners?
● Ervaar je wel eens jaloezie onder de
bewoners?
● Heb je goede vrienden onder je medebewoners?
● Werd je al eens gepest in het rusthuis door
een medebewoner?
animatie - tijdsbesteding
● Heb je ook nood aan activiteiten tijdens het
weekend?
● Heb je behoefte aan ruimere openingstijden
van het cafetaria, bv. ook in de voormiddag of 's
avonds?
● Vind je de animatie vaak te kinderachtig of
te saai?
● Vind je dat de animatie meer aandacht moet
geven aan de dingen die er in de wereld gebeuren
(actuele onderwerpen)?
● Zou je het prettig vinden als
nieuwsonderwerpen uit de krant zouden worden
besproken?
● Verveel je je soms in de tijdspanne na het
avondeten (17 uur) en het slapengaan?
sociale
contacten - isolement
● Krijg je
regelmatig bezoek in het rusthuis?
● Zou je graag meer bezoek krijgen? ●
Vind je
de bezoekuren en de plaats waar je bezoek kan
ontvangen geschikt?"
●
Zou je het op
prijs stellen als jouw bezoekers met jou een maaltijd
konden delen in het rusthuis?
●
Zijn er voldoende
herkenningspunten op de gang aangebracht, om de
kamers van uw medebewoners te herkennen als u ze wil
bezoeken?
●
Belemmeren
lichamelijke problemen, zoals bv. een slecht
gehoor, je contact met andere
personen?
● Heb je het gevoel dat je steun kan
vinden bij een vriend(in) of een familielid, als je
dat nodig hebt?
● Zou je makkelijk iemand kunnen bereiken als
je dat wenst?
●
Heb je regelmatig een goed gesprek met iemand?
●
Ken je mensen die jou kunnen begrijpen?
● Vind je dat je voldoende contacten hebt met
mensen buiten het rusthuis?
● Zou je in het rusthuis meer contact willen
hebben met ook jongere volwassenen of kinderen?
● Zou je het op prijs stellen als er een
voorziening in het rusthuis was voor
(klein)kinderen, die mee op bezoek kwamen met hun
ouders? (bv. speeltuigen buiten, speelhoek binnen)
● Kan je
beschikken over persoonlijk zakgeld dat je volledig
naar eigen wens kan uitgeven?
● Kan je met
je zakgeld elke dag minstens één drankje betalen
in het cafetaria?
● Zou je het
aantrekkelijk vinden indien je met familie
of vrienden contact kon hebben via een computer op
de afdeling?
●
Zou een eigen
telefoon op je kamer en het (gratis) bereikbaar zijn
je een prettig gevoel geven?
●
Zou je je meer thuis voelen in het rusthuis als je
op je kamer regelmatig werd opgebeld door iemand
waar je een goede band mee hebt? (bv.
vrienden, kennissen, familie, oude buren,...)
psychisch welbehagen ●
Ken je iemand die tijd voor je zou nemen om naar je
mogelijke zorgen (of verdriet) te luisteren?
● Heb je soms een sterke behoefte aan iemand
die uw problemen kan begrijpen?
● Heb je wel eens het gevoel dat je leven te
weinig inhoud heeft?
● Heb je wel eens het gevoel om liever niet meer
te willen leven?
● Kunnen sommige dingen je soms erg blij
maken?
● Kunnen sommige dingen je soms erg verdrietig
maken?
● Heb je wel eens zo'n heimwee naar je vroeger
leven, dat het pijn doet?
● Vind je dat je, ondanks uw hogere leeftijd,
nog belangrijke of waardevolle dingen kan doen?
●
Heb je het gevoel dat je belangrijk bent voor
sommige mensen?
● Voel je je soms wel eens nutteloos?
● Hecht je belang aan de toekomst?
● Voel je
je soms somber of depressief?
OCMW-secretaris
of voorzitter niet gerechtigd tot procederen
zonder precieze beslissing
vanOCMW-raad
• OCMW-vordering domeinnaam VINKENHOF.BE
ook in hoger beroep afgewezen
• kosten door OCMW met gemeenschapsgeld te betalen:
2.600 € +
advocaatkosten
Op 17/4/2008
registreerden wij de vrijstaande domeinnaam VINKENHOF.BE, om
enkele maanden later (22/09/2008) te verhuizen naar OUDERENHART.BE, dat
o.a. inhoudelijk meer sprekend is voor ons opzet om de belangen van
ouderlingen en rusthuisbewoners meer onder de aandacht te
brengen. Hoewel nooit eerder geïnteresseerd in deze domeinnaam wilden OCMW-verantwoordelijken
deze toch plots claimen en, ondanks een aanbod en juridische
onzekerheid, een overdracht van de domeinnaam VINKENHOF.BE enkel
afdwingen via juridische procedures.
Zowel het vonnis van de rechtbank van eerste aanleg als het
vonnis in hoger beroep stelden het OCMW
hierbij in het ongelijk.
Ook aangaande dit item
werd Bielen recentelijk nog door het OCMW gediaboliseerd op een
door deze laatste
georganiseerde
familiesamenkomst
van 7/10/2009.
Zonder een dwangsom van 1.200 EUR per dag
gaan we
spontaan in op één vordering van het OCMW, zijnde hun eis om het
arrest in hoger beroep hier te publiceren:
Beschikkend gedeelte uit het arrest van het Hof van
Beroep
●
De vordering is in de regel niet ontvankelijk
wanneer niet uit een precieze beslissing blijkt dat
de OCMW-raad heeft beslist om de kwestieuze
vordering in te stellen.
●
In het uittreksel van de notulen is er op geen enkel
ogenblik sprake van de domeinnaam "VINKENHOF.BE",
noch van het wederrechtelijk registreren ervan door
de heer Herman Bielen, noch van het instellen van
een vordering in rechte tegen hem.
●
Het Hof dient dan ook te besluiten dat er geen
wettelijke en regelmatige beslissing voorligt tot
het optreden in rechte tegen de heer Bielen.
●
Daaruit volgt dat het hoger beroep onontvankelijk
is.
●
Veroordeelt de appellant tot een
rechtsplegingsvergoeding van 1.200,00 EUR.
●
Aldus gedaan en uitgesproken in openbare
terechtzitting van 7.12.2009
Op 5 januari
2010 wordt een andere procedure m.b.t. het
OCMW-Houthalen-Helchteren behandeld door het hof van beroep
te Antwerpen. Hierbij zal duidelijk worden of de
patiëntenwetgeving ook van toepassing is in rusthuizen
en bewoners daardoor ook het recht hebben om een afschrift
van hun
verpleegdossier te vorderen van het rusthuis.
kosten door
OCMW met gemeenschapsgeld te betalen: 2.600
€ + advocaatkosten
HOF VAN BEROEP te
Antwerpen - 7/12/2009
•
vordering van OCMW-Houthalen-Helchteren als onontvankelijk
afgewezen om reden dat het OCMW geen wettelijke en/of
regelmatige beslissing kon voorleggen i.v.m. het opstarten van
een gerechtelijke procedure, inclusief het aantekenen van hoger
beroep. • veroordeelt OCMW tot betaling van 1.200 EUR
rechtsplegingsvergoeding
KOSTEN OCMW
kosten te betalen
door OCMW: 1200 € rechtsplegingvergoeding:
1.200 € (+ kosten raadsvrouw
De Groote)
RECHTBANK VAN
EERSTE AANLEG te Hasselt - 23/10/2008
•
OCMW- Houthalen-Helchteren slaagt niet in bewijsvoering,
zodat eis ongegrond is • veroordeelt OCMW tot betaling van 1.200 EUR
rechtsplegingsvergoeding
kosten te betalen
door OCMW: 1200 € rechtsplegingvergoeding + 200 €
dagvaardingskosten:
1.400 € (+ kosten raadsvrouw
De Groote)
Totaal kosten door OCMW
met gemeenschapsgeld te betalen:
OCMW-rusthuis Houthalen: Privacy van eigen rusthuiskamer
erg relatief
gezelschap mag
afgesloten kamer van afwezige rusthuisbewoner
gewoon binnen
Dat
een elementair privacygevoel in het rusthuis met een korreltje
zout mag worden genomen, bleek ook vandaag nog eens. Wanneer wij
onze beschermelinge na haar logement terugbrengen naar het
rusthuis, blijkt haar afgesloten kamer aldaar bevolkt met een
gezelschap van vier personen. Een dienstdoende verpleegster
oordeelde dat zij de deur van Tonia's kamer best mocht
ontgrendelen voor derden, gezien (jawel..., om privacyredenen!)
het bezoek niet werd toegestaan om in de zithoek van de
polyvalente ruimte te verblijven, waar ook de bewoners aan tafel
zaten.
dienstsleutel
Dat het afsluiten van hun eigen kamer bewoners geen garantie
geeft dat hun enige persoonlijke ruimte die hen nog rest
toch nog voor derden toegankelijk kan zijn bij hun afwezigheid,
kan geen enkel excuus rechtvaardigen!
De dienstsleutel die toegang verschaft tot private ruimtes van
bewoner kan enkel aangewend worden voor specifieke zorgverlening
of noodwendig onderhoud. Toch kan deze dienstsleutel eveneens
eenvoudig toegang verstrekken tot het ingebouwde kluisje, als
ultiem plekje van privacy voor de bewoner.
'maatregelen van
algemeen belang'
Reeds eerder beklaagden bewoners er zich over dat een
hoofdverpleger zich zelfs het recht kon toe-eigenen om, al dan
niet in hun aanwezigheid en onder het mom van alcoholmisbruik of
hygiënische redenen, elke hoekje van hun kamer, inclusief kasten
en inhoud, te doorzoeken.
In een erg vage passe-partout-omschrijving en 'ter
bewaking van maatregelen
van algemeen belang' bepaalt artikel 42 van het
huishoudelijk reglement van OCMW-rusthuis Vinkenhof het
volgende:
Art.
42: '... Met het doel te waken over de naleving van
maatregelen van algemeen belang is de
dagdagelijkse verantwoordelijke bevoegd om ook de
individuele kamers te betreden...'
OCMW-Houthalen verstuurt
aangetekend schrijven
met wettelijke vervaldag
voor beroep enkel aan 102-jarige, die het niet
kan lezen
vertegenwoordiger en vertrouwenspersonen
worden niet
geïnformeerd
Vinkenhof Houthalen - Nog maar pas
geleden liet men de 102-jarige Antonia Nouwens een voorgetypte
verklaring
ondertekenen
die ze niet kon lezen, maar waarin ze verklaart
afstand te doen van het onderwerp van een juridische procedure;
of OCMW-secretaris Doumen en voorzitter Van Wortswinkel sturen
haar een aangetekend schrijven met vervaldag voor het
aantekenen van beroep, zonder haar vertegenwoordiger of
vertrouwenspersonen daarover in te lichten.
In
de lade van het nachttafeltje van rusthuisbewoonster Antonia
Nouwens (102) en verscholen onder een aantal plastic
braakbakjes, vinden wij per toeval op 22/11/2009 een aangetekend
schrijven van het OCMW-Houthalen d.d. 3/11/2009, gericht aan
mevrouw Nouwens.
Daarin maakt het OCMW zijn weigering kenbaar tot tussenkomst
in de betaling van de advocaatkosten t.b.v. 648,35 EUR
m.b.t. de juridische procedure in eerste aanleg en aangaande het
recht tot inzage/afschrift van haar zorgdossier. Deze procedure
werd oorspronkelijk ingezet door -en op kosten van- haar
vertegenwoordiger Bielen, maar het OCMW argumenteerde toen
strategisch dat dit in eigen naam van mevrouw Nouwens diende
te gebeuren. Maar de consequenties daaraan verbonden, wil het
OCMW nu liever niet nemen, zo blijkt...
De wetgeving ter zake voorziet evenwel een mogelijkheid om tegen
deze OCMW-beslissing beroep aan te tekenen, binnen de 30
dagen.
opnieuw schandelijk misbruik van
niet-weerbare hoogbejaarde? Wanneer wij op 22/11/2009
per puur toeval dit schrijven onder ogen krijgen is de
vervaldag voor het indienen van beroep tegen deze
OCMW-beslissing haast verstreken. "Ik wist niet eens dat die
brief daar lag...", vertelt Antonia Nouwens haar
vertegenwoordiger.
Dat wij als vertegenwoordiger en vertrouwenspersonen aangaande
deze OCMW-beslissing met vervaldag voor beroep niet werden
geïnformeerd en een aangetekend schrijven enkel werd
verstuurd naar een 102-jarige, die de inhoud ervan niet kan
lezen, ervaren wij opnieuw als een achterbaks en schandelijk
misbruik van een niet-weerbare hoogbejaarde. Ongeacht de
motivatie van de OCMW-weigering tot tussenkomst.
(HB)
Rusthuis
Vinkenhof schaft individuele
vieringen van jarige
100-plussers af
Vinkenhof Houthalen - Individuele
vieringen van de verjaardagen van 100-plussers worden
afgeschaft in het OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen. Enkel een
gemeenschappelijke viering voor de jarigen van de maand, zoals
dat ook geldt voor alle jarigen die de mijlpaal van honderd nog
niet bereikt hebben. Aldus vernemen we pas op 20/11/2009 van
rusthuisdirecteur Rob Geurts, zijnde een week nadat onze
beschermelinge
Tonia 102 werd.
dessertbuffet
Tot onze volste verbazing althans, vermits precies een jaar
geleden onze beschermelinge Tonia, haar medebewoners en
familieleden nog mochten genieten van een
uitgebreid dessertbuffet, dat door het rusthuis werd aangeboden t.a.v.
haar
101ste verjaardag, en er aangaande deze nieuwe beperking
met geen woord werd gecommuniceerd.
budgettaire
redenen
'Omwille van budgettaire redenen', wordt deze nieuwe verordening
gemotiveerd. Wij proberen voor deze argumentatie ontvankelijk te
zijn, maar stellen ons toch de vraag of het financiële impact
van deze jaarlijkse individuele verjaardagsattentie voor de
enige honderdjarige rusthuisbewoonster die rusthuis Vinkenhof telt, dermate groot kan zijn
om een financiële balans in (on)evenwicht te kunnen brengen.
Eerder voelt het als een gemaskeerde vorm van pesterij
aan, ingelepeld door het OCMW-bestuur.
gemeenschappelijke viering
Het is ondertussen al weer 3 jaar geleden dat Tonia 99 werd,
maar we herinneren ons die gemeenschappelijke 'vieringen' als
uiterst routineuze en weinig attractieve happenings. Na een
korte intonerende aankondiging van de respectievelijke
jarigen, dat een applaus moet ontlokken bij de aanwezigen,
worden de kaarsjes als meest gezellig element meteen
uitgeblazen. Iedereen krijgt een stuk vlaai en na zowat een half
uur wordt de lege 'feestzaal' opgeruimd...
200 jaar
Iemand die geen jubileum in het verschiet heeft zal dus in
rusthuis Vinkenhof na zijn eeuwfeest moeten wachten tot hij
200 wordt, om nog eens individueel in het zonnetje te worden
gezet door zijn/haar leefomgeving, die het rusthuis grotendeels
en voor sommigen in totaliteit vertolkt. Hoewel 100-jarigen in
aantal toenemen, bedraagt de gemiddelde levensduur van Belgen
76,32 jaar en blijft een verjaardag van een
100-plusser toch eerder een ongewone gebeurtenis die best wat
extra aandacht mag verdienen, ook vanwege het rusthuis waar
hij/zij verblijft. Bovendien zal er voorspelbaar een grote kans
bestaan, dat een 100-plusser zijn laatste verjaardag zal
vieren.
Gelukkig voor onze Tonia kunnen wijzelf nog
voor een aangepaste dosis toewijding zorgen, die haar 100+
verjaardag toch wat exclusief maakt...
100-plussers blijven ongewoon
,,We worden het bijna gewoon om honderdplussers te vieren, maar
het is natuurlijk niet gewoon. We zijn telkens zo blij als
iemand van ons de kaap van de eeuw overschrijdt'', aldus
directrice
Christiane Vandenheede van Home Vijvens in Huise. Zo ook in
Wachtebeke, waar de verjaardag van de 102-jarige
Heirbout Joanna uitgebreid werd gevierd en gehuldigd door
het personeel, gemeentebestuur en onze koning en koningin.
(HB)
OCMW
misbruikt
familiesamenkomst
om
kritische mantelzorgers te diaboliseren
verborgen agendapunt
als prioritair onderwerp
opgedrongen aan 120 aanwezigen
VINKENHOF
HOUTHALEN -
Met een diaboliseren van de websites ouderenhart.be, deodata.be
en dhr. Bielen als kritische vertegenwoordiger van de bijna
102-jarige Antonia Nouwens, werd de familiesamenkomst in het
rusthuis Vinkenhof als onaangekondigd agendapunt ingeleid.
Bijna
1/3 van de duur van deze samenkomst op 7/10/2009 moest de aandacht van zo'n 120 aanwezigen
verplicht en onverwacht worden wegdragen voor een door OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel gedeclameerde tekstuele monoloog, die Bielen in een kwaad daglicht
moest stellen. Het leek er haast op of
deze voor het eerst op deze schaal georganiseerde familiesamenkomst vooral dit gemaskeerd doel moest
bewerkstelligen en mede een collecte vormen voor publieke steun...
De intentie om dit prioritair behandeld onderwerp onaangekondigd
als verborgen agendapunt naar voren te brengen, bevestigt
opnieuw de heimelijke houding van verantwoordelijken.
Een fixatie-arm beleid als positief luidend agendapunt vormde
een belangrijk gegeven om in te gaan op de
uitnodiging voor deze familiesamenkomst van 7/10. Helaas kan bij een gehandhaafd gebruik van zweedse banden,
gordels en aangepaste slaapzakken als middelen tot dwangfixatie, er absoluut geen sprake zijn
van een fixatie-arm beleid en suggereerde dit agendapunt naar
ons gevoel slechts een
misleidende
indruk van benadering.
zondebok
opvoeren omwille van OCMW-imago
Dat het OCMW te Houthalen geen transparante kritiek duldt op de
beleidvoering van deze openbare instelling moge duidelijk zijn.
Maar met het in vraag stellen van de
OCMW-beleidsstructuur, een
krantenartikel en de publicatie van een
getuigenis
van een huisarts op 20/6 waarin de houding van de secretaris
ernstig in vraag wordt gesteld, gaat deze laatste helemaal uit
de bol. Een dubbele dagvaarding met hoogdringendheid en
strafklacht vormen dezelfde dag nog zijn antwoord en moesten de
verwijdering van deze informatie afdwingen. De hoogdringendheid
werd door de rechter afgewezen en een beroepsprocedure is
lopende. Communicatie wordt officieel gepredikt, maar nooit of
zelden kregen we een (relevant) antwoord op onze schrijfsels aan
het OCMW.
Vandaag werd de familiebijeenkomst misbruikt om
via allerhande leugens Bielen eenzijdig als zondebok op te voeren, in een
poging om het OCMW-verantwoordelijken te zuiveren van alle kritiek. Van de
getuigenis van de huisarts, de beroepsprocedure die de
socialistische mutualiteiten van Bielen overnam m.b.t. het
afschrift van het zorgdossier en het feit dat men bewoonster
Antonia (101) reeds
vijf
jaar geleden (!) onterecht wilde muteren naar een gesloten
afdeling, werd geen enkel gewag gemaakt. Evenmin dat de OCMW-secretaris
met gemeenschapsgeldliever het dubbele wil
spenderen aan juridische procedures met rechtsonzekerheid, om de
domeinnaam vinkenhof.be als voorloper van ouderenhart.be te
claimen, dan wel het aanbod dat hem werd gedaan ondanks een
rechterlijke uitspraak in eerste aanleg in het voordeel van
Bielen. Het OCMW toonde nooit eerder interesse voor de
domeinnaam vinkenhof.be en werd volkomen vrijstaand
geregistreerd. Een bouwfirma die
spontaan verzocht om deze domeinnaam over te nemen, nam
ondertussen genoegen met
www.vinkenhof2.be.
Terzijde vermelden wij nog dat de domeinnaam vinkenhof.be
recentelijk zelfs symbolisch gratis aangeboden werd aan
een OCMW-raadslid, als erkentelijkheid voor zijn unieke
ontvankelijkheid en luisterbereidheid voor onze grieven. In feite wil het OCMW kritische
informatiebronnen monddood maken en richt het zich nu eveneens
op de website ouderenhart.be, via allerhande procedures.
"onze
allerliefste bewoonster"
(is wel te kwader trouw en dient veroordeeld tot dwangsom van
250 EUR per dag) Door onze beschermelinge en eeuwelinge Antonia Nouwens (die
al 10 jaar verblijft in Vinkenhof) te promoten tot 'allerliefste
bewoonster van het rusthuis', trachtte OCMW-voorzitster Van
Wortswinkel blijkbaar de OCMW-betrokkenheidmet Antonia als
oudste bewoonster van het rusthuis gevoelig en sympathiek
voor te wenden en de discrepantie van het OCMW-beleid met
Tonia's (en andere bewoners hun) belangen die wij verdedigen, te
verdoezelen.
Ondertussen wordt Tonia wel als 'te kwader trouw'
omschreven in de besluiten van OCMW-raadsvrouw De Groote, omdat
ze zich niet tot haar aan een beroepsgeheim gebonden huisarts richt voor haar zorgdossier, maar
rechtstreeks tot het OCMW. Zelfs wilde het OCMW Tonia in
eerste aanleg laten veroordelen tot een dwangsom van 250,00
EUR per dag indien niet elke informatie omtrent Vinkenhof
verwijderd wordt op haar website
www.deodata.be, alsook op
www.ouderenhart.be met
voornamelijk de artikelen tussen 1/4/2009 tot 20/6/2009 op deze
pagina...
Het zal duidelijk zijn dat onze 25-jarige vriendschapsrelatie en
bezorgdheid over Tonia inhoudelijk betekenisvoller zal zijn, dan
misschien een occasionele ontmoeting tussen Antonia en Eefje.
Niet het OCMW-Houthalen, maar in eerste plaats wijzelf waken al
jarenlang over haar welbehagen en zullen dat blijven doen. En
helaas zijn deze belangen blijkbaar onvoldoende verenigbaar.
Ondertussen blijft het OCMW-beleid zich schuldig maken aan
leugens zoals de simplistische voorstelling dat het Bielen zijn
enige bedoeling zou zijn om het rusthuis te schaden, hij Antonia
zou manipuleren, hij haar zorgdossier online publiceerde...
Bedrieglijk misleidend maakt het OCMW daarbijgeen
gewag dat elke privacygevoelige informatie hier
onleesbaar werd gemaakten de publicatie enkel
de onaanvaardbare ondermaatsheid van dit zorgdossier moet
aantonen.
Wil of kan er niet begrepen worden dat noch het OCMW-Houthalen,
noch haar functionarissen voor ons voldoende interesse kunnen
opwekken om de massale energie, tijd, inzet en kosten die onze
websites en mantelzorgfunctie vereisen, te motiveren? De
belangenverdediging van afhankelijke en kwetsbare ouderen kan dat wel!
nieuwe
directeur
OCMW-secretaris Doumen tracht zich met regelmaat dreigend te
verschuilen achter 'privacyredenen' om ons een halt toe
te roepen met het transparant maken van relevante informatie.
Maar bij zijn voorstelling van de nieuwe rusthuisdirecteur
Rob Geurts vergrijpt hij zich publiekelijk aan volstrekt
irrelevante en persoonlijke info over deze man, zoals zijn
gezinssamenstelling, de verwachte uitbreiding of zijn
bouwwerkzaamheden. "Het enige wat ik daaraan nog kan toevoegen,
is wanneer de verwachte uitbreiding zal plaatsvinden", aldus
Geurts laconiek.
"Dat zijn onze zaken toch niet", reageert een aanwezige
daarover later...
fixatie-arm
beleid
Verrast en geschrokken ervoer ik het kenbaar maken, dat rusthuis
Vinkenhof nog steeds gebruik maakt van vormen van dwangfixatie
zoals zweedse banden, allerhande gordels en 'slaapzakken',
die bewoners letterlijk en figuurlijk aan banden leggen. Zelfs
een korte en 'zachte' fixatie via een onrusthekken en met
toestemming van de bewoner kan reeds leiden tot een ernstig
psychisch impact, zoals uit een recente
getuigenis van Tonia blijkt. Dat dergelijke stringente
vormen van fixatie vanaf 2011 in Nederland verboden zullen
zijn en in Denemarken nu al een toestemming van de rechter
vereisen, zegt voldoende over de ernst van dit ingrijpen. De
meest zinnige uitspraken aangaande dit onderwerp (en volgens een
aanwezig familielid zelfs voor de hele samenkomst) werden naar
voor gebracht door Fons Gorissen, kinesitherapeut in
rusthuis Vinkenhof.
Wil je meer weten over fixatie en de dramatische psychische en
fysieke gevolgen ervan, lees en bekijk dan de tekst- en mediabestanden op
de rubriek
vastbinden = onacceptabel.
secretaris Doumen: "websites wereldwijd toegankelijk"
Wanneer ik (Hildegard) mij bij afloop naar OCMW-voorzitster Van Wortswinkel
en secretaris Doumen begeef om mijn ongenoegen te uiten
aangaande het eenzijdig demoniseren van de websites en
leugenachtige informatie over dhr. Bielen, vergoelijkt de
secretaris zich met het feit dat de websites zelfs wereldwijd te
lezen zijn. Helaas vergeet de secretaris hierbij minstens dat
onze bezoekers hier uit vrije wil en interesse inzage van
kunnen nemen (inclusief transparantie van aantonende
stukken), terwijl vanavond zo'n 120 genodigde familieleden
verplicht werden, om onaangekondigd zijn eenzijdige voorstelling te aanhoren.
Tevens bestaat er wezenlijk verschil tussen het in vraag stellen
van een beleidvoering van een openbare instelling als het OCMW,
dan wel het misbruiken van een ambtshalve toebedeelde macht
om een privépersoon te lasteren, via een vanuit dit ambt
georganiseerde samenkomst.
Op mijn voorstel aan de secretaris om zelf eens een ernstige
fixatie-ervaring te ondergaan, werd niet gereageerd. Voorzitster Eefje Van Wortswinkel stond erbij en keek ernaar...
klachten over
OCMW-werking te Houthalen-Helchteren?
Het OCMW sloot de lastering van Bielen af met een oproep
klachten over deze laatste kenbaar te maken. "Blijkbaar
beschikt het OCMW over onvoldoende juridisch dragende
argumenten, om haar aantijgingen hard te maken", aldus een
opmerking van een aanwezig familielid.
Maar misschien voelde ook u zich eerder gedupeerd of incorrect behandeld
door het OCMW-Houthalen-Helchteren of haar functionarissen? U
kan het ons ook melden door
hier
te klikken...
Lastering van
Bielen tijdens familiesamenkomst
in rusthuis
was slechts
'dienstmededeling'
misleidende houding OCMW blijft
gehandhaafd
Hoewel zo'n 120
aanwezigen tijdens de familiesamenkomst van 7/10 ll. (zie lager)
getuige waren van de wijze waarop dhr. Bielen (auteur
ouderenhart.be) als eerste en
verborgen agendapunt uitgebreid in een kwaad daglicht werd
gesteld, haast het OCMW-beleid zich bij monde van haar
raadsvrouw Lena De Groote om rechtstreeks en verrassend snel
(15/10) aan de raadsheer van Bielen te faxen en te schrijven,
dat het slechts een 'dienstmededeling'
betrof.
Diaprojecties,
lasterende aantijgingen, oproep tot klachten over Bielen,
uitzonderlijke uiteenzetting over gerechtelijke procedures van
het OCMW m.b.t. Bielen,... het zou allemaal slechts een
eenvoudige dienstmededeling betreffen (!), zogenaamd
ten behoeve van mogelijke vragen van familieleden.
Haast hilarisch wordt daarmee de misleidende houding van het
OCMW-beleid te Houthalen-Helchteren gecontinueerd. Goed dat
talloze getuigen een eigen perceptie kunnen geven aan deze
'dienstmededeling'.
Maar hoewel het
OCMW deze publieke lastering van Bielen achteraf probeert
voor te stellen als een eenvoudige dienstmededeling, is men er
blijkbaar nog niet helemaal gerust in. Zelfs waar Bielen
integraal het onderwerp uitmaakte van deze 'dienstmededeling',
weigert het OCMW hem daarvan de voorgedragen tekst te
overhandigen.
Was u ook
aanwezig tijdens de familiesamenkomst in Vinkenhof op 7/10/2009
en ervoer u deze 'dienstmededeling' als een onaangekondigd
agendapunt dat Bielen in een kwaad daglicht moest stellen, mail
het ons a.u.b door
hier
te klikken.
Vensters van
alle rusthuisbewoners Vinkenhof
dag en nacht vergrendeld ter zelfmoordpreventie
Ook bij +
30°C geen mogelijkheid tot wat
frisse lucht
door collectieve
vrijheidsbeperkende maatregel
Houthalen - De
vensters van alle bewoners in rusthuis Vinkenhof zijn standaard
dag en nacht vergrendeld, ook bij zomertemperaturen van + 30°C.
Een kleiner raam, dat minstens voor de helft is ingepakt
door een overgordijn, kan slechts enkele centimeters openklappen aan de bovenzijde. Een efficiënte
verluchting van de kamer is daardoor onmogelijk en ook bewoners
die jarenlang gewend zijn om met open raam te slapen, moeten
zich noodgedwongen aanpassen.
serre
Wanneer aanhoudende zonnestralen zich bij warm zomerweer
urenlang door de grote vensterwand van de bewoners hun kamer
boren, lopen de temperaturen op en krijg je het gevoel in
een serre te vertoeven. Een verfrissend windje en wat verse
lucht binnenlaten is onmogelijk door de vergrendeling van
het raam. Slechts het dichttrekken van de gordijnen kan de
bewoners enige bescherming bieden, zij het dat ze dan continu in
een verduisterde omgeving en zonder enig uitzicht moeten
vertoeven. Andere vormen van klimaatregeling zijn niet voorzien
op de kamers.
zelfmoordpreventie
"Om veiligheidsredenen", zo vernamen we reeds meermaals als
opgegeven reden door het personeel. Toch leren we uit een
gesprek met Jeroen De Keyser (Vlaams Agentschap Inspectie
Welzijn, Volksgezondheid en Gezin) dat er van een uniforme
toepassing van deze preventiemaatregel zeker geen sprake kan
zijn. "Slechts in specifieke risicogevallen kan de
ingreep tot vergrendeling van ramen aangewezen zijn. Ook moet er
voldoende zonwering beschikbaar zijn", aldus De Keyser.
Als wij de woorden van De Keyser goed begrijpen houdt dat in,
dat standaard alle ramen ONTgrendeld dienen te zijn,
met uitzondering van specifieke en aantoonbare risico's, zoals
bv bij zwaar dementerenden. Volstrekt omgekeerd dus aan de
situatie die we in het rusthuis Vinkenhof al anderhalf jaar
vaststellen.
Overigens zou een bewoner met suïcide neigingen immers ook
makkelijk een sprong vanuit het toegankelijke terras kunnen
overwegen.
collectieve
vrijheidsbeperkende maatregel Een meer individuele
benadering en gepaste hulpverlening dan wel een
raamvergrendeling voor 110 bewoners als
collectieve vrijheidsbeperkende maatregel,
lijkt meer aangewezen.
"Het is
duidelijk dat een efficiënt ontmoedigingsbeleid inzake
zelfdoding bij ouderen verder gaat dan het afsluiten van
ramen of terrassen en het buiten bereik houden van narcotica en
dodelijke hoeveelheden geneesmiddelen; het bestaat
voornamelijk in het scheppen en begunstigen van een
samenleving waarin kwetsbare en bedreigde ouderen hun
zelfbesef kunnen bewaren of terugvinden.",
aldus
ouderenpsychiater dr. Filip Bouckaert. (zie rubriek: psychisch
welbehagen >
depressie en zelfdoding)
hitteplan
"Bij temperaturen beneden de 22°C en boven de 29°C moet er
ingegrepen worden", aldus De Keyser en "indien er gedurende 2
opeenvolgende dagen de kamertemperatuur 29° overstijgt, dient er
een hitteplan in werking gesteld"
met
longproblemen slapen in doorrookte en afgesloten kamer
Meerdere bewoners klagen over de raamvergrendeling, maar vooral
een 86-jarige bewoonster met ernstige ademhalingsproblemen heeft
het er erg moeilijk mee. Als verstokte rookster kan zij haar
kamer niet of onvoldoende verluchten en sinds de verhuis naar de
nieuwbouw, slaapt ze bovendien al anderhalf jaar in haar
doorrookte kamer met een bijna afgesloten raam.
Enkel al om hygiënische redenen en nog
afgezien van het welbehagen van de bewoners, dient
elke rusthuiskamer waar men leeft en slaapt dagelijks
en voldoende verlucht te worden. We begrijpen dan ook geenszins
de gestandaardiseerde raamvergrendeling vanwege de
beleidsverantwoordelijken van dit rusthuis...
Na anderhalf
jaar nieuwbouw nog steeds
geen telefoonaansluiting voor bewoners
contactmogelijkheden bejaarden
geen prioriteit voor OCMW-beleid?
Houthalen -
Nooit eerder in de geschiedenis van het rusthuis Vinkenhof konden
bewoners beschikken over
een eigen telefoonaansluiting in hun kamer. Maar ook anderhalf jaar
na hun verhuis naar een gloednieuw gebouw, is deze situatie nog
steeds onveranderd.
Op 8/4/2008
verhuisden de bewoners van rusthuis Vinkenhof naar een
splinternieuw gebouw met meer eigentijdse voorzieningen zoals
een eigen toilet, maar een eenvoudige telefoonaansluiting op de kamer van de bewoner,
behoort nog steeds niet tot de mogelijkheden.
geen
prioriteit?
Dat na anderhalf jaar nieuwbouw deze elementaire voorziening nog
niet kon worden verwezenlijkt, laat vermoeden dat het
OCMW-beleid daar geen prioriteit aan stelt. Nochtans zal elke
voorziening die de contactmogelijkheden van minder mobiele
rusthuisbewoners ondersteunen of stimuleren, een remmende invloed
hebben ten aanzien van een sociaal isolement of vereenzaming.
verplichte
basisvoorziening
Om een valkuil van sociaal isolement te helpen vermijden,
moet elke mogelijkheid tot interactie met de buitenwereld
gestimuleerd worden. Telefonie biedt daartoe een ideale
mogelijkheid die overigens door elke oudere bijzonder goed
hanteerbaar is, zelfs indien hij/zij bedlegerig is. Een persoonlijke telefoonaansluiting zou in elk
rusthuis als een basisvoorziening verplicht geïntegreerd
dienen te zijn in de dagprijs. Idem voor een kosteloze
internettoegang, minstens op elke afdeling.
zie ook menu-item: > Psychisch welbehagen
> Isolement voorkomen of klik
hier
Zoals reeds bleek
uit het
krantenartikel van 24/7/2009, is ook het socialistische
ziekenfonds het volstrekt oneens met de beschikking van de
rechter in kortgeding, die stelt dat de wet patiëntenrecht niet
van toepassing is op rusthuizen en aldaar dus geen afschrift
van een zorgdossier kan gevorderd worden. Gezien het
principieel karakter en het algemeen belang van dit
gegeven, werd er besloten dat de juridische dienst zal bijstaan
in het voeren van een beroepsprocedure.
Wij danken de Socialistische Mutualiteiten voor
deze juridische ondersteuning.
'Inzage' van
101-jarige in eigen
zorgdossier = schijnvertoning
eeuwelinge verklaring laten ondertekenen om afstand te doen van onderwerp juridische
procedure,
is een onaanvaardbaar misbruik van een niet-weerbare hoogbejaarde
'inzage
gegeven'
Wij betwisten niet, en voegden zelfs eerder de voorgetypte
verklaring
die Nouwens verzocht werd te ondertekenen toe,
dat zij als 101-jarige op 12/5/2009 door haar hoofdverpleger
Lynen werd uitgenodigd om 'inzage' te laten nemen in haar
zorgdossier. Deze georkestreerde uitnodiging van het
OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen volgde na eindeloze verzoeken van
haar vertegenwoordiger en nadat Nouwens uiteindelijk zelf via haar raadsman
en conform de wet patiëntenrecht, het verzoek tot afschrift
van haar zorgdossier vorderde.
inzage = farce
Waar zelfs geroutineerde
zakenlui (én OCMW-functionarissen zèlf) zich in dossiers gretig
laten bijstaan door advocaten, zal elk zinnig redenerend mens
begrijpen dat een hoogbejaarde eeuwelinge, die niet eens
beschikt over haar noodwendige leesbril (!) of bijstand van enig
vertrouwenspersoon, moeilijk een dossier kan napluizen, op de
correctheid ervan. De OCMW-reactie in onderstaand krantenartikel
van 27/7/2009, dat de 101- jarige haar dossier wèl mocht
inkijken maar geen afschrift kreeg, is naast de kwestie en een
schijnvertoning om het OCMW-blazoen enigszins op te
poetsen.
kritische
vertegenwoordiger - 25 jaar nauwe vriendschap
In werkelijkheid tracht
het OCMW-Houthalen-Helchteren al maanden via eindeloze trucs te
voorkomen dat de door Nouwens aangeduide vertegenwoordiger en
vertrouwenspersoon Bielen (die overigens reeds 25 jaar nauw
bevriend is met haar; waar ze gedurende anderhalf inwoonde en
nog steeds zowat wekelijks op logement is en
dagelijks telefonisch contact heeft - zie ook
Tonia & Herman),
een kritische blik kan werpen op haar zorgdossier. Reeds in
2004, toen men Nouwens wilde muteren naar een gesloten
afdeling voor zwaar dementerenden, reageerde Bielen ontsteld
en stelde zijn veto. Oorspronkelijk stuurde het OCMW naar Bielen
3 kopietjes als zorgdossier voor 10 jaar rusthuisverblijf op,
maar Bielen nam daar geen genoegen mee en eiste een volwaardig
dossier.
verslag
hoofdverpleger Lynen voor opnameteam in 2004
"Momenteel is Tonia zover afgegleden in
haar dementie dat ze bij alle
handelingen van het dagelijks leven moet geholpen worden"
en "Misschien is het beter voor Tonia om haar over te plaatsen
naar RVT-1, waar ze binnen een gesloten
omgeving niet verloren kan lopen, en waar ze misschien
een geborgen gevoel zal
terugvinden.", aldus
hoofdverpleger Lynen op 7/04/2004 in zijn verslag voor het
opnameteam.
Met deze en andere argumenten, totaal vreemd aan de realiteit,
poogde Lynen om Nouwens reeds 5 jaar geleden van zijn afdeling te
laten overplaatsen naar de toenmalige
gesloten RVT-1 afdeling voor zwaar dementerenden. Slechts door
zwaar protest en veto van haar vertegenwoordiger Bielen, kon dit
vermeden worden...
neurologe dr.
De Klippel
Een jaar later verklaart neurologe dr. De Klippel op 24/06/2005
het volgende: "Antonia
is zich nog heel goed bewust van haar omgeving en ze heeft nog
heel wat contact met vriend(inn)en op haar afdeling. Haar
mentale toestand is nog vrij goed…Op
dit ogenblik zie ik geen reden om bij deze patiënt een
overplaatsing naar een gesloten afdeling aan te raden. Het
is wenselijk dat zij in haar eigen omgeving blijft,
aangezien zij zich nog vrij bewust is van haar omgeving."
videofragmenten
Onderstaande videobestanden werden tot 5 jaar na
datum van de intentie van de hoofdverpleger om Tonia te muteren
naar een gesloten afdeling voor zwaar dementerenden vastgelegd.
Ze tonen overtuigend aan dat de 'opsluiting' van Tonia, zelfs jaren
later, volstrekt onaanvaardbaar zou zijn geweest..
Zelfs 5 jaar later hoort
Nouwens ook vandaag nog steeds niet thuis op een gesloten
afdeling en dat zal ook haar huisarts zeker kunnen bevestigen.
Aansluitend bij de jarenlange voeling die wij met Antonia
Nouwens hebben, zijn we er zelfs van overtuigd, dat een
overplaatsing van haar in 2004 naar een gesloten afdeling voor
zwaar dementerenden, voor Nouwens dermate nefaste gevolgen zou gehad
hebben, dat ze waarschijnlijk vandaag niet meer
in leven zou zijn geweest!...
"Ik zou enkel nog verdriet gehad hebben", reageert
Nouwens bij de voorstelling hoe ze zich zou gevoeld hebben in
een afgesloten omgeving, tussen enkel zwaar dementerenden.
(Zie
hier vergelijkbaar verhaal van Margot)
onaanvaardbaar misbruik van een niet-weerbare hoogbejaarde
Onvoorstelbaar
dat diezelfde hoofdverpleger (en tevens
vakbondsafgevaardigde!) de 101-jarige Nouwens 5 jaar later op 12/5/2009
(uit eigenbelang en/of ten dienste van een lopende gerechtelijke
OCMW-procedure) Nouwens een voorgetypte verklaring ter ondertekening voorschotelt,
waarin ze dient te bevestigen het zorgdossier te hebben ingezien en
geen behoefte heeft aan een afschrift ervan. Dit terwijl
eeuwelinge Nouwens niet eens kon beschikken over haar
noodwendige leesbril of enige bijstand
van een vertrouwenspersoon. Wij vinden dit een
onaanvaardbaar misbruik van een niet-weerbare hoogbejaarde
eeuwelinge, in opdracht van een OCMW-beleid, dat in feite de
belangen van kwetsbare bejaarden hoort te behartigen!
OCMW-voorzitster Eefje Van Wortswinkel
op 9/4/2009:
'Nouwens nog volledig wilsbekwaam'
"Aangezien uzelf van mening bent
dat mevrouw Nouwens nog volledig wilsbekwaam is, kan enkel zij
haar verzorgingsdossier opvragen.", aldus OCMW-voorzitster
Eefje van Wortswinkel in haar
schrijven van 9/4/2009 ter argumentatie van de
OCMW-weigering, om een afschrift van Nouwens zorgdossier.
chanterend...
Het is niet omdat wij in 2004 ernstig en plichtsbewust
protesteerden tegen de overplaatsing van Nouwens naar een
gesloten afdeling; noch dat wij ook vandaag nog vinden dat
Nouwens nog zeer bewust is van haar omgeving en een zinnig
gesprek beslist tot de mogelijkheden behoort, dat deze
101-jarige zonder bijstand nog dossiers zou kunnen evalueren
naar hun correctheid.
Wij voelen ons dan ook gechanteerd door deze
argumentatie van OCMW-voorzitster Van Wortswinkel. Beste Eefje:
het is niet omdat een hoogbejaarde eeuwelinge nog over een
aantal significante vaardigheden kan beschikken, dat zij ook bij machte is om
een dossier kritisch te evalueren... Net daarom heeft de
wetgever toch de mogelijkheid van een vertegenwoordiger of vertrouwenspersoon
voorzien, niet?
Chronologie van een
lijdensweg om zorgdossier
van 101-jarige rusthuisbewoonster
WIE
IS WIE?
NOUWENS
101-jarige Antonia
Nouwens (verblijft reeds 10 jaar in OCMW-rusthuis Vinkenhof te
Houthalen)
BIELEN
wettelijk vertegenwoordiger en vertrouwenspersoon A. Nouwens
BERGHS
raadsheer H. BIELEN en A. NOUWENS
VERSCHELDE
huisarts
A. NOUWENS
OCMW
OCMW te
Houthalen-Helchteren
VAN WORTSWINKEL:
OCMW-voorzitter te Houthalen-Helchteren
DOUMEN
OCMW-secretaris te Houthalen-Helchteren
(personeelshoofd alle OCMW-werknemers)
DE GROOTE
raadsvrouw OCMW Houthalen-Helchteren
DATUM
VAN ->
AAN
INHOUD -
ONDERWERP
1
28/02/2009
BIELEN -> OCMW
>
aanvraag afschrift verpleegdossier van A. Nouwens levert
gedurende 15 dagen geen enkele respons op
2
23/03/2009
BERGHS -> OCMW
> aanmaning OCMW door raadsheer BIELEN
3
30/03/2009
OCMW -> BIELEN
> OCMW stuurt
3 kopietjes als zorgdossier voor 10 jaar rusthuis (!)
4
1/04/2009
BIELEN -> OCMW
>
bezwaarschrift ondermaatsheid van 3 blz zorgdossier +
eis volwaardig dossier
5
9/04/2009
OCMW -> BIELEN
>
weigering om afschrift zorgdossier met allerhande
nepargumenten (BIELEN niet te goeder trouw wegens
internetpublicatie privacygevoelig zorgdossier; Nouwens moet in
eigen naam dossier aanvragen; bevestiging van NOUWENS op
aanvraag van BIELEN is rollen omkeren; BIELEN heeft zelf te
kennen gegeven dat NOUWENS wilsbekwaam is, ...)
Het OCMW probeert zich in
allerlei bochten te wringen om Bielen als kritische
vertegenwoordiger van Nouwens geen geen inzage te laten krijgen
in het zorgdossier. Er wordt nu getracht om enkel de
niet-weerbare 101-jarige jarige Nouwens persoonlijk aan te
bieden om haar zorgdossier in te kijken, zonder een afschrift te
overhandigen.
6
14/04/2009
NOUWENS ->
OCMW-voorzitter Van Wortswinkel
> Om een
resultaat te bespoedigen en nodeloos gekibbel te vermijden,
wordt door Nouwens in eigen naam een
nieuwe aanvraag ingediend voor een afschrift van haar
zorgdossier, gericht aan OCMW-voorzitster VAN WORTSWINKEL.
7
15/04/2009
BIELEN ->
OCMW-voorzitter VAN WORTSWINKELl
>
antwoord van Bielen op OCMW-weigering van 9/04/2009
schrijven van antwoord op bezwaarschrift ondermaats zorgdossier
houdt geen enkele respons in op vragen en opmerkingen in
schrijven van Bielen d.d. 1/04/2009
8
17/04/2009
BERGHS -> OCMW
> nieuwe
aanmaning + opdrachtbevestiging door Antonia Nouwens
9
4/05/2009
OCMW-secretaris
DOUMEN -> BERGHS
>
OCMW-secretaris biedt enkel inzage zorgdossier aan voor Nouwens,
maar geen afschrift
> laster over Bielen, dat hij 'privacygevoelige gegevens'
publiceert op deze website
Hiermee suggereert OCMW-secretaris DOUMEN
schijnheilig zijn bekommernis aangaande de voor Nouwens
privacygevoelige informatie op deze website, verwijzend naar
de publicatie van het ondermaats zorgdossier waarin alle
privacygevoelige gegevens onleesbaar werden gemaakt.
10
5/05/2009
BERGS -> DOUMEN
> nogmaals eis
om afschrift, en niet enkel inzage van zorgdossier
11
8/05/2009
DE GROOTE ->
BERGHS
> weigering
overmaking zorgdossier aan raadsman BERGHS wegens zogenaamde
privacygevoeligheid
Privacygevoeligheid als reden om het
zorgdossier ook niet aan de raadsman van Nouwens te overhandigen
wordt nu als drogreden aangehaald. Stel je immers voor dat een
chirurg je het verkeerde been amputeert en je tegen deze
medische flater een procedure wil voeren, zonder dat je raadsman
over de nodige stukken mag of kan beschikken! Overigens is een
raadsman eveneens gebonden aan een beroepsgeheim...
> Nouwens wordt inzage van haar zorgdossier toegestaan en zou
tegen betaling ook afschrift krijgen indien ze dat wenst
Bedrieglijk wordt er nu officieel
aangeboden om een afschrift aan Nouwens te overhandigen. Dit is
echter een valstrik want van de heimelijke OCMW-intentie, om de
101-jarige zonder begeleiding van haar vertegenwoordiger of
huisarts alleen uit te nodigen en haar (zonder leesbril) een
voorgetypte verklaring te laten ondertekenen dat ze geen
behoefte meer zou hebben aan een afschrift, heeft nog niemand
weet...
12
8/05/2009
BERGHS -> DE
GROOTE
> raadsman
Nouwens stelt duidelijk dat er alleszins een afschrift gewenst
is van het zorgdossier en verricht onmiddellijk de betaling van
25 €, zijnde het wettelijk max. bedrag dat een zorgdossier mag
kosten.
13
12/05/2009
verklaring
NOUWENS
> Zonder te zijn
bijgestaan door haar vertegenwoordiger of huisarts en op
verzoek van haar hoofdverpleger Lynen ondertekent de 101-jarige
Nouwens een
voorgetypte verklaring, dat ze haar zorgdossier heeft
ingezien en dat ze geen behoefte meer heeft aan een afschrift.
Dit is een schandalig en reinste
misbruik van een niet-weerbare hoogbejaarde en zegt heel wat
over de integriteit van de OCMW-beleidsvoering te
Houthalen-Helchteren. Dat diezelfde hoofdverpleger Lynen
Nouwens in 2004 reeds wilde overplaatsen naar een gesloten
afdeling 'wegens zover afgegleden in haar dementie',
maakt dit misbruik weerzinwekkend!
Ter suggestie van echtheid wordt de verklaring van
Nouwens nog eens ondertekend door 2 getuigen, zijnde de
hoofdverpleger Lynen zèlf en verzorgende Jaenen. Noch haar
zorgdossier noch haar eigen ondertekende verklaring kon Nouwens
lezen, vermits haar leesbril zich op dat ogenblik in Zonhoven
bevond.
14
18/05/2009
besluiten
kortgeding DE GROOTE -> BERGHS
> aan de
raadsman van Nouwens en tevens in haar besluiten op blz. 3 +
4 voor het kortgeding, maakt OCMW-raadsvrouw De Groote de
volgende grove leugen kenbaar: "Op 12/05/2009 heeft Nouwens, samen met haar
huisarts, inzage gekregen in haar volledig
zorgdossier. Zij heeft ook verklaard geen afschrift van het
dossier te wensen".
Dat ook volstrekte leugens en
misbruik van derden door het OCMW-beleid te Houthalen-Helchteren
aanvaardbaar mogen zijn om kritische ogen inzage van het
zorgdossier te beletten, blijkt uit deze grove leugen die door
het OCMW wordt toegevoegd. Om de bedrieglijk opgezette
ondertekening van de verklaring door de 101-jarige Nouwens
kracht bij te zetten, wordt nu ook nog eens valselijk beweerd,
dat ze daarbij werd bijgestaan door haar huisarts dr.Verschelde.
(addendum: Gezien de publicatie van de formele ontkenning door
de huisarts wordt deze leugen wegens beperkte houdbaarheid
vervolgens geduid als een
vergissing (!) en geschrapt in een volgende versie van
besluiten.) Wie is er
verantwoordelijk voor deze OCMW-leugens?
15
18/05/2009
verklaring
huisarts
VERSCHELDE
> huisarts
Verschelde verklaart schriftelijk: '...niet
akkoordte zijn met de versie van OCMW-raadsvrouw De
Groote...'.
Nog onwetend dat de OCMW-leugen ook zal
opgenomen worden in de besluiten voor de rechtbank, waarschuwt
huisarts dr. Verschelde vooreerst nog voorzichtig het OCMW...
Helaas zal ook dan nog het OCMW volharden in de boosheid
16
18/05/2009
BIELEN
-> BERGHS
> opdracht tot
onmiddellijke
dagvaarding van OCMW in kortgeding
De eindeloze en bedrieglijke spelletjes
van het OCMW hartsgrondig beu, geven we opdracht tot
onmiddellijk dagvaarding van het OCMW in kortgeding.
17
27/05/2009
verklaring
huisarts
VERSCHELDE -> RECHTER
>
formele ontkenning door huisarts dr. Verschelde van
OCMW-leugen, gericht aan de rechter: "Ik ontken formeel dat ik met of zonder patiënte Antonia
Nouwens (*13.11.1907) inzage heb genomen in haar volledig
zorgdossier."
Tevens stelt dr. Verschelde een medisch attest op, waarin hij de
mening is toegedaan dat Bielen belangrijkste
vertrouwenspersoon is van Nouwens en hij haar belangen
geëngageerd behartigt.
Een eerste waarschuwing van dr. Verschelde
om zijn persoon niet te misbruiken in een leugenachtige
verklaring, wordt zelfs door het OCMW volkomen genegeerd door
deze leugen toch op te nemen in de besluiten voor de rechtbank.
Slechts wanneer het
OCMW (via publicatie van deze formele ontkenning door dr.
Verschelde op deze website) bewust wordt dat deze leugen
onhoudbaar is geworden, wordt ze in allerlaatste
instantie nog snel verwijderd in de besluiten van De Groote,
die ze tijdens de nacht voorafgaand aan het kortgeding nog
doorfaxt aan de raadsman van Nouwens.
18
28/05/2009
KORTGEDING
> Rechtbank van eerste aanleg te
Hasselt
19
1/06/2009
NOUWENS ->
RECHTER
> Nouwens verzoekt rechter nogmaals
om afschrift van haar zorgdossier, drukt haar angst uit voor
haar hoofdverpleger Lynen en bevestigt haar volste vertrouwen in
vertegenwoordiger Bielen.
20
11/06/2009
BIELEN ->
OCMW-raadsleden, voorzitter en burgemeester Yzermans
> In een open brief wordt
samenvattend de verzuurde relatie met het OCMW-beleid geschetst.
Omdat wij om redenen overtuigd zijn, dat
OCMW-secretaris Doumen de voorzitter en raadsleden slechts
selectief informeert, brengen we hen schriftelijk elementair op de
hoogte van ONZE ervaringen met het OCMW-beleid.
21
16/06/2009
Krantenartikel
in dagblad ‘HBVL en GVA
>
krantenartikel: '101-jarige dagvaart OCMW'
Moe getergd door een gebrek aan
ontvankelijkheid, leugens en pesterijen, maken we noodgedwongen
ons verhaal ook kenbaar in de pers.
22
9/07//2009
BESCHIKKING
RECHTER
>
Kortgedingrechter: Het OCMW-rusthuis
is geen beroepsbeoefenaar van de geneeskunde en kan derhalve
niet onderworpen worden aan de toepassing van de wet
patiëntenrecht.
Zowel de FOD Volksgezondheid als
Verbruggen van de Socialistische Mutualiteiten vinden de
uitspraak 'schandalig'. “De wet op de patiëntenrechten is 100
procent zeker wèl van toepassing op rusthuisbewoners,” zegt
woordvoerder Jan Eyckmans van Volksgezondheid.
Een procedure in hoger beroep dringt zich op...
23
24/07/2009
Krantenartikel
in dagblad ‘HBVL en GVA
>
krantenartikel: 'Eeuwelinge mag zorgdossier niet inkijken
van de rechter'
Wij menen dat deze uitspraak in kortgeding
de rechten van ALLE rusthuisbewoners beperkt en zij niet ernstig
worden genomen. Wij vinden het belangrijk om deze
maatschappelijk onrechtvaardigheid via de pers onder de aandacht
brengen...
24
27/07/2009
Krantenartikel
in dagblad HBVL
>
krantenartikel: "Afschrift zorgdossier in plaats van inzage"
OCMW-secretaris is ziedend over het
krantenartikel 'Eeuwelinge mag zorgdossier niet inkijken van
rechter' van
24/7/2009, dat de rechterlijke beschikking dat rusthuizen niet
onder de wet patiëntenrecht vallen, in de kijker
stelt. In dit krantenartikel van 27/7/2009 poogt het OCMW zijn
blazoen op te poetsen door 'recht te zetten' dat er aan de
101-jarige geen inzage is geweigerd, maar enkel een afschrift.
25
3/08/2009
Socialistische Mutualiteit
ondersteunt procedure in hoger beroep
O.w.v. het
principieel karakter en algemeen belang dat verbonden is aan de
beschikking van de kortgedingrechter op 9/07/2009, besluit de
Socialistische Mutualiteit via haar juridische dienst een
beroepsprocedure te ondersteunen. die wordt ingeleid op
15/09/2009 voor het Hof van Beroep te Antwerpen.
26
15/09/2009
inleiding hof van beroep Antwerpen
27
5/01/2010
hof van beroep Antwerpen
pleidooien
voorafgaand aan eindarrest
28
17/03/2010
arrest hof van beroep
eis om kopie zorgdossier wordt
afgewezen (later meer...)
HOUTHALEN-HELCHTEREN
- Tonia Nouwens, een 101-jarige bewoonster van rusthuis
Vinkenhof in Houthalen, mag de medische gegevens in
haar eigen
zorgdossier niet inkijken. Dat heeft de kortgedingrechter in
Hasselt beslist. Volgens de rechter is de wet op de
patiëntenrechten niet van toepassing op rusthuisbewoners. Zowel
het socialistisch ziekenfonds als de Federale Overheidsdienst
Volksgezondheid noemen de uitspraak “schandalig”. Eind mei dagvaardde Tonia Nouwens, de oudste inwoonster van
Houthalen-Helchteren, OCMW-rusthuis Vinkenhof waar ze al sinds
1998 verblijft. De eeuwelinge, wiens zaken behartigd worden door
haar wettelijk vertegenwoordiger Herman Bielen, had de directie
van het rustoord in de maanden voor ze naar de rechtbank stapte,
herhaaldelijk gevraagd om haar zorgdossier te mogen inkijken,
maar dat werd telkens geweigerd.
In zo’n zorgdossier worden de medische gegevens van de bewoner
genoteerd door artsen en verpleegkundigen.
vermeende
dementie “We willen onder meer weten wat er in staat over haar vermeende
dementie,” vertelt Bielen. “De hoofdverpleger had een tijd
geleden verklaard dat Tonia best naar de gesloten afdeling voor
dementerenden zou verhuizen, terwijl ik vind dat ze nog erg
alert is. Mijn vrouw en ik hadden bovendien de indruk dat de
verpleger de diagnose gesteld had zonder een arts te raadplegen,
en we wilden weten wat er daarover in haar dossier terug te
vinden was.” rechter
Op negen juli oordeelde kortgedingrechter Van Coppenolle in
Hasselt dat Tonia Nouwens het recht niet heeft om haar eigen
zorgdossier in te kijken of er een kopie van te ontvangen.
Volgens de rechter is de wet op de patiëntenrechten niet van
toepassing op rusthuisbewoners. “De patiënt kan z’n rechten
enkel laten gelden ten opzichte van een beroepsbeoefenaar van de
geneeskunde,” zo schrijft van Coppenolle in haar beschikking.
“Verweerder (het OCMW-rusthuis, red.) is geen beoefenaar van de
geneeskunde en kan derhalve niet worden onderworpen aan de
toepassing van de wet patiëntenrecht.”
Verder argumenteert de rechter dat het zorgdossier in een
rusthuis enkel toegankelijk is voor daartoe “bevoegde personen.”
Doordat de wet op de erkenning van de rusthuizen niet nader
omschrijft wie die bevoegde personen zijn, zo stelt Coppenolle,
kan Tonia Nouwens geen kopie van het dossier krijgen. bizarre uitspraak
De Federale Overheidsdienst Volksgezondheid noemt de uitspraak
van de rechter niet correct. “De wet op de patiëntenrechten is
100 procent zeker wèl van toepassing op rusthuisbewoners,” zegt
woordvoerder Jan Eyckmans. “De medische gegevens worden in het
zorgdossier genoteerd door artsen en verpleegkundigen die in
dienst zijn van het rusthuis. Dat zijn wel degelijk
beroepsbeoefenaars van de geneeskunde.”
Het socialistisch ziekenfonds heeft dezelfde bedenkingen bij de
argumentatie van de rechter. Juriste Daniëlla Verbruggen:
“Ouderen krijgen hierdoor nog maar eens het signaal dat zij
afgeschreven zijn. Blijkbaar acht de rechter hen niet in staat
om op een zinnige manier kennis te nemen van gegevens omtrent
hun eigen persoon. Stel dat een zorgdossier vermeldt dat de
oudere incontinent is, terwijl dat eigenlijk niet klopt... Deze
uitspraak zou wel eens strijdig kunnen zijn met de privacywet.
Die schrijft immers voor dat er een correctierecht is op
persoonsgegevens die worden bijgehouden in een databank.”
Herman Bielen, de wettelijk vertegenwoordiger van de eeuwelinge,
is niet van plan om het hierbij te laten. “Ik laat me nu verder
informeren en bekijk of we een beroepsprocedure kunnen
opstarten.”
OCMW-Houthalen-Helchteren
ziedend over krantenartikel
Men zou mogen verwachten dat het
OCMW-Houthalen-Helchteren gelukkig is met de uitspraak van
kortgedingrechter Van Coppenolle, die stelt dat rusthuizen niet
onderworpen zijn aan de wet patiëntenrecht en ze aldus geen
afschrift - van hun verplicht en zorgvuldig bij te houden -
zorgdossier ter beschikking moeten stellen aan hun bewoners. Toch is de OCMW-secretaris ziedend over het
krantenartikel 'Eeuwelinge mag zorgdossier niet inkijken van
rechter' in de krant Het Belang van Limburg van
24/7/2009, dat deze rechterlijke beschikking in de kijker
stelt. Dat blijkt o.a. uit bovenstaand krantenartikel van 27/7/2009,
waarin het OCMW wil 'rechtzetten' dat er aan de
101-jarige geen 'inzage' is geweigerd, maar enkel een afschrift.
dossier: 'ongewenste'
publicaties op websites:
Hoogdringendheid 2x kortgeding
OCMW-secretaris door rechter afgewezen
kosten door OCMW met gemeenschapsgeld te betalen:
2.800 € +
advocaatkosten
Als rechtstreekse
reactie op onze
publicatie
m.b.t. de huisartsenkring dagvaarde OCMW-secretaris Doumen
ons op 22/06/2009 2 maal met hoogdringendheid wegens
'lasterlijke publicaties op onze websites'. Zowel in
eigen naam als nogmaals in naam van het OCMW werden 2 kortgedingen
met identieke eisen ingeleid.
Aldus werd op 6/07/2009 door
rechter in kort geding, I. Van Coppenolle, volgende beschikking
uitgesproken:
kosten door
OCMW met gemeenschapsgeld te betalen: 2.800
€ + advocaatkosten
•
eis van OCMW-secretaris Doumen om met
hoogdringendheid alle informatie m.b.t. het OCMW en
rusthuis Vinkenhof te verwijderen op websites
ouderenhart.be en deodata.be = ongegrond
• veroordeelt OCMW
Houthalen-Helchteren tot betaling van 1.200 EUR
rechtsplegingvergoeding
KOSTEN OCMW
kosten te betalen
door OCMW: 1200 € rechtsplegingvergoeding
+ 200 €
dagvaardingskosten:
1.400 €
(+ kosten raadsvrouw De Groote)
RECHTBANK VAN
EERSTE AANLEG te Hasselt - 23/10/2008
•
eis van OCMW-Houthalen-Helchterenom met hoogdringendheid alle informatie m.b.t.
het OCMW en rusthuis Vinkenhof te verwijderen op
websites ouderenhart.be en deodata.be = ongegrond
• veroordeelt OCMW
Houthalen-Helchteren tot betaling van 1.200 EUR
rechtsplegingvergoeding
kosten te betalen
door OCMW: 1200 € rechtsplegingvergoeding
+ 200 €
dagvaardingskosten:
1.400 €
(+ kosten raadsvrouw De Groote)
Totaal kosten door OCMW
met gemeenschapsgeld te betalen:
2.800 €
(+ kosten
OCMW-raadsvrouw De Groote)
dossier: inzagerecht/afschrift zorgdossier: "Patiëntenwetgeving niet
van toepassing op rusthuis"
Rusthuis is geen beroepsbeoefenaar van geneeskunde
rusthuisbewoner heeft
geen recht op inzage/afschrift van eigen
zorgdossier
De
patiëntenwetgeving van 2002 is enkel van toepassing t.o.v.
beroepsbeoefenaars van de geneeskunde, en een rusthuis is
dat niet. Daarom kan een rusthuisbewoner geen recht op inzage of
afschrift van zijn zorgdossier vorderen zoals de wet
patiëntenrecht voorziet.
Aldus werd op
9/07/2009 door rechter in kort geding, I. Van Coppenolle,
volgende beschikking uitgesproken:
RECHTBANK VAN
EERSTE AANLEG te Hasselt - 9/07/2008
•
eis tot afgifte van een afschrift van het
verzorgingsdossier = ongegrond
•
tegeneis van OCMW om alle informatie m.b.t. het OCMW
en rusthuis Vinkenhof te verwijderen op websites
ouderenhart.be en deodata.be = ongegrond
•
veroordeelt beide partijen (OCMW + rusthuisbewoonster Antonia Nouwens)
tot de helft van de kosten van het rechtsgeding
KOSTEN OCMW
Totaal kosten door OCMW
met gemeenschapsgeld te betalen:
kosten OCMW-raadsvrouw De Groote
hoger beroep
De
patiëntenwetgeving die voorziet in een inzagerecht, recht op
afschrift en toevoeging van of aan het verzorgingsdossier, zou
enkel van toepassing zijn op beroepsbeoefenaars van de
geneeskunde. Het OCMW-rusthuis is geen beroepsbeoefenaar van de
geneeskunde en kan derhalve niet onderworpen worden aan de
toepassing aan de wet patiëntenwet.
De medische gegevens worden in een zorgdossier toegevoegd of
gebundeld door verpleegkundigen, artsen of andere medische
zorgverstrekkers, en dat zijn beslist ook beroepsbeoefenaars van
de geneeskunde, zij het in dienst van het rusthuis. Aldus dient
hun rechtstreekse werkgever eveneens aanspreekbaar te zijn m.b.t. de
patiëntenwetgeving. Wij betreuren het dat de rechter op dit
argument zelfs niet inging...
Het zou immers ronduit schandalig zijn en een dringende
aanpassing van de wetgeving vereisen, indien een rusthuisbewoner
niet mag weten wat er in zijn eigen dossier staat, dat overigens
verplicht en zorgvuldig door een rusthuis dient te worden bijgehouden. Ook een
correctierecht aangaande persoonlijke gegevens en aansluitend
met de privacywetgeving, zou hierdoor onbestaande zijn.
Hierdoor worden ouderen nog maar eens vernederd of niet ernstig
genomen, en benaderd alsof ze in wezen allemaal dementerend zijn
en zelfs niet in staat op een zinnige wijze kennis te nemen van
hun eigen gegevens.
Zeker in de geest van de huidige privacywetgeving lijkt het ons een vanzelfsprekendheid, dat elkeen toegang
dient te krijgen tot elke vorm van officieel geregistreerde
informatie of databank, die zijn gegevens over zijn eigen persoon betreft!
Door ons reeds eerder een
afgeslankte versievan het verpleegdossier te overhandigen,
erkende het OCMW buitengerechtelijk
reeds zelf, het recht op toegang van deze gegevens.
Wij informeren ons juridisch verder en stellen een
beroepsprocedure minstens in overweging.
OCMW-secretaris eist met hoogdringendheid verwijdering van elke informatie betreffende
het
OCMW-Houthalen en rusthuis Vinkenhof
•
poogt kritische opmerkingen en
transparantie van stukken
te laten bestraffen met boete van
500 EURO per dag
•
2 nieuwe
procedures + strafklacht met gemeenschapsgeld
opnieuw 2 procedures + strafklacht
Als reactie op
het kenbaar maken van de protesten van de huisartsenkring
in onderstaand artikel (zie 20/06/2009 of klik
hier) stelt secretaris Doumen
van het OCMW-Houthalen-Helchteren opnieuw 2 procedures+ strafklacht
(!) in, zowel in eigen naam als in naam van het OCMW
(kosten zijn ten laste van het OCMW). Dit met
het doel om alle informatie betreffende het OCMW-Houthalen-Helchteren en het rusthuis Vinkenhof
verwijderd te zien op de websites
www.ouderenhart.be en
www.deodata.be. Zonder enige concrete
specificatie definieert Doumen deze informatie en transparantie
van stukken als leugens, onwaarheden en laster. Volgens het
stuk dat hij ons met hoogdringendheid liet betekenen door
de deurwaarder op 22/6/2009, vreest Doumen dat er 'onherstelbare
schade wordt toegebracht aan zijn eer en goede naam', en 'te
worden blootgesteld aan publieke verachting'. Wij zijn
enigszins verwonderd dat de secretaris ons dat vermogen
plots toebedeelt, gezien wij nooit op enige wijze ernstig
werden genomen. Wij begrijpen de reactie van de OCMW-secretaris, maar zijn natuurlijk een heel ander oordeel
toegedaan: Niet de
boodschapper is verantwoordelijk, maar elkeen die
verantwoordelijkheid draagt voor de feitelijkheden die wij in
beeld brengen. Of zouden reporters en kranten dan ook
maar meteen naar willekeur moeten gedagvaard worden...?
talloze procedures
met gemeenschapsgeld i.p.v. enige ontvankelijkheid of
inhoudelijke respons
Gemakshalve lastert deze secretaris
ONS
voortdurend en oneigenlijk als leugenaars en wil hij ons liefst
het zwijgen opleggen, om verlost te zijn van kritische
bemerkingen die o.a. zijn wijze van management in vraag stellen.Reeds meer dan een jaar ontvangen we voortdurend aangetekende
en intimiderende zendingen, ondertekend door de secretaris en de OCMW-voorzitter of OCMW-raadsvrouw De Groote; maar op onze
antwoorden krijgen we inhoudelijk geen reactie.
Van getuigen die hun verklaring om welke reden dan ook niet
willen bevestigen voor de rechtbank, of van getuigenissen die
onvoldoende traceerbaar zijn, maken wij zelfs geen gebruik.
Als een kwetsbaar
slachtoffer lijkt deze secretaris zich als ambtenaar met talloze
bevoegdheden, beschikbare procedurebudgetten en ondergeschikt personeel
zich
naar de rechtbank op te stellen om, een particulier met uitermate beperkte
mogelijkheden maar zijnde koppig geëngageerd, zijn
(persoonlijke?)
belangen niet te meer te laten kruisen...
aantreden nieuwe OCMW-voorzitster
brengt geen wijziging
Weliswaar
voorzichtig stelden we ons, n.a.v. het aantreden van Eefje
Van Wortswinkel als nieuwe OCMW-voorzitster, toch hoopvol op.
Helaas hebben we tot op heden geen enkele wijziging in de
OCMW-beleidspolitiek kunnen ervaren en worden alle lasterlijke
aantijgingen aan ons adres mede door haar ondertekend of
goedgekeurd. Of bevestigt dit opnieuw een traditionele
volgzaamheid aan de secretaris of een gebrek aan eigen sturingsvermogen?... (zie ook lager op 8/1/2009 of
klik
hier)
(HB)
"Ook huisartsenkring protesteerde al
meermaals
tegen intriges en zorgobstructies
van OCMW-secretaris"
Zelfs ziekteverschijnselen door
intimidatiestress
bij OCMW-personeelsleden?
Blijkbaar lopen
niet alleen wij vast op het management van de OCMW-secretaris. Uit betrouwbare bron vernemen we
dat ook de huisartsenkring
Houthalen-Helchteren met regelmaat de houding van deze
secretaris aanvecht. "Via woordvoerder dr. Paul Vandewiele
en gericht aan de OCMW-voorzitter,
werd reeds meermaals, zowel schriftelijk als mondeling, protest
betekend aangaande de intriges en zorgobstructies
van
OCMW-secretaris
Doumen",
aldus onze bron.
ontslagneming en problemen
Zo zouden naar verluidt de aangekaarte problemen
en protesten o.a. de ziekteverschijnselen van
OCMW-personeelsleden door intimidatiestress betreffen
en zelfs tot ontslagname
van meerdere artsen geleid
hebben, zoals ondermeer RVT-arts dr. Herman Kuppers; methadon-artsen dr. Bart Verschelde en dr. Martine
Strybos; en S.I.T.*-artsen zoals voorzitter dr. Eric
Luyten.
(* S.I.T. = 'Samenwerkings Initiatief Thuiszorg')
geen gevolg
Problematieken en
ontslagnemingen zouden ook hier in belangrijke mate gecorreleerd
zijn aan de houding van de OCMW-secretaris. Buiten een
routinematig beleefdheidsantwoordje,
leidden ook deze protestvoeringen die werden gericht aan de
OCMW-voorzitter, helaas tot een zeroresultaat.
EENSLUIDENDE
VERKLARING DOOR BETROKKEN HUISARTS AAN RECHTER
(toegevoegd
n.a.v. dagvaarding van Bielen en strafklacht door OCMW-secretaris
Doumen op
22/6/2009, m.b.t. 'leugens en laster')
Bovenstaande tekst zoals deze is weergegeven op
OUDERENHART.BE vormt een correcte weergave van mijn
verklaring en een bevestiging van de door mij als
huisarts ervaren feiten. Ik wens mij niet
te distantiëren van deze tekst, die evenmin een beroeps-
of briefgeheim schendt.
(naam van ondertekenende arts om redenen hier niet kenbaar
gemaakt)
ondersteunend
management versus terreurbewind
Niet zozeer een
ambtshalve toegewezen macht zal ontzag kunnen ontlokkenen en een
goede werking garanderen. Maar veeleer een spontaan verworven
autoriteit die gestoeld is op een persoonsgebonden integriteit,
respect, ontvankelijkheid, competentie en socialiteit van een hiërarchische overste, zal een veilige en
motiverende bedding als werkomgeving kunnen vormen; een
gunstige invloed hebben op het engagement en de inzet van
medewerkers en tevens bijdragen tot meer arbeidsvreugde.
Een sfeer in een bedrijf of instelling wordt voornamelijk
hiërarchisch bepaald en een mismanagement dat gestoeld is op een
verdeel-en-heerspolitiek, ontslagvrees, persoonlijke willekeur
en
oneigenlijke represailles via al dan niet subtiele pesterijen, zal
een angstig en ongezond werkklimaat met een hoge stressfactor en
een veelvuldige absentie bewerkstelligen.
300 OCMW-personeelsleden
Als algemeen
manager beschikt de huidige OCMW-secretaris naar onze
overtuiging niet over
voldoende persoonsgebonden vaardigheden en socialiteit, om een
personeelsbeleid
over zo'n 300 personeelsleden in goede banen te leiden.
Een
gedepolitiseerde en gegarandeerde objectieve screening
van zowel de functionele als sociale vaardigheden als
noodzakelijke vereiste voor een vervangende kandidaat,
zouden de kansen op een bureaucratisch misbruik merkbaar kunnen
verlagen. Dat zou niet enkel heel wat onbehagen en frustraties
voorkomen, maar tevens kunnen resulteren in een groter
welbehagen van een belangrijke groep mensen, al dan niet OCMW-werknemers...
onaantastbaar?
'Gewone' ambtenaren
worden om de 2 jaar geëvalueerd. Maar hoe zit het
dan eigenlijk met de evaluatie van een OCMW-secretaris
als personeelshoofd
met talloze bevoegdheden die een aanzienlijk impact kunnen
hebben op honderden mensen? Is hier een evaluatie dan overbodig?
En kunnen kiezers zelfs hier geen 'afrekening' maken, rekening
houdend met het toch ook gepolitiseerd karakter van de
aanstelling? Democratisch toch..., niet? (HB)
zie ook lager
'Secretaris blijft altijd bestaan.' of klik
hier
Mening tegen baas zeggen is goed voor
de gezondheid
bron:
HLN - 13/01/2010
Zeggen
tegen de baas wat je denkt, is goed voor de
gezondheid en biedt bovendien je overste de
gelegenheid zich te verbeteren. Dat blijkt vandaag
uit een psychologisch Brits onderzoek.
Efficiëntere bazen
Voor het onderzoek werden 150 hogere kaderleden
verdeeld in twee groepen: de ene groep kreeg duiding
en commentaar van ondergeschikten, terwijl de andere
groep niets kreeg. "Omdat de bestuurskaders
toelichtingen kregen van hun bedienden, waren ze
meer geneigd hun beleid bij te sturen en werden
daardoor ervaren als efficiëntere kaderleden",
schrijven de auteurs van het rapport.
Stress ventileren
Bedienden die vrank en vrij mogen zijn tegenover hun
baas, ventileren hun stress, verklaarde Emma
Donaldson-Feilder, een van de experten die het
onderzoek hebben geleid. "De gevolgen van stress
zijn alomtegenwoordig: psychologische symptomen,
zoals angstgevoelens of depressies, en lichamelijke
problemen, zoals hartkloppingen of verhoogde
bloeddruk", verklaarde ze. Stress is ook "een
belangrijke oorzaak voor ziekteverloven en dat
verhoogt de druk dan weer voor hen die op kantoor
blijven om de zaken te regelen. Wat dan
tegelijkertijd weer ten koste gaat van de bedienden
en het bedrijf", voegde ze er nog aan toe.
Bazen evalueren
Bedrijven moeten worden aangemoedigd om hun
bedienden de mogelijkheid te geven hun hiërarchische
meerderen op regelmatige basis te evalueren, met de
bedoeling "gelukkige personeelsleden te hebben, met
een goede gezondheid en zonder stress", luidt de
aanbeveling van het onderzoek. (belga/ep)
Houthalen-Helchteren
- Tonia Nouwens (101), oudste inwoner van Houthalen, heeft
het OCMW gedagvaard. Reden is dat ze van de directie van
rusthuis Vinkenhof geen kopie krijgt van haar zorgdossier. “We
willen onder meer weten wie haar in 2004 dement wilde
verklaren”, zegt haar vertegenwoordiger Herman Bielen. Het OCMW
houdt vol dat het niets te verbergen heeft.
Nouwens, en
uitgetreden zuster, woont al sinds 1998 in OCMW-rusthuis
Vinkenhof. "We kennen elkaar al 25 jaar", zegt haar wettelijk
vertegenwoordiger Herman Bielen. "We waren buren. Tien jaar
geleden heeft ze me gevraagd om voor haar te zorgen op haar oude
dag. Ik heb toen ingestemd en probeer mijn taak op een
geëngageerde manier in te vullen. Dat houdt in dat ik erop
toezie hoe men haar in het rusthuis behandelt."
Dementerend De laatste
maanden is de relatie met het rusthuis danig verzuurd.
Aanleiding is een vraag van Tonia’s zaakgelastigde aan de
directie.
“Ik wilde haar zorgdossier inkijken. De hoofdverpleger had een
tijd geleden immers verklaard dat Tonia best naar de gesloten
afdeling voor dementerenden zou verhuizen, terwijl ze nog erg
bij de pinken is. Mijn vrouw en ik hadden de indruk dat hij dat
beslist had zonder daarover een arts te raadplegen en we wilden
nagaan wat daarover in haar dossier was terug te vinden,” aldus
Bielen.
Drie velletjes Er kwam geen reactie op de schriftelijke vraag die Bielen eind
februari aan rusthuisdirecteur Cluyssen en het OCMW richtte.
"Nochtans schrijft de patiëntenwet voor dat we binnen 15 dagen
antwoord moeten krijgen. Pas toen onze raadsman aandrong, kregen
we drie velletjes papier, met daarop allerlei nutteloze details
over haar pruik en haar wandelstok, maar niets over dat
dementeren. Bovendien vonden we een drie pagina's tellend
zorgdossier voor een verblijf van tien jaar bitter weinig. Dus
dienden we een nieuwe aanvraag in, maar daarop liet de directie
weten dat ze mijn integriteit als zaakgelastigde in twijfel
trok." Uiteindelijk diende Nouwens met hulp van haar advocaat in
eigen persoon een vraag om een afschrift in. "Op 28 mei werd ook
een verzoek tot kortgeding ingeleid, om de zaak te bespoedigen.
Maar op 12 mei schoof de hoofdverpleger Tonia een voorgetypt
document onder haar neus waarin ze verklaart dat ze haar
zorgdossier heeft ingekeken en geen behoefte meer had aan een
afschrift. Ze heeft dat - uit angst - ondertekend. Bovendien
voert het OCMW aan dat Tonia daarin zou bijgestaan zijn door
haar huisarts. Die heeft al een schriftelijke verklaring bezorgd
om te zeggen dat dat een leugen is.”
“Niets te verbergen”
Het OCMW houdt vol dat het niets te verbergen heeft.
“Mevrouw heeft een document ondertekend waarin ze verklaart dat
ze geen behoefte meer heeft aan een kopie. De hoofdverpleger en
Tonia hebben een halfuur samengezeten om het dossier in te
kijken. Dat was voor haar voldoende. Ze heeft toen beslist dat
een kopie overbodig was”, aldus OCMW-voorzitster Eefje van
Wortswinkel.
Website Herman Bielen staat er naar verluidt om bekend, dat hij de
ene na de andere klacht over de gang van zaken binnen het
rusthuis formuleert. Op ouderenhart.be kaart hij die
malversaties aan. "Niet akkoord", zegt hij. "Slechts 6 procent
van de inhoud van de site gaat over de problemen in Vinkenhof.
De rest biedt informatie over bejaardenzorg en patiëntenrechten,
weliswaar met een kritische noot."
Of dat invloed zal hebben op de rechtspraak, moet blijken.
De volgende zitting van de rechtbank is op 23 juni.
lees meer over Antonia
Nouwens op haar website
www.deodata.be
Henri Jacqeus Beynsberger BREE, 16 juni '09 om 07:37
Geachte mevrouw en zaakgelastigde, eindelijk gaat in deze sector de beerput eens een beetje open.
Weerloze en afhankelijke
mensen zodanig intimideren en een OCMW dat de beerput kost wat
kost in samenwerking met de directie en een hoofdverpleger van
het rusthuis wil gesloten houden, is nu eens aan de kaak gesteld
via gerechtelijke weg en de media. Wij maakten hetzelfde mee in
een rusthuis in Bree. Wij willen ook een procedure voeren en
wensen betrokkene veel moed en volharding toe. De waarheid komt
altijd naar boven, omdat hier te veel mensen elkaar uit de wind
moeten zetten omwille van hun opgestapelde onvergeeflijke fouten
en leugens. Beynsberger Henri Gerkenbergstraat 68 3960 Bree
ET NEERPELT, 16 juni '09 om 08:11 Als ze het je niet laten
inkijken, dan weet je dat ze het een en het ander te verbergen
hebben. En dat mensen die ouder worden vaak vergeetachtig
worden, wil nog niet zeggen dat ze dement zijn.
Tony Hebbelynck
VELM, 16 juni '09 om 13:26
En hoeveel mensen zijn er die niet zo mondig zijn, of geen steun
genieten van iemand???
Roger De Moor
OOSTERZELE, 16 juni '09 om 16:30
Korte metten maken met de onwil van het OCMW. Als ze dan toch
niks te verbergen hebben, waarom mag het dossier dan niet (nog
eens) worden ingekeken. Dat kan dan toch géén probleem zijn.
Hopelijk oordeelt een 'verstandige' rechter in die zin. Een
beetje gezond boerenverstand is hier op zijn plaats !!!
Chretien Paesen
HASSELT, 16 juni '09 om 10:05
En waarom gaat hier geen gerechtelijk onderzoek aan vooraf?
Jacques
Cosemans HOUTHALEN, 16 juni '09 om 19:43
Mevr. Nouwens, ge moet niet ongerust zijn. We wachten op de
uitspraak van de rechtbank. Als ge moest verliezen, dan gaan we
die zaak laten behandelen voor het hof voor de rechten van de
mens. Groetjes.
Theo Siborgs NIEL-BIJ-AS, 16 juni '09 om 19:38
Pas maar op voor onnodige injecties, het zou wel eens de laatste
kunnen zijn. Dan is er geen vraag meer nodig en is het OCMW van
een lastige patiënt verlost. Is er geen andere optie om deze
lieve dame ergens anders te laten verzorgen?
Florent Martens ELMHURST, 17 juni '09 om 00:43
Ik vind het schandalig dat oude mensen zo behandeld worden. Maar
ik ben er zeker van dat het rusthuis wat wil verbergen. Waarom
laten ze het zover komen dat er het gerecht moeten worden
bijgehaald? Elke Belg heeft toch recht op toegang tot zijn
persoonlijk dossier.
Willy Alenus OOSTENDE 17 juni '09
Een juridische actie tegen het OCMW is zelfs niet nodig. Op
internet vind je de teksten van de wetten die de Openbaarheid
van Bestuur en de Toegang tot de Bestuursdocumenten regelen. Met
verwijzing naar die wetten, volstaat een aangetekend schrijven
naar het OCMW. Krijg je geen antwoord of geen voldoening, dan
gaat er een klacht naar de Commissie voor Openbaarheid van
Bestuur. En klaar is kees. Laat ons de wetten gebruiken die we
al hebben.
Tonia Herden ZUTENDAAL, 16 juni '09 om 13:11
Groot gelijk om op te komen voor haar rechten. Het is niet omdat
je 100+ bent dat je ineens minder rechten zou mogen hebben dan
een ander.
Kritisch Kijken HASSELT, 16 juni '09 om 08:24
Het feit dat ze een papiertje ondertekent dat ze geen kopie van
haar dossier moet hebben, wil niet zeggen dat ze dit niet kan
herroepen. De wet wordt hier duidelijk met de
voeten getreden door het OCMW. En waarschijnlijk kan hen nog
minimum schriftvervalsing onder druk ten laste gelegd worden. Buiten hetgeen ze nog zullen
gaan vinden als ze de put eens deftig openleggen voor inspectie.
Ik hoop dat het gerecht nu eens krachtdadig optreedt tegen dit
OCMW en een duidelijk signaal naar de anderen stuurt.
Katty Vananroye TESSENDERLO, 16 juni
'09 om 07:27
Moeten ze
zulke oude mensen nog iets laten tekenen. dat trekt nergens op.
CG HENDRIEKEN, 16 juni '09 om 08:35
Als deze dame dement verklaard werd, hoe komt het dan dat men ze
wel nog voldoende bij de pinken vindt om een papier te
ondertekenen?! Hier klopt inderdaad iets niet.
Bala de Lumey LUMMEN, 16 juni '09 om 18:43
Het OCMW wordt geleid door gebuisde politiekers. Niet in de
gemeenteraad? Geen probleem! Dan mag je in het OCMW zetelen.
Enkele van hen zijn uitverkoren om het rusthuis te leiden en
geloof me vrij: je moet er niks van kennen om het toch te
runnen. En wie kunnen beter duistere zaakje in de doofpot steken
dan politici? Hopelijk gaan deze mensen door tot het gaatje en
dwingen ze dezen op de knieën.
Mia Wertelaers
REKEM, 16 juni '09 om 10:36
Ik hoop dat ik daar nooit terecht kom, maar daar kunnen we niet
altijd zelf voor kiezen, dat is het spijtige daaraan.
Marjke Haest
HOUTHALEN, 16 juni '09 om 18:08
Krijg gewoon een raar gevoel erbij. Heb zoiets in die aard
meegemaakt. In dementie is er ook nog een groot verschil.
Wanneer beseft men niets meer? En er kunnen ook nog heel veel
heldere momenten zijn. Er is niets zo erg als mensen het beseffen
dat ze aan het dementeren zijn. Laat ze nog een beetje menswaardig
uitdoven. Marieke
Elsje Appermont BILZEN, 16 juni '09 om 09:10
Wedden dat het OCMW er toch onderuit gaat geraken? Dit is toch
België...?
Peter Laman MAASEIK, 17 juni '09 om 08:56
Als het OCMW niets te verbergen heeft, waarom wordt die kopie
dan niet gewoon overhandigd? Waarom heeft zij dan een document
moeten ondertekenen? Ze heeft getekend, dat ze op dat moment
geen behoefte heeft aan een kopie, maar dat kan dus veranderen.
De handtekening lijkt me nu dus geen argument om de kopie niet
te krijgen. Vreemde zaak. Het OCMW heeft op z'n minst de schijn
tegen.
Jos
Ooms DIEPENBEEK, 17 juni '09 om 09:47
Er valt hier duidelijk iets te verbergen, anders zou het OCMW
niet zo een spel maken om een kopie van het dossier te maken.
Hopelijk gebruikt de rechtbank haar gezond verstand en komt
alles in orde.
Debecker Jef TESSENDERLO, 16 juni '09 om 08:20
Ongelooflijk. Die vrouw heeft vroeger een papier ondertekend en
ze kan nu haar mening niet herzien? In wat voor land leven wij?
Zelfs Dutroux heeft inzage in zijn dossier. Als er toch geen
vuiltje aan de lucht is, waarom geeft het OCMW dan het dossier
niet gewoon, zonder problemen te maken? Op naar het volgende
schandaal in België: 'Hoe bedonderen de OCMW's de zorgbehoevenden
en hun families?'.
I Vanantwerpen
EDEGEM, 16 juni '09 om 10:45
Staan in het document ook de namen van de erfgenamen? Als ze zo
moeilijk doen en zelf schriftvervalsing plegen met dat papier te
laten tekenen onder druk, hebben ze zeker iets te verbergen....
Graag vervolg
Emi De Graeve
MEERBEKE, 16 juni '09 om 19:09
Proficiat voor die mevrouw! Het RECHT op inkijken van een
PERSOONLIJK dossier zou door de wet moeten geregeld worden. Het
begint al van jongs af aan in de scholen dat er allerhande
neergepend wordt over kleuters. Dossiers sleept men jaren mee en
anderen oordelen over ons zonder inspraak. Democratisch ?
Aleidis
Degrendel SCHOTEN, 16 juni '09 om 13:37
Hoe meer dementerende en
hulpbehoevenden, hoe meer subsidies. Dus waarom niet wat liegen,
ze worden toch niet gecontroleerd of tegen dat ze controle
krijgen, zijn de oudjes misschien al overleden.
Adeline
Henderix DEURNE (ANTWERPEN), 16 juni '09 om 13:10
Het OCMW is één grote rotboel en zit vol met corrupte individu's
die langs alle mogelijke kanten hun eigen zakken willen vullen
ten nadele van bejaarden en onderhoudsplichtigen. Heb het ook
aan de stok met het ocmw aangaande hun gefoefel met hun
boekhouding.
OPEN BRIEF AAN BURGEMEESTER,
OCMW-VOORZITTER EN RAADSLEDEN
Moe getergd
speelden we reeds geruime tijd met de gedachte om de
OCMW-raadsleden minimaal van onze ervaringen in
kennis te stellen.
In tegenstelling tot de gepubliceerde
(e-mail)adressen van burgemeester en
schepenen, werden ons deze van de OCMW-raadsleden
geweigerd.
Vandaag vroegen we de burgemeester, OCMW-voorzitter en
raadsleden dan maar schriftelijk om aandacht...
Heiligt doel
elk middel tot weigering
zorgdossier?
Voor ons is het
reeds langer een vaststaand feit, dat er vanuit de
vertegenwoordiging van het OCMW geen enkele schroom kan bestaan
om via leugens, laster of manipulaties de waarheid geweld aan te
doen. Hoewel voorbeelden daarvan legio zijn en soms zelf
een regelrechte verkrachting van de waarheid vormen, zijn ze helaas
soms moeilijk zwart op wit aan te tonen wegens beperkte
mogelijkheden. Maar ditmaal ligt het toch even anders, zoals uit
stukken blijkt...
bedrieglijke OCMW-verklaring
'Op 12.05.2009 heeft eiseres
(Tonia
Nouwens), samen met
haar huisarts, inzage gekregen in haar volledig
zorgdossier. Zij heeft die dag ook verklaard geen
afschrift van het dossier te wensen.'
, aldus letterlijk geciteerd uit de
besluiten (blz 3 + 4) van OCMW-raadsvrouw De Groote op
28/5/2009, die werden overgemaakt aan onze raadsheer mr.
Berghs als argumentatie voor de rechter in kortgeding, maar formeel
ontkent door huisarts dr. Verschelde. (zie
verklaring hiernaast) Daarmee wordt de leugenachtigheid
van het OCMW-beleid ditmaal ontegensprekelijk
aangetoond.
(addendum: Gezien de publicatie
van de formele ontkenning door de huisarts wordt deze
leugen wegens beperkte houdbaarheid vervolgens geduid
als een vergissing (!) en geschrapt in een
volgende versie van besluiten.)
Om deze
leugen kracht bij te zetten en als zoveelste truuk om
geen afschrift van haar zorgdossier te moeten
overhandigen, laat het OCMW (via hoofdverpleger
Henri Lijnen) de 101-jarige Antonia Nouwens een
voorgetypte verklaring voorschotelen. Zonder enige ondersteuning door haar vertegenwoordiger,
raadsman of huisarts, en zelfs zonder dat ze de
beschikking had over haar noodwendige leesbril,
wordt Tonia verzocht wordt deze te ondertekenen.
Ter 'getuigenis van echtheid' wordt deze verklaring mede ondertekend door hoofdverpleegkundige H.
LIJNEN
en verzorgende C. JAENEN.
OCMW-raadsvrouw De Groote wendt deze ondertekende
verklaring van Tonia aan, om voor de rechtbank in
kortgeding (28/5/2009), een OCMW-weigering tot het
overmaken van een verzorgingsdossier te motiveren.
Niet
één enkel woord van de door haarzelf ondertekende
verklaring kan Tonia lezen zonder haar leesbril,
wanneer ze dat in ons gezelschap probeert op 29/5/2009.
ook huisarts
misbruikt
Waar huisarts dr.
Verschelde reeds eerder op 18/5/2009 aangaf 'niet akkoord te
zijn' met de versie van OCMW-raadsvrouw De Groote, leidt de
OCMW-volharding in de boosheid tot een
formele ontkenning, gericht aan de behandelende rechter,
zoals hierboven te lezen valt.
hoofdverpleger
Ter bevestiging dat een 'reële inzage' van de 101-jarige Tonia
in haar zorgdossier heeft plaatsgevonden en haar ontbrekende
behoefte voor een afschrift, ondertekent hoofdverpleger Henri
Lijnen als getuige deze voorgeschreven verklaring van Tonia
Nouwens.
Onvoorstelbaar
dat diezelfde hoofdverpleger die Tonia
reeds in 2004 wilde muteren naar een gesloten afdeling wegens: 'zover
afgegleden in haar dementie', haar nu een voorgetypt
document ter ondertekening voorlegt, dat ze niet eens kan lezen.
(Deze verpleger geniet het
statuut van vakbondsafgevaardigde... ). Je zou voor minder boos
worden...
zonder
leesbril
Tonia
is 101 en ziet slechts uit één oog en het lezen van een tekst
zonder leesbril kan niet meer.
Maar omdat we vaststelden dat Tonia zich regelmatig vergiste
tussen
(lees- en verte)bril en ze vertelde nooit te lezen in het
rusthuis, bewaarden we, ter voorkoming van valpartijen, veiligheidshalve haar leesbril al
enkele maanden bij ons in Zonhoven.
Daarom was
het voor haar
volstrekt onmogelijk dat zij
zich daadwerkelijk en begrijpelijk inzage zou hebben kunnen
verschaffen in haar zorgdossier, en evenmin in de verklaring die
zij ter ondertekening kreeg voorgelegd. Ook dit wijst
opnieuw de bedrieglijkheid en schaamteloze houding aan
van een onwaardig OCMW-beleid, dat feitelijk dient te
waken over het welzijn van ouderlingen..
wettelijke vertegenwoordiger
Ondanks dat het OCMW reeds jaren geleden in bezit werd
gesteld van een officieel eensluitend verklaarde kopie van het
document (zie hiernaast) waarin de 101-jarige mevr. Nouwens dhr.
Bielen ontegensprekelijk aanduidt als haar wettelijke
vertegenwoordiger, wordt dit mandaat nog steeds oneigenlijk door
het OCMW in twijfel getrokken of genegeerd. Zo wordt o.a. in de
besluiten voor de rechtbank door OCMW-raadsvrouw De Groote, dhr.
Bielen letterlijk aangeduid als:
zogenaamd "vertegenwoordiger".
gedwongen
publicaties
Wij zijn de pesterijen, laster, tegenwerking, truuks en leugens
van het OCMW-management grondig zat. Daarenboven konden we reeds
via verschillende bronnen vaststellen dat zelfs OCMW-raadsleden of
voorzitter niet over correcte of volledige informatie
beschikten, en hun e-mailadressen werden ons geweigerd. Onze mogelijkheden zijn
vrijwel beperkt tot het transparant maken en publiceren van
vaststellingen op deze webpagina. Wij vragen dan ook aan alle
betrokkenen met aandacht minstens kennis te nemen van
bijgevoegde stukken en dat rechtstreekse verantwoordelijken voor
deze bedrieglijke handelingen minstens ernstig worden
'geïnterpelleerd' en terechtgewezen. (HB/HC)
Leidt informatieafhankelijkheid tot
volgzaamheid aan secretaris?
voorzitter en raadsleden komen en gaan,
maar
secretaris blijft altijd bestaan
Als mantelzorgers,
vertrouwenspersonen en wettelijk vertegenwoordiger van
onze 101-jarige Antonia Nouwens (zie ook
deodata.be) die reeds 10 jaar verblijft in het
OCMW-rusthuis Vinkenhof te Houthalen, leidden onze
betrokkenheid en talloze contacten met deze oudere
volwassenen tot een heus engagement m.b.t. ouderenzorg en
rusthuisbewoners, waarvan o.a. deze website getuigt.
Naast informatieve items hekelen we hier ook vaststellingen
die het welbehagen van deze kwetsbare en afhankelijke
ouderen onnodig negatief beïnvloeden. Kritische opmerkingen
ontlokten evenwel geen enkele ontvankelijkheid van het
beleid, maar moeizaam konden we uiteindelijk besluiten,
dat een rancuneuze OCMW-secretaris zich als drijvende kracht
inzet, om ons in een kwaad daglicht te stellen. Talloze
intimiderende schrijfsels (ondertekend door secretaris en
voorzitter) met lasterende en leugenachtige inhoud werden
aan ons verzonden en zelfs onnodige gerechtelijke procedures
werden opgestart en bekostigd met gemeenschapsgeld (beroep
van OCMW tegen uitspraak van rechter in voordeel van Bielen m.b.t. domeinnaam en
de weigering tot overmaken kopie zorgdossier aan Bielen als
vertegenwoordiger van rusthuisbewoonster A. Nouwens).
Centimeters dikke dossiers
m.b.t. OCMW-perikelen getuigen ondertussen van een uitermate
verzuurde verstandhouding en een blijvend schieten op de
boodschapper.
In feite opmerkelijk, gezien onze
contacten met zowat alle bewoners
bijzonder hartelijk verlopen. Evenzo voor onze verstandhouding met de meeste
verpleegkundigen van Tonia, met enkele uitzonderingen
van hen die zich schuldig maken aan een respectloze
benadering van residenten. Of met Tonia's hoofdverpleger H.
Lynen, die de nog
steeds vitale Tonia reeds 5 jaar geleden volkomen
onverantwoord wilde dumpen op de gesloten afdeling voor
zwaar dementerenden. Daarom gingen we zoeken naar de werkelijke
bron van deze verzuring, hetgeen ons uiteindelijk leidde naar het OCMW-beleid en meerbepaald secretaris Marc Doumen
die naar onze overtuiging in de verzuring een centrale rol
speelt. Overigens blijkt het hele OCMW-bestuur bijzonder weinig voeling te hebben met wat
er bij de bewoners van het rusthuis leeft en heerst. En waar
men,
gezien de wijze waarop men ons benadert en monddood tracht
te maken viaallerhande truucs die het OCMW en zijn
secretaris ambtshalve
ter beschikbaar staan, helaas ook geen
interesse voor koestert...
OCMW-raad van 20/5/2009
De maandelijkse vergaderingen van de raad
voor maatschappelijk welzijn (of OCMW-raad) zijn
toegankelijk voor het publiek en teneinde meer voeling te
krijgen met de OCMW-werking en waar precies het schoentje
wringt, maken we daar op 20/5/2009
gebruik van. Nog maar net plaatsgenomen profileert secretaris Doumen
zich als gastheer door ons
persoonlijk te begroeten, zijnde een act die misschien meer passend zou geweest
zijn bij voorzitster Van Wortswinkel. Doumen schudt ons
zelfs de hand, hetgeen even laat vermoeden dat dit gebaar
tot de vaste rituelen behoort of een respectvolle houding
moet insinueren bij de aanwezige raadsleden.
Hoogst
bedrieglijk, gezien de lopende gerechtelijke procedures en
verzuring. Dat deze
kunstmatig geëtaleerde spontaniteit de secretaris parten
speelt, leiden we af aan zijn gespannen gelaatsuitdrukking,
het meteen openen van een raam en het uitdoen van zijn vest.
Later vernemen we dat deze persoonlijke begroeting ons als
toehoorders zelfs exclusief te beurt viel...
Met aandacht volgen we de
besproken onderwerpen, de interactie tussen de aanwezige
bestuursleden en we vormen daar een mening over. Wanneer
persoonsgebonden items worden besproken verlaten wij de
vergaderruimte en maken buiten kennis met 2 toekomstige
raadsleden die per 1 januari 2010 zullen aantreden. Geruime
tijd worden standpunten en bezwaren geschetst en kritische
gedachten vinden zelfs talloze overeenkomsten. Zouden deze contacten misschien ooit een aanzet kunnen
vormen tot een
vernieuwd vertrouwen? Tot op heden leidde immers geen enkel
persoonlijk contact met een raadslid tot frustraties wegens
gebrek aan ontvankelijkheid. Integendeel!...
kennis is
macht?
Concurrentieel kan een betere
kennis ongetwijfeld een competitief voordeel bieden, anders
heeft een kennismanagement geen zin. In een
economische bedrijfscontext zou dat ervoor kunnen pleiten, dat een
bedrijf of een individu de kennis voor zich houdt. Maar in een organisatie of openbare instelling zoals een OCMW met
uitsluitend sociale doelstellingen en dat bovendien
gefinancierd
wordt door gemeenschapsgeld, kan daar geen plaats voor zijn. Integendeel dient alle potentiële kennis
en voorradige informatie beschikbaar gesteld, zodat er een
kruisbevruchting en
innovatie kan ontstaan door nieuwe inzichten, voortvloeiend
uit een combinatie van ideeën en meningen. Vanuit een stemloze maar louter
informatieve functie
heeft een OCMW-secretaris dan ook de plicht om voorzitter en
raadsleden neutraal, volledig en objectief te informeren en
informatieve (dossier)stukken integraal beschikbaar te stellen.
Vanuit een neutraliteit die ambtshalve coherent dient te
zijn aan deze functie, is het volstrekt onaanvaardbaar en
een (gemaskeerde) vorm van partijdigheid, indien een OCMW-secretaris, die vanuit zijn takenpakket rechtstreeks
toegang verkrijgt tot broninformatie, hieraan verzaakt.
Een doelgerichte selectieve of tendentieuze informatieverlening kan
hierbij beschouwd worden als een bewuste manipulatie van
stemgerechtigde raadsleden en voorzitter, waarbij de
bedoelde werking van de instelling niet enkel wordt geboycot,
maar ook aan belangrijke democratische voorwaarden niet wordt
voldaan.
Het mag niet zijn, dat een
gericht of beperkt informeren eigengereide of
persoonlijke belangen kunnen maskeren of een
distransparante of bekrompen politiek zoals 'liever éénoog in een land met
blinden', in de hand kan werken.
procedures met
gemeenschapsgeld
Een correcte attitude voorkomt
dat belangen van welke aard dan ook, die enkel sociale
doelstellingen ten goede dienen te komen, gedirigeerd of
gemanipuleerd kunnen worden voor persoonlijke
doelstellingen. Ronduit verwerpbaar wordt het als er zelfs
onnodige gerechtelijke procedures worden gevoerd ten koste van
gemeenschapgeld en ten gerieve
van rancuneuze of persoonlijke vetes, zoals wij dat menen te
ervaren bij de huidige OCMW-secretaris Doumen. (zie ook lager
op deze pagina)
wisselende
nieuwkomers versus 15 jaar secretaris
De hiërarchische structuur van
het OCMW loopt als volgt: > OCMW-raad > vast
bureau en bijzondere comités > voorzitter >
secretaris en ontvanger.
De aanduiding van
stemgerechtigde maar wisselende OCMW-voorzitter en
raadsleden zijn politiek georiënteerd. Maar ook de meer
stabiele benoeming van de secretaris (in dit geval zo'n 15 jaar geleden),
wiens kandidatuur gretig werd geruggensteund door
oud-politica mama Lisa, zoals een toenmalig jurylid ons
verklaarde.
Voorzitter en raadsleden zijn
gemandateerd voor een periode van 6 of 3 jaar,
overeenkomstig partijafspraken. Daarenboven is hun
vertrouwdheidmet de specifieke materie m.b.t. hun
mandaat niet altijd evident, hetgeen hen
bijzonder afhankelijk kan maken van de informatie die de
secretaris hen verschaft.
Het zal dan ook begrijpelijk
zijn dat een secretaris die zo'n 15 jaar functioneert;
ambtshalve reeds over ruime bevoegdheden beschikt zoals het
personeelsbeleid en rechtstreeks broninformatie hanteert,
mogelijk ook een ongepaste beleidsturing met dito
persoonlijke voorkeuren kan bewerkstelligen, al dan niet ter
versterking van een eigen machtspositie.
zorgt
informatieafhankelijkheid voor volgzaamheid aan secretaris?
Vooral voor nieuwe mandatarissen
kan een informatieafhankelijkheid een eerder
noodgedwongen volgzaamheid van de secretaris impliceren,
hetgeen zijn indirecte macht en invloed oneigenlijk en ongewenst
kan vergroten. De begrenzing van een mandaattermijn van
voorzitter en raadsleden, versus
de vaste aanstelling van de secretaris, beperkt nogmaals hun
impact en de vruchten van een groeiende knowhow en
ervaring. Tegen de
tijd dat een voorzitter of raadslid meer gerijpt is,
zal hij/zij immers weer zijn plaats moeten ruimen. Deze val
geldt eveneens voor de voorzitter, onder wiens gezag
de secretaris zou moeten vallen. Ook hier zal het voor
zichzelf spreken dat, indien de voorzitter niet over
voldoende knowhow, kritisch vermogen, eigenheid en
sturingscapaciteiten beschikt, hij/zij makkelijk 'gestuurd'
kan worden door een secretaris, in plaats omgekeerd.
Hopelijk zullen meer
gematureerde en bewust geëngageerde raadsleden zich
moeilijker laten strikken, zodat het OCMW-beleid niet helemaal bepaald wordt door
een secretaris, dan wel door de voorzitter
en raadsleden...?
Huisarts ontkent eeuwelinge
te hebben bijgestaan bij inzage van haar zorgdossier
OCMW-leugens
ontkracht en pingpongspelletje
doorprikt
met dagvaarding
Het blijft
duidelijk dat het OCMW-Houthalen-Helchteren niet aan de wettelijke verplichting wil
voldoen, om een kopie van het volledig
verpleegdossier van Antonia Nouwens te laten geworden.
Waar de OCMW-secretaris via allerhande truucs (o.a. zijn zogenaamde
bezorgdheid m.b.t. de privacy van mevr. Nouwens) eerst ons
als vertegenwoordiger en later ook de door haar aangeduide raandsman
mr. Berghs tracht buiten spel te zetten, wordt nu ook, volkomen
in de lijn der verwachtingen, het vertrouwen van onze
101-jarige Antonia misbruikt.
Via OCMW-raadsvrouw De Groote
werd vandaag zelfs leugenachtig bericht, dat Tonia's huisarts
dr. Verschelde samen met Tonia haar dossier zou hebben
ingekeken en dat Tonia 'geen kopie nodig zou hebben'.
Wanneer deze
berichtgeving ons via mail op 18/5/2009 bereikt, is Tonia bij ons
op logement en ook haar huisarts nodigen we meteen uit. Dokter Verschelde ontkent meteen schriftelijk de
berichtgeving van deze OCMW-raadsvrouw en Tonia reageert volkomen
verrast met de woorden "Foei..., hoe durven ze toch?".
Bijna 3 maanden
later dan een eerste
verzoek op 28/2/2009 om een kopie van Tonia's volledig
zorgdossier, staan we na talloze aangetekende zendingen en
aanmaningen door onze raadsheer, nog geen streep verder.
Moe van het OCMW-pingpongspelletje, vertrekt er nog voor het
einde van de dag een dagvaarding in kortgeding...
TERGEND HYPOCRIETE
HOUDING TEN KOSTE VAN HOOGBEJAARDE?
101-jarige
moest 5 jaar geleden naar gesloten afdeling
voor zwaar dementerenden, maar wordt nu door OCMW
volledig wilsbekwaam geduid
om vertegenwoordiger
monddood te maken
en geen inzage te geven in zorgdossier?
OCMW-antwoord op
bezwaarschrift even ondermaats als zorgdossier
Niet de minste reactie op de feitelijke inhoud van ons
bezwaarschrift
van
1/04/2009. Daarmee blijft het OCMW-antwoord op dit
bezwaarschrift even ondermaats als het verpleegdossier (3 kopietjes
voor 10 jaar verblijf in rusthuis Vinkenhof), dat ons werd
toegestuurd.
onzinnige
nepargumenten om te ontsnappen aan wettelijk verplichtingen?
Bezorgdheid over privacyrechten o.w.v. onleesbare
gegevens op internet, boycot van 'goede OCMW-bedoelingen' (!)
door internetpublicaties, niet te goeder trouw als
vertrouwenspersoon, 'omkeren van rollen' omdat
vertegenwoordiger de aanvraag opstelde en bewoonster dit
onderschreef,... De aantijgingen mogen blijkbaar grenzeloos onzinnig zijn, om te
ontsnappen aan de wettelijke verplichting tot het overhandigen
van een afschrift van een volwaardig verpleegdossier van de
101-jarige Tonia,
en deze weigering toch enigszins aanvaardbaar te doen lijken.
Maar ronduit beschamend
(en tekenend voor het beleid?) wordt het wanneer het OCMW de
mate van wilsbekwaamheid van de 101-jarige Tonia wil aanwenden
en misbruiken,
om een verzoek van haar vertegenwoordiger en
vertrouwenspersoon te ontwijken.
Waar een hoofdverpleegkundige, reeds 5
jaar geleden in 2004 (!), Tonia volstrekt onverantwoord wilde
muteren naar een gesloten afdeling voor zwaar dementerenden
(waar ze niet eens meer over een private kamer kon beschikken),
wordt zij vandaag en ten gerieve van het OCMW-beleid, dermate
wilsbekwaam geduid, dat zij zelfs geen vertegenwoordiger meer
nodig zou hebben!
Enkel via zwaar protest en veto van haar vertegenwoordiger, kon
deze wreedheid vermeden worden...
(zie meer over Tonia op haar website
www.deodata.be).
Overigens dient het OCMW al vele jaren elke zakelijke
briefwisseling door te sturen naar haar vertegenwoordiger. Of
zouden zij vanaf heden ook de facturatie van het
rusthuisverblijf rechtstreeks aan Tonia laten geworden? Pure
onzin toch...!
liever niet-weerbare
hoogbejaarde dan kritische vertegenwoordiger
Het zal echter even doorzichtig als laaghartig zijn, dat een
geviseerd OCMW-beleid zich liever wil opstellen tegenover een
kwetsbare 101-jarige hoogbejaarde, die bovenop als
kloosterzuster haar leven lang werd aangeleerd zich meegaand en
zwijgzaam op te stellen, dan wel zich te moeten verantwoorden
tegen haar meer mondige en kritische vertegenwoordiger, die
men liever monddood wil maken.
wat wil het OCMW
verbergen?
Wat dienen die
nepargumenten in hemelsnaam toch te verbergen? Of is er
eenvoudigweg geen volwaardig zorg- of verpleegdossier
beschikbaar? Of is het de angst dat het dossier geen (kritische) evaluatie kan
doorstaan? Of betreft het gewoon een poging tot afrekeningof intimidatieomwille van transparante maar confronterende internetpublicaties, die vooral
de OCMW-secretaris onzeker maken?
Merkwaardig of net niet, kiest OCMW-secretaris Marc Doumen (zie
12/3/2009 of klik
hier) voor
een eerste maal om het OCMW-schrijven van 9/4/2009 niet zelf te
ondertekenen. Of hij zijn betrokkenheid daarbij sluw verschuilt
achter een handtekening van Sandra Meylaers, laten wij aan
ieders eigen interpretatie over?
volgzaamheid aan
secretaris?
Hoewel we voluit beseffen dat een en ander reflecterend is
voor een misgroeide beleidvoering, die reeds jarenlang haar
aantreden als voorzitster voorafgaat, durfden wij toch de hoop
te koesteren dat Eefje Van Wortswinkel als nieuwe OCMW-voorzitster (zie lager op
8/01/2009) een nieuwe wind zou laten waaien door dit
(verziekte?) OCMW-beleid. Helaas zorgt haar ondertekening van
bewuste OCMW-schrijfsels voor argwaan, zijnde dat haar jeugdig
dynamisme mogelijk niet opgewassen is tegen een (nog?) beperkte knowhow of
tekenende informatieafhankelijkheid van de secretaris.
We blijven echter hopen dat Eefje haar inlooptijd snel kan plaats maken voor een
beleidvoering met een uitgesproken persoonlijke en transparante
visie, die zich krachtdadig vertaalt volgens de mogelijkheden
die haar mandaat haar verschaft.
inspectiediensten
in kennis gesteld - gerechtelijke procedure opgestart
Hoe dan ook vormden 5x aangetekend schrijven, een aanmaning
van raadsheer mr. Berghs en de onwilligheid van het OCMW-beleid
voor voldoende tijd- en energieverlies, om tenslotte
de inspectiediensten te informeren en onze raadsheer
opdracht te geven een gerechtelijke procedure op te starten.
Overeenkomstig de
patiëntenwetgeving dient elke zorgverlener zorgvuldig een
verpleegdossier bij te houden en de patiënt of zijn
vertegenwoordiger die daarom verzoekt, binnen de 15 dagen inzage
te verlenen of een afschrift te bezorgen. (zie
hier voor meer info).
termijn
niet gerespecteerd
Conform deze wetgeving verzochten wij via aangetekend schrijven
d.d. 28/02/2009 om een afschrift van het
volledig verpleegdossier. Gezien we binnen de voorziene
termijn geen enkele reactie mochten ontvangen herhaalden we
nogmaals via aangetekend schrijven ons verzoek op 23/03/2009 met
dringend verzoek ons binnen de 5 dagen alsnog een afschrift te
laten geworden. Op 26/03/2009 maken we ook melding bij de dienst
rusthuis info-foon die het rusthuis telefonisch contacteert
en ons even later informeert "...dat ons aangetekend
schrijven niet dadelijk wordt teruggevonden...". Gezien we
nog steeds geen enkele respons van het rusthuis mochten
ontvangen en we duidelijk willen maken dat het ons ernst is,
laten we op 27/03/2009 onze raadsheer het OCMW-bestuur officieel
in gebreke stellen.
3 kopietjes voor 10
jaar Vinkenhof
Maar niet alleen de
service; ook hetgeen we ontvingen was ronduit bedroevend
en zelfs met veel verbeelding en goodwill kunnen we de luttele
3 kopietjes die wij uiteindelijk op 30/03/2009 mochten
ontvangen, niet vereenzelvigen met een volwaardig en volledig
verpleegdossier van een resident, die al 10 jaren in dat
rusthuis verblijft. De summiere inhoud bestaat uit:
> 1 bladzijde met
het profiel van resident: vermeld wat algemene gegevens
zoals o.a. gebruik van wandelstok, dragen van pruik,...
> 1 bladzijde medicatiebeheer: is ons al bekend via een
maandelijkse apothekersrekening
> 1 bladzijde maandelijkse aftekenlijst van standaard
verstrekte zorgen zoals bv. het op- en afzetten van Tonia's
pruik 's morgens en 's avonds (hetgeen ze overigens meestal
zonder hulp doet, want meermaals staat ze onesthetisch
achterstevoren...)
eigen dossier vollediger
Zelfs het dossier dat we
persoonlijk bijhouden aangaande onze beschermelinge, is
tientallen malen meer uitgebreid en wij vinden het beschamend
hoe dit rusthuis aan deze wettelijke verplichtingen wil voldoen.
Verontwaardigd en vastbesloten schreven wij op 1/04/2009 het
rusthuis opnieuw aan... (HB)
OCMW-Houthalen verzoekt dringend
achter
de rug om van bewoners:
"Wij vragen met aandrang om een
terughoudende houding
aan te nemen
met de bewoners van ons rusthuis"
Al
onze relaties met de bewoners uit de leefomgeving van Tonia
verlopen in een erghartelijke sfeeren velen
vertrouwen ons zelfs spontaan hun diepere zielenroerselen toe.
Vanuit deze betrokkenheid en loyaliteit hekelen wij allerhande vaststellingen die
het
welbehagen van deze kwetsbare ouderen onnodig negatief
beïnvloedt. Dat resulteerde o.a.
in dit artikeltje op www.deodata.be, waar we even de spreekbuis
vormde voor Tonia's buurvrouw Marieke Ribus (98) en hetgeen
leidde tot een gepikeerdheid van haar dochter.
Vandaag ontvingen
wij van het OCMW-beleid van rustoord Vinkenhof een
intimiderend aangetekend schrijven,
om onze contacten met rusthuisbewoners
in te binden, wegens een zogenaamde 'inmenging in
relaties'.
nieuwe poging tot
intimidatie?
Maakt het OCMW-beleid, dat overigens
weinig of geen voeling met de bewoners heeft, van bewuste
frustratie van een familielid graag gebruik om te pogen ons
opnieuw te intimideren en dient het onduidelijk refereren naar
een familielid van mevrouw Maria Stevens, om deze onzin kracht
bij te zetten? Of is het beleid onzeker dat verhalen die
bewoners ons toevertrouwen, vervelend compromitterend voor het
rusthuis zouden kunnen zijn...?
achter de rug om van
bewoners zelf
Van de originele
stukken waarachter het OCMW zich verschuilt kregen we nooit
inzage of een afschrift en wanneer we bewoonster Maria
Stevens in kennis stellen van het aan ons gericht schrijven van
het OCMW, blijkt ze van niets te weten en reageert ze boos en
verontwaardigd: "Boe bemojen
ze ziech bè! As ich nog ni me moog kalle bè weje ich will, be wa
zen ve dan bezig? Dan ben ich voat oat Vinkenhof!...",
reageert Maria kordaat in het Diepenbeeks.
"Waar bemoeien ze zich mee! Als ik
nog niet meer mag spreken met wie ik dat wens, waar zijn we dan
mee bezig? Dan ben ik weg uit Vinkenhof!... Als je niet meer zou komen,
dan kom ik je halen!" grapt Maria en "Het is zelfs nooit een
gespreksonderwerp geweest met mijn zoon (waarnaar het OCMW
refereert). Enkel hoofdverpleger Lynen, die bevriend is met mijn zoon, ontraadt me mijn contacten
met jullie".
verzurend OCMW-beleid -
schieten op de boodschapper Zeker n.a.v. het aantreden van een
nieuwe voorzitter stellen wij ons als maar meer de vraag wie
er eigenlijk verantwoordelijk isvoor deze verzurende
sfeer en achterbakse, distransparante beleidvoering.
Uit goede bron
konden we immers vernemen dat er zelfs OCMW-raadsleden
zijn, die genoeg hebben van deze 'spelletjes' en best
ontvankelijk willen zijn voor zinnige opmerkingen en
communicatie...
Bovendien blijken deze raadsleden sterk
'eenzijdig' geïnformeerd. Wie gaat er dan eigenlijk zijn boekje te buiten,
zelfs ten koste van het welbehagen van de bewoners van het
rustoord Vinkenhof? Of rest er enkel nog OCMW-secretaris Marc Doumen als drijvende en rancuneuze kracht
om, 'in naam van het beleid', steevast op de boodschapper te blijven schieten
en democratisch verkozen maar informatieafhankelijkemandaathouders, handig te beïnvloeden en te overleven? M.a.w.
wie tekent er eigenlijk het OCMW-beleid te Houthalen-Helchteren: de voorzitter en
stemgerechtigde raadsleden,
of de secretaris?
Het lijkt ons een goede zaak om in de toekomst OCMW-raadsleden persoonlijk te informeren, zodat zij minstens
ook over andersluidende info kunnen beschikken.
En bij deze nodigen wij OCMW-voorzitster
Eefje Van Wortswinkel in alle sereniteit uit, om ons eens te vergezellen
tijdens een bezoek aan Maria...
Rookbeleid mag
niet leiden
tot vereenzaming
en marginalisering van rusthuisbewoners
Een afhankelijke bejaarde roker een keuze opdringen om hem
enkel buiten (zelfs in gure weersomstandigheden) of op zijn kamer te laten
roken is hem in feite 'kamerarrest' geven, hem marginaliseren en hem (indirect gedwongen) buiten zijn leefomgeving plaatsen.
Overigens kunnen zelfs de ramen van de rokende bewoners slechts
enkele centimeters open klappen aan de bovenzijde
(beveiliging voor suïcide?). Daardoor is het ook voor de rokende
bewoner onmogelijk om zijn kamer grondig
te verluchten, hetgeen leidt tot soms verstikkende
stanktoestanden waarin hij ook nog eens zijn nacht dient
door te brengen.
Zelfs het brandalarm werd hierdoor om de haverklap geactiveerd.
Wij begrijpen niet dat er in de gloednieuwe bouw (2008) van
het rusthuis Vinkenhof, niet in het minst aandacht werd besteed
aan deze rokende ouderen. die nog steeds een beduidend deel
uitmaken van onze samenleving.
Een voorziene rokersruimte in het cafetaria had een
kamerisolement al behoorlijk kunnen doorprikken...
Zo zal een rokende bejaarde, die zonder jas zijn
bezoekers vergezeld naar het cafetaria, na een tijdje zelfs
de winterse koude trotseren, om buiten een sigaretje te gaan
roken, al dan niet met lotgenoten... Of zoals we konden
vaststellen, dat een bewoonster van 85+ haar gezelschap in het
cafetaria tijdelijk verlaat, om met haar looprekje naar haar
kamer op de 1ste verdieping te gaan roken.
Kijk en luister ook naar de
videogetuigenis
van bewoner Otto König
(†).
10/03/2009 -
additief - Wij vernemen van één rokende bewoner dat zijn raam werd ontgrendeld...
Aanpassing
huishoudelijk reglement Vinkenhof
dekt vooral belangen OCMW-bestuur
vooral accenten op
verplichtingen van bewoners
Hoewel het
huishoudelijk reglement van het OCMW rusthuis Vinkenhof te
Houthalen-Helchteren pas recentelijk werd aangepast n.a.v. de
verhuis naar de nieuwbouw op 8/4 ll., ontvingen de bewoners of
hun vertegenwoordigers vandaag per aangetekend schrijven opnieuw
een aanpassing van dit reglement (goedgekeurd door RMW-raad van
20/11/2008).
Afgezien van
courante bepalingen en regelgevingen om een samenlevingsvorm of
leefgemeenschap te kunnen laten functioneren, wijzen anderen
eerder op een protectionistisch beleid van het OCMW-bestuur, dan
wel op een oprechte bekommernis voor de rusthuisbewoners.
Enkele voorbeelden:
onvolledige of misleidende
omschrijvingen
'RUSTHUIS INFO-FOON'
niet vermeld als klachtenmeldpunt (Art.: 43)
...Het rusthuis informeert hierbij over het bestaan van
een ombudsdienst van de Vlaamse overheid en waarbij elke
bewoner terecht kan i.v.m. hulp- en dienstverlening in de
ouderenzorg...',
aldus de verplichte
vermelding in het huishoudelijk reglement. Hoewel deze dienst
door de Vlaamse Gemeenschap vooral in het leven werd
geroepen als
laagdrempelig meldingspunt waar rusthuisbewoners of
hun vertegenwoordigers
met vragen en klachten over rusthuizen terecht
kunnen. Van
de mogelijkheid om via dit nummer ook rechtstreeks klachten
over het rusthuis te melden, wordt echter met geen woord gerept... (zie ook
hier) (Erkenningnummer Rustoord Vinkenhof = CE 951)
omstreden
nageltjesverbod verzwegen (Art.: 10) '... Het is
niet toegestaan gaten in de muren te boren of de muren te
beschadigen. Schilderijen en foto's kunnen opgehangen worden
aan het bevestigingsysteem in de kamer...' Gesuggereerd worden boorwerkzaamheden
of expliciete muurbeschadigingen. Maar het omstreden
nageltjesverbod om een eenvoudig kadertje, kruisbeeldje of foto op te
hangen wordt verzwegen,hoewel dit eveneens als
muurbeschadiging wordt geduid. Ook de
ontoereikendheid van de twee touwtjes, waaraan de bewoner zijn
dierbaarste afbeeldingen van een gans leven op moet kwijt
kunnen, wordt niet aangekaard. (zie ook lager op deze pagina)
kamer
'naar eigen smaak inrichten' ironisch bedoeld?
(Art.: 10) '...In samenspraak met de
dagdagelijkse verantwoordelijke van het rustoord en rekening
houdende met de voorschriften inzake veiligheid en hygiëne
mag de bewoner de toegewezen kamer naar eigen smaak
inrichten... 'Naar eigen smaak inrichten' lijkt haast ironisch!... Er blijft immers niet veel over om naar eigen
smaak in te richten! Het bed met nachttafel dient op een vaste plaats in
het midden van de kamer te blijven staan; slechts aan één
enkele muur mag wat worden opgehangen aan 2 koordjes; een tv
is op een vaste plek tegen de muur bevestigd; de kleur
van de kamer mocht niet zelf gekozen worden;...
Daardoor hebben alle kamers zowat een stereotype, uniforme
uitstraling zonder ziel of persoonlijkheid en is er slechts
héél weinig onderscheid met een ziekenhuiskamer...
verbod op
foto's, video-opnames, interviews, enquètes (Art.:
24bis) '... Foto's,
video-opnames, interviews, enquête (volledig nieuw artikel) zijn behoudens
toestemming van het bestuur, de verantwoordelijke, de
bewoner en/of zijn vertegenwoordiger niet toegelaten volgens de wet
op de bescherming van persoonlijke levenssfeer. Dit artikel
behelst een verbod voor alle publieke lokalen en ruimten van
de instelling (verpleegafdelingen, dagzalen, cafetaria,
terrassen, ...) Veel eenvoudiger: Indien de gefotografeerde of geïnterviewde
(die in
staat is zijn eigen wil uit te drukken) daarvoor
zijn/haar eenvoudige toestemming verleent, wordt er geen enkele wetgeving overtredenen hebben derden daar niets mee te maken.
Overigens zal de sfeer en de vriendschappelijke band met de
geportretteerde ook een rol spelen... Of zullen we ook op
elke bruiloft of feestje zelfs aan de zaaluitbater
toestemming moeten vragen, om een souvenirfotootje te
maken?...
Maar misschien is de 'dreigende' omschrijving van dit nieuwe artikel
24bis eerder
ingegeven door eigenbelang van het beleid, dat zichzelf
angstvallig tracht in te dekken tegen mogelijke publicaties,
die door hen als 'ongewenst' worden geïnterpreteerd?
verantwoordelijke mag ook individuele kamers betreden 'ter
controle van maatregelen van algemeen belang' (Art.: 42)
'...Met het doel te waken over de
naleving van maatregelen van algemeen belang is de
dagdagelijkse verantwoordelijke bevoegd om ook de
individuele kamers te betreden...'
'Maatregelen van algemeen belang' is een wel erg vage
omschrijving als reden om de privacy van de bewoners te
beknotten. Tevens stelt zich de vraag of 'het betreden
van de kamers' ook kan inhouden dat sommige bewoners hun
hele hebben en houden wordt doorzocht (inclusief hun
kasten en safe) op zoek naar alcohol of andere 'verboden'
producten, zoals verontwaardigde bewoners ons dat
ooit kenbaar maakten.
elektrische apparaten
(Art.: 39)
'Elektrische apparaten mogen enkel
gebruikt worden wanneer zij van een CE-keurmerk voorzien
zijn.'
Waarom dienden, n.a.v. de verhuis naar de nieuwbouw,
bewoners zich met spijt te ontdoen van hun elektrische
apparaten zoals een ventilator of een Senseo (mèt
CE-keurmerk!), die een van hen als verjaardagsgeschenk kreeg
van zijn kinderen? (zie ook lager op
8/4/2008)
bij afwezigheid toch volledige dagprijs betalen = schande?
(Art.: 21)
Toch wordt er bij verlof of
andere afwezigheden vanaf de tweede dag een
verwaarloosbare 'korting' van
±
13 %
(= 4,46 EUR op 33,40 EUR - berekening 8/2008) in mindering
gebracht en dat dan nog voor maximaal 15 kalenderdagen per
jaar.
Of zou die 4,46 EUR de intrinsieke waarde van de maaltijden
vertegenwoordigen :-)?
Je ouder(e) bijvoorbeeld mee op verlof nemen betekent dus
gelijktijdig op 2 plaatsen de
volle pot betalen!
minder betutteling: 'toelating
vragen' wordt 'melden door bewoner'(Art.: 20)
Bij het verlaten van het rusthuis
buiten de uren tussen 8:00 en 22:00 uur diende de bewoner
'toelating' te vragen.
Dat wordt veranderd door een eenvoudige melding van de
bewoner.
Asjeblieft!... We hebben hier toch niet met kinderen te maken!
(zie ook
betutteling = mishandeling)
'inzage verpleegdossier moet
schriftelijk aangevraagd worden'
(Art.: 13)
'...De bewoner en/of zijn vertegenwoordiger hebben eveneens
inzagerecht na schriftelijke aanvraag...' De wet aangaande patiëntenrechten (ook geldig in een
rusthuis) bepaalt dat dit zorgdossier zorgvuldig moet
bijgehouden worden en voorziet in inzagerecht voor de
patiënt of zijn vertrouwenspersoon, ook zonder opgave van
enige reden. Een dergelijk dossier behoort op elk moment
up-to-date en inzageklaar te
zijn. Een uitstel tot directe inzage door de gerechtigde te verplichten
deze inzage schriftelijk aan te
vragen, kan enkel de drempel voor de aanvrager
vergroten en stelt het rusthuis alsnog in de mogelijkheid, om
bij een onverwachte wens tot inzage het dossier alsnog te
'vervolledigen' of 'aanpassingen' door te voeren.
Tekenend is ook dat er geen melding wordt gemaakt van het
recht tot een kopie of afschrift van het verpleegdossier!
Verder zijn er
volgens wettelijke bepalingen enkele toevoegingen gebeurd. Zo
moet er o.a., i.p.v. eenzijdig beslist door het bestuur en
m.b.t. een interne verhuis, ook uitvoerig overleg gepleegd
worden met de bewoner, zijn vertegenwoordiger en de huisarts (art. 11 - inwendige orde) en moet de opbrengst van de
waarborgsom van de bewoner uiteraard hem ten goede komen (art. 3 -
overeenkomst).
Laat
Eefje Van Wortswinkel als OCMW-voorzitster
een nieuwe wind waaien door Vinkenhof?
Sinds
8 januari volgt Eefje Van Wortswinkel (sp.a) Guido Bulen
(sp.a) op als O.C.M.W.-voorzitster
en kan zij daarbij een betekenisvolle rol spelen in het beleid
van het rusthuis Vinkenhof te Houthalen.
"Ik
ben sociaal ingesteld, voel me zeer betrokken bij het lot van de
mensen en ben een doorzetter als ik achter iets sta", aldus Eefje over haar beste eigenschappen op deze
kieslijst van 2006.
Hopelijk kan en wil Eefje (26)
deze aantrekkelijke eigenschappen en haar jeugdig dynamisme
aanwenden, om met haar mandaat een vernieuwende en
bewonersvriendelijke wind te laten waaien, waarbij de
belangen en het welbehagen van de
residenten wèrkelijk centraal staan.
Wij wensen haar alvast veel
succes met deze uitdaging en hopen dat ze, vanuit een
uitgesproken voeling en betrokkenheid met deze kwetsbare
ouderendoelgroep, bewust en eigenzinnig
durft bijdragen aan een niet louter somatisch georiënteerd
zorgbeleid, maar een transparant beleid dat zich met visie en
'warme zorg' dankbaar op de werkvloer laat vertolken.
En dat integere raadgevers haar daarbij mogen
omringen en waardevol inspireren...
Eerste informatie
voor bewoners pas
5 maanden na planning afbraak
Hoewel
de afbraak van het oude Vinkenhof oorspronkelijk nog voor het
bouwverlof (juli 2008) was voorzien, leidden onenigheden met de
aannemer en wettelijke
bepalingen en gezondheidsvoorzieningen m.b.t. het verwijderen
van giftig asbest, tot een maandenlange vertraging.
De helft van de bewoners kijkt daardoor sinds de verhuis op 8
april nog steeds tegen een ruïne aan, op enkele meters van hen
verwijderd.
(zie ook
12/10/2008)
Talloze vragen aangaande deze aanhoudende visuele vervuiling
circuleerden dan ook permanent.
5 maanden na de voorziene (afbraak)datum worden de bewoners nu
eindelijk persoonlijk in kennis gesteldvan wat er aan
de hand is, via een rondgedeelde tekst.
Wij begrijpen de
problematiek, maar vinden het geenszins een schoolvoorbeeld
van een transparant beleid, dat het OCMW-bestuur pas na
maanden de 'gedupeerden' daarover inlicht en, volgens hun eigen
zeggen: '...voldoende
informatie bezorgt om over de asbestsanering te communiceren met
medebewoners en families...'
(klik
hier om de maling te lezen)
Nastreven van habitat wilde
dieren meer vanzelfsprekend dan inrichting rusthuiskamer volgens
eigenheid van bewoner?
rusthuisbewoners nog steeds verplicht om
levensherinneringen
en foto's van meest dierbaren te laten bengelen aan 2 touwtjes
dierentuin Een dierentuin
zonder dieren kan niet bestaan en om de gezondheid van
(exotische) dieren te bewerkstelligen, tracht men zoveel
mogelijk hun authentieke leefmilieu of habitat na te
streven. Het is immers belangrijk dat een dier zich thuis kan
voelen, voldoende beweging en afleiding kan hebben, om zich o.a. niet
continu te vervelen. Afwezigheid daarvan zal immers leiden tot gestoord gedrag,
stress, een slechte gezondheid of zelfs de dood...
Niet enkel voor dieren in gevangenschap, maar voor elk levend
wezen zal aandacht voor de eigenheid fundamenteel bepalend zijn
voor zijn welbehagen en gezondheid.
rusthuis Beslist dus ook voor rusthuisbewoners met een groeiende
afhankelijkheidsfactor, zal een snijdend afscheid aan hun
eigen leefomgeving, huis, tuin, buren, huidsdier, etc.,
een ingrijpend verwerkingsprocesmet
grote emotionele en psychische belasting
met zich meebrengen. Ondersteuning door elementair ruimte en
mogelijkheden te bieden voor een persoonlijke inrichting van hun
enige en meestal laatste privéruimte, zal dan ook
vanzelfsprekend en van primair belang zijn.
Vinkenhof
Alle mogelijkheden die kunnen bijdragen om een dergelijke
pijnlijke aanpassing te helpen opvangen, dienen dan ook
aangewend. Een bewoner zijn laatste privéruimte volgens eigen
smaak laten inrichten en hem zelf ereplaatsjes laten bepalen
voor zijn meest dierbare herinneringen uit zijn leven, hoort een
evidentie te zijn. Hem daarbij beperken tot 2 koordjes waar hij op een
vastgelegde plaats in verticale richting iets aan kan laten
bengelen is een wrede beperking en duidt op een onverantwoord
gebrek aan betrokkenheid en empathie van beleidvoerders... Bijna 9 maanden
na de verhuis laten de meeste kamers nog steeds een ongezellige
en onpersoonlijke indruk na, zoals een ziekenhuiskamer. Ook is
er nog steeds geen telefoonvoorziening op de kamers
(zie ook
lager)
VERJAARDAGSFEESTJE 101
OCMW bepaalt lijst van
genodigden uit privéomgeving
van 101-jarige zonder één woord overleg
uitnodiging
Als vertegenwoordiger, mantelzorgers en vertrouwenspersonen ontvingen we vandaag van het
OCMW Houthalen-Helchteren een
uitnodiging om, op 13/11/2008 aanwezig te zijn op het verjaardagsfeestje
van onze 101-jarige beschermelinge Antonia Nouwens. Ondanks het
feit dat het OCMW zeer goed op de hoogte was dat wij als nauwste
betrokkenen van Antonia steeds zelf en met veel aandacht de
verjaardag van de eeuwelinge behartigden, ging geen
enkele dialoog aan vooraf.
geen woord
overleg Noch aangaande de beschikbaarheid op 13/11 van de jarige
Tonia die zowat wekelijks bij ons op logement is, noch over een
mogelijke invulling die door ons reeds werd voorzien en evenmin over de keuze van genodigden
uit de privéomgeving van Tonia of de criteria die daarbij werden
gehanteerd, werd geen woord overleg gepleegd.
Wij formuleerden daarop een
antwoord...
noodgedwongen herroepen van uitnodigingen
De onnodige knelpunten en spanningen met het OCMW-bestuur
aangaande Tonia's eeuwfeest in 2007 nog indachtig
(zie
hier),
besloten we in overleg met Tonia reeds maanden geleden om in
alle sereniteit een 3-daagse uitstap te plannen, ter
attentie van haar verjaardag. Overnachtingen en een
animatieschema werden reeds voorzien.
Omwille van het ontbreken van enige vorm van overleg, diende
aldus de (ons onbekende) genodigden opnieuw door het OCMW
aangeschreven of gecontacteerd te worden.
uitgangspunt Wij menen te mogen veronderstellen dat dergelijke feestjes,routinematig georganiseerd door een dergelijke instelling,
als enig doel hebben de jarige te plezieren en te omringen met
de voor hem/haar meest dierbare personen.
weinig respect - ondeskundigheid Als nauwste intimi en zaakgelastigden
van Tonia staan wij zowat dagelijks met haar in contact en
logeert zij bijna wekelijks in ons gezin, zoals haar website
www.deodata.be
dat ook illustreert.
Het zal dan ook voor zichzelf spreken, dat wij in deze
hoedanigheid het meest significante inzicht en voeling zullen
hebben met de persoonlijke voorkeuren van Tonia m.b.t.
personen uit haar privéomgeving, die haar het nauwst aan het
hart liggen en vice versa. Het ontbreken van enig overleg
aangaande getuigt van een gebrek aan respect en ondeskundigheid!
stel je
voor...
Dat het rusthuis waar je zorgbehoevende vader of moeder
verblijft, eigengereid een keuze van privégenodigden maakt voor
een verjaardagsfeestje van je ouder, zonder daarbij enig overleg
met u als eerste betrokkene te plegen...
Of maar gewoon blij zijn, dat jezelf ook een uitnodiging mocht
ontvangen... :-)
dan maar
zonder overleg...
Ondanks het ontbreken van ook maar de minste communicatie vanuit
het OCMW en aangezien wij menen dat Tonia
bij een dergelijke gelegenheid als enige centraal dient te
staan, zullen wij voor een
gepaste invulling zorgen...
Na een
aangetekend schrijven d.d. 11/08/2008 van Lena De Groote,
optredend als raadsvrouw van het OCMW Houthalen-Helchteren, met
allerlei beschuldigingen en ons
daarop geformuleerd antwoord d.d. 18/08/2008 ,
leidde het OCMW-bestuur op 25/09/2008 een procedure in
kortgeding in, teneinde de domeinnaam VINKENHOF.BE te claimen.
(zie
lager op 18/08 en 18/09)
Bij vonnis van
23/10/2008 werd aldus door de rechter het volgend vonnis
uitgesproken:
•
OCMW- Houthalen-Helchteren slaagt niet in bewijsvoering, zodat
eis ongegrond is
• Veroordeelt OCMW tot
betaling van 1.200 EUR rechtsplegingvergoeding
KOSTEN OCMW
Totaal kosten door OCMW
met gemeenschapsgeld te betalen:
Permanent aan elkaar
geketende terrasmeubelen
niet bevorderlijk voor gastvrij gevoel
We
kunnen enig begrip hebben voor een diefstalbeveiliging
van de terrasmeubelen aan het cafetaria van rusthuis Vinkenhof,
maar
dat dag en nacht deze tafels en stoelen aan elkaar
geketend blijven, bevordert niet bepaald een gevoel van
gastvrijheid of gezelligheid bij de bezoekers of hun
familieleden.
Zelfs op zonnige zondagen met veel bezoek wordt de moeite niet
getroost om ze te ontketenen. Wat dichter bij elkaar schuiven of
een extra gast een stoel van een andere tafel aanbieden, kan dus
niet.
Ongewenste sloten en staaldraden tussen
drankjes en tafelgenoten activeert eerder een gevoel van gevangenschap, onwaardige beperkingen en regelgevingen, al was het maar
symbolisch...
Of zou
het beleid
ook hier simpelweg weinig oog hebben voor 'details', die het mensen
elementair aangenamer en behaaglijker kunnen maken?
> addendum
maart 2009: terrasmeubelen worden momenteel niet meer
'vastgelegd'
Afbraak oud
Vinkenhof stilgelegd wegens giftig asbest
bron:
dagblad Het Laatste Nieuws 29/9/2008 +
internetgazet HH
Nadat
de helft van de bewoners van rusthuis Vinkenhof gedurende een
paar jaar opkeken tegen de muren van de in aanbouw zijnde
nieuwbouw, beperkt hun uitzicht zich nu al maanden tot de ruïne
van de oude bouw, op slechts enkele meters voor hun raam. Hoewel
de afbraak van het oude rusthuis volgens planning reeds voltooid
diende te zijn voor de aanvang van het bouwverlof (juli 2008),
zorgt een probleem met giftig asbest voor een kink in de kabel.
Het zal
je panorama maar wezen gedurende de laatste jaren van je
leven... Weinig mobiele bejaarden lopen niet enkel tegen de
(kale) muren van hun kamer op; ze kijken er zelfs via hun raam nog
noodgedwongen tegenaan...
De
afbraak van het oude rusthuis Vinkenhof in Houthalen is
stilgelegd door hoeveelheden asbest in - onder meer - het
dak. Dat maakt de krant Het Laatste Nieuws vandaag bekend. De
gemeente benadrukt dat er geen gevaar is voor de
volksgezondheid, maar dat er nu wel een discussie bestaat met de
aannemer die instaat voor de afbraakwerken.
Deze lente werd het nieuwe rusthuis Vinkenhof officieel geopend.
Het nieuwe gebouw staat pal voor het oude rusthuis. Dat wordt
gesloopt om plaats te maken voor een mooie tuin. Een aannemer
heeft de ramen en deuren verwijderd, en ook enkele muren gingen
al tegen de vlakte. Nu blijkt echter dat er asbest in het
gebouw zit.
"Niet geheel onverwacht," klinkt het via het OCMW. "We hebben op
voorhand een duidelijke omschrijving gegeven van het gebouw. In
de jaren dat het oude Vinkenhof gebouwd is, was asbest
gebruikelijk. De aannemer kende dus het risico." Toch
gebeurde de afbraak niet volgens de regels, en zijn de werken
inmiddels stilgelegd.
"Er is geen gevaar voor de volksgezondheid," zo benadrukte
burgemeester Alain Yzermans (sp.a) afgelopen week nog op de
gemeenteraad. "Wel moet nu onderzocht worden, wie voor de kosten
moet opdraaien. Daardoor wordt er voorlopig niet verder
gewerkt."
De ruïne heeft intussen aantrekkingskracht op jongeren.
Die kwamen al herhaaldelijk een illegaal feestje geven in het
oude rusthuis. Dat is overigens niet aan te raden, want het
is erg gevaarlijk het half afgebroken gebouw te betreden.
OCMW WIL OVERDRACHT DOMEINNAAM 'VINKENHOF.BE'
AFDWINGEN VIA
GERECHTELIJKE PROCEDURE
Hoewel er sinds het
jarenlange bestaan van zowel het World Wide Web als het deels
gelijknamige rusthuis nooit eerder interesse is geweest om
deze domeinnaam VINKENHOF.BE te registreren en het derhalve
tot ieders volste vrijheid behoorde om zich deze domeinnaam ter
beschikking te stellen, poogt het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren toch via kortgeding en dwangsom van 1.200
EUR per dag, een overname van deze domeinnaam af te dwingen.
Zoals reeds omschreven op de welkompagina van deze site, is het
deels gelijknamige 'rust- en verzorgingstehuis Vinkenhof' beslistgeen
exclusieve naam toebedeeld of zijnde een merknaam. Reeds bij
velerlei organisaties of instellingen werd Vinkenhof reeds als doopnaam aangewend.
(Baptistencentrum, camping, basisschool, Villa Vinkenhof in
Heide-Kalmthout,
tandartsenpraktijk, paardenstamboom of bouwproject te Antwerpen, dat deze
domeinnaam van ons erg graag wilde overnemen zoals bijgaande
afbeelding aantoont...).
Wordt vervolgd...
Bewoners kennen niet eens de voornaam
van wisselend verplegend personeel
minimale
duiding
personeel noodzakelijk
Frequente personeelswissel,
occasionele of noodwendige inzet van personeel op andere
afdelingen, tijdelijke vervangingen,...
Het zal steeds een aanpassing van de oudere zorgbehoevende
vereisen, om weerom te wennen en een minimale vertrouwensband
trachten op te bouwen met een vreemd personeelslid en
zich met zijn eigen kwetsbaarheden over te geven aan soms
pijnlijke of intieme (be)handelingen.
Toch vormt die vertrouwensband een belangrijk gegeven in de
zorgsector.
(zie ook
hier)
Heel wat bewoners kunnen een verplegend personeelslid zelfs
niet eens benoemen. Zowel voor hen als voor betrokken derden
is een benaming en daaraan gekoppelde visuele voorstelling van
deze personeelsleden als minimaal herkenningspunt, een
elementair gegeven.
Een badge of centraleaffichage op de afdelingen met naam, foto
en functie van elke zorgverlener zou hierbij de
aanspreekbaarheid van een doelpersoon vergemakkelijken en tot
meer transparantie kunnen leiden.
OCMW-Houthalen via raadsvrouw Lena De Groote: "Waar haalt u de
morele of enige andere autoriteit om op te treden voor
ouderlingen en rusthuisbewoners?"
●
"het osteopathisch filmpje van 100-jarige Tonia is
mensonwaardig en aanstootgevend"
●
"elke foto die maar iets met Vinkenhof te maken heeft, moet
verwijderd worden"
●
geen recht van spreken voor mantelzorgers
Tijdens
de OCMW-raad van 21/8/2008 (RMW) werd advocate Lena De
Grooteaangewezen om, 'ter
ondersteuning vanspecifieke beleidsdossiers onderzoek te doen naar - en op te treden ten opzichte van - teksten
en foto's op het internet'.
Maar reeds op 11/08/2008 ontvingen
wij een schrijven van
De Groote, ter 'aanpassing' van de website deodata.be en ter
verwijdering van de website vinkenhof.be (later
ouderenhart.be).
Brutaal en in een ruk door eist het
OCMW daarbij de onmiddellijke verwijdering van elke foto op
de persoonlijke website deodata.be die ook maar iets met
rusthuis Vinkenhof te maken heeft; wordt ons een recht
van spreken als jarenlange mantelzorgers in vraag gesteld
(!); wordt het
informatief filmpje van een osteopathische
behandeling van onze beschermelinge Tonia gedenigreerd als
mensonwaardig en aanstootgevend. Meteen worden we
ook maar beschuldigd van laster
en leugens.
Zich verslikkend in haar hoogmoed vraagt het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren tenslotte waar we de morele of
enige andere autoriteit halen om op te treden voor ouderlingen
en rusthuisbewoners (!), alsof we daar eerst aan het
OCMW een goedkeuring voor dienen te vragen...
Versteld staand van zoveel
intimiderende arrogantie die ons poogt het zwijgen op te leggen
en die feitelijk enkel gemaskeerde belangen van verantwoordelijke
bestuurder(s) beogen, formuleren we een gepast antwoord en
continueren we volgens planning en bestaand concept verder de
uitbouw van deze websites en het in de kijker plaatsen van de
belangen van ouderlingen en rusthuisbewoners.
(zie ook
23/10/2008)
OCMW-Houthalen-Helchteren: 'mensonwaardig en aanstootgevend
filmpje van Tonia...'
Het OCMW-bestuur van
Houthalen-Helchteren omschrijft via haar raadsvrouw mr. Lena De
Groote de beelden in het filmpje van Tonia's
osteopathische behandeling
als mensonwaardig en
aanstootgevend.
Gefrustreerd conservatief of een stok zoekend bij gebrek aan
juridisch dragende argumenten om kritische mantelzorgers te
diaboliseren en te
censureren?
We tippen alvast de narrow-minded-auteurs van deze
minachtende omschrijving van Tonia's onschuldig filmpje om zich te vergewissen van
een
filmpje van SP-Nederland
met als onderwerp 'Thuiszorg Nederland in crisis'
waarbij een oudere dame zich uitkleed voor heel
Nederland, als protest tegen de steeds wisselende
thuiszorgers.
Of zou het OCMW-bestuur te
Houthalen-Helchteren ook graag elke medisch-informatieve
docu willen verbannen?
klik en luister naar
Tonia's eigen commentaar...
Tonia (100)
verontwaardigd: "Als mensen met dat filmpje een probleem
hebben, dan hebben ze zelf een groot probleem..."
Bewust
informatief filmpje aangaande de osteopathische behandeling werd
in een volstrekte privéomgeving en in overleg, goedkeuring en
medewerking van alle betrokken partijen (Tonia, behandelaar en
vertegenwoordiger) vastgelegd en de behandeling werd tegen een
gangbare vergoeding uitgevoerd. De denigrerende bemoeienissen
van het OCMW zijn hier dan ook bijzonder ongepast en eeuwelinge
Tonia geeft dat in haar eigen woorden kort en bondig weer in het
filmpje hiernaast...
te
kwader trouw...
Aangaande de ongepaste bemoeienissen van het OCMW m.b.t.
bewust filmpje op deze privéwebsite DEODATA.BE, zijn wij echter bijzonder ontstemd over de
slinkse intimidatiepogingen vanwege het OCMW t.o.v. osteopaat
Drenth, die zijn
volle medewerking verleende en goedkeuring gaf tot
publicatie van dit onschuldig informatief filmpje op Tonia's website.
Via allerhande intimiderende argumenten trachtte men hem te
overtuigen om deze goedkeuring schriftelijk (!) in te
trekken, en het OCMW-Houthalen daarvan een bewijs ten dienste te
stellen, teneinde hun aantijgingen kracht bij te zetten... (!)
Een schrijnend voorbeeld hoe functionarissen of gemandateerden van
een openbare instelling zich kunnen verlagen en
gemeenschapsgeld aanwenden, om elke vorm van kritiek
te bannen?
Sinds enkele dagen is onze
beschermelinge Antonia
Nouwens de oudste bewoonster van OCMW rusthuis Vinkenhof te Houthalen en zij is van plan om dat zo
nog wat te houden. In haar eigen woorden vertelde Tonia dat
als volgt: "Ik ben nog niet versleten, voel me goed en er kan
gerust nog wat bij". Wij feliciteren Tonia alvast met
deze bijzondere prestatie en we hopen samen met haar nog heel
wat plezier en fijne momenten te beleven...
Antonia volgt daarmee Jozefa Kebel op, die vorige week op
27/7/2008 als 101-jarige overleed.
Jozefa was van Sloveense origine en werd geboren op 17/03/1907.
Wij betuigen hierbij onze innige deelneming aan haar
nabestaanden.
86-jarige
bewoonster verplicht om ook met tape
bevestigde foto's te verwijderen op haar kamer
Ondanks
het absurd nageltjesverbod dat elke bewoner verbiedt om in de
nieuwbouw van rusthuis Vinkenhof enige decoratie of foto te bevestigen aan de
muur, zoeken residenten inventief naar oplossingen om hun
dierbaarste afbeeldingen volgens eigen smaak toch een ereplaats
te geven.
Zo stak
de 86-jarige Maria S. een paar van haar meest beminde foto's in
plastic mapjes en bevestigde ze met medische tape aan de muur, "om ze enkele dagen later, op bevel van hoofdverpleger Lynen
(ROB), weer te moeten verwijderen", aldus Maria.
Dergelijke bemoeienissen zijn volstrekt onaanvaardbaar en een
rechtstreekse inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van de
bewoner. Overigens druisen ze volkomen in tegen de geest van
de richtlijnen, om elke rusthuisbewoner in zijn enige
privéruimte zoveel mogelijk zijn vertrouwde thuismilieu te
laten nastreven.
Of zou het gedrag
van deze hoofdverpleger een afspiegeling zijn van een
OCMW-beleid dat weinig voeling heeft met reële noden van de
bewoners?
(zie ook lager of klik
hier en
hier)
Na 2 maanden
nog steeds geen
nageltje in muur van miljoenenbouw
OCMW-bestuur blijft vasthouden aan
bewonersonvriendelijke
en absurde regelgevingen voor rusthuis Vinkenhof
Dat het OCMW-bestuur bij het beleid van het rust- en verzorgingstehuis
Vinkenhof te Houthalen blijft volharden in absurde en
bewonersonvriendelijke regelgevingen, merk je niet enkel bij de
bewoners. Al bij het betreden van de polyvalente ruimte (=
eetzaal = TV-kamer = ergoruimte) en zelfs bij het binnenkijken in de
glazen werkruimte voor de verpleging, zie je dat het nageltjesverbod
het simpel ophangen van een eenvoudig klokje onmogelijk maakt.
(klik voor groter)
rail met 2
draadjes volstrekt ontoereikend De voorziene rail over een amper 2 meter bruikbare lengte met
daaraan 2 bevestigde haken kan dan al dienstig zijn om
plaatsgebonden een grotere kader te bevestigen, maar is, alleen
al maar uit esthetisch oogpunt, totaal niet geschikt om
kleinere decoratieve elementen zoals fotootjes,
kruisjes of klokjes aan te bevestigen...
Helaas blijken de meeste bewoners daar zo over te denken, maar
weinigen voelen zich voldoende vrij om hun ongenoegen daarover
formeel te uiten of nemen om redenen een gelaten houding
aan. Ondertussen blijft hun (laatste?)
'persoonlijke' leefruimte van deze kwetsbare ouderendoelgroep
ongezellig, zonder eigenheid en voor velen totaal vreemd aan hun eigen
jarenlange woonstijl.
voeling met bewoners
Het
laat zich sterk vermoeden dat het beleid (vanuit een ivoren toren
en beperkte visie)
onvoldoende voeling heeft met wat er leeft en heerst
onder de bewoners, hun verzuchtingen en de correlatie met
factoren die zowel hun psychisch als fysiek welbehagen bepalen,
of minstens beïnvloeden. Maar zolang aanstellingen in sleutelfuncties politiek georiënteerd blijven,
in plaats van louter gestoeld te zijn op vereiste vaardigheden en reële
betrokkenheid bij de jobessentie, zal daar weinig
aan veranderen...
Waar de OCMW-beleidvoerders
te Houthalen zich zorgen maken om een nageltje in de muur,
begrijpen hun collega's in Riemst meer van de belangrijkheid om
de bewoners een thuisgevoel te geven, zoals blijkt uit
onderstaand artikel:
bron: Het
Belang van Limburg - 24 april 2008 - blz. 50
...
"Het worden geen 'rusthuiskamers' meer: het bed is niet
langer zichtbaar, je hebt het gevoel dat je in een woonkamer
staat" zeggen Johan Abrahams (Grauwzusters) en Jean Geelen
(OCMW)...
... Het typische beeld van een rusthuis - met lange gangen vol
kamers - vind je hier niet terug: het rusthuis is opgedeeld in
blokken, met elk een 'living' met open haard en parket.
Elke kamer is 30 à 31 m2, dat zijn bijna zorgflats. Het bed
staat niet langer centraal, je krijgt echt een soort van
woonkamergevoel...
Vrijwillige medewerkster rusthuis
Vinkenhof
op matje
geroepen wegens
contact met familie van Tonia (100)
Naar
aanleiding van een eerder verschenen
miniartikeltje 'TERRASSEN IN ZOLDER'
(zie 'Tonia
Vandaag 2008' op 13/05/08),
werd vrijwillige medewerkster Georgette van rusthuis Vinkenhof
te Houthalen aldaar op het matje geroepen. Georgette zet zich reeds
geruime tijd (gratis) met hart en ziel in, om o.a. boodschappen
te doen voor de bewoners van rusthuis Vinkenhof en heeft een goede band
met hen opgebouwd. Voor heel wat bewoners vormt zij een van de
weinige schakels met de buitenwereld en zij benadert de bewoners
vanuit haar hart. Georgette is communicatief erg vaardig en open met de bewoners,
vertolkt daarbij zeker ook een sociale functie en via haar
unieke vertrouwensband, draagt zij beslist bij aan het
welbehagen van de bewoners.
Louter
op basis van dit fotootje werd Georgette enkele dagen geleden
door animatrice Maartje geïnterpelleerd (lees: ter
verantwoording geroepen) aangaande haar contacten met ons en
dito gespreksonderwerpen. Verwonderd drukt Georgette, die
overigens niet over een internetverbinding beschikt, daarbij
haar intentie uit om dringend een bezoek aan bewuste website te
brengen evenals een gesprek met ons te hebben, hetgeen haar haar
ten stelligste ontraden wordt...
Wij
betreuren dit en vinden het alvast voor Georgette volstrekt onwaardig dat ze, als
vrijwillige medewerkster en gematureerde 48-jarige vrouw met
heel wat levenservaring, zich voor privéaangelegenheden dient
te verantwoorden aan een jonge animatrice, die nog niet zo lang
geleden gillend onder een tafel wegvluchtte bij het nemen van een
(groeps)foto, tijdens een verjaardagsviering in rusthuis Vinkenhof!
'DEODATA.BE' ook op agenda van rusthuisdirectie Vinkenhof
Volkomen
in de lijn van bovenstaand gegeven, werd er tijdens een recente
vergadering in rusthuis Vinkenhof de 'problematiek' van deze website
aangekaard, evenals hetgeen ertegen kan ondernomen worden. Zelfs
juridisch advies zou zijn ingewonnen.
Blijkbaar maken de verantwoordelijken van het rusthuis zich
bijzonder druk aangaande de opmerkingen op deze site? Zouden
binnenkort ook alle (ex-)medewerk(st)ers die gedurende 10 tot 20
jaren werkzaam waren in rusthuis Vinkenhof en met ons een gesprek hadden,
ook aan de tand gevoeld worden?
Jammer dat de energie en aandacht die verloren gaat met een
dergelijke symptomatische benadering,niet wordt
aangewend ten gunste van een grotere
ontvankelijkheid m.b.t. het welbehagen van de bewoners, hetgeen toch de
enige essentie vormt, van de op deze site aangekaarte items m.b.t. het rusthuis...
Knoop doorgehakt: kadertjes en
klok opgehangen ondanks absurd nageltjesverbod
Wanneer
we Tonia terugbrengen naar rusthuis Vinkenhof liggen, een maand na de
verhuis naar de nieuwbouw, nog steeds een aantal kadertjes
en kruisbeeldje op haar kastje gestapeld omwille van het
onredelijke verbod op nageltjes in de muur (zie lager). Vermits er door het beleid nog steeds geen passende
oplossing is kenbaar gemaakt, besluiten we de belangrijkste
attributen (klok, 2 kadertjes + kruisje) toch op te hangen.
Hopelijk kan deze 'ongehoorzaamheid' enigszins prikkelend werken
voor het beleidom deze harteloze en respectloze regelgeving aan te passen,
want de meeste bewoners ervaren eenzelfde frustratie en ergernis.
Ook bij hen blijven hun dierbaarste herinneringen en decoraties
onesthetisch samengeperst op/in een kastje of nachttafeltje en
kunnen hun kale muren geen ziel, eigenheid of gezelligheid uitstralen...
Niet elke
bewoner onverdeeld
gelukkig in nieuwbouw
filmopname met Otto
werd vastgelegd op 14/05/2008
>>> lees
hier meer <<<
Otto (84):
"Alles afgenomen, misschien
lang genoeg geleefd..."
Zondagmiddag. Tijdens ons bezoek aan Tonia ontwaren we Otto,
via zijn openstaande kamerdeur. Otto (86) is van Duitse afkomst
en verblijft op dezelfde gang als Tonia (kamer 143) en heeft
duidelijk nood om zijn hart eens uit te storten en zich te
ventileren.
Otto voelt zich depressief... Voorovergebogen in zijn rolstoel
en zonder zijn hoofd op te richten, vertelt hij over zijn
medische toestand en de nare gevolgen van recente operaties. Als verstokte roker heeft hij het er
erg moeilijk mee, dat er in het cafetaria van de nieuwbouw geen
rokersruimte is voorzien."Hetenige sociaal contact
en plezier dat me nog restte, bestond erin om dagelijks naar het
(oude) cafetaria te gaan, om wat met mensen te kunnen praten. En
ook dat is me nu afgenomen... . Maar och, misschien moet ik
aanvaarden dat ik lang genoeg geleefd heb...", vertelt Otto
en op het einde van het gesprek verschijnt er toch een kleine,
ontroerende
glimlach als dank voor de luisterbereidheid...
De best sociaalvaardige Otto was steeds tuk op een gesprekje of een sarcastisch repliekje en zit nu noodgedwongen geïsoleerd in zijn nieuwe
kamer met kale muren. Wegens het verbod op nageltjes in de muur,
is zijn klok amateuristisch op het lamparmatuur boven zijn bed
geplaatst en fotokadertjes bovenop een rij boeken.
Het lijkt er in de huidige omstandigheden eerder op dat Otto
sneller zal wegkwijnen t.g.v. van zijn sociaal isolement, dan
wel aan de gevolgen van het roken of andere medische
perikelen...
(toevoeging: Otto overleed vijf maanden later op 22/09/2008)
Wilhelmina (77):
"Ik vind mijn draai niet in de nieuwbouw..."
Wanneer Hildegard uit de
lift stapt wordt ze aangeklampt door Wilhelmina (77). Zij is
ook, net zoals Tonia, van Nederlandse origine, fysiek erg actief en mentaal zéér alert.
"Ikvind mijn draai in de nieuwbouw niet, er is
hier zo weinig te beleven! Omdat ik nog nauwelijks van mijn
kamer kom, heb ik mezelf opgelegd om in de
living/eetzaal TV te gaan kijken", vertelt Wilhelmina.
Sinds de vroegere ruimtes zoals eetzaal, TV-hoek, rokershoek, ergozaal..., zijn samengesmolten tot één
polyvalente ruimte, beperken haar dagelijkse verplaatsingen zich
tussen haar kamer en deze ruimte, enkele meters verder.
(toevoeging:
Wilhelmina overleed vier maanden later op 18/08/2008)
Maria mist
sanseveria's voor venster
van oud kamertje aan overzijde
Tonia en
Maria Stevens (86) zijn nauw bevriend met elkaar en directe
buren in rusthuis Vinkenhof. Als we, samen met Tonia, even bij haar
aanlopen in kamer 136, zit ze in haar zetel bij het raam. Ze
werpt een blik naar haar kamertje in de oude bouw, slechts
enkele meters van haar verwijderd en ziet daar haar
'vrouwentongen' (sanseveria's) nog steeds voor het raam van haar
oud kamertje staan.
Om onduidelijke redenen mocht ze die tot haar grote spijt niet
overhuizen naar haar nieuwe kamer. Maria klaagt ook ronduit over
de beperking van de nieuwe regelgevingen, die haar vrijheid
beknotten.
(De dag na
publicatie op deze webpagina, werden de
sanseveria's voor het raam van Maria's oude kamer verwijderd...)
Cafetaria
nieuwbouw te klein, geen rokersruimte,
geen enkel privacyvriendelijk zithoekje,...
Theo
Nouwens en Toos (NL) bezoeken vandaag Tonia en we begeven ons naar
het cafetaria. Het is voor alle aanwezigen duidelijk dat de
ruimte veel te klein werd ingeschat. Met moeite kunnen we
ons als validen tussen de tafels doorwringen, laat staan
de rolstoelgebruikers. Er is ook een tekort aan zitplaatsen en een
minimale privacy ontbreekt. Ook het bedienend personeel uit
klachten aangaande ontoereikende nutsvoorzieningen en ondanks de
aanwezigheid van barkrukken is het toogblad slechts enkele
centimeters breed, zodat niemand er wat op kwijt kan.
Verder blijkt de spiegel in de toiletruimte dermate hoog
opgehangen, zodat rolstoelgebruikers of bejaarden met een kleiner postuur zichzelf er
niet in kunnen zien. Of zou er bij het ophangen
van een spiegel teveel rekening gehouden zijn met een verwacht groeiproces van de
bejaarden? :-)
Blijkbaar had de architect weinig voeling met
horeca-aspecten, noch met rusthuisbewoners...
Ook vliegen de klachten over het cafetariaconcept zonder rokersruimte ons om de oren.
En op een bepaald
ogenblik verlaat een bewoonster van 80+ met haar
looprekje (tijdelijk) haar familiegezelschap, om op haar
kamer op de eerste verdieping een sigaretje te gaan roken.
En buiten troepen de rokers samen rond een asbak en uiten unaniem
eenzelfde ongenoegen.
Fors meer
betalen en minder vrijheden
remt enthousiasme verhuis Vinkenhof
afscheid oud
kamertje
Tonia in haar
nieuwe kamer
foto: Tony van
Galen (Belang van Limburg)
meer beperkingen
Meer eigentijds comfort zoals
propere privétoiletten, een
eigen doucheruimte
en een aanvaardbare kameroppervlakte maken een einde aan ver
voorbijgestreefde en soms zwaar onhygiënische toilettoestanden, zoals die in
de oude bouw regelmatig voorkwamen.
Wij verheugen ons over deze positieve evolutie, maar betreuren
ook sommige
keerzijdes.
Afgezien van forse prijsstijgingen voor
verblijfsvergoedingen worden een aantal vrijheden van de
bewoners beknot, zoals dat ons tijdens de infovergadering van
11/3 ll. reeds werd meegedeeld.
Zo mogen bewoners hun
eigen TV-toestel niet meenemen en
worden ze verplicht een vooraf aan de muur bevestigd toestel te huren,
hetgeen bovendien nog een extra kost met zich meebrengt.
Er vond geen enkele interpellatie van de bewoners plaats
aangaande de kleurbepaling bij de schilderwerken, zelfs geen
keuze tussen een aantal (neutrale) standaardkleuren.
De hoofdzakelijke indeling van de kamer werd op voorhand
vastgelegd, waarbij het bed steevast in het midden gefixeerd dient te blijven. Dit is een
typische
ziekenhuis- of slaapkameropstelling, waar niet elkeen zich prettig bij kan
voelen. Heel wat bewoners kozen immers al jaren voor een andere
opstelling, waarbij hun bed tegen een muur wordt geplaatst,
hetgeen
hen b.v. de mogelijkheid biedt om binnen hun enige en toch beperkte
privé-ruimte, min of meer een aparte slaaphoek en zithoekje in
te richten.
Van de 76-jarige bewoner Anton Verbic vernemen we zijn ergernis
aangaande het verbod om zijn ventilator en Senseo te mogen
verhuizen naar zijn nieuwe kamer. Dit koffiezetapparaat
ontving hij onlangs als verjaardagsgeschenk van zijn kinderen.
Met uitzondering van aan slechts één muur voorziene rail van
+/- 2,5m, waaronder de ruimte bovendien nog gedeeltelijk
ingenomen wordt door een aan de muur bevestigd TV-toestel, geldt een
absoluut verbod om kadertjes, klokken of
andere decoratie te bevestigen. Er mag zelfs
geen nageltje in geen enkele muur!...
uniformiteit van kamers en ziekenhuisgevoel nog versterkt...
Een en
ander is misschien vatbaar voor overleg maar vooral de laatste
items druisen, zowel naar onze mening als deze van de meeste
bewoners, volkomen in tegen de bedoeling om bejaarde
rusthuisbewoners een stukje huiselijkheid te laten creëren
volgens hun eigen smaak en waar ze zich het meest behaaglijk
bij
kunnen voelen.
Bovendien wordt via deze nieuwe regelgevingen de uniformiteit
van de kamers nog sterker geaccentueerd, ten koste van de
individualiteiten eigenheidvan de bewoner, wiens allerlaatste
woongelegenheid vaak volgt op een pijnlijk afscheid nemen van
hun eigen huis en leefomgeving. Een kruisbeeldje, klok, kadertje met foto van (klein)kind of
overleden partner en de plaats waar dit wordt bevestigd, dient
onder een elementair vrijheidsgebied van elke bewoner te vallen!
geen fabriek
We spreken toch over een rusthuis en niet over een fabriek,
waar aan de lopende band ruimtes van overledenen zo snel
mogelijk dienen ingevuld te worden, liefst en gemakshalve zonder
dat hun laatste verblijf sporen achterliet?
Tevens blijken
voorschriften te bepalen dat
de huiselijkheid en het zoveel mogelijk nabootsen van een
vroeger interieur van de bejaarden, dient nagestreefd te worden.
Moeilijk voor een bewoner waar te maken, met 2 touwtjes
aan een rail van 2 m om wat op te hangen.
Gezien betreffende bezwaren genegeerd bleven, stelden wij op 3/04/08 de OCMW-voorzitter
en secretaris hiervan nogmaals schriftelijk in kennis. Gezien
ook dit schrijven onbeantwoord bleef, maakten wij ervan
tevens melding bij de RUSTHUISINFOFOON (078 - 15 25 25) van de Vlaamse
Gemeenschap.
Hopelijk wordt deze
mooie nieuwbouw voor de bewoners geen gouden kooi en kiezen de
verantwoordelijken met overtuiging en gevoel voor een beleid, waarbij de individualiteit van
de bejaarden, het respect voor hun persoonlijke levenssfeer evenals
hun behaaglijkheid centraal staan. Dit i.p.v. zich druk te maken
over
een nageltje in de muur. Een aantal regelgevingen en verboden lijken ons immers meer
georiënteerd te zijn op commercialiteit en een hogere gemakscoëfficiënt voor
het beleid, dan wel op een oprechte bezorgdheid om het welbehagen van de bewoners.
Nadat we (tegen het onredelijke verbod in)
directeur Fernand Cluyssen op de hoogte brachten om
alvast Tonia's klok
toch met een nageltje te willen ophangen, kregen we
sanctionerend te horen: "dat de
'beschadiging' gefactureerd zou
worden".
En naargelang de verhuisdag verstreek, begon de frustratie bij de
bewoners en hun familieleden aangaande de onbekende bestemming van hun kadertjes,
foto's, klokken, kruisbeeldjes, kalenders en andere decoraties
groter te worden. Hetbelette hen om hun kamer definitief naar eigen smaak en noden vorm te geven.
Noodgedwongen werden hun dierbaarste attributen dan maar
voorlopig onesthetisch samengeperst op een kastje of
nachttafeltje, terwijl de muren ongezellig kaal
dienden te blijven. Helaas durven weinigen officieel uiting geven
aan dit ongenoegen...
bron: Het
Belang van Limburg -
9/04/2008 - blz. 50
(klik voor groter
om te lezen)
'Geen persoonlijke touch meer...' (aansluitend bij krantenartikel hierboven)
hypocriet? Nadat we
bij zowat alle directe verantwoordelijken (zelfs schriftelijk) onze bezwaren hebben
geuit aangaande hoger vernoemde items maar daarin volkomen genegeerd werden, kunnen Marc Doumen en
Fernand Cluyssen plots toch vlug een antwoord formuleren aan
de reporter van het dagblad 'Het Belang van Limburg', die
melding maakte van voornoemde ongenoegens.
Hypocriet wordt gesuggereerd dat het
boorwerkzaamheden in de gyproc muren zou betreffen, waar het
in feite slechts een paar nageltjes in de muur betreft. Zou het
(werkelijke?) uitgangspunt om, bij een overlijden van een
bewoner de kamer
liefst zonder gebruikssporen onmiddellijk opnieuw te laten
renderen, een
pijnlijk commerciële benadering van de rusthuisbewoners
te zeer uitvergroten?
brandgevaar = smoes? Aansluitend op het verbod om,
zogenaamd wegens brandgevaar, een eigen
elektrisch toestel als een Senseo in gebruik te hebben, leert
een contact met Luitenant Van Baelen, (deskundige
brandpreventie bij de brandweer van Hasselt) ons dat dit
nogal ver gezocht lijkt, hij er weinig gevaar
in ziet en er zeker geen wetgeving dat bepaalt.
Overigens tegenstrijdig aan dit verbod vermeldt het 'reglement
van inwendige orde' van rustoord Vinkenhof onder artikel 39, dat
elektrische apparaten die voorzien zijn van een CE-keurmerk
mogen gebruikt worden.
Of zou een eventueel extra stroomverbruik een verklaring voor dit verbod
kunnen zijn? Het lijkt dan ook eerder een smoes, om belangen die
vreemd zijn aan de bewoners te maskeren...
individuele evaluatie Wij
menen trouwens ook dat er een individueel onderscheid dient gemaakt
te worden m.b.t. de vaardigheden en verantwoordelijkheidszin
van een bewoner. Het is onaanvaardbaar dat een bewoner die
nog perfect over mogelijkheden zoals u en ik beschikt, betuttelend
of infantiel behandeld of benaderd wordt, zoals iemand die
ernstig dementerend is.
Een dergelijke houding kan enkel het zelfvertrouwen en gevoel
van eigenwaarde ondermijnen.
bewonersraad Dat
volgens dhr. Doumen en Cluyssen vragen best kunnen geuit worden op de
bewonersraad, moet een oprechte 'ontvankelijkheid'
suggereren en zijn in het beste geval pleisters op een incorrect uitgangspunt.
Tevens is het nog maar de vraag of 'afgevaardigde'
bewoners een uitgesproken eigen mening, kritiek of wensen durven
te uiten, die ingaan tegen de bedoelingen van de
beleidsverantwoordelijken, van wie ze dagdagelijks afhankelijk
zijn...
rookverbod op het terras De
nieuwe wetgeving aangaande de uitbreiding van het rookverbod in
openbare ruimtes is alom bekend, maar het nut van een rookverbod
op de openluchtterrassen van het nieuwe Vinkenhof, begrijpen we
niet, tenzij het de moeite voor het ledigen van de asbakken
betreft
:-).
Het in de oude bouw voorziene rokershoekje waar men meestal een
zeer gemoedelijke sfeer kon ervaren en een mogelijkheid bood om
een rokende bewoner uit zijn kamerisolement te lokken, gaat
hierdoor volledig verloren...
Overigens blijkt uit regelgevingen, dat elk rusthuis
over tenminste twee zitkamers dient te beschikken, waarvan één
voorbehouden voor rokers.
Wij vernemen hierbij dat het
OCMW te Antwerpen eenzelfde redeloos nageltjesverbod hanteert in
zijn Rust- en Verzorgingstehuizen. (klik
hiervoor een
voorbeeld van onthaalbrochure)
OCMW-bestuur en co zorgen
voor onnodige spanningen daags voor en tijdens eeuwfeest
Vanzelfsprekend en als eerbetoon
wilden we van het
eeuwfeest van onze dierbare
hoogbejaarde een bijzondere gebeurtenis maken. Een maandenlange
inzet en voorbereiding ging eraan vooraf... Uitnodigingen
ontwerpen en versturen, adressen opzoeken van familieleden, een
groot overzichtbord in elkaar knutselen dat de levensloop van
Antonia weergeeft met ingebouwde digitale fotoviewer,
afspraken en offertes met en van cateringbedrijf ARAMARK,
tafeldecoraties voorzien, ondersteuning van Tonia's geplande
toespraak voor de genodigden, de samenstelling van een
beknopt levensverhaal van de
100-jarige, het voorzien van rode roosjes die de elke aanwezige
individueel aan de jarige kon overhandigen op het einde van de
eucharistieviering, het overleg met de rusthuisdirectie...
Het zou allemaal feilloos gaan verlopen, zo dachten we
geruststellend...
Maar daags voor het eeuwfeest slaagde het OCMW erin om op een
cruciaal ogenblik en tot onze grote verbijstering, volstrekt
onnodig een stempel te drukken op alvast onze
feestvreugde...
vooreerst oprechte dank...
Maar afgezien van onderstaande pretbedervers willen we van harte
een aantal medewerkers/personeelsleden van rusthuis Vinkenhof
danken die gemotiveerd en met bezieling meewerkten aan de
voorbereidingen. De samenwerking en overleg met hen was meer dan
aangenaam en ondersteunend. Daarbij gaat onze speciale dank
uit naar verpleegster Rosette, die met een buitengewone
inzet en gevoel voor esthetiek een feeërieke sfeer in de
inkomhal wist te realiseren. Jammer dat deze sfeervolle entree
niet werd vastgelegd op foto...
Ook bijzondere dank voor Gunter Vanacken, kok
ARAMARK-keuken, die extra zorg besteedde aan de hapjes, de
superheerlijke verjaardagstaart en bereidwillig zorgde voor
eenduidige prijsoffertes.
OCMW-voozitter Bulen: "feestzaal moet om 19:00 uur afgesloten!"
Hoewel nooit eerder aan bod
gekomen tijdens ons overleg met de rusthuisdirectie vernemen we
plots daags voor het eeuwfeest en tijdens ons decoreren van de
feestzaal, dat de zaal morgen bij de viering zou worden
afgesloten om 19:00 uur, en dit in opdracht van het
OCMW-bestuur.
Totaal onthutst en gefrustreerd aangaande deze onvoorziene
wending nemen we op de vooravond van het eeuwfeest telefonisch
contact op met OCMW-voorzitter Guido Bulen (sp.a). Een
heftige woordenwisseling volgt, maar al
snel wordt duidelijk dat de heer Bulen op een kinderlijke wijze
zijn ambtshalve toegekende 'autoriteit' wil benadrukken, met name dat zijn
persoonlijke beslissingen ons eerder overleg met
rusthuisdirecteur Cluyssen hiërarchisch overstijgt. Halsstarrig
en zonder zich met enige zinnige reden te motiveren, moest en
zou de feestzaal de volgende dag ontegensprekelijk worden
afgesloten om 19:00 uur en dienden aldus de nog aanwezige
genodigden maar naar huis te worden gestuurd. Een
behoorlijke domper op het enthousiasme, temeer omdat de jarige
Tonia van Nederlandse origine is en heel wat genodigde
familieleden talloze kilometers zouden moeten afleggen, om deel
uit te maken van het eeuwfeest. Nochtans werden alle kosten, inclusief personeel en verteer
(na de
officiële OCMW-receptie en vanaf 17:00 uur) door ons privé gedragen, volgens
afspraak.
Na al de inspanningen om het feest in goede banen te leiden
voelden we ons plots met de rug tegen de muur gezet en namen we
noodgedwongen contact op met burgemeester Alain Yzermans (sp.a).
Een tussenkomst kon de gemoederen niet echt bedaren maar leidde
tenslotte de volgende dag dan toch tot een meer soepele
opstelling...
Alvast voor ons een leerschool, om bij zulke gelegenheden een
andere en onafhankelijke (feest)locatie te kiezen en dhr. Bulen zijn
toespraak, waarbij hij Tonia's 100-jarige leeftijd linkt aan de
goede zorgen in Vinkenhof, elders
te laten houden. Met deze 'goede zorgen van Vinkenhof' lijkt Bulen overigens weinig
voeling en blijkbaar geen weet te hebben van het feit dat, enkel gebaseerd op een
volstrekt irreëel
'medisch' verslag van Tonia's hoofdverpleger Lijnen op
7/04/2004, men Tonia al bijna 4 jaar geleden (!) naar een gesloten
afdeling voor zwaar dementerenden wilde overplaatsen,
zogenaamd wegens 'zover
afgegleden in haar dementie...' .
Slechts via een zwaar protest als vertegenwoordiger en wat later een andere
keuze van een ongebonden en integere huisarts dr. Verschelde, kon deze wreedheid
vermeden worden. Dit gegeven zorgde voor een ernstige verstoring in
het vertrouwen t.o.v. deze hoofdverpleger en de werking van het
rusthuis. Indien deze mutatie effectief had plaatsgevonden, zou Tonia nooit
haar eeuwfeest hebben kunnen vieren...
OCMW-secretaris Doumen: als personeelshoofd, ook baas van
rusthuisdirecteur...
M.b.t. het nakende eeuwfeest
van onze beschermelinge Antonia Nouwens hadden we op 26/10/2007
reeds een derde vergadering met rusthuisdirecteur Fernand
Cluyssen. Gezamenlijk en in overleg werden bereidwillig
duidelijke en voor elke partij bevredigende afspraken gemaakt.
Compleet verrast waren wij dan ook de volgende dag door het
telefoontje van OCMW-secretaris Doumen, die plots de reeds
gemaakte afspraken terug in vraag stelde en aldus voor de
nodige verwarring zorgde. Wanneer wij verwijzen naar de het
reeds plaatsgevonden overleg en afspraken met de
rusthuisdirecteur, maakt ook OCMW-secretaris Doumen ons graag en
met de nodige geldingsdrang duidelijk, dat zijn bevoegdheden
deze van rusthuisdirecteur Cluyssen overtreffen. Het werkelijke
doel van zijn telefoontje hebben we evenwel nooit begrepen...
OCMW-uitnodiging: Jozefa in plaats van Antonia...
Op datum van 20/09/2007 wordt
een
'officiële' OCMW-uitnodiging voor het eeuwfeest van Antonia Nouwens
onderschreven door OCMW-secretaris Doumen en OCMW-voorzitter Bulen.
Maar in deze overigens slordig
gekopieerde
uitnodiging wordt de naam van vorige
eeuwelinge Jozefa niet eens vervangen door Antonia.
"Wij nodigen u alsook Jozefa's naaste familieleden uit om dit
unieke moment te beleven...", zo luidt het in de
OCMW-uitnodiging. Een foutje
kan natuurlijk altijd, maar dat deze mistake een maand later
tijdens onze vergadering op 26/10/2007 nog door niemand bleek opgemerkt,
getuigt enkel van de routinematigheid, de onpersoonlijke benadering en
een gebrek aan betrokkenheid die er aan
dergelijke gebeurtenissen of evenementen wordt toebedeeld. Nochtans
sprak de uitnodiging toch van een 'beleving van een uniek
moment...', niet?
hoofdverpleger Lynen wil eigengereid invulling bepalen van
ingezamelde gelden voor cadeautje
Spontaan en op eigen initiatief zamelden de medebewoners o.l.v.
Dina Deckers voor de
jarige Antonia zomaar eventjes 180 euro in, teneinde een
cadeautje voor haar te kunnen kopen ter attentie van haar
eeuwfeest. Dat werd vooreerst een bedsprei met aangepast kussen t.b.v. 105 euro. Zonder enig overleg en eigengereid besliste
Tonia's hoofdverpleger Henri Lynen het resterende bedrag van 75
euro in beheer te houden, in afwachting dat hij naar eigen
goeddunken een verdere bestemming zou geven aan het resterend
saldo. Nadat meerdere bewoners ons hun ongenoegen daarover kenbaar
maakten en we ook ons bezwaar aangaande officieel aankaartte,
werd na veel hommeles het resterend bedrag uiteindelijk terug
ter beschikking gesteld van Tonia, die er haar
oorspronkelijk cadeau mee aanvulde met 4 extra kussens uit
hetzelfde assortiment.
rector Jos
Bouckaert belt misviering af op vooravond eeuwfeest Graag wilden we ook de
eucharistieviering ter gelegenheid van de honderdste verjaardag
van onze dierbare oudere tot een bijzondere viering uitwerken en
daarvoor spraken we de rector van rusthuis Vinkenhof, Jos
Bouckaert, aan.
Gastvrij omgeven met spijs en drank vertoefde rector Bouckaert
daarom verschillende avonden in ons gezin. En, gezien Antonia
Nouwens zowat haar leven lang het misgebeuren in het Latijn had
beleefd, zouden we uitzonderlijk deze viering nog eens in het
Latijn laten plaatsvinden. Tot onze verwondering beweerde Jos
Bouckaert deze Latijnse teksten nergens meer terug te kunnen
vinden, maar ook deze zoektocht zouden we bereidwillig voor
eigen rekening nemen...
Maar ondanks en zoals wekenlang op voorhand afgesproken, belde
Jos Bouckaert ons helaas op de vooravond van het eeuwfeest om
19:30 uur op, om te melden dat...: hij de volgende dag 'om
dringende redenen' niet aanwezig zou zijn om de misviering te
verzorgen! Gespannen en in allerijl dienden we een andere geestelijke
op te trommelen. Uiteindelijk werd Pater Fonske de reddende
engel, zij het dat het retro karakter van een Latijnse
misviering natuurlijk niet meer aan de orde was...
En jawel..., een tijdje na de misviering lukte het Bouckaert
evenwel om toch nog mee te komen genieten van de
feestelijkheden...
affiche
'Tonia 100' verboden in kapel
Ten einde de kapel van
rusthuis Vinkenhof een klein beetje te verfraaien in het teken
van het eeuwfeest werden er naast de aandacht voor bloemen ook
een in kalligrafisch schrift uitgevoerde affiche 'Tonia 100'
voor het altaar bevestigd. Maar slechts enkele minuten voor de
aanvang van de misviering zorgt een voor ons onbekende dame die
zichzelf als 'verzorgster van de kapel' definieert, opnieuw voor
zware ergernis. Met de woorden "teksten in de kerk zijn
door het bisdom verboden", verwijdert zij tot onze
ontsteltenis zowat manu militari de bewuste affiche 'Tonia 100'.
Gezien het tijdstip geen ruimte kon bieden voor verdere
confrontatie, bevestigden wij even later bij haar
afwezigheid opnieuw de affiche. Pater Fons die de
misviering zou leiden, bleek daar overigens geen enkel bezwaar
over te maken...
Rusthuis Vinkenhof wil Antonia
Nouwens (96) onterecht
muteren naar gesloten afdeling voor
zwaar dementerenden
volstrekt
irreëel
rapport van hoofdverpleger zorgt
voor verontwaardiging en vertrouwensbreuk
Op 13/04/2004 om 14:00 uur worden we
uitgenodigd voor een gesprek in rusthuis Vinkenhof. Dat gesprek
vindt plaats in gezelschap van volgende aanwezigen:
PLAATS:
rusthuis Vinkenhof
DATUM:
13 april 2004
AGENDAPUNT:
mutatie Antonia
Nouwens (96) naar gesloten afdeling
voor zwaar dementerenden
AANWEZIG:
Dirk Remans:
sociale dienst - leidt de vergadering Mark Mattens: coördinerend en raadgevend
rusthuisarts of CRA in Vinkenhof
Herman Bielen: vertegenwoordiger Antonia Nouwens
(96)
Renilde Van Doren: getuige
AFWEZIG:
Henri
Lynen: hoofdverpleegkundige Antonia Nouwens
geschokt en verontwaardigd
Wanneer meteen wordt
overgegaan tot het, ons tot dan toe geheel onbekend agendapunt,
vallen we haast van onze stoel. Geschokt en verontwaardigd
vernemen we dat het rusthuis de intentie heeft om onze
beschermelinge te muteren naar een gesloten afdeling voor zwaar
dementerenden, met name van de afdeling RO naar RVT-1.
verslag hoofdverpleger
Met verbijstering vernemen we
vervolgens de inhoud van een rapport, opgemaakt op 7/04/2004
door hoofdverpleger Henri Lynen, waarbij naar onze overtuiging
een volstrekte irreële 'medische' toelichting dienstig moet zijn
als motivatie, om onze ouderling te huisvesten op een gesloten
afdeling en aldus haar autonomie en sociale omwereld zowat levensbedreigend te
beknotten.
Totaal tegenstrijdig met de werkelijkheid
stelt hoofdverpleger Lynen in zijn verslag o.a. het aanvangend geheugenverlies voor
als zijnde een gevorderde en zorgwekkende dementeringsfase, als
definitief gevolg van een ernstige, degeneratieve aftakeling.
"Momenteel is
Tonia zover afgegleden in
haar dementie dat ze
bij alle
handelingen van het dagelijks leven moet geholpen worden"
en "Misschien is het beter voor Tonia om haar over te plaatsen
naar RVT-1, waar ze binnen een gesloten
omgeving niet verloren kan lopen, en waar ze misschien
een geborgen gevoel zal
terugvinden.", aldus
hoofdverpleger Lynen op 7/04/2004 in zijn verslag voor het
opnameteam.
Niet enkel onze intensieve band met
Antonia, inclusief onze frequente en langdurige bezoeken in het
rusthuis, maar ook haar regelmatig logement in ons gezin verschaft
ons een nauwgezet beeld van haar (sociale) vaardigheden, haar
zorgbehoeften en bewuste
betrokkenheid met haar omgeving. En dat Antonia nauwelijks aanspreekbaar
zou zijn geworden en
slechts nog enkelvoudige antwoorden zoals ja en nee zou kunnen
geven, is zelfs regelrechte onzin, zoals ook onderstaande
videofragmenten dat nog jaren later ontegensprekelijk aantonen.
Wel is het ons inderdaad bekend dat Tonia, indien het haar aan
vertrouwen of interesse in haar gesprekspartner ontbreekt, zij
haar gevoel van afwijzing gemaskeerd en ontwijkend zal vertolken
in een minimaal antwoord, zoals een ja ja of nee nee... Jammer
dat deze hoofdverpleger, al was het maar beroepshalve, dit niet
begreep...
rusthuisarts dr. Mark Mattens (CRA) volgzaam
aan advies hoofdverpleger... Wanneer we rusthuisarts
dr. Mattens interpelleren over de frequentie en de duur van zijn
visites aan Antonia bevestigt hij onze vaststellingen dat deze
zowat maandelijks plaatsvinden en hooguit een 10-tal minuten in
beslag nemen. En als we vervolgens in vraag stellen of deze
korte en routinematige visites hem voldoende inzicht en voeling
met zijn patiënte kunnen verschaffen om zich volgzaam aan te
sluiten bij het verslag van hoofdverpleger Lynen, krijgen we
het volgende verrassend antwoord te horen: "Gezien mijn
beperkte contacten heb ikzelf misschien niet zo'n
gedetailleerde kijk op Antonia, maar de
hoofdverpleger kan zich toch dagelijks vergewissen van haar
mogelijkheden en beperkingen..."
doktersbevoegdheden in handen van hoofdverpleger
Met voornoemde uitspraak legt deze arts oneigenlijk
doktersbevoegdheden in handen van de hoofdverpleger, die
vervolgens eigengereid ingrijpende beslissingen kan nemen, zelfs
als daarmee voor een bewoner dramatische gevolgen kunnen gepaard
gaan. Een bizarre en onaanvaardbare situatie!
Angstig stellen
wij voor onszelf in vraag hoeveel bewoners reeds eerder
het slachtoffer of dupe werden (of zullen worden) van een
dergelijke onprofessionele willekeur ? En niet elke oudere of
rusthuisbewoner beschikt immers over een 'waakhond' die
consequent diens belangen behartigt en verdedigt...
naar
geheugenkliniek in opdracht van hoofdverpleger Maar eveneens en tot onze
ontsteltenis bleek uit het verslag van deze hoofdverpleger
bij nader onderzoek, eigengereid en zonder enige vorm
van overleg met onszelf als vertegenwoordiger en
vertrouwenspersonen Antonia in haar eentje op 5/11/2002 met
een ambulance liet overbrengen naar de geheugenkliniek in
het Virga Jesseziekenhuis te Hasselt, om haar aldaar een
MMSE-test (Mini Mental State Examination) te laten
ondergaan.
Tot overmaat van ramp vergat dezelfde hoofdverpleger echter
om Antonia ook terug te laten ophalen. Pas nadat de toen
95-jarige Antonia urenlang en in haar eentje op een stoel in de
wachtkamer verbleef en dit de aandacht trok van het
bezorgd ziekenhuispersoneel, troffen deze uiteindelijk de nodige
maatregelen om "het arme vrouwtje weer terug te
laten brengen naar rusthuis Vinkenhof", zo werd ons ter
plekke verhaalt wanneer we ons later, en ditmaal op eigen
initiatief, opnieuw aanmeldden in deze geheugenkliniek...
veto als vertegenwoordiger
Wij weerleggen met klem de uitlatingen en omschrijvingen in het
rapport van hoofdverpleger Lynen, die tergend vreemd zijn aan de
realiteit. Zo is Antonia beslist nog buitengewoon sociaalvaardig
en misschien afgezien van een paar kleine accidentjes is zij
evenmin incontinent, zoals het verslag van de
hoofdverpleger wil voorwenden. En gezien
Tonia's frequent logement in ons gezin, kunnen we dat
overtuigend aantonen. Overigens verloopt een dementeringsproces
over een periode van jaren en kan er momenteel, naast wat
leeftijdsgebonden beperkingen, geen enkele reden bestaan om onze
dierbare oudere op te sluiten.
Wij geven pertinent aan dat, zolang onze beschermelinge
Antonia Nouwens zich nog bewust zal zijn van haar omgeving,wij NOOIT toestemming zullen geven om haar te isoleren
van haar vertrouwde omgeving en haar op te sluiten in een
entourage met nog moeilijk aanspreekbare medebewoners. Zij hoort
daar onder geen beding thuis en deze ingreep zou vlug kunnen leiden
tot haar dood...!
Recipiërend met de woorden "dan zullen we over een
drietal maanden de mutatie opnieuw evalueren", sluit
Dirk Remans het debat
af. Maar een 'herevaluatie' kwam zelfs de volgende jaren
nooit meer ter sprake...
chantage... Maar in een poging om eerst toch nog enige druk
op ons beslissend veto te zetten, wordt ons gewezen op het feit dat
"er NU wel een plaats voor Antonia is voorzien op de gesloten RVT-1-afdeling
van rusthuis Vinkenhof en dit mogelijk later niet meer het geval
zal zijn". En ook "dat het rusthuis verantwoordelijk kan
gesteld worden bij eventuele incidenten of accidenten, indien zij
niet gezorgd hadden voor de juiste voorziening", werd aangevoerd
als motivatie voor de beoogde mutatie.
Verder argumenteerde Dirk Remans nog, dat de prijs in
Vinkenhof zo laag mogelijk diende gehouden te worden en het
o.w.v. personeelsgebrek aangewezen was om bewoners die
extra verzorging vereisen, niet op de afdeling rustoord te
houden en te muteren naar RVT-1. We maken echter duidelijk dat WIJ de volle verantwoordelijkheid
zullen opnemen om, in de
huidige omstandigheden, onze oudere NIET te laten verkommeren op een
gesloten afdeling...".
Wij ervaren deze
argumenten helaas als chantage en manipulatie, ook zo als we
later vernemen dat familieleden tijdens hun occasioneel bezoek
alsnog werden aangesproken, in een poging om ons mandaat als
vertegenwoordiger te ontkrachten...
neurologe dr.
De Klippel
Zelfs een jaar later verklaart neurologe dr. De Klippel op 24/06/2005
het volgende: "Antonia
is zich nog heel goed bewust van haar omgeving en ze heeft nog
heel wat contact met vriend(inn)en op haar afdeling. Haar
mentale toestand is nog vrij goed…Op
dit ogenblik zie ik geen reden om bij deze patiënt een
overplaatsing naar een gesloten afdeling aan te raden. Het
is wenselijk dat zij in haar eigen omgeving blijft,
aangezien zij zich nog vrij bewust is van haar omgeving."
Antonia Nouwens...
nadat OCMW-rusthuis Vinkenhof te
Houthalen haar op basis
van een verslag
van haar hoofdverpleger
(7/04/2004) wilde muteren
naar een gesloten afdeling
voor zwaar dementerenden
"Tonia is nog nauwelijks aanspreekbaar, en
beantwoordt een
gesprek met enkelvoudige antwoorden zoals ja en nee...", aldus
haar hoofdverpleger 6 jaar eerder
Volgens het verslag van de hoofdverpleger
diende Tonia reeds 4
jaar eerder "bij alle handelingen van
het
dagelijks leven
geholpen te worden..."
7 jaar later... 14/09/2011
nadat haar hoofdverpleger haar als zwaar
dementerende naar een gesloten afdeling wilden sturen, straalt Antonia Nouwens
met foto en 8 blz. getuigenis in het boek:
'De allerlaatste getuigen van WO I
nefaste, dramatische gevolgen...
Een mutatie naar een gesloten afdeling
voor zwaar dementerenden heeft uiteraard een enorm impact op de
betrokkene in zijn/haar laatste levensfase. In dit specifiek
geval zou de 96-jarige Antonia Nouwens vooreerst gedwongen
worden om haar rusthuiskamertje dat haar als enige privéruimte
nog rest, te moeten inruilen voor een 4-persoonskamer met
kamergenoten die mogelijk nog nauwelijks aanspreekbaar zijn.
Enkel een bed en persoonlijk kastje zouden haar nog overblijven,
zoals we ons ter plekke vergewiste.
Maar nog meer schrikbarend en progressief evenredig met wie
daar niet thuishoort,ontneemt eendergelijke
mutatie op een vernederende wijze de autonomie en het elementair
zelfbeschikkingrecht van de oudere. Net op een moment dat alle desoriënterende invloeden voor
een hoogbejaarde zouden moeten geweerd worden, wordt niet
enkel zijn fysiek vertrouwd plekje afgenomen, maar wordt
de oudere bovendien nog bruusk ontrukt uit - en
ontwricht van - zijn sociale leefwereld als belangrijkste
houvast.
Bijzonder choquant en hypocriet
voelen dan ook de volgende suggestieve woorden aan, waarmee de
bewuste hoofdverpleger zijn verslag beëindigt:
"Misschien is het beter
voor Tonia om haar over te plaatsen naar RVT-1, waar ze binnen
een gesloten
omgeving niet verloren kan lopen, en waar ze misschien
een geborgen gevoel zal
terugvinden."
vertrouwensbreuk Zowel de diagnose van neurologe dr. De
Klippel in 2005 als onze eigen vaststellingen als nauwste
betrokkenen met Antonia, alsook de veelzeggende videofragmenten
hierboven, getuigen ervan dat de bewuste mutatie totaal
onverantwoord en een pure vorm van ouderenmishandeling zou
geweest zijn, die de toekomst van de zelfs in
2011 (7 jaar later!) nog kwieke 104-jarige Antonia Nouwens,
levensbedreigend zou hebben vergalt.
Jaren later begrijpen wij nog steeds
niet vanuit welke intentie deze hoofdverpleger wilde overgaan tot
deze volstrekt onnodige mutatie, die slechts met de grootste
omzichtigheid en in uiterste noodzaak verantwoord kan zijn.
En dat onbegrip werd enkel versterkt door het OCMW-bestuur
dat als inrichtende macht ons jarenlang steevast weigerde
om ons als vertegenwoordiger en vertrouwenspersonen van
Antonia Nouwens, een inzage/afschrift van haar zorgdossier te
verschaffen.
Het zal dan ook begrijpelijk zijn
dat deze confrontatie, met zowel de intentie van de
hoofdverpleger als het beleid van het OCMW-rusthuis, leidde tot
een ernstige vertrouwensbreuk.